Της Λευτεριάς το παραμύθι με αίμα γράφεται.
Αλέκος Παναγούλης
Ο Αλέκος Παναγούλης (1939-1976)
υπήρξε η κορυφαία
και πιο ηρωική μορφή
του αντιδικτατορικού αγώνα.
Αναπόσπαστο όμως τμήμα της ταυτότητάς του ήταν
κι η ποίησή του. Πέρα από το χιλιοτραγουδισμένο
«Πάλης ξεκίνημα (Οι πρώτοι νεκροί)»
(μουσική: Μίκης Θεοδωράκης,
ερμηνεία: Μαρία Φαραντούρη), υπάρχει μια
ολόκληρη σειρά βιωματικών κι αγωνιστικών
ποιημάτων του, που,
επί τρεις σχεδόν δεκαετίες,
επανεκδίδονται συνεχώς
(Αλέκου Παναγούλη «Τα ποιήματα», εκδ. Παπαζήση).
Ανθολογούμε εδώ ένα μικρό δείγμα τους
και τα προτείνουμε, για να διαβαστούν
ξανά στις δύσκολες μέρες μας!
Επειδή όμως η γραφή του συμπορεύτηκε
με την πράξη του, καταγράφουμε, εντελώς
συνοπτικά, ως εισαγωγή στην ποίησή του,
και την αγωνιστική διαδρομή του.
Η ΜΠΟΓΙΑ
Ζωντάνεψα τους τοίχους
φωνή τους έδωσα
πιο φιλική να γίνουν συντροφιά
Κι οι δεσμοφύλακες ζητούσαν να μάθουνε
που βρήκα τη μπογιά
Οι τοίχοι του κελιού
το μυστικό το κράτησαν
κι οι μισθοφόροι ψάξανε παντού
Όμως μπογιά δε βρήκαν
Γιατί στιγμή δε σκέφτηκαν
στις φλέβες μου να ψάξουν.
Αλέκος Παναγούλης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου