«Εμφύλιος» πόλεμος μεταξύ των αρχαιολόγων
έχει ξεσπάσει μετά την αποκάλυψη ότι εντοπίστηκε
ανάγλυφη κεφαλή του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Θα έλεγε κανείς ότι υπάρχουν «Αλεξανδρομάχοι» επιστήμονες, οι οποίοι επιτίθενται
με κάθε ευκαιρία στους ανασκαφείς της Αμφίπολης, απορρίπτοντας
την χρονολόγηση του μνημείου στο τελευταίο τέταρτο του 4ου π.Χ. αιώνα
παρά το γεγονός πως τους διαψεύδουν τα δεδομένα.
Με έντονες επικρίσεις, ακόμη και ειρωνείες, οι αρχαιολόγοι εκτός της ανασκαφικής
ομάδας της Αμφίπολης προσπαθούν μετά μανίας να καταρρίψουν τη θεωρία
περί σύνδεσης του μνημείου με τον Μέγα Αλέξανδρο...
Ταυτόχρονα σε μια ακόμα σπουδαία ανακάλυψη, αυτή του μυκηναϊκού
νεκροταφείου με 31 ασύλητους τάφους, η οποία περιέχει πλήθος κοσμημάτων
και αρκετούς τύπους αγγείων, προχώρησαν οι αρχαιολόγοι στη θέση Λογκάς,
στην Ελάτη Κοζάνης.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο αρχαιολογικός χώρος εκτείνεται σε 455 στρέμματα,
από τα οποία έχουν ανασκαφεί μόλις τα 12,5 στρέμματα.
Οι 31 ταφές χρονολογούνται στην Ύστερη Εποχή του Χαλκού (1600-1100 π.Χ.),
ενώ έχουν επίσης εντοπιστεί και άλλες της Πρώιμης Εποχής
του Χαλκού (3000-2000 π.Χ.), αλλά και της Μέσης Εποχής του Χαλκού (2000-1600 π.Χ.).
«Επιβεβαιώνεται πλέον η μυκηναϊκή παρουσία στην Άνω Μακεδονία,
με διαφορετικές μορφές εγκατάστασης και εμπλουτίζεται συνεχώς η γνώση μας»
δηλώνει σε εφημερίδα η αρχαιολόγος Γεωργία Καραμήτρου-Μεντεσίδη,
η οποία θα κάνει τη σχετική ανακοίνωση την Πέμπτη, κατά την πρώτη μέρα
των εργασιών της 29ης Επιστημονικής Συνάντησης για το Αρχαιολογικό Έργο
στη Μακεδονία και στη Θράκη.
«Η μυκηναϊκή παρουσία στον Νομό Κοζάνης και ιδιαίτερα στο μέσο ρου
του Αλιάκμονα και στην Αιανή έχει διαπιστωθεί ήδη από τη δεκαετία του 1980.
Το 1988 σε τομή 2×2 μ. στη βασιλική νεκρόπολη της θέσης Λειβάδια Αιανής
αποκαλύψαμε όστρακα 80 περίπου αγγείων με αμαυρόχρωμη διακόσμηση,
καθώς και δέκα μυκηναϊκών. Στη συνέχεια και έως το 2008 – 9 ολοκληρώσαμε
την έρευνα οικιστικών καταλοίπων και νεκροταφείου 41 ταφών
της Ύστερης Εποχής του Χαλκού με πλήθος μυκηναϊκών ευρημάτων.
Πολύ γρήγορα αυξήθηκε ο αριθμός των θέσεων, ανήλθε στις 28,
με μυκηναϊκά ευρήματα προερχόμενα είτε από τάφους είτε από οικιστικά κατάλοιπα.
Στην Ελάτη είναι γνωστός, πλέον, ο τεράστιος αρχαιολογικός χώρος
στη θέση Λογκάς, ο οποίος εκτεινόταν σε 455 στρέμματα, δεξιά του ρου
του Αλιάκμονα, αλλά μας δόθηκε η δυνατότητα ανασκαφής λίγων στρεμμάτων,
συνολικά μόλις 12.550 τ.μ. σε διάρκεια 18 μηνών και ενώ σήμερα βρίσκεται
εντός του τεχνητού φράγματος Ιλαρίωνα της ΔΕΗ ΑΕ.
Παράλληλα και κατά μήκος της ροής του ποταμού, στον άξονα
περίπου βορρά-νότου, διαπιστώσαμε το εύρος του νεκροταφείου σε έκταση
δεκάδων στρεμμάτων, αφού από δοκιμαστικές τομές το εντοπίσαμε
σε 47 στρέμματα (ίσως ήταν και μεγαλύτερο) και προλάβαμε
την ανασκαφή σε πέντε στρέμματα περίπου.
Ταυτόχρονα όπως έχουμε αναφέρει νέα μαρμάρινα μέλη, κομμάτια
από παράσταση που κοσμούσε τη ζωφόρο στο εσωτερικό του τύμβου Καστά
στην Αμφίπολη, τα οποία κορυφώνουν τα σενάρια για ενδεχόμενη συσχέτιση
με τον Μέγα Αλέξανδρο και τον Ηφαιστίωνα, εντόπισε
η ανασκαφική ομάδα της Κατερίνας Περιστέρη.
Τα νέα ευρήματα εντοπίστηκαν μάλιστα 100 μόλις μέτρα μακριά
από τον περίβολο του υπερμεγέθους μνημείου, σύμφωνα με όσα ανακοίνωσαν
οι επικεφαλής της διεπιστημονικής ομάδας των ανασκαφών στον περίφημο τύμβο.
Συγκεκριμένα, όπως αποκάλυψαν, στο πλαίσιο 29ης Επιστημονικής Συνάντησης
για το Αρχαιολογικό Έργο στη Μακεδονία και τη Θράκη, ο αρχιτέκτονας,
Μιχάλης Λεφαντζής, και ο διεθνούς φήμης Ιταλός αρχαιολόγος, Αντόνιο Κόρσο,
περιμετρικά του ταφικού μνημείου, η ανασκαφική ομάδα εντόπισε
ευμεγέθη μαρμάρινα μέλη.
Τα μέλη αυτά αποτελούν στελέχη παράστασης που απεικονίζουν το προφίλ
ενός πολεμιστή, «πιθανού υψηλόβαθμου αξιωματικού».
Αυτός κρατά έγχρωμη ασπίδα, η οποία έφερε πάνω της την αιχμή ενός δόρατος,
που όπως εκτίμησαν αφορά τη γνωστή μακεδονική Σάρισα.
Δίπλα στον στρατιώτη, εμφανίζεται το κεφάλι ενός αλόγου, ενώ διακρίνεται
και ένα φίδι τυλιγμένο σε κορμό δένδρου να εφάπτεται στην απόληξη
του κράνους του στρατιώτη.
Ακόμη, εντοπίστηκαν διάσπαρτα κομμάτια από πόδια αλόγου.
Το σωζόμενο μέλος έχει ύψος 1,60 μ. και εκτιμάται ότι έφθανε συνολικά τα 2,70 μ.
Σύμφωνα με τον κ. Λεφαντζή, η όλη παράσταση παραπέμπει σε νεκρική πομπή,
η οποία «μάλλον», όπως είπε, αποτελείται από πεζεταίρους
(μέλη επίλεκτου σώματος του Μακεδονικού στρατού).
«Μια πομπή που συνδέει τον κόσμο νεκρών με αυτόν των ζωντανών, μια πομπή
που αφορά έναν ήρωα», σημείωσε ο ίδιος.
Εξήγησε, δε, ότι το φίδι που διακρίνεται αποτελεί ενδεχομένως αναφορά στον Δία.
Από την πλευρά του, ο κ. Κόρσο αποκάλυψε την ανεύρεση μίας ανάγλυφης κεφαλής,
που όπως υποστήριξε, απεικονίζει το πορτραίτο του σπουδαίου στρατηλάτη,
Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Παραθέτοντας, μάλιστα, συγκρίσιμα στοιχεία με παρόμοιες, αλλά μεταγενέστερες
παραστάσεις, όπως αυτή που βρίσκεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης,
δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να υπάρχει άμεση ταύτιση με τον θάνατο
του Ηφαιστίωνα, αφού, όπως υπογράμμισε, η πομπή των πολεμιστών
μπορεί να καταδεικνύει τη μεταφορά των όπλων του μεγάλου στρατηγού,
κατά τη διαδικασία ταφής του.
Παράλληλα, εντός του μνημείου, σύμφωνα με τον Μ. Λεφαντζή, εντοπίστηκε
στέλεχος που μοιάζει με χερούλι, το οποίο πιθανολογείται πως ανήκει
σε τεφροδόχο, η οποία λεηλατήθηκε.
Αφορμής δοθείσης από το Συνέδριο, οι ανασκαφείς της Αμφίπολης έκαναν
την πιο εκτεταμένη και τεκμηριωμένη μέχρι στιγμής παρουσίαση του μνημείου,
προχωρώντας, μάλιστα και κατά ένα σημαντικό βήμα ως προς την ερμηνεία:
Βάσει των νέων ευρημάτων που παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη,
το ταφικό μνημείο συνδέεται με τον Ηφαιστίωνα, την Ολυμπιάδα η οποία ετάφη
στον τελευταίο θάλαμο, αλλά και τον ίδιο τον Μέγα Αλέξανδρο.
Εάν υποθέσουμε ότι παραχωρείται το ίδιο δικαίωμα διατύπωσης ερμηνειών
σε αμφότερες τις «σχολές σκέψης» περί την Αμφίπολη, δηλαδή τους ανασκαφείς
που συνδέουν τον Τύμβο με τον Ηφαιστίωνα, την Ολυμπιάδα, τον Δεινοκράτη
και, εν τέλει, τον Μέγα Αλέξανδρο αυτοπροσώπως, αλλά και τους συστηματικούς
πολέμιους αυτής της θεωρίας, τότε η σύγκρουση μεταξύ τους δεν εξηγείται.
Εκτός εάν θα πρέπει αξιωματικά, σαν να ήταν εντολή από μια ανώτερη δύναμη
εκτός της ανθρώπινης διανοίας, να αποκλειστεί οποιαδήποτε σχέση
του Μεγάλου Αλεξάνδρου με το μνημείο, όσα ευρήματα
και εάν ενισχύουν τη θέση των ανασκαφέων.
Tι λέει περί αυτού ο Εμπεδότιμος ο οποίος τελικά αποδέιχθηκε ότι γνώριζε
πολύ περισσότερα από τους ίδους τους αρχαιολόγους;
Τα μέχρι στιγμής δεδομένα από τις ανακοινώσεις είναι πολύ πτωχά,
όμως ένα στοιχείο που έλαβε το φως της δημοσιότητας αποτελεί
μια πολύ σημαντική "ανατροπή" (ή επιβεβαίωση) στα μέχρι στιγμής δεδομένα.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ-Συγκλονίζει νέο εύρημα
για τον Μ. Αλέξανδρο, αναφορικά με το βάθρο του Λέοντα, το οποίο ταυτίζεται
πλήρως με το μνημείο, "σύμφωνα με τον υπεύθυνο αρχιτέκτονα
της ανασκαφής κ. Μιχάλη Λεφαντζή, υπήρχε μαρμάρινη ανάγλυφη ζωφόρος
στη βάση του βάθρου επί του οποίου ήταν ο λέοντας στην κορυφή του τύμβου.
Σε αυτή αποτυπωνόταν παράσταση χαρακτηριστική μακεδονικής εικονογραφίας
με μακεδόνες στρατιώτες, σάρισες, ασπίδες, μακεδονικό κράνος.
Μάλιστα, κατά την εκτίμηση του ειδικού στη γλυπτική κ. Αντόνιο Κόρσο
ότι ο άνδρας που οδηγεί την πορεία των στρατιωτών
αποτυπώνει πορτρέτο του Μεγάλου Αλεξάνδρου..."
Δηλαδή, με δεδομένο ότι η εκτίμηση του κ.Corso είναι σωστή,
ο Μέγας Αλέξανδρος αποτελεί κεντρική φιγούρα της πομπής!
Δηλαδή στο σήμα του Τύμβου Καστά, το οποίο, με τα μέχρι τώρα δεδομένα,
αποτελούσε ηρώο του Ηφαιστίωνα, κυριαρχεί ο Αλέξανδρος!
Είναι δυνατόν στο σήμα του Τύμβου ενός ήρωα, να παρίσταται κάποιος άλλος
και όχι ο τιμώμενος ήρωας ;
Προφανώς όχι!
Αλλά αυτό σημαίνει ότι το σήμα αναφέρεται στον Αλέξανδρο.
Όμως το ταφικό μνημείο είναι αφιερωμένο στον Ηφαιστίωνα.
Πως συμβιβάζονται αυτά τα δύο;
Η παρουσία του Αλεξάνδρου θα μπορούσε να ερμηνευτεί ότι ηγείται της πομπής
που φέρει τον ήρωα Ηφαιστίωνα για να ταφεί στο ηρώον του.
Είναι αυτό ή μήπως σχετίζεται και ο Αλέξανδρος με το μνημείο ;
Η απάντηση δίδεται λίγο πιο κάτω στο άρθρο όπου
(αν μεταφέρονται σωστά αυτά που ισχυρίσθηκαν οι ανασκαφείς):
"Κατά τους ανασκαφείς, με αφορμή τον θάνατο του Ηφαιστίωνα κατασκευάστηκε
το μνημείο με την κιβωτιόσχημη θήκη. Ο περίβολος ενοποίησε το σύνολο
του χώρου, ο οποίος είχε την ιερότητα προγενέστερων ηρωικών ταφών,
και γίνεται η επιστέγαση -και με τον λέοντα στην κορυφή- της νέας λατρείας
του αφηρωισμένου στρατηγού". Δηλαδή η κιβωτιόσχημος θήκη κατασκευάσθηκε
ταυτόχρονα με το μνημείο με αφορμή τον θάνατο του Ηφαιστίωνα.
Αν όμως επρόκειτο να ταφεί μόνο ο Ηφαιστίων,με δεδομένο ότι ο Ηφαιστίων
είχε αποτεφρωθεί, γιατί η κιβωτιόσχημος θήκη ήταν τόσο μεγάλη και μάλιστα
με δύο θέσεις, μια για την ξύλινη κλίνη/σαρκοφάγο και μια για την τεφροδόχο;
Μήπως διότι επρόκειτο να ταφεί και κάποιος άλλος εκεί μαζί με τον Ηφαιστίωνα;
Και ποιός "κοινός θνητός" θα μπορούσε να ταφεί μαζί με έναν αφηρωισμένο νεκρό,
αν όχι κάποιος που ήταν και αυτός τουλάχιστον αφηρωισμένος, αν όχι ο ίδιος θεός;
Έτσι με την σημερινή ανακοίνωση, με δεδομένο πάντα ότι η εκτίμηση
του κ.Corso είναι σωστή, επιβεβαιώνεται η υπόθεση μας για την αλληλουχία
των γεγονότων που οδήγησαν στον ενταφιασμό των νεκρών του Τύμβου Καστά,
όπως διατυπώσαμε τον Ιούνιο του 2015 στην ανάρτηση
Ο ΜΑΚΡΥΣ ΚΙΒΩΤΙΟΣΧΗΜΟΣ ΤΑΦΟΣ, Η ΤΕΦΡΟΔΟΧΟΣ
ΚΑΙ Ο «ΚΟΝΤΟΥΛΗΣ» : ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ‘Η/ΚΑΙ ΗΦΑΙΣΤΙΩΝ;
-Ο Ηφαιστείων πεθαίνει στα Εκβάτανα , μεταφέρεται
μετά από κάποιους μήνες στην Βαβυλώνα όπου αποτεφρώνεται.
Ο Αλέξανδρος μόλις έμαθε τον θάνατο του Ηφαιστίωνα παραγγέλνει
την κατασκευή ενός λαμπρού ταφικού μνημείου προς τιμήν του με σκοπό
να εναποτεθούν τα οστά του εκεί. Σχετική τεκμηρίωση παρέχει η εισήγηση
του καθηγητή κ.Μαυραγάνη. Μετά την αποτέφρωση τα οστά του μεταφέρονται
στην Μακεδονία και συγκεκριμένα στην Αμφίπολη.
Εκεί θάβονται μόλις ολοκληρώνεται ο τάφος . -Λίγους μήνες όμως μετά
την αποτέφρωση του Ηφαιστείωνα πεθαίνει και ο Αλέξανδρος στην Βαβυλώνα
και μεταφέρεται στην Αλεξάνδρεια όπου και θάβεται. -Όμως ο αρχικός
προορισμός της σορού του Αλεξάνδρου ήταν η Μακεδονία όπως μας λέει ο Παυσανίας.
Ενώ όμως όλοι υποθέτουν ότι ήταν οι Αιγές, ίσως το γεγονός ότι ο φίλος του
και ισόθεος Ηφαιστείων είχε ταφεί στην Αμφίπολη
(ή προορίζετο να ταφεί μιας και ο τάφος να μην είχε ακόμα ολοκληρωθεί)
ο τελικός προορισμός του ήταν η Αμφίπολη. -Δεδομένου ότι ο τάφος ήταν ακόμα
στο στάδιο κατασκευής (εκτιμάται ότι η κατασκευή του διήρκησε δύο χρόνια
περίπου και «κατά σύμπτωση» η αρμάμαξα με την σορό του Αλεξάνδρου
ξεκίνησε από την Βαβυλώνα δύο χρόνια μετά τον θάνατο του Αλεξάνδρου)
ο ταφικός θάλαμος και ο κιβωτιόσχημος τάφος ετοιμάστηκαν
για να υποδεχτούν και την σορό του Αλεξάνδρου.
Για αυτό και ο κιβωτιόσχημος τάφος είχε τέτοιες διαστάσεις ώστε να υποδεχτεί
και την τεφροδόχο με τον Ηφαιστίωνα και την σορό του Αλεξάνδρου.
Έτσι στολίζεται με όλα εκείνα τα σύμβολα που αρμόζουν σε δύο αφηρωισμένους
νεκρούς, ιδιαίτερα δε για τον Αλέξανδρο τοποθετούνται οι ρόδακες
αλλά και το χαρακτηριστικό γαλάζιο μάτι στο άλογο του ψηφιδωτού
(κατ’εμέ το αδιαμφισβήτητο και καταλυτικό χαρακτηριστικό που παραπέμπει
στον Αλέξανδρο -βλέπε ΤΟ ΜΑΤΙ... ΠΟΥ «ΒΓΑΖΕΙ ΜΑΤΙ» ). -Οι Σφίγγες
στην είσοδο έχουν τα κεφάλια τους στραμμένα το ένα προς τα μέσα και το άλλο
προς τα έξω παραπέμποντας στην ύπαρξη δύο νεκρών μέσα στο ταφικό μνημείο.
Ισως ο συμβολισμός να παραπέμπει στο ότι από τους δύο νεκρούς μόνο
ο ένας ήταν μέσα, ενώ η δεύτερη σφίγγα κοίταζε προς τα έξω αναμένοντας
να δει να έρχεται και ο δεύτερος νεκρός. -Όμως τελικά, λόγω της υφαρπαγής
της σορού του Αλεξάνδρου από τον Πτολεμαίο θάβεται μόνο ο Ηφαιστείων
και το μνημείο γίνεται επισκέψιμο για να τιμάται ο αφηρωισμένος
και εντόπιος ήρωας Ηφαιστείων. Η τεφροδόχος με τα οστά του κρύπτεται
στον κιβωτιόσχημο τάφο και τοποθετείται το δάπεδο του ταφικού θαλάμου.
Κάποια στιγμή αργότερα, ίσως να μετεφέρθη και η σορός του Αλεξάνδρου
και να ενταφιάστηκε εκεί, στην ξύλινη θήκη ή σαρκοφάγο,
όπου και ελάμβανε τιμές μαζί με τον ήρωα Ηφαιστίωνα.
Σχετικά έχουμε αναφερθεί στη ανάρτηση μας:
ΤΟ «Π» ΚΑΙ ΤΟ «ΣΚΟΥΠΙΣΜΑ» ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ.
Ίσως βέβαια και να μην μετεφέρθη ποτέ. (Βέβαια η ανεύρεση στολιδιών
από την ξύλινη νεκρική κλίνη/σαρκοφάγο μάλλον ενισχύει την υπόθεση ότι
υπήρξε τελικά τέτοια κλίνη/σαρκοφάγος, άρα και ο νεκρός).
Όμως μετά και τις σημερινές ανακοινώσεις, η περίπτωση η υπόθεση μας τελικά
να ισχύει είναι πολύ πιο πιθανή παρά ποτέ!
Το ταφικό μνημείο αποτελεί κοινό ταφικό μνημείο Αλεξάνδρου και Ηφαιστίωνα!
Aς δούμε τώρα τι λένε αρχαίες μαρτυρίες, διότι πριν ακούσουμε τους "ειδικούς"
καλό ειναι να βλέπουμε από μόνοι μας τι λένε οι αρχαίες πηγές.
Μια προσεκτική ματιά στον Παυσανία που αποτελεί πηγή της εποχής θα δέιξει
ότι υπάρχει η πιθανότητα αυτή καθώς ο ιστορικός αναφέρει σαφέστατα ότι
ο Μ.Αλέξανδρος ετάφη σύμφωνα με τον Μακεδονικό νόμο από τον Πτολεμαίο.
Αυτό σημαίνει ότι ο Αλέξανδρος αποτεφρώθηκε και εν συνεχεία κάποια στιγμή
η σορός επέστρεψε στα πάτρια εδάφη της Μακεδονίας.
Η σορός του Αλεξάνδρου αναχωρώντας από την Βαβυλώνα είχε προορισμό
τις Αιγές όπως μας αναφέρει ο Παυσανίας.
Ο Πτολεμαίος όμως υφαρπάζει την σωρό την οποία και θάβει προσωρινά
στην Μέμφιδα με βάση τον Παυσανία και το Πάριο Χρονικό αποτεφρώνοντας
την λόγω της αναφοράς του Παυσανία ότι τηρήθηκε ο Μακεδονικός νόμος
κατά την ταφή, και μετά από λίγους μήνες, μετά από κοινή συμφωνία
των διαδόχων στην διάσκεψη στον Τριπαράδεισο, τα οστά του Αλεξάνδρου
μεταφέρονται μαζί με τους δύο βασιλείς (Φίλιππο Αριδαίο και Αλέξανδρο Δ’)
στην Μακεδονία όπου θάβεται στον ήδη ετοιμασμένο τάφο που κατασκευαζόταν
την διετία κατά την οποία η σορός του Αλεξάνδρου ήταν σε «αναμονή» στην Βαβυλώνα.
Ο Αλέξανδρος, πάντα σε ένα μυστικό μέρος της καρδιάς του, εκτός από την μεγάλη
αγάπη στην μητέρα του, κρατούσε και την εικόνα του σπουδαίου, επιτυχημένου
και δολοφονημένου πατέρα του, που ένιωθε σαν χρέος του να τιμήσει όσο
τίποτα άλλο στον κόσμο, τότε ιδίως που είχε καταφέρει να συντρίψει τους Πέρσες
και να προχωρά από νίκη σε νίκη και από κατάκτηση σε κατάκτηση,
απελευθερώνοντας την ανθρωπότητα από την σκλαβιά, την αμορφωσιά,
τη δουλεία και την φτώχεια!
Την επιθυμία του αυτή καταγράφει ο ιστορικός Διόδωρος Σικελιώτης,
αναφέροντας ότι βασιλιάς μας, καθώς πέθανε πρόωρα, δεν είχε προλάβει
να πραγματοποιήσει κάποια μεγάλα σχέδιά του, για τα οποία έδινε μάλιστα
γραπτές οδηγίες στον Στρατηγό και φίλο του Κρατερό, τον οποίο έστελνε πίσω
στη Μακεδονία σαν Αντιβασιλέα του (Επίτροπο), για να αντικαταστήσει
τον Επίτροπο Αντίπατρο, πατέρα του Κάσσανδρου και του Ιόλα.
Ο Αντίπατρος είχε πέσει σε δυσμένεια και είχε συνεχείς προστριβές
με την βασιλομήτορα Ολυμπιάδα.
Ο δε Αντίπατρος του παραπονιόταν με γράμματα για τις συνεχείς παρεμβάσεις της.
Και ο Μέγας Αλέξανδρος έλεγε τότε «δεν ξέρει ότι ένα δάκρυ
της μάνας μου σβήνει δέκα χιλιάδες τέτοια γράμματα»;
Στο τέλος λοιπόν αποφάσισε να στείλει αντικαταστάτη τον Κρατερό,
μαζί με τις γραπτές οδηγίες για τα μεγάλα έργα που θα έκανε για λογαριασμό του.
Καθώς όμως ο Κρατερός γύριζε στη Μακεδονία μαζί με χιλιάδες παλαίμαχους
που επέστρεφαν σπίτι και ενώ είχε φτάσει ήδη στην Κιλικία, έμαθε ότι
ο Μέγας Αλέξανδρος είχε πεθάνει. Λέγεται δε πως ο Αντίπατρος φοβούμενος
πια για τη ζωή του, είχε ήδη στείλει δηλητήριο εναντίον του Αλέξανδρου,
το οποίο έριξε στο κρασί του ο οινοχόος Ιόλας, γιος του Αντίπατρου...
Ο Κρατερός μη γνωρίζοντας τα γεγονότα (εάν συνέβησαν έτσι) συμμάχησε τελικά
με τον Αντίπατρο κατά των άλλων διαδόχων και μάλιστα νυμφεύθηκε
και την κόρη του Αντίπατρου, την Φίλα. Ένα λοιπόν από τα σχέδια-διαταγές
του Μεγαλέξανδρου που δόθηκαν στον Κρατερό, ήταν και αυτό,
όπως το καταγράφει ο Διόδωρος: «Ένας τάφος για τον πατέρα του Φίλιππο
ήταν να κατασκευαστεί, ο οποίος θα ήταν τόσο μεγάλος όσο οι μεγαλύτερες
πυραμίδες της Αιγύπτου, που ορισμένοι συγκαταλέγουν ανάμεσα
στα Επτά Θαύματα του Κόσμου!»
Δηλαδή ο νέος Μεγάλος Τάφος του Φιλίππου, δεν θα ήταν κρυφός και ασημείωτος
όπως στις Αιγές (και γι΄ αυτό γλύτωσε την σύληση), αλλά ολοφάνερο Μνημείο
σαν τις Πυραμίδες! Κάτι τέτοιο δείχνει ο εξαιρετικής ποιότητας περίβολος
στην Αμφίπολη, με τα λευκά περίτεχνα μάρμαρα Θάσου, ο οποίος μάλιστα
ήταν σκεπασμένος με επίσης εξαιρετικής τέχνης και διακόσμησης μαρμάρινες
πλάκες με κλίση υδρορροών! Φυσικά ο κύριος τάφος θα ήταν σφραγισμένος
και φρουρούμενος, επειδή ήταν διακριτός και από τον περίβολο
και από τον μαρμάρινο βασιλικό λέοντα στην κορυφή...
Ο Κρατερός, ως πολύ καλός παιδικός φίλος του Μεγαλέξανδρου,
που τον βλέπουμε μαζί του να κυνηγούν λιοντάρι στο γνωστό ψηφιδωτό
της Πέλλας, ίσως δεν ξέχασε την επιθυμία του Βασιλιά του και ξεκίνησε το έργο,
σε μικρότερες από την μεγάλη πυραμίδα διαστάσεις, αλλά και πάλι σε πελώριες
για τα ελληνικά και ευρωπαϊκά δεδομένα, χωρίς όμως τελικά να προφτάσει
να μεταφέρει τον Φίλιππο από τις Αιγές και ο Μεγάλος Τάφος
ή Τάφοι της Αρχαίας Αμφίπολης χρησιμοποιήθηκε-αν για να ενταφιαστούν
άλλα μέλη της οικογένειας του Αλέξανδρου όπως η Ρωξάνη
και ο γιος της Αλέξανδρος Δ΄, που φαίνεται όμως να τάφηκε ή να μεταφέρθηκε
στις Αιγές (τάφος δίπλα στου Φιλίππου), ή ο Φίλιππος Αρριδαίος
(που είχε οριστεί αυθαίρετα διάδοχος του Μεγάλου Αλεξάνδρου
και ο Κρατερός προστάτης του και έπειτα τον ανέλαβε υπό την προστασία του
ο Αντίπατρος και ο Κάσσανδρος), ενώ αργότερα μπορεί να τάφηκε εκεί
και ο Φίλιππος Ε΄, ώστε ο τύμβος Καστά
να γίνει η Βασιλική "Νεκρόπολη" της Αμφίπολης!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου