Άπονη ζωή
μας πέταξες στου δρόμου την άκρη
μας αδίκησες
ούτε μια στιγμή
δεν ήρθες να μας διώξεις το δάκρυ
μας κυνήγησες
το κρίμα μας βαρύ
μας γέννησες φτωχούς
με την καρδιά πικρή
γεμάτη στεναγμούς
Άπονη ζωή
δεν θέλαμε παλάτια κι αστέρια
να μας χάριζες
μια μπουκιά ψωμί
για μας τα ορφανά περιστέρια
ας χαλάλιζες
μας έδειρε ο βοριάς
μας ήπιε η βροχή
το αίμα της καρδιάς
γιατί είμαστε φτωχοί
Στίχοι του Λευτέρη Παπαδόπουλου
.............
Τόσα χρόνια πολιορκημένοι ἀπό στεριά και θάλασσα
ὅλοι πεινᾶνε, ὅλοι σκοτώνονται και κανένας δεν πέθανε -
πάνου στα καραούλια λάμπουνε τα μάτια τους,
μία μεγάλη σημαία, μία μεγάλη φωτιά κατακόκκινη
και κάθε αὐγή χιλιάδες περιστέρια φεύγουν ἀπ᾿ τα χέρια τους
για τις τέσσερις πόρτες τοῦ ὁρίζοντα
.................
Γ. Ριτσος - Ρωμιοσύνη
Το περιστέρι συμβολίζει την ειρήνη.
αλλά και την αθωότητα, την αγνότητα
εξ ου και η φράση "ως αθώα περιστερά"
Σήμερα ήρθε και κάθισε στο περβάζι
του παραθύρου μου
ένα άσπρο περιστέρι.
— Τί γυρεύεις εδώ, του είπα,
μήπως σου δώσαν λάθος διεύθυνση;
— Καθόλου, μου απάντησε, τί νομίζεις
το περβάζι σου είναι μόνο
για μαύρα πουλιά;
Έκανε δύο τρεις βόλτες πάνω κάτω,
άφησε μια κουτσουλιά και πέταξε,
αφήνοντάς με έκπληκτο!
Μίλτος Σαχτούρης -Το άσπρο περιστέρι
Από τη συλλογή
Ανάποδα γυρίσαν τα ρολόγια (1998)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου