Αντίθετα με ό,τι πιστεύαμε ως σήμερα, η Αλγεβρα
δεν είναι επινόηση των Αράβων.
Νέα μελέτη αποδεικνύει ότι παλαιότερα
οι αρχαίοι Ελληνες είχαν εφεύρει «αλγεβρικούς»
τρόπους επίλυσης πρακτικών προβλημάτων
Μέσα σε αυτά τα δύο έγγραφα κρύβεται
μια σημαντική για τα ελληνικά Μαθηματικά
ανακάλυψη.
Χρειάζεται βέβαια αρκετή εξάσκηση και υπομονή
για να βρεις δεξιά την παραπομπή στο σχόλιο
του Θέωνος (ένατη γραμμή από κάτω) και μετά
να πας και γύρω από το κυρίως κείμενο
του Πτολεμαίου να ανακαλύψεις,
κάπου εκεί στη μέση, την αρχή του σχολίου.
Αν θέλεις να έχεις επιτυχία στο ψάξιμο
των παλαιών χειρογράφων, καλό είναι να αποκτήσεις
μερικά από τα προσόντα που διέθεταν
οι παλιές κεντήστρες.
Μάτι εξασκημένο στις λεπτομέρειες,
παρατηρητικότητα, αυτοσυγκέντρωση, πειθαρχία,
υπομονή, γνώσεις για την κάθε βελονιά και αντίστοιχα
για το κάθε σημαδάκι που θα συναντήσεις,
αξίζει να δίνεις σημασία ακόμη και στα περιθώρια,
να έχεις μια αίσθηση για το έργο ολοκληρωμένο,
επίσης να διαθέτεις πείρα, λίγη τύχη ίσως, και μαζί
με όλα τα προηγούμενα άπειρο χρόνο.
Ευτυχώς υπάρχουν ακόμη άνθρωποι
που τους ενδιαφέρει να περνούν, όχι ημέρες
και εβδομάδες μόνο, αλλά χρόνια ολόκληρα,
κάνοντας αυτό χωρίς καν αμοιβή και καθηγητές
Πανεπιστημίου που πέρα από την καθοδήγηση
να μπορούν να εκτιμήσουν ένα εύρημα.
Ο Κλαύδιος Πτολεμαίος
Ο Κλαύδιος Πτολεμαίος έζησε περίπου
από το 90 ως το 168 μ.Χ. στην Αλεξάνδρεια, έγραψε
όλα τα έργα του στα ελληνικά και οι σύγχρονοί του
παρ' όλο που λέγεται ότι καταγόταν
από τη Νότια Αίγυπτο τον θεωρούσαν Ελληνα,
αφού και το όνομά του ακόμη παρέπεμπε
στον Έλληνα επίγονο και διάδοχο του Αλεξάνδρου
στην Αίγυπτο. Ενα από τα γνωστότερα έργα του,
για αιώνες σύγγραμμα αναφοράς για την Αστρονομία,
ήταν η λεγόμενη «Μαθηματική Σύνταξη»,
αποτελούμενη από 13 βιβλία, που οι βυζαντινοί
λόγιοι την ανέφεραν ως «Μεγίστη Μαθηματική Σύνταξη»
και όταν τη μετέφρασαν οι Αραβες έγινε πιο γνωστή,
εξαιτίας και της πρόταξης
του αραβικού άρθρου «Αλ», ως «Αλμαγέστη».
Πέρα από τους αστρονομικούς πίνακες τους σχετικούς
με την κίνηση των πλανητών και άλλων
ουρανίων σωμάτων, ο Πτολεμαίος ασχολείται
και με διάφορα άλλα προβλήματα που απαιτούν
μαθηματικούς υπολογισμούς.
Μόνο που σε πολλά σημεία δεν κάνει τον κόπο
να παρουσιάσει αναλυτικές αποδείξεις θεωρώντας
αυτές ως κάτι ευκολοαπόδεικτο.
Ετσι έδωσε την ευκαιρία σε έναν άλλο μαθηματικό,
τον Θέωνα, διευθυντή στο Μουσείο της Αλεξανδρείας,
που έζησε κατά το Λεξικό του Σουίδα
την εποχή της αυτοκρατορίας
του Θεοδοσίου Α' (379-395 μ.Χ.),
πατέρα της δολοφονημένης από το πλήθος σπουδαίας
γυναίκας μαθηματικού Υπατίας,*
να γράψει άλλα δεκατρία βιβλία γεμάτα με σχόλια
αντίστοιχα το καθένα με αυτά του Πτολεμαίου.
Τα σχόλια αυτά εκδόθηκαν για πρώτη φορά
μαζί με τη «Μεγίστη» το 1538 στην κλασική έκδοση
του Joachim Camerarius.
Σε αυτά δηλαδή διευκρίνιζε,
απεδείκνυε, συμπλήρωνε.
Δυστυχώς έχουν χαθεί το ενδέκατο βιβλίο
των σχολίων και τμήματα από το πέμπτο
και από άλλα βιβλία.
Εχουν εκδοθεί τα τέσσερα πρώτα το 1936-1943
από τον Rome, και εκείνος υπεδείκνυε στους επομένους
από αυτόν να κοιτάξουν με επιμέλεια και τα επόμενα,
αλλά η υπόδειξή του αυτή για δεκαετίες αγνοήθηκε.
Ο Διόφαντος
Ο Θέων είναι φανερό από τα σχόλιά του ότι
ήταν απόλυτα εξοικειωμένος
με τα Μαθηματικά του Διόφαντου.
Του έλληνα μαθηματικού που έζησε στην Αλεξάνδρεια
περί το 300 μ.Χ. και είναι γνωστό
πως χρησιμοποιούσε «αλγεβρικές μεθόδους»
για να λύνει διάφορα
αριθμητικά προβλήματα.
Αυτά τού έδωσαν και το προσωνύμιο
«πατέρας της Αλγεβρας», αλλά μιας Αλγεβρας
περισσότερο πρακτικής από όσο τη γνωρίζουμε
σήμερα, ευφυούς όμως και λειτουργικής
για τις γνώσεις της εποχής.
Ο Μοχάμαντ Ιμπν Μουσά αλ Χουραΐζμι
(περίπου 787-850 μ.Χ.) ήταν ένας Πέρσης
μαθηματικός που έζησε στη Βαγδάτη, στο ανάκτορο
του χαλίφη Αλ Μανσούρ.
Εισήγαγε στα μαθηματικά τους ινδικούς αριθμούς
και το θεσιακό δεκαδικό σύστημα,
και το 820 εξέδωσε το πρώτο μεγάλο βιβλίο
για την Αλγεβρα της εποχής, ενώ και η λέξη
αλγόριθμος είναι παραφθορά του ονόματός του.
Από εκείνη την εποχή αρχίζει και η μαθηματική
επιστήμη να χρωματίζεται από την επαφή
των Αράβων μαθηματικών με αυτήν.
Δικό μας σχόλιο:
*Υπατία
Η Υπατία (370-416 μ.Χ.)
ήταν Ελληνίδα νεοπλατωνική φιλόσοφος, αστρονόμος και μαθηματικός.
Έζησε και δίδαξε στην Αλεξάνδρεια
όπου και δολοφονήθηκε από όχλο
που αποτελούνταν
από φανατικούς χριστιανούς.
1 σχόλιο :
Όπως τα γράφεις είναι. Η εκκλησία δεν έχει ζητήσει ούτε μια συγγνώμη για την στυγερή δολοφονία της Υπατίας, (την έγδαραν μέ όστρακα και την τεμάχισαν) με ηθικό αυτουργό το ..."άγιο" Κύριλλο επίσκοπο Αλεξανδρειας, τουναντίον κάποια χριστιανικά sites, ισχυρίζονται ότι όχι μονον δεν δολοφονήθηκε, αλλά ότι έγινε και χριστιανή από το Κύριλλο!.....
Δημοσίευση σχολίου