Ποιός ήταν ο αρχιτέκτονας που έφτιαξε τον τάφο στην Αμφίπολη;

Ο Δεινοκράτης, σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, 

ήταν αυτός ο οποίος έφτιαξε

 τον τάφο στην Αμφίπολη. 

Πρόκειται για έναν από τους μεγαλύτερους

 αρχιτέκτονες όλων των εποχών.

Γεννήθηκε στη Μακεδονία ή στη Ρόδο

 και στα κείμενα της αρχαίας γραμματείας

 αναφέρεται με πολλά ονόματα: Στασικράτης, 

Στησικράτης, Χειροκράτης, 

Δεινοχάρης, Δεινοκράτης κ.α.

Με διαταγή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, 

ο Δεινοκράτης οροθέτησε το σχέδιο

 της Αλεξάνδρειας, σχεδιάζοντας, 

σύμφωνα με την παράδοση, τη γραμμή 

των τειχών της με μία λωρίδα αλεύρι.

Έργο του είναι και ο επιτάφιος τύμβος του Ηφαιστίωνα

 στη Βαβυλώνα, ένα κολοσσιαίο μνημείο έξι ορόφων

 πλάτους 180 μέτρων στη βάση του, με διάφορες 

χρυσές διακοσμήσεις στους ορόφους.

Το όνομα του Δεινοκράτη συνδέεται και με μία

 μελέτη μετατροπής του όρους Άθω. 

Η μελέτη προέβλεπε το σκάλισμα του βουνού 

ώστε να κατασκευαστεί ένα πελώριο άγαλμα 

του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Αυτό το έργο έφερε κοντά τον Μέγα Αλέξανδρο

 με τον σημαντικό αρχιτέκτονα.

Τη συνάντηση του Δεινοκράτη με τον Αλέξανδρο

 την περιγράφει ο Πλούταρχος 

στο «Περὶ τῆς Ἀλεξάνδρου τύχης ἢ ἀ­ρετῆς».

Ένα από τα σημαντικότερα έργα του Δεινοκράτη 

ήταν και η θεμελίωση της Αλεξάνδρειας το 325 π.Χ.

 στην τοποθεσία της αρχαίας αιγυπτιακής πόλης

 Ρακώτις, εκτιμώντας ότι η πόλη θα εξελισσόταν 

σε μεγάλο εμπορικό κέντρο λόγω του εξαιρετικού λιμένα,

 που κατασκεύασαν οι μηχανικοί Διάδης και Χαρίας,

 υπό την επίβλεψη του αρχιτέκτονα Δεινοκράτη.

Τα όρια της Αλεξάνδρειας σχεδίασε

 ο ίδιος ο Αλέξανδρος, εμπνευστής

 του φιλόδοξου ονείρου μιας πόλης

 με επιβλητικά ανάκτορα, πολυτελέστατα κτίρια, 

περίτεχνους ναούς και πολλούς πνεύμονες πράσινου.

Ο αρχιτέκτονας Δεινοκράτης ο Ρόδιος ανέλαβε 

την πολεοδόμηση και την ανέγερση των βασιλικών 

κτιρίων, κατασκευάζοντας μια πόλη – πρότυπο 

για την εποχή εκείνη.

Ήταν ο εμπνευστής του τύπου «Καννάβου», 

που αποτέλεσε αργότερα το πρότυπο για τη δημιουργία 

πολλών νέων πόλεων.

Την χώρισε σε πέντε περιφέρειες, που ενώνονταν 

με φαρδείς δρόμους, ενώ σε όλο το μήκος των δύο 

κεντρικών λεωφόρων, πλάτους 22 μέτρων η καθεμιά, 

υπήρχαν στοές.

Σημεία αναφοράς για τον επισκέπτη ήταν τα ανάκτορα, 

το θέατρο, η αγορά, ο ναύσταθμος με τις τεράστιες 

αποθήκες, οι βασιλικοί κήποι, το Μουσείο, το Σώμα, 

όπου για πολλούς βρισκόταν θαμμένος 

ο Μέγας Αλέξανδρος, 

αλλά και η Βιβλιοθήκη και ο Φάρος.

Πηγή

Το 325 π.Χ. ο Μέγας Αλέξανδρος θεμελίωσε 

την Αλεξάνδρεια στην τοποθεσία της αρχαίας

 αιγυπτιακής πόλης Ρακώτις, εκτιμώντας ότι

 η πόλη θα εξελίσσετο σε μεγάλο  εμπορικό κέντρο

 λόγω του εξαιρετικού λιμένα, που κατασκεύασαν 

οι μηχανικοί Διάδης και Χαρίας, υπό την επίβλεψη 

του αρχιτέκτονα Δεινοκράτη. 

Πράγματι την εποχή εκείνη δεν υπήρχε κατάλληλο 

μέρος που να προσφέρεται για ελλιμενισμό, 

ώστε τα πλοία να αγκυροβολήσουν με ασφάλεια. 

Ήταν αναγκασμένα να εισέρχονται στον Νείλο,

 όπου και διεκπεραιώνονταν οι κάθε είδους συναλλαγές 

με τους Αιγυπτίους. Γι’ αυτό και το μεγαλοπρεπές

 λιμάνι της ήταν η βασική προϋπόθεση 

για την μετέπειτα εξέλιξή

 της στο μεγαλύτερο λιμάνι της Μεσογείου.

Τα όρια της Αλεξάνδρειας σχεδίασε ο ίδιος 

ο Αλέξανδρος, εμπνευστής του φιλόδοξου ονείρου

 μιας πόλης με επιβλητικά ανάκτορα, πολυτελέστατα

 κτίρια, περίτεχνους ναούς 

και πολλούς πνεύμονες πράσινου. 

Ο αρχιτέκτονας Δεινοκράτης ο Ρόδιος ανέλαβε

 την πολεοδόμηση και την ανέγερση των βασιλικών

 κτιρίων, κατασκευάζοντας μια πόλη – πρότυπο

 για την εποχή εκείνη. 

Ήταν ο εμπνευστής του τύπου «Καννάβου», 

που αποτέλεσε αργότερα το πρότυπο για τη δημιουργία

 πολλών νέων πόλεων. 

Την χώρισε σε πέντε περιφέρειες, που ενώνονταν

 με φαρδείς δρόμους, ενώ σε όλο το μήκος 

των δύο κεντρικών λεωφόρων, 

πλάτους 22 μέτρων η καθεμιά, υπήρχαν στοές.

Σημεία αναφοράς για τον επισκέπτη ήταν

 τα ανάκτορα, το θέατρο, η αγορά, ο ναύσταθμος 

με τις τεράστιες αποθήκες, οι βασιλικοί κήποι, 

το Μουσείο, το Σώμα, όπου για πολλούς βρισκόταν

 θαμμένος ο Μέγας Αλέξανδρος,

 αλλά και η Βιβλιοθήκη και ο Φάρος.

Πηγή