Σαν τις νεράιδες, την φωνή, που κλέβουν των ανθρώπων
έτσι κι εγώ αμίλητος μαρμάρωνα μπροστά της
καθώς αυτή ερχότανε όλο και πιο κοντά μου
χαμογελώντας κι άνοιγε, μιαν αγκαλιά για μένα.
Δεν θα το κρύψω, άλλωστε, ο πειρασμός μεγάλος
στα πιο τρελά μου όνειρα, να μπω στην αγκαλιά της
και να πετάξουμε μαζί, στον Πήγασο καβάλα
και ίσως κάποτε να δω, των ιδεών την πόλη.
Δεν έχω την αξίωση πολίτης της να γίνω
μου φτάνει μόνο να την δω, στον Πήγασο καβάλα.
Πάν Καρτσωνάκης
Αυτά τα δύο υπέροχα σκίτσα είναι
του φίλου μου εικαστικού Περικλή Κουλιφέτη.
Έγιναν για τις ανάγκες της έκδοσης
κάποιων κειμένων μου και τον ευχαριστώ από καρδιάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου