Με γερανό θα απομακρυνθούν τα αγάλματα – φρουροί
και οι λίθοι της εισόδου.
Στη σύγχρονη τεχνολογία καταφεύγουν
οι αρχαιολόγοι προκειμένου
να κρατήσουν ασφαλή την ανασκαφή
της Αμφίπολης και συγκεκριμένα τον τοίχο που κλείνει
την είσοδο του τάφου και τον προστατεύει.
Τα δύο χιλιάδες τριακόσια χρόνια δεν πέρασαν χωρίς
να τον επηρεάσουν και έτσι, τώρα που βγήκε στο φως,
έδειξε προβλήματα αστάθειας
και πρέπει τάχιστα να διαλυθεί.
Ο τοίχος είναι κατασκευασμένος από τοπικό
πωρόλιθο, πέτρωμα που, όπως παραστατικά λένε
οι χημικοί μηχανικοί, μόλις βραχεί γίνεται εύθρυπτο
σαν παξιμάδι. Είτε επειδή στον τύμβο υπήρχαν νερά
είτε επειδή τοπ βάρος των λίθων στις ανώτερες σειρές
δομών πιέζει τις κατώτερες στρώσεις
ή και για τους δύο λόγους, κάποιες πέτρες
από τις κάτω σειρές έχουν συνθλιβεί.
Τώρα που ο τοίχος έχει απελευθερωθεί
από τους τόνους χωμάτων που τον κρατούσαν
στη θέση του, το πρόβλημα εμφανίστηκε
σε όλο του το μέγεθος, όπως γράφει σήμερα το «Έθνος».
Τα προβλήματα στατικής δημιουργούν
και προβλήματα ασφάλειας του συγκεκριμένου
τμήματος αλλά και των ανθρώπων
που εργάζονται εκεί.
Για τον λόγο αυτόν, οι ανασκαφείς σκέφτονται
να χρησιμοποιήσουν μικρά ανυψωτικά μηχανήματα
ώστε η διάλυση του τοίχου να γίνει χωρίς κινδύνους.
Το βάρος κάθε πέτρας είναι μεγάλο, άρα θα ήταν
δύσκολη και επικίνδυνη η μεταφορά τους με τα χέρια.
Μάλιστα επειδή υπάρχει η δυνατότητα να σπάσουν,
λόγω της φύσης του υλικού που το καθιστά εύθραυστο,
η κάθε πέτρα θα περιβάλλεται με τέτοιο τρόπο ώστε
όλο το υλικό να φτάνει στον προορισμό του
και έτσι να είναι δυνατή μελλοντική συγκόλλησή του.
Με γερανό θα πρέπει άλλωστε να απομακρυνθούν
και τα σώματα των δύο σφιγγών-λεόντων,
τα οποία είχαν τοποθετηθεί κατά την αρχαιότητα
στο υπέρθυρο του τάφου.
Το κάθε μαρμάρινο άγαλμα υπολογίζεται ότι ζυγίζει
περίπου 1,5 τόνο. Τα αγάλματα – φρουροί του τάφου
θα μεταφέρονταν έστω και αν δεν είχε χρειαστεί
ο γερανός για τον προστατευτικό τοίχο.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου