Πέμπτη 26 Ιουλίου 2012

Χαμένος περπατώ, φωνάζω, γράφω, ψάχνω.

Αν είχε χρώμα ο άνεμος
σάρκα τα όνειρά μου 
και μονοπάτια το μυαλό 
εγώ δεν θ΄ αγαπούσα.

Θα είχε σβήσει η φωτιά
που ζει στα σωθικά μου
και την ταΐζω όνειρα, 
ελπίδες και στιχάκια.

Όμως ο άνεμος φωνή 
μονάχα διαθέτει 
και όνειρα η σάρκα μου
να τρώει μόνο ξέρει.

Μα το μυαλό μου αδιάβατο 
θα παραμένει δάσος 
κι εγώ χαμένος περπατώ 
φωνάζω, γράφω, ψάχνω, 
χαμογελώ, χειρονομώ, 
ελπίζω κι αγαπάω.
Τάκης Καρτσωνάκης 
Ιούλης 2009


If the wind had colour 
if my dreams had flesh 
if my mind had paths 
I would not love.
The fire that burns 
inside me and I feed 
it with dreams, hopes and rimes,
 would have been out. 
But the wind has only voice
 and my flesh just eats the dreams.

But my mind still remains 
an impassable forest 
and I am lost, 
while I walk around shout..
.write...search... smile..
.gesture... hope and love.
   Takis Kartsonakis
            July 2009


Δεν υπάρχουν σχόλια :