Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2013

Έτσι σα δώρο που δεν άξιζα μου δόθηκε η ζωή!

Οφειλή
Μέσα από τόσο θάνατο που έπεσε και πέφτει,
πολέμους, εκτελέσεις, δίκες, θάνατο κι άλλο θάνατο
αρρώστεια, πείνα, τυχαία δυστυχήματα,
δολοφονίες από πληρωμένους εχθρών και φίλων,
συστηματική υπόσκαψη κ’ έτοιμες νεκρολογίες
είναι σα να μου χαρίστηκε η ζωή που ζω.
Δώρο της τύχης, αν όχι κλοπή απ’ τη ζωή άλλων,
γιατί η σφαίρα που της γλύτωσα δε χάθηκε
μα χτύπησε το άλλο κορμί που βρέθηκε στη θέση μου.
Έτσι σα δώρο που δεν άξιζα μου δόθηκε η ζωή
κι όσος καιρός μου μένει
σαν οι νεκροί να μου τον χάρισαν
για να τους ιστορήσω.
 Τίτος Πατρίκιος
1957
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1928. 
Αποφοίτησε από το Βαρβάκειο Γυμνάσιο το 1946 
και στη συνέχεια από τη Νομική Σχολή
 του Πανεπιστημίου Αθηνών. 
Άσκησε για κάποιο διάστημα
 το επάγγελμα του δικηγόρου.
Στη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής έλαβε μέρος 
στην Εθνική Αντίσταση με την ΕΠΟΝ 
και στη συνέχεια με τον ΕΛΑΣ. 
Το 1944 καταδικάστηκε σε θάνατο 
από συνεργάτες των Γερμανών και η εκτέλεσή του
 ματαιώθηκε την τελευταία στιγμή. 
Εξορίστηκε στη Μακρόνησο (1951-1952) 
και στον Αϊ-Στράτη (1952-1953).
Έλληνας ποιητής, πεζογράφος και μεταφραστής,
 της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς που έχει τιμηθεί 
με το Ειδικό Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας το 1994.

Δεν υπάρχουν σχόλια :