Το να βάζεις τον δάκτυλο στον τύπο των ήλων
δεν ξέρω αν είναι γενναιότητα,
τόλμη, συνήθεια, ανάγκη, πρωτοτυπία,
διαφορά, υπέρβαση, καθήκον ή πόνος...
Προσωπικά το θεωρώ ΘΕΡΑΠΕΙΑ.
Μόνο αν αγγίξεις, αναγνωρίσεις, αποδεχθείς,
συνειδητοποιήσεις το είδος και το μέγεθος
της πληγής που πονάει, ανακαλύπτεις το φάρμακο
που μπορεί αν όχι να την κλείσει, τουλάχιστον
να την επουλώσει γλυκά...
Σύλλογος-Ατόμων-Μέ-Αναπηρία-Καρπάθου
2 σχόλια :
Καλημέρα Τάκη μου με την δεδομένη ευαισθησία που βρίσκει έδαφος στην μεγάλη καρδιά σου.
Σε ευχαριστώ.
Μια δίορθωση μόνο.
Το μήνυμα κυκλοφόρησε από τον σύλλογο ΑμεΑ της Καρπάθου.
Ο πρόλογος όμως είναι της φιλενάδας σου.
Να ξέρεις ό,τι διαβάζεις με αυτήν την απόχρωση ,χρεώνεται στην ταπεινότητά μου,ανοικτή σε κάθε κριτική...
Λυγερή μου, ευχαριστώ για την διευκρίνηση και συγγνώμη που δεν το δημοσιοποίησα άμεσα αλλά σήμερα είχα πάει Αθήνα για δουλειά και γύρισα πριν από λίγο :)
Δημοσίευση σχολίου