Ο θάνατος της Υπατείας, της τελευταίας Ελληνίδας φιλοσόφου με προτροπή
του επισκόπου Κυρίλλου περιγραφεί στα γραπτά ( * ) του ο χριστιανός ιστορικός
Σωκράτης Σχολαστικός οπού πλέκει και το εγκώμιό της.
Μας λέει πως την σεβόντουσαν και την θαύμαζαν για την απλή ταπεινοφροσύνη
του μυαλού της όλοι οι άνθρωποι , πολλοί μέχρι ζήλιας κι ορισμένοι πεισματάρηδες
και απερίσκεπτοι κοκορόμυαλοι όπως λέει με υποκινητή και αρχηγό τους τον Πέτρο,
έναν οπαδό της Εκκλησίας, παρακολουθούσαν αυτή τη γυναίκα
να επιστρέφει σπίτι της γυρνώντας από κάπου.
Οτι την κατέβασαν με τη βία από την άμαξά της, την μετέφεραν στην Εκκλησία,
την γύμνωσαν εντελώς, της έσκισαν το δέρμα και έκοψαν τις σάρκες
του σώματός της με κοφτερά κοχύλια μέχρι που ξεψύχησε, διαμέλισαν
το σώμα της, έφεραν τα μέλη της σε ένα μέρος
που ονομαζόταν Κίναρον και τα έκαψαν...''
Αν και δεν είναι ο μόνος που αναφέρει το φρικτό θάνατο της Υπατείας,
είναι ο μόνος που περιγράφει με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες τα πάθη της,
στα χέρια των αγριεμένων φανατικών χριστιανών…
ΝΙΚΟΛΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΟΣ © 9/3/2019
( * )
«῏Ην τις γυνὴ ἐν τῇ Ἀλεξανδρείᾳ͵ τοὔνομα Ὑπατία·
αὕτη Θέωνος μὲν τοῦ φιλοσόφου θυγάτηρ ἦν· ἐπὶ τοσοῦτον δὲ προὔβη παιδείας͵
ὡς ὑπερακοντίσαι τοὺς κατ΄ αὐτὴν φιλοσόφους͵ τὴν δὲ Πλατωνικὴν
ἀπὸ Πλωτίνου καταγομένην διατριβὴν διαδέξασθαι͵ καὶ πάντα τὰ φιλόσοφα
μαθήματα τοῖς βουλομένοις ἐκτίθεσθαι· διὸ καὶ οἱ πανταχόθεν
φιλοσοφεῖν βουλόμενοι κατέτρεχον παρ΄ αὐτήν.
Διὰ τὴν προσοῦσαν αὐτῇ ἐκ τῆς παιδεύσεως σεμνὴν παρρησίαν
καὶ τοῖς ἄρχουσι σωφρόνως εἰς πρόσωπον ἤρχετο· καὶ οὐκ ἦν τις αἰσχύνη
ἐν μέσῳ ἀνδρῶν παρεῖναι αὐτήν· πάντες γὰρ δι΄ ὑπερβάλλουσαν σωφροσύνην
πλέον αὐτὴν ᾐδοῦντο καὶ κατεπλήττοντο.
Κατὰ δὴ ταύτης τότε ὁ φθόνος ὡπλί↔σατο· ἐπεὶ γὰρ συνετύγχανε συχνότερον
τῷ Ὀρέστῃ͵ διαβολὴν τοῦτ΄ ἐκίνησε κατ΄ αὐτῆς παρὰ τῷ τῆς ἐκκλησίας λαῷ͵
ὡς ἄρα εἴη αὕτη ἡ μὴ συγχωροῦσα τὸν Ὀρέστην εἰς φιλίαν τῷ ἐπισκόπῳ συμβῆναι.
Καὶ δὴ συμφρονήσαντες ἄνδρες τὸ φρόνημα ἔνθερμοι͵
ὧν ἡγεῖτο Πέτρος τις ἀναγνώστης͵ ἐπιτηροῦσι τὴν ἄνθρωπον ἐπανιοῦσαν
ἐπὶ οἰκίαν ποθέν· καὶ ἐκ τοῦ δίφρου ἐκβαλόντες͵ ἐπὶ τὴν ἐκκλησίαν
ᾗ ἐπώνυμον Καισάριον συνέλκουσιν͵ ἀποδύσαντές τε τὴν ἐσθῆτα ὀστράκοις
ἀνεῖλον· καὶ μεληδὸν διασπάσαντες͵ ἐπὶ τὸν καλούμενον Κιναρῶνα
τὰ μέλη συνάραντες πυρὶ κατηνάλωσαν.
Τοῦτο οὐ μικρὸν μῶμον Κυρίλλῳ καὶ τῇ Ἀλεξανδρέων ἐκκλησίᾳ εἰργάσατο·
ἀλλότριον γὰρ παντελῶς τῶν φρονούντων τὰ Χριστοῦ φόνοι καὶ μάχαι
καὶ τὰ τούτοις παραπλήσια. Καὶ ταῦτα πέπρακται
τῷ τετάρτῳ ἔτει τῆς Κυρίλλου ἐπισκοπῆς͵ ἐν ὑπατείᾳ Ὁνωρίου τὸ δέκατον͵
καὶ Θεοδοσίου τὸ ἕκτον͵ ἐν μηνὶ Μαρτίῳ͵ νηστειῶν οὐσῶν».,[9]
οι οποίοι βρίσκονταν σε διένεξη και παρότι είχε πολλούς χριστιανούς φίλους.
Ο φανατισμένος όχλος την ξεγύμνωσε, την κατέκοψε με θραύσματα αγγείων
ή κοφτερά όστρακα και μετά έκαψαν τα σκορπισμένα και αιμόφυρτα μέλη της,
πρακτική που ακολουθούσε ο όχλος της περιοχής και σε άλλες περιπτώσεις,
όπως στην περίπτωση του Πατριάρχη Προτέριου.[10]
Για τα κίνητρα της δολοφονίας της, αλλά και την ανάμιξη
του Κυρίλλου Αλεξανδρείας έχουν εκφραστεί ποικίλες απόψεις.
Σύμφωνα με το Σωκράτη το Σχολαστικό, "ό φόνος ούτος προσήψεν
ού μικρόν μώμον είς τόν Κύριλλον", δίχως όμως να προχωρά
σε περισσότερες λεπτομέρειες.-
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου