Το αλφάβητο, της ελληνικής γλώσσας,
έχει σήμερα εικοσιτέσσερα γράμματα.
Ένας ποιητής, για παράδειγμα,
που με αυτά και μόνο εκφράζεται
ποτέ δε σκέφτηκε να δημιουργήσει περισσότερα
ή άλλα για να εκφραστεί καλύτερα
ή πιο "ελεύθερα" από τους άλλους.
Είναι τα ίδια γράμματα που χρησιμοποιούμε,
σαν εργαλείο όλοι μας, είτε πρέπει
να συμπληρώσουμε ένα έντυπο,
είτε κρατάμε σημειώσεις
για οτιδήποτε σημαντικό ή ασήμαντο θέμα.
Και στη φωτογραφία λοιπόν συμβαίνει το ίδιο.
Κανείς λογικός δε σκέφτηκε
ότι όλες οι φωτογραφίες είναι έργα τέχνης,
μιας και η φωτογραφία θεωρείται
μία από τις καλές τέχνες.
Υπάρχουν κάποιες φωτογραφίες
που ίσως παρουσιάζουν ενδιαφέρον
λαογραφικό και ιστορικό,
ίσως και να έχουν και μια θέση
στα μουσεία του μέλλοντος
αλλά όχι απαραίτητα γιατί αποτελούν
εικαστική πρόταση,
εκφράζοντας την εποχή τους
και τον δημιουργό τους.
Ακόμα και όταν η τιμή, μίας φωτογραφίας,
είναι πολύ μεγάλη
λόγω συλλεκτικού ενδιαφέροντος,
ή πιθανότατα για κάποιον άλλο λόγο
ακόμη και τότε, δεν αποτελεί αυτό κριτήριο
ότι έχουμε να κάνουμε με ένα έργο τέχνης.
Τι είναι αυτό που μετατρέπει
το ένα ή το άλλο χνάρι,
από τη σύντομη διαδρομή μας στη ζωή,
σε έργο τέχνης;
Η απάντηση, σε τούτο το ερώτημα,
είναι μια καθαρά προσωπική υπόθεση
για κάθε δημιουργό,
όπως και η ύπαρξη της ερώτησης άλλωστε .
Ποια είναι λοιπόν τα χαρακτηριστικά
ενός έργου τέχνης;
Οι δημιουργοί δίνουν, με τα έργα τους,
κάθε τόσο την απάντηση
και αυτό γιατί, όποιος έχει έτοιμες απαντήσεις,
μάλλον δεν έχει καταλάβει την ερώτηση.
Καρτσωνάκης Πάν
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου