Τα όποια λάθη, στο κείμενο, οφείλονται στο γεγονός ότι δεν υπήρξε καμία διόρθωση.

Αρχίζω να γράφω αυτό το κείμενο με σκοπό να μην κλειδωθεί σε κάποιο συρτάρι

 μαζί με τόσα άλλα που βρίσκονται εκεί πιθανόν για πάντα.

Γράφω αυτό το κείμενο με σκοπό να το δημοσιοποιήσω άμεσα στο διαδίκτυο

 με σκοπό να το διαβάσουν διάφοροι φίλοι μου αλλά πολύ πιθανόν 

και άγνωστοι σε μένα άνθρωποι.

Θα το δημοσιοποιήσω έτσι όπως θα γίνει η πρώτη γραφή δίχως καμία

 εκ των υστέρων διόρθωση.

Το γράφω σε μια που είναι η εξέλιξη μιας πανάρχαιας γλώσσας 

που οι απαρχές της χάνονται πέρα από τους λεγόμενους Ιστορικούς χρόνους.

Μπορεί να φαίνεται απίθανο αλλά ακόμη και σήμερα χρησιμοποιούμε

 ορισμένες λέξεις που χρησιμοποιούσαν πριν από χιλιάδες χρόνια.

Σκέφτομαι λοιπόν μιλώ και γράφω άρα υπάρχω μέσω μιας γλώσσας 

που κουβαλάει την ιστορία ανθρώπων που έζησαν πριν από χιλιάδες χρόνια

 σε όλες τις Ελληνόφωνες περιοχές και όχι μόνο στο σημερινό κράτος της Ελλάδας.

Πολλές από τις λέξεις που χρησιμοποιούμε είναι μπόλια

 της σχετικά πρόσφατης ιστορίας αυτού του τόπου.

Πέρα από το γεγονός ότι διάφοροι λαοί πέρασαν από αυτόν τον τόπο άλλοτε

 ως κατακτητές και άλλοτε σαν επισκέπτες οι Έλληνες είναι ένας κυρίως 

ναυτικός λαός οπότε κουβάλησαν κι αυτοί λέξεις από άλλους τόπους

 και μπόλιασαν την γλώσσα μας κι αυτοί με τη σειρά τους.

Φυσικά αυτό είναι ως ένα σημείο φυσιολογικό να συμβαίνει σε μία ζωντανή γλώσσα

 αλλά από εκεί και πέρα όταν χάνεται το «μέτρον άριστον» τότε χάνεται

 και η γλώσσα ενός λαού έως ότου γίνεται αγνώριστη.

Γίνεται ένα υβρίδιο γλώσσας κι αυτό τα τελευταία χρόνια που συμβαίνει

με την εισαγωγή, ειδικά από τους έχοντες λόγο στα μέσα μαζικής επικοινωνίας

 (τηλεόραση, έντυπα, ραδιόφωνα αλλά και διαδίκτυο) να εισάγονται καθημερινά 

άκριτα ξένες λέξεις στην καθημερινότητά μας. 

Έτσι μια γλώσσα μπασταρδεύεται βάναυσα αντανακλώντας σταδιακά 

και τον ευνουχισμό ενός λαού που πέρα από όλα αυτά απαξιώνει

και το Ελληνικό αλφάβητο γράφοντας σε γκρίκλις εξαφανίζοντας

 την όποια  ετυμολογία υπάρχει ακόμη στην καθομιλουμένη μας. 

Παραδείγματα; Πάμπολλα!

Αλλά ας κλείσω αυτό το κείμενο με ένα θλιβερό συμπέρασμα.

Ένας λαός με γλώσσα ευνουχισμένη έχει κάνει ένα βήμα περισσότερο

 στο να απολέσει την ιδιαιτερότητά του και ως εκ τούτου  βαδίζει 

προς την εξαφάνισή του από το προσκήνιο της Ιστορίας.

Φιλικά

Πάν Καρτσωνάκης

Υ.Γ: Τα όποια λάθη, στο κείμενο, οφείλονται στο γεγονός ότι δεν υπήρξε καμία διόρθωση.