Ακόμα δεν έχουν κοπάσει οι πανηγυρισμοί
για τα μέτρα που “πετύχαμε” και που όπως
μας βεβαιώνουν, για αλλη μια φορά,
θα είναι τα τελευταία.
Το τρίτο και πιο φαρμακερό θα έλεγα μνημόνιο,
αυτό που θα ολοκληρώσει την εξαφάνιση
της μεσαίας τάξης, αυτό που θα κατεδαφίσει ότι
έχει ακόμα απομείνει όρθιο από το κοινωνικό κράτος
και τα εργασιακά δικαιώματα, αλλά που όπως
και τα προηγούμενα δεν θα λύσει το πρόβλημα
της ελληνικής οικονομίας,
είναι πλέον νόμος του κράτους.
Οι γνωστοί ύποπτοι, ο κόσμος της εργασίας,
οι άνεργοι, οι απολυμένοι,οι μικρομεσαίοι και οι νέοι
καλούνται να ξαναπληρώσουν. Αν γυρίσουμε λίγο πίσω
την μνήμη μας θα θυμηθούμε ότι όλα τα μνημόνια,
οι εφαρμοστικοί νόμοι και το επικαιροποιημένο
πρόγραμμα, αναγγέλθηκαν ως εθνικές επιτυχίες
και συνοδεύθηκαν με ανάλογες χαρές και πανηγύρια.
Ελπίζω οι ΄αρχιτέκτονες των μνημονίων, που ακόμα
είναι μες στην καλή χαρά, να προβληματίσθηκαν
από τα δάκρυα του Χριστόφια, δάκρυα με ισχυρό
συμβολισμό για το τι περιμένει την κοινωνία,
την δημοκρατία και τα δικαιώματα των πολιτώων,
δάκρυα από ένα ηγέτη
που εκβιάζεται, αλλά τουλάχιστον διαθέτει,
σε αντίθεση με τους δικούς μας, ήθος και φιλότιμο.
Η απογοήτευση του Έλληνα μεγαλώνει όταν
απέναντι σ΄αυτές τις πολιτικές, εμφανίζεται
ένα κόμμα υποσχόμενο στους πάντες τα πάντα,
χαϊδεύντας όλων τα αυτιά, ο ΣΥΡΙΖΑ που…
Επικαλείται αλά κάρτ την νομιμότητα όταν είναι
γνωστό σε όλους ότι βασικό στοιχείο
της πολιτικής του κουλτούρας είναι
η μη εφαρμογή, ψηφισμένων από το κοινοβούλιο,
νόμων και αποφάσεων δικαστηρίων
(π.χ πρόσφατος νόμος για τα ΑΕΙ) καλώντας
ταυτόχρονα τους πολίτες σε ανυπακοή.
Είναι κάτι παραπάνω από φανερό ότι
ούτε θέλει, ούτε μπορεί να μετατραπεί
από κόμμα καταγγελίας και διαμαρτυρίας σε όριμη
πολιτική δύναμη με κυβερνητική προοπτική.
Φαντασιώνονται ότι πατριώτες είναι μόνο όσοι
είναι στρατολογημένοι στον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ όλοι
οι άλλοι έλληνες είναι περίπου προδότες.
Αρέσκονται μονίμως
να βάλουν εκ του ασφαλούς και αδιακρίτως κατά
πάντων. Προσπαθεί, στο όνομα της δήθεν πολυφωνίας
και του πλουραλισμού, να καλύψει την μεγάλη
αντιφατικότητα και την χαώδη απόσταση των θέσεων
και απόψεων που διατυπώνουν σε όλα τα θέματα,
τα στελέχη και οι συσιστώσες του. Γιαυτό την ώρα
που κάποιοι από αυτούς μιλάνε για καταγγελία
και ακύρωση των μνημονίων την ίδια ώρα άλλοι
μιλάνε για παραμονή στην Ευροζώνη, άλλοι μιλάνε
για ευρώ και άλλοι για δραχμή. ΄Ενα μεγάλο κομμάτι
του κεντρικού πολιτικού του οργάνου, που μόλις
εκλέχθηκε, μιλάει ευθέως για επιστροφή στη δραχμή.
Είναι πολιτική επιλογή και στρατηγική τους
να δηλώνουν για το ίδιο θέμα, την μία ημέρα έτσι
και την άλλη αλοιώς για να ικανοποιούνται όλες
οι συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι πασιφανές ότι,
όσο και να προσπαθήσει κάποιος, δεν θα θα βρει
ποτέ την συνισταμένη των πολλών συνιστωσών,
έτσι Ρόζα, Κόκκινο, Αριστερό ρεύμα, Τροτσκιστές, Ευρωπαιστές, Ευρωσκεπτικιστές
και τόσοι άλλοι θα δηλώνουν όποτε θέλουν ότι θέλουν.
Όπως η επιστήμη των Μαθηματικών δεν κατόρθωσε
ποτέ να καταλήξει σε άθροισμα προσθέτοντας
ανόμοια πράγματα, έτσι και ο ΣΥΡΙΖΑ ,
όσες συνδιασκέψεις
και αν κάνει και όσο και αν προσπαθήσει
δεν θα καταφέρει να συγκροτηθεί σε ενιαίο κόμμα
ούτε να κοντρολάρει τους αμέτρητους Τατσόπουλους,
και Φωτόπουλους. Αυτοί που διαρυγνείουν
τα ιματιά τους, υπερασπιζόμενοι την δημοκρατία
και τα ανθρώπινα δικαιώματα θεωρούν απλά
"ατυχείς δηλώσεις" δηλώσεις όπως π.χ
“δεν θα κάνει ένας κουτσός ότι θέλει”, ” έχω πηδήξει
την μισή Αθήνα” και την ευχή ” να έχουν το τέλος
που είχε ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Λιβύη” δηλώσεις
που δεν έγιναν από τυχαίους αλλά από βουλευτές του.
Φυσικά κανένας στον ΣΥΡΙΖΑ δεν είδε, πέρα
από ατυχείς δηλώσεις , ότι βάλλεται
η ίδια δημοκρατία, ότι εξυμνείται και προάγεται
η βία, ότι απαξιώνονται και ζωοποιούνται συλλήβδην
οι γυναίκες και ότι για τον Σταθά πρέπει να φτιάξουμε
Καιάδα για να πετάξουμε αρκετούς συνανθρώπους μας. Αντιδημοκρατικές συμπεριφορές, όπως η πρόσφατη
επίθεση στον Γερμανό Πρόξενο στην Θεσσαλονίκη,
βρήκαν θερμούς υποστηρικτές τους βουλευτές
του ΣΥΡΙΖΑ οι οποίοι δεν είδαν πάλι καμία βία
και παραλίγο να μας πείσουν μαζί
με τον Μπαλασσόπουλο ότι δεν χειροδίκησε
κανένας εναντίον του Πρόξενου, ούτε του πέταξαν
τίποτα απλά τον κέρασαν φραπεδάκι, κάτι ας πούμε
σαν την θεωρία της ζαρντινιέρας τότε που σακάτεψαν
στο ξύλο τον Κύπριο φοιτητή και κάποιοι προσπαθούσαν
να μας πείσουν ότι τον έδειρε η ζαρντινιέρα.
Τώρα γιατί η μία είναι βία και η άλλη δημοκρατική
ενέργεια αυτό εξηγείται μόνο στην ξεχωριστή
δημοκρατία του ΣΥΡΙΖΑ.
Έτσι σύμφωνα με τα προηγούμενα είναι δημοκρατική
ενέργεια να μοιράζονται στην Κορινθία από δύο
συγκεκριμένους υποψήφιους του ΣΥΡΙΖΑ
σταυρωμένα ψηφοδέλτια στους Ρομά, ενώ όταν
την ίδια ενέργεια έκαναν υποψήφιοι
της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ήταν ρατσιστική
και αντιδημοκρατική ενέργεια.
Αυτός είναι ο σεβασμός στά δικαιώματα
της κοινωνικής αυτής ομάδας με τις ιδιαιτερότητες
και τα πολλά προβληματα. Προσπαθεί απεγνωσμένα
ο ΣΥΡΙΖΑ , με τους κάθε λογής Φωτόπουλους
που βρήκαν φιλόξενη πολιτική στέγη και ρόλο,
να ξαναστήσουν το πολιτικό σύστημα αυτό
που επί χρόνια υπηρέτησε και παρουσίαζε
ως αυτονόητο στο κοινωνικό σώμα τις συντεχνιακές
λογικές και πρακτικές, την αδιαφάνεια
και την διαφθορά και όλα εκείνα που έχουν τεράστια
ευθύνη γιαυτά που βιώνουμε τώρα.
Ακόμα ο επικεφαλής του εντελώς άκομψα
και κυριολεκτικά εκτός πραγματικότητας, προσπαθεί
να μιμηθεί τον αείμνηστο Ανδρέα και το προ του 1981
ΠΑΣΟΚ υιοθετώντας ίδια συνθηματολογία
και εκφράσεις, όταν ηθελημένα παραβλέπει
τις χαώδεις διαφορές που καθιστούν το όλο
εγχείρημα από γραφικό έως επικίνδυνο.
Απομόνωση και πολιτική μοναξιά για τον ΣΥΡΙΖΑ
αφού καμία από τις κυβερνήσεις των χωρών
της Ευρωζώνης, ή έστω κάποιο θεσμικό όργανο
της διεθνούς κοινότητας, ούτε καν κάποια
προσωπικότητα, δεν υιοθετεί τις ούτως ή άλλως
αντιφατικές και μη ρεαλιστικές θέσεις
για καταγγελίες ακυρώσεις κ.λ θέσεις για τις οποίες
δεν τον έχουν κάνει και δεν τον θεωρούν
ούτε συνομιλητή.
Κάτι ανάλογο βέβαια συμβαίνει και στο εσωτερικό,
αφού πέρα από κάποιες κοινές και αόριστες
αντιμνημονιακές κορώνες με τους Ανεξάρτητους
΄Ελληνες με κανένα άλλα κόμμα και σε κανένα
θέμα αποδεδειγμένα δεν υπάρχει πεδίο
για συνεννόηση. Αντίθετα με όλα αυτά,
ένας ασύγκριτα χαρισματικότερος ηγέτης,
ο δημαγωγός Ανδρέας με πολύ ισχυρά
διεθνή ερείσματα
(Μιττεράν, Γκονζάλεςκ.λ) είχε την ικανότητα
να μετατρέψει το εξίσου ουτοπικό
(με τις καταγγελίες και ακυρώσεις) ”
έξω από την ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ” σε ολοκληρωμενα Μεσογειακά προγράμματα και ροή ζεστού χρήματος
τα οποία έγιναν επιδοτήσεις και κοινωνική πολιτική.
Μπορεί να μας πει ο κ. Τσίπρας πως και με ποιους
συνομιλητές και εταίρους θα μετατρέψει
τα παραμύθια των ακυρώσεων και καταγγελιών
που επαναλαμβάνει, σε μία πολιτική
για να ανακουφίσει την κοινωνία που υποφέρει.
Τι θα έχει να πει άραγε σε όλα τα θύματα
των μνημονιακών πολιτικών και κυρίως
στους νέους ανθρώπους,που σήμερα μοιράζει
αφειδώς υποσχέσεις, όταν γνωρίζει πολύ καλά ότι
απέναντι σ΄αυτές τις πολιτικές δεν αντιπροτείνει
απολύτως τίποτα εκτός………από παραμύθια.
Το παρδαλό κατσίκι άρχισε να χαμογελά.
Χανιάς Νίκος
Πηγή: ekorinthos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου