Το παρακάτω κείμενο αναδημοσιεύεται προς διαχρονικό παραδειγματισμό.
Στις σχέσεις Ελλάδος και Τουρκίας διαχρονικά τον τελευταίο κυρίως αιώνα
να το δούμε, ανέκαθεν επικρατεί αλγεινώς η αναντιστοιχία μεταξύ του ανδρός
και τις εμφανέστατης βιασμένης γυναικός.
Εν μέρει μονομερώς, καθώς σχεδόν πάντοτε όμως, τα τελευταία ειδικά χρόνια
του αιώνος που διανύουμε, η χώρα μας έχει το ρόλο της βιασμένης γυναικός
και η Τουρκία του άνδρα.
Επομένως εάν δεν αυτοσαρκαστούμε, να κάνουμε την επιμέρους σωτήρια
αυτοκριτική μας, ώστε να αναρωτηθούμε εν πολλοίς, γιατί μονίμως εμείς
οι Έλληνες, θα πρέπει να είμαστε οι καρπαζοεισπράκτορες στις πολιτικές
διπλωματικές μας επαφές με τη γείτονα χώρα;
Εν τάχει παρακάτω θα σας εξιστορήσω μία συνομιλία με ένα τοπικό
πολιτευτή μας, λέγοντας τον, ότι ο ατυχής πόλεμος του 1897,
με διακόπτει απότομα και μου λέει, μη τον αγγίζεις αυτόν το πόλεμο, επειδή
μας πονάει, έφτασαν οι Οθωμανοί έως τη Λαμία, πληρώσαμε βαριές πολεμικές
αποζημιώσεις, και γενικότερα δεν έχουμε καλές αναμνήσεις από αυτόν το πόλεμο,
γι΄ αυτό άλλωστε έμεινε στην ιστορία ως Ατυχής Πόλεμος του 1897.
Εν συνεχεία του αποκρίνομαι, η Μικρασιατική Καταστροφή του 1922,
μου απαντά, καλά πλάκα μας κάνεις τώρα;
Εάν πονάει ο ατυχής πόλεμος του 1897, η λεγόμενη Μικρασιατική Καταστροφή
του 1922, όχι απλά πονάει, αλλά τσουρουφλίζει και ζεματάει, φύγε μακριά
και από αυτήν όσο γίνεται, εάν μπορείς να την διαγράψεις κι όλας
και από την μνήμη σου, θα είναι ακόμη καλύτερα.
Εν γένει Συνωστισμός το αποκάλεσαν εν τάχει επιδερμικώς, για να τελειώνουμε,
όπως μας ενημέρωσε η κυρία Ρεπούση, η υποτιθέμενη Ιστορικός εκπαιδευτικός
της ΔΗΜ.ΑΡ. καθώς την ψήφισαν προς επιβεβαίωση οι νεοέλληνες
για βουλευτή-βολευτή, άρα μην σας ακούω να γκρινιάζετε περαιτέρω ασκόπως;
Παράλληλα ο Συμμοριτοπόλεμος του 1944-49, με διακόπτει πάλι
και μου αποκρίνεται, μου φαίνεται εσύ δεν έχεις το θεό σου.
Εν προκειμένω εδώ προσπαθούμε να επουλώσουμε τις πληγές, ώστε να ξεχαστούνε
και να αμβλυνθούνε, όσο γίνεται φυσικά, ώστε να ζήσουμε ειρηνικά
και πάντα μονιασμένα, και εσύ τώρα προσπαθείς να ξύσεις παλιές ιστορίες
εσωτερικής διαμάχης, εμφανέστατης εμφυλιακής διχόνοιας, εν ολίγοις όταν
αδερφός σκότωνε αδερφό;
Εν τω μεταξύ του αποκρίνομαι, Μα επιτέλους, κάτι θα πρέπει να σχολιάσουμε
ρε παιδιά, και για αυτή τη μαύρη περίοδο, να μάθουμε και ενημερωθούμε
από τα τραγικά λάθη των παραλήψεων μας, ώστε να μην ξαναεπαναληφθούνε,
τα ίδια τραγικά λάθη.
Εν τούτοις που απαντά, όχι το καταλαβαίνεις,
αυτά πονάνε πολύ, τέλος, πάει πέρασαν.
Εν κατακλείδι του αναφέρω, δηλαδή Τον είπαμε εμφύλιο και κρυφτήκαμε
σαν τον στρουθοκάμηλο, που βάζει το κεφάλι του μέσα σε μία τρύπα,
όταν τον σημαδεύουνε οι κυνηγοί, ώστε να μην φαίνεται, αλλά όλο του
το υπόλοιπο σώμα είναι προφανώς εκτεθειμένο.
Ως εκ τούτου συνεχίζω, άντε να πάμε στο Κυπριακό του 1974,
μου αποκρίνεται, ρε παλληκάρι μας καλό, όχι τέτοια θέματα, δεν ανοίγουνε
τέτοια ζητήματα, μα γιατί του αποκρίνομαι;
Γιατί έτσι.
Όσο για το Κυπριακό αφού θέλεις τόσο πολύ να μάθεις, η χούντα είναι υπαίτια
για ότι έγινε στη Κύπρο, περισσότερα μη ρωτάς.
Μάθε για το Πολυτεχνείο του 1973 τότε που ο καταραμένος Παπαδόπουλος
σκότωσε χιλιάδες φοιτητές, ώστε να αποκατασταθεί η Δημοκρατία στη χώρα,
και πρωτεργάτης σε αυτές τις κινητοποιήσεις υπήρξε
η Κυρία Μαρία Δαμανάκη της αριστεράς και να μη ξεχνάς ότι όσο ήτανε
στην κυβέρνηση οι Σοσιαλιστές του Πασόκ,
οι Έλληνες έτρωγαν με χρυσά κουτάλια.
Εν τω μεταξύ πλέον διαπίστωσα ιδίοις όμμασι βεβαίως, όταν θα αναφέρεις
για το φάκελο της Κύπρου του ημέτερου Προδομένου Πολέμου του 1974,
ότι θα πρέπει κάποτε να ανοίξει για να μάθουμε, ποιοι πρόδωσαν.
Εν γένει θα σε αποκαλούνε συνεχώς φασίστα και ρατσιστή, εάν τα σκαλίζεις
όλα αυτά την λεγόμενη απαγορευμένη ιστορίας.
Παράλληλα τώρα και με τον αντιρατσιστικό νόμο που ψηφίστηκε προσφάτως,
πρόσεχε καλά, όχι Έθνος και Πατρίδες, Θρησκείες, όχι Ιστορία,
μόνο διεθνιστική σιωνιστική εν τάχει παγκοσμιοποίηση, ούτε σύνορα,
όλα ανοιχτά, τραγουδάκια θα ακούς, στα γήπεδα θα πηγαίνεις
και στα νυχτερινά μαγαζιά για περαιτέρω απολαύσεις διασκέδασής,
θα βλέπεις και καμία τσόντα στο ίντερνετ, την Τζούλια γιατί την έχουμε;
Όσο για τις Δημοκρατικές Εκλογές, αφού είσαι τόσο πολύ ψαγμένος,
καλύτερα είναι να καθίσεις στο σπιτάκι σου, να μη ψηφίσεις
απολύτως κανέναν, άλλωστε δεν θα είσαι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος,
40% αποχή έχει, εσύ θα σώσεις αυτόν τον τόπο;
Ας σοβαρευτούμε όμως λιγάκι, αυτές οι απορίες ακούστηκαν
από έναν άσημο νεαρό της γενέτειρας μου των Κουφαλίων Θεσσαλονίκης
πέριξ της αρχαίας Πέλλας.
Επιπροσθέτως προς κάποιον επιφανή ως είθισται πολιτικό, καθώς επιθυμούσε
εμφανώς, να φτιάξει μια δική του ιστορία, ράβοντας κοστούμι στα μέτρα του,
στα δικά του μέτρα και σταθμά, του απόλυτου ιδιοτελέστατου δοκούν,
του δούνε και λαβείν συμφεροντολογικά κινούμενος, αφού σαν άριστος
δημαγωγός λαϊκιστής επαγγελματίας πολιτικός, που ήτανε, διαστρέβλωνε
την αλήθεια και την ιστορία, αναλόγως με τις πολιτικές σκοπιμότητες
που εξυπηρετούσε, εν ολίγοις ήθελε τη μπάλα
πάντοτε στο δικό του γήπεδο να παίζεται.
Εκ του διαχρονικού ιστορικού γίγνεσθαι, 6 Σεπτεμβρίου του 1955,
στον προαύλιο χώρο του Τουρκικού Προξενείου της Θεσσαλονίκης
στην Αγίου Δημητρίου το απόγευμα, έχει εκραγεί μία πολύ μικρή βόμβα
ισχύος, αφού μόλις και κατάφερε να σπάζει ένα τζάμι.
Εν ολίγοις η έκρηξη της μικρής ισχύος βόμβας, προκάλεσε μηδαμινές
καταστροφές, ανύπαρκτες εν πολλοίς, οι ίδιοι οι Τούρκοι εσκεμμένως
την προκάλεσαν-προξένησαν οικειοθελώς, ώστε να βρούνε την αφορμή
της αιτίας, που επιζητούσανε εναγωνίως, για να ξεριζώσουνε τον Ελληνισμό
της Κωνσταντινουπόλεως από τις Πατρογονικές τους εστίες, υπήρξε δηλαδή
εμφανέστατη προβοκάτσια.
Όταν υπογράφτηκε η Συνθήκη της Λοζάνης το 1923 μεταξύ της Ελλάδος
και της Τουρκίας, για ανταλλαγή των πληθυσμών, εξαιρέθηκαν μονάχα
οι Ρωμιοί της Κωνσταντινούπολης και των νησιών Ίμβρου και Τένεδου,
ενώ και οι μουσουλμανικοί πληθυσμοί της Δυτικής Θράκης.
Τότε οι Έλληνες-Ρωμιοί της Πόλης-Κωνσταντινούπολης ανέρχονταν
σε περισσότερους από 150.000, όσο για την Ίμβρο και τη Τένεδο
ξεπερνούσανε τους 15.000, ενώ οι μουσουλμανικοί πληθυσμοί
της Δυτικής Θράκης, κάτι σε λιγότερο από 80.000.
Εν αντιθέσει της σήμερον αλγεινώς, οι εναπομείναντες Ρωμιοί της Πόλης,
μπορούμε να τους μετρήσουμε σε μερικές εκατοντάδες
μόλις γέροντες ηλικιωμένους, υπερήλικες ως επί το πλείστον,
περίπου στα 2.000 άτομα, ενώ εάν πάμε στα νησιά της Ίμβρου και της Τένεδου,
η κατάσταση και σε αυτά τα μέρη θεωρείται απελπιστική, τραγική,
αποκαρδιωτική εν πολλοίς, αφού πέρσι για πρώτη χρόνια μετά το 1963,
επαναλειτούργησε Ελληνικό Σχολείο με έναν μόλις μαθητή,
ενθυμίζοντας μας εναργέστατα δυστυχώς,
την χελώνα καρέτα καρέτα είδος υπό εξαφάνιση εν γένει.
Επομένως τα δύο Ελληνικά νησιά αμφότερα, τα παραχωρήσαμε δίχως
μία τουφεκιά να ρίξουμε, έτσι για την λεγόμενη τιμή των όπλων, όπως
και την Ανατολική Θράκη, τα χάσαμε στη διπλωματία, στις αίθουσες
της Λοζάνης των χαρτιών. Εν τω μεταξύ καθώς οι Τούρκοι τα είχανε
μετατρέψει σε ανοιχτές φυλακές, αρκεί να κακοποιούνε
τους γκιαούρηδες Ρωμιούς, δηλαδή να τους κλέβουνε και να τους βιάζουνε,
με φυσικό επακόλουθο ήτανε να απομακρυνθούμε αγρίως κακήν κακώς,
από τις πατρογονικές τους εστίες.
Διότι προφανώς κινδύνευε η σωματική τους ακεραιότητα, η αρτιμέλεια τους
εν πολλοίς, τις Ορθόδοξες Εκκλησίες τις έκλεισαν, όπως επίσης απαγόρεψαν
να ομιλούνε και τη μητρική τους γλώσσα τα Ελληνικά,
όσο για τα εναπομείναντα Ελληνικά Σχολεία κλείσιμο ερμητικό.
Προφανώς έτσι αντιλαμβάνεται η υποανάπτυκτη και με καθεστώς
ολοκληρωτικό δια της ανελευθερίας της Τουρκία, την μειονοτική
εκπαίδευση, το διαφορετικό πολιτισμό.
Εν αντιθέσει μετέπειτα τα αποκαρδιωτικά που διέπραξε εις βάρος
του διαχρονικού Ελληνισμού, υποτίθεται κηρύττει ελάτε στο Τούρκικο σχολείο.
Εν προκειμένω οι Τούρκοι έψαχναν μία αφορμή, ώστε να απομακρυνθούμε
οι Ρωμιοί κάτοικοι της Πόλης, αφού κρατούσανε κατά κύριο λόγο
την Οικονομία της Πόλης-Κωνσταντινούπολης στα χέρια τους,
οι περισσότεροι υπήρξαν ευκατάστατοι.
Εν αντιθέσει όμως, αυτή την αφορμή, τους την έδωσε ο Απελευθερωτικός
Αγώνας της ΕΟΚΑ στην Κύπρο το 1955, εν ολίγοις της Ενώσεως της Κύπρου,
με την Μητέρα Πατρίδα Ελλάδα.
Το φυτίλι όμως τους το άναψε προ πολλού, η υποτιθέμενη σύμμαχος χώρα
της πατρίδας μας, οι αποικιοκράτες Βρετανοί, τότε που επί κατοχής
οι Έλληνες αντιστασιακοί τους έκρυβαν στα σπίτια τους, με κίνδυνο
την ίδια τους την ζωή. Παράλληλα αφού μετά την απελευθέρωση
της χώρας τον Οκτώβριο του 1944, βγαίναμε με τις σημαίες τις Αγγλίας
και της Αμερικής, όπως και με τις Σοβιετικής Ενώσεως,
ώστε να γιορτάσουμε την ελευθερία μας.
Αχ! κούνια που μας κούναγε, απομακρυνθήκαμε από τη σκύλα
που λεγότανε 3 Ράιχ και Ναζισμός του Χίτλερ και Φασισμός του Μουσολίνι,
και ανεβήκαμε θέλοντας και μη, στο υπερωκεάνιο της εκ αιρετικής
εσπερίας Δύσεως, στους Αμερικάνους-Βρετανούς.
Όσον αφορά για τους συμμάχους μας Σοβιετικούς, τους εσωτερικούς
υποστηρικτές του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, το ΕΛΑΣ παρακαλώ πολύ με ένα Λ,
ώστε να ακούγεται για ΕΛΛΆΣ και προφανώς να παραπλανιούνται
και εξαπατούνται, οι πολλαπλοί αδαείς της εποχής εκείνης, της κατασκότεινη
ς και εμφανώς συγχυσμένης δημαγωγικής κομματικής πολιτικής ρητορείας.
Εν προκειμένω τους νιώσαμε στο πετσί μας για τα καλά αλγεινώς,
από πρώτο χέρι που λέμε, στην κατάπτυστη Πηγάδα του Μελιγαλά
τον Σεπτέμβριο του 1944, την ντροπή της καταισχύνης, δια της σύγχρονης
ιστορικής διαδρομής μας, στα διυλιστήρια της Ούλεν,
στο Φενεό της Κορινθίας όπως επίσης και στο Δεκέμβριο του 1944,
στο κέντρο της πρωτεύουσας στην Αθήνα, τα λεγόμενα Δεκεμβριανά.
Για πέντε χρόνια αιματοκύλησαν την πατρίδα μας, από το 1944-49,
όταν οι άλλες χώρες προσπαθούσανε να επουλώσουνε τις πληγές τους
μετά τη λήξη του Β ΠΠ του 1940.
Εν αντιθέσει όμως, εμείς εξαιτίας των αδίστακτων και αιμοβόρων
κομμουνιστοσυμμοριτών, ξεκινούσαμε καινούργιο πόλεμο πολύ
πιο επώδυνο και αιματηρό, πλιάτσικο στην κυριολεξία.
Επομένως μετά απορούμε αδαώς, γιατί η οικονομία της χώρας μας
να είναι τόσο πολύ πίσω, τόσο χάλια εν πολλοίς.
Διότι δεν κοιτούσαμε μπροστά, πως ο τόπος μας, σιγά σιγά να αρχίσει
να προοδεύει, επουλώνοντας τις πληγές του πολέμου, αλλά η αριστερά
το μόνο που την ενδιέφερε επιλεκτικώς μονομερώς,
ήτανε στο πως θα καταφέρει να μας χώσει στο άρμα των Σοβιετικών ταγών,
δια των ανελευθεριών τους, και να γίνουμε ένας ακόμα δορυφόρος τους,
όπως εναργέστατα, οι υποανάπτυκτες χώρες τις Αλβανίας, Γιουγκοσλαβίας,
Ρουμανίας, Ουγγαρίας, Πολωνίας, Τσεχοσλοβακίας, Βουλγαρίας,
Ανατολικό Βερολίνο κτλ.
Οι Βρετανοί λοιπόν, ξεσήκωσαν τους Τούρκους μιας και ήτανε
σύμμαχος χώρα του ΝΆΤΟ, να πατήσει πόδι και να εναντιωθεί
στην επικείμενη Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, αυτό το όνειρο
το οποίο προσπαθούσε να το πραγματοποιήσει η θρυλική ΕΟΚΑ
του Γεωργίου ΓΡΊΒΑ του Διγενή.
Ως εκ τούτου οι παμπόνηροι Άγγλοι σου λένε, να μην φαίνομαι μόνο εγώ
ο κακός στους Έλληνες, ότι αντιδρώ την Ένωση της Κύπρου
με την Ελλάδα, θα βάλω στο παιχνίδι και την Τουρκία.
Επειδή και αυτή έχει Τουρκική μειονότητα πάνω στο νησί, ασχέτως εάν
το είχε παραχωρήσει το 1878 στους Άγγλους, για τη βοήθεια
που της είχανε προσφέρει οι Βρετανοί στον Κριμαϊκό πόλεμο,
μεταξύ Οθωμανών και Ρώσων.
Εν συνεχεία ξεσηκώνουνε τους Τούρκους, ώστε να ενημερώσουνε την προφανώς
κατευθυνόμενη συστημική δημοσιογραφική προπαγανδιστική, κοινή γνώμη
της χώρας τους, με εμπρηστικές δηλώσεις και άρθρα στις εφημερίδες,
μέσω του ραδιοφώνου.
Εν ολίγοις ότι οι γκιαούρηδες επιδιώκουνε να προσαρτήσουνε τη Κύπρο
στην Ελλάδα βιαίως αγρίως, ενώ θα σφάξουνε το 18% της Κύπρου
που είναι Τούρκοι, και φτιάχνουνε μία οργάνωση εθνικιστική
κάτι σαν τους σημερινούς γκρίζους λύκους, ώστε να τους πορώσει ότι
η Κύπρος είναι Τουρκική.
Επιπροσθέτως βάζουνε επίτηδες και σκοπίμως, έναν μικρής ισχύος
εκρηκτικό μηχανισμό στο Τουρκικό Προξενείο της Θεσσαλονίκης,
αφού το θεωρούνε Ιερό, πιστεύοντας ότι σε αυτό το σπίτι μεγάλωσε
ο μουσταφά κεμάλ, ο πατέρας τους όπως τον αποκαλούνε, προβοκάτσια δηλαδή,
ώστε να βρούνε την αφορμή να εκδιώξουνε τον Ελληνισμό
της Κωνσταντινούπολης.
Παράλληλα μισή ώρα πριν εκραγεί ο εκρηκτικός μηχανισμός, κάποιες
εφημερίδες της Τουρκίας, έχουνε προαναγγείλει το γεγονός, γράφοντας
με μεγάλα Γράμματα, Βόμβα στο σπίτι του πατέρα μας στη Θεσσαλονίκη,
όπως και τα ραδιόφωνα.
Ενώ από βραδύς η κυβέρνηση του Μεντερές,
όπου μόνο στα χαρτιά εθεωρείτο δημοκρατική, καθώς την στήριξαν
αφρόνως και οι Έλληνες Ρωμιοί αλγεινώς, και εξαπατήθηκαν προ πολλού.
Εν τω μεταξύ προεκλογικά τους υποσχέθηκε μεγαλύτερη ανεξιθρησκία,
μα και επιπρόσθετα προνόμια, αυτός απεναντίας, τη νύχτα της 5 Σεπτεμβρίου
του 1955, αποφυλάκισε τους βαρυποινίτες κρατούμενους από τις φυλακές,
και τους μετέφερε με τρένα και λεωφορεία στο κέντρο της πλατείας Ταξίμ
στην Κωνσταντινούπολη.
Ενώ τους προμήθευσαν με καδρόνια και γκασμάδες, φτυάρια
ώστε να καταστρέψουνε τις περιουσίες των ΡΩΜΙΏΝ της Πόλης,
ενώ είχανε επισημάνει με κόκκινη μπογιά τα Ελληνικά μαγαζιά,
μη τυχόν καταλάθος προξενήσουνε καμία ζημιά σε οικία Τούρκου πολίτη.
Το ίδιο πολιτικό τέχνασμα δεν διέπραξαν και οι Νεότουρκοι το 1908,
όταν υποσχέθηκαν στους Έλληνες να σταματήσουνε το Μακεδονικό Αγώνα,
αρκεί να ενωθούνε όλοι μαζί, και να εκδιώξουνε το Σουλτάνο Αβδούλ Χαμίτ;
Ενώ μετά την απομάκρυνση του, διέπραξαν βάρβαρα και κατάπτυστα,
τη Ποντιακή γενοκτονία και τη Μικρασιατική του 1922, μαζί με τη Θρακική,
άρα η ιστορία επαναλαμβάνεται και μας εκδικείται εμφανώς, γι΄αυτό
επιμένουμε πολλαπλώς, τονίζουμε ότι πρέπει επειγόντως, να μάθουμε
την ιστορία μας, ώστε να μην μπορούνε να μας ξεγελάσουνε περαιτέρω.
Αποτέλεσμα τη νύχτα της 6 προς 7 Σεπτεμβρίου του 1955, δολοφονήθηκαν
περισσότεροι από 20 Ρωμιοί της Πόλης,
βιάσθηκαν περισσότεροι από 200 άνθρωποι επίσημα, όσο για το ανεπίσημα
πολλοί περισσότεροι, δεν είναι μέσα σε αυτόν τον αριθμό οι βιασθέντες
που από περηφάνεια ή αξιοπρέπεια, δεν το δήλωσαν στις αρχές,
τώρα θα μου πείτε ποιες αρχές;
Αφού οι ίδιες οι Τουρκικές αρχές, βίαζαν και σκότωναν ανεξέλεγκτα
τους γκιαούρηδες ανηλεώς, έτσι μας αποκαλούνε οι Τούρκοι,
στην πλειοψηφία τους γυναίκες.
Εν κατακλείδι όλες οι Ορθόδοξες Ρωμαίικες Εκκλησίες καταστράφηκαν
ολοκληρωτικά ολοσχερώς, γύρω στις 75, νεκροταφεία βεβηλώθηκαν,
τάφοι των Πατριαρχών, Μητροπολιτών, απλών Ιερέων και Χριστιανών
συλήθηκαν και τα οστά τους πετάχτηκαν στους δρόμους, να τα τρώνε τα σκυλιά.
Οτιδήποτε το Ελληνικό καταστράφηκε ολοσχερώς, είτε ήτανε εργοστάσια,
είτε οικία, είτε ελληνικά σχολεία, ιερείς ξυλοκοπήθηκαν ανηλεώς,
τους ξύριζαν τα γένια χωρίς αφρό και τους έφτιαχνα περιτομή βιαίως αγρίως
κακήν κακώς, ένα κοριτσάκι 7χρονών το βίασαν στη κεντρική πλατεία
του Πέραν, σε κοινή θέα, καθώς η περιοχή του Πέραν, αποτελείτο
κατά πλειοψηφία από Ελληνικά Μαγαζιά, δεν έμεινε τίποτα όρθιο εν πολλοίς,
εν ολίγοις υπήρξε ένα τραγικό κατάπτυστο και συνάμα βίαιο Πογκρόμ
εναντίον του Ελληνικού στοιχείου της Πόλης-Κωνσταντινουπόλεως.
Αλήθεια, η περιβόητη νύχτα των κρυστάλων στη Ναζιστική Γερμανία
το 1938, τότε που οι ορδές του Χίτλερ δεν άφησαν τίποτα το Εβραϊκό όρθιο,
όλοι εσείς οι επιλεκτικώς μονομερώς, προοδευτικοί όπως θέλετε
να λεγόσαστε και αριστεροί που συγκαταλέγεστε, την έχετε κάνει σημαία
και καλώς πράττετε κανείς δεν αντιλέγει.
Εν αντιθέσει όμως, η νύχτα της 6 προς 7 Σεπτεμβρίου του 1955, σε τι διαφέρει
από τη νύχτα των Κρυστάλων;
Απλά, πολύ απλά, στα Σεπτεμβριανά του 1955,
υπέφεραν οι ΡΩΜΙΟΊ της ΠΌΛΗΣ, επομένως το περνάμε στα ψιλά γράμματα,
εις τα αζήτητα, αφού εμείς εξουσιάζουμε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Εν αντιθέσει όποιος τολμήσει να ακουμπήσει τρίχα Εβραίου,
θα την μετατρέπουμε την μικρόσωμη τρίχα, σε μεγαλόσωμη τριχιά,
καθώς αυτοί είναι τα αφεντικά μας, πώς να το κάνουμε και εξουσιάσουν
την κατευθυνόμενη πλήρως προπαγανδιστική συμβιβασμένη,
συστημική κοινή γνώμη;
Τότε πρωθυπουργός της Ελλάδος υπήρξε ο Αλέξανδρος Παπάγος,
αλλά ήτανε βαριά άρρωστος, μόνο το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως
έμεινε ανέπαφο, με τον Πατριάρχη τον Αθηναγόρα και τους υπόλοιπους ιερείς
να μένουνε έγκλειστοι και προφανώς έντρομοι,
μέσα στο χώρο του Πατριαρχείο ως όμηροι.
Επεισόδια τραγικά διεξήχθησαν και στη Σμύρνη, όπου Έλληνες
υπηρετούσανε στο ΝΆΤΟ, κάποιες γυναίκες των Ελλήνων στρατιωτικών
βιάσθηκαν, αλλά όχι σε τόσο μεγάλη έκταση βαθμού, αφού όμως
τους είχανε ξεπαστρέψει πριν 33χρ,
δηλαδή το 1922 με τη Μικρασιατική καταστροφή.
Εν συνεχεία η κυβέρνηση της Τουρκίας υποσχέθηκε να επανορθώσει
εκ των υστέρων βεβαίως, δεν αποζημίωσε τους Ρωμιούς της Πόλης
ούτε με το 20% της περιουσίας τους, αλλά και πάλι οι Ρωμιοί
της Κωνσταντινούπολης δεν εγκατέλειψαν την Βασιλεύουσα.
Παράλληλα όμως το 1964 μετά την Τουρκοανταρσία στη Κύπρο της Τυλληρίας,
και τον βομβαρδισμό της Βόρειας Κύπρου από τους Τούρκους, οι Τούρκοι
αποφάσισαν δίχως να κρατούνε ούτε καν τα επιμέρους προσχήματα,
να τους διώξουνε τους Ρωμιούς της Πόλης οριστικώς αμετακλήτως,
έτσι τους απομάκρυναν εναργώς σαν τα σκυλιά, γράφονταν στα παλαιότερα
των υποδημάτων τους, την Συνθήκη της Λοζάνης του 1923
που αυτοί οι ίδιοι υπέγραψαν.
Εν κατακλείδι ήρθανε λοιπόν οι Ρωμιοί της Πόλης σαν κυνηγημένοι,
ξεσπιτωμένοι εν πολλοίς. Εκ νέου μία νέα Μικρασιατική καταστροφή
του 1922 διεξαγότανε σε μικρότερη όμως κλίμακα, η Ελλάς τους υποδέχθηκε
όπως και τους Μικρασιάτες και τους Ανατολικοθρακιώτες,
αλλά και τους Ποντίους, ως κάκιστη Μητριά. Εν αντιθέσει καθώς
για τους Τούρκους υπήρξαν Έλληνες, ενώ για τους Έλληνες ήτανε Τούρκοι
και Τουρκόσποροι ή Τουρκομερίτες.
Εν γένει για αυτό σήμερα ακούμε δυστυχώς, στα γήπεδα ότι ο Τιμημένος
Διαχρονικώς Δικέφαλος Αετός του ΠΑΟΚ Κωνσταντινουπόλεως,
που συμβολίζει τον Απανταχού ξεριζωμένο Ελληνισμό, αλλά ιδιαιτέρως
τους Ρωμιούς της Πόλης, να τον αποκαλούνε περιφρονητικά αήθη
και ξεδιάντροπα εν πολλοίς, ως κοτόπουλο, η απόλυτη ξεφτίλα
του πεζοδρομίου νεοέλληνες.
Ο ΠΑΟΚ για να ξέρετε, συμβολίζει το Άσπρο την Ελπίδα ότι κάποια μέρα
θα ξαναπάρουμε την Κωνσταντινούπολη, ενώ το πένθιμο Μαύρο,
μας θυμίζει εναργέστατα το χρέος που έχουμε όλοι μας, πως κάποια μέρα
θα πρέπει να την ελευθερώσουμε από την Τουρκιά, για αυτό φοράει μαύρα,
πενθεί ο ΠΑΟΚ. Παράλληλα ο Οικουμενικός Πατριάρχης
Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης ο Παναγιώτατος Κύριος Βαρθολομαίος,
στα 80 χρόνια που συμπλήρωνε η ομάδα του ΠΑΟΚ δήλωσε ευθαρσώς,
ότι ο ΠΑΟΚ ΕΊΝΑΙ ΚΟΜΜΆΤΙ ΜΑΣ, ΈΝΑ ΜΕ ΤΑ ΣΠΛΆΧΝΑ Μας,
ΑΝΉΚΕΙ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΎΠΟΛΗ, ΣΤΗ ΠΌΛΗ, ΕΠΟΜΈΝΩΣ
Ο ΠΆΟΚ ΧΡΕΙΆΖΕΤΑΙ ΙΔΙΑΊΤΕΡΟ ΣΕΒΑΣΜΌ ΠΡΟΣ ΌΛΟΥΣ ΜΑΣ
ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΤΟΥΡΚΊΑ, ΑΝΙΣΤΌΡΗΤΟΙ ΚΑΙ ΑΓΓΡΆΜΑΤΟΙ,
Η ΠΕΜΠΤΟΥΣΊΑ ΤΟΥ ΙΔΊΟΥ ΈΘΝΟΥΣ.
Εν τέλει οι Τούρκοι όταν παίζουνε με τις ομάδες του καθεστωτικού
Αθηνοκεντρικού δημοσίου, ολυμπιακό, παναθηναϊκό, άεκ, άρης,
δεν διαμαρτύρονται καθόλου για το τι συμβολίζουνε,
ξέρουνε πως είναι ένα παιχνίδι, ενώ με τον ΠΆΟΚ, τρελαίνονται στην κυριολεξία,
όταν βλέπουνε το Δικέφαλο Αετό.
Εν προκειμένω τώρα θα μας πείτε, μα καλά και η ‘αεκ τα ίδια εναργέστατα
αντιπροσωπεύει, ο γραφών είναι Παοκτσής, ποτέ μου δεν το έκρυψα,
επομένως για εμένα η άεκ, σεβαστή η ιστορία της, δεν αντιλέγω
αλλά τους θεωρώ πως είναι αυτοί οι ενωτικοί που επεδίωκαν την ένωση
των εκκλησιών, με τον αιρετικό πάπα, καθώς στο Βυζάντιο της Ρωμανίας
είχε πολλά αρπαχτικά, την ίδια πορεία σήμερα συνεχίζει η άεκ, μονίμως
ευνοούμενη στο άρθρο 44, διαγραφή των χρεών, σήμερα την πήρε
ο Μελισανίδης αφού πρώτα τον έδωσαν τα λαχεία του ΟΠΑΠ.
Επιπροσθέτως οι μουσουλμανικοί μειονότητα της Θράκης,
τους παραλάβαμε το 1923 σε 80.000, εν αντιθέσει σήμερα ξεπερνούνε
τις 150.000 , μπορεί να γίνει καμία σύγκριση με τον Ελληνισμό
της Κωνσταντινούπολης-ΠΌΛΗΣ όπως επίσης με τα δύο μειονοτικά Ελληνικά
νησιά της Ίμβρου και της Τένεδου;
Πριν ένα χρόνο σας είχαμε βάλει την ταινία Πολίτικη Κουζίνα, αναφέρεται
στον ξεριζωμό του Ελληνισμού από τη Πόλη, κρατήστε την για αρχείο,
τώρα καταλάβατε γιατί θεωρούμε ότι στις σχέσεις Ελλάδος με την Τουρκία
έχουμε το ρόλο της βιασμένης γυναίκας, ενώ οι Τούρκοι του άνδρα;
Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης έλεγε στους αγωνιστές του 1821, μη φοβάστε
ωρέ τους Τούρκους, αυτοί είναι μπουνταλάδες, εάν τους δείξεις τα πισινά σου
θα σου δείξουνε τα μπροστινά τους, ενώ εάν εμείς τους φανερώσουμε
τα μπροστινά μας, τότε άνετα θα μας αποκαλείψουνε τα πισινά τους.
Πρωτεύουσα της Ελλάδος υπήρξε η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΎΠΟΛΗ,
αφού αυτή υπήρξε εκ παρελθόντων χρόνων, με αυτή λοιπόν θα πορευτούμε
και στο μέλλον, έως να έρθει το ποθούμενο που έλεγε και ο Άγιος Κοσμάς
ο Αιτωλός, που θα ανάψουμε κεριά; Μέσα στην Αγιά Σοφιά.
Αν λαχταράς την λευτεριά σε ξένους μην ελπίζεις πάρτην
ο ίδιος εάν μπορείς αλλιώς δεν την αξίζεις.
Πέτα την ανθρωπιά σου και από τον αφέντη πιάσου και όταν σε φτύσει
αυτός να κάθεσαι σκυφτός και θα έχεις τα πρωτεία
στην σάπια πολιτεία-κοινωνία.
Λέμε δυνατά αυτά που οι άλλοι ψιθυρίζουν.
Γράφει ο Βαλκανίδης Δήμος εκ Κουφαλίων
tamystikatoubaltou.blogspot.
Ο λάτρης της Ελληνικής Ιστορίας Βαλκανίδης Δήμος
εκ Κουφαλίων tamystikatoubaltou.blogspot.
Απαραίτητη διευκρίνηση:
Τα άρθρα γνώμης δεν εκφράζουν
απαραίτητα και την δική μας γνώμη
αλλά δημοσιοποιούνται μήπως γίνουν
αφορμή για γόνιμο και ουσιαστικό διάλογο.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου