Ο άνθρωπος βιάζεται, ο Θεός δε βιάζεται
“Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ”
Εύκολο να θυσιάσεις στο Θεό το τίποτα,
δύσκολο να θυσιάσεις τα πάντα.
“Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΞΑΝΑΣΤΑΥΡΩΝΕΤΑΙ”
Ένας δρόμος, ένας μονάχα οδηγάει στο Θεό,
ο ανήφορος.
“ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΓΚΡΕΚΟ”
Δεν τον φοβάμαι το Θεό,
αυτός καταλαβαίνει και συχωρνάει.
Τους ανθρώπους φοβάμαι.
Αυτοί δεν καταλαβαίνουν και δε συχωρνούν.
“ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΓΚΡΕΚΟ”
Όσο υπάρχουν παιδιά που πεινούν,
Θεός δεν υπάρχει!
“ΟΙ ΑΔΕΡΦΟΦΑΔΕΣ”
Αν δε δει ο Θεός χέρι ανθρώπου,
δε βάζει μήτε κι αυτός το δικό του.
“ΚΑΠΕΤΑΝ ΜΙΧΑΛΗΣ”
Ο Θεός με προστατεύει όταν όλοι πνιγούν
κι εγώ μονάχα γλιτώσω.
Ο Θεός με προστατεύει κι όταν όλοι γλιτώσουν
κι εγώ μονάχα πνιγώ.
“Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ”
Σκύβω απάνω στο μερμήγκι,
θωρώ μέσα στο γυαλιστερό μαύρο μάτι του
το πρόσωπο του Θεού.
“Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ”
Θεός δεν είναι;
Ό,τι του καπνίσει κάνει.
Αν δεν μπορούσε να κάμει αδικίες,
τι παντοδύναμος θα ’ταν;
“Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ”
Ποιο ’ναι το χρέος μας;
Να σου το πω εγώ, με λίγα λόγια:
Αν είσαι λύκος, να τρως.
Αν είσαι αρνί, να σε τρώνε!
Κι αν ρωτάς και για Θεό,
αυτός είναι ο Μέγας Λύκος.
Αυτός δα τρώει αρνιά και λύκους συγκόκαλα!
“ΚΑΠΕΤΑΝ ΜΙΧΑΛΗΣ”
Θεός είναι η ακατάλυτη δύναμη που μεταμορφώνει
την ύλη σε πνέμα.
Κάθε άνθρωπος έχει μέσα του ένα κομμάτι
από το θεϊκό αυτό στρόβιλο
και γι’ αυτό κατορθώνει να μετουσιώνει το ψωμί
και το νερό και το κρέας
και να το κάνει στοχασμό και πράξη.
“ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΖΟΡΜΠΑ”
Μωρέ τι υποφέρει κι αυτός ο Θεός,
βρήκε τον μπελά του μαζί μας. Φωνάζουν τα ψάρια:
Μη μας στραβώσεις, Κύριε, και μπούμε στα δίχτυα!
Φωνάζουν οι ψαράδες: Στράβωσε τα ψάρια, Κύριε,
να μπούνε στα δίχτυα!
Ποιον από τους δυο ν’ ακούσει ο Θεός;
Πότε ακούει τα ψάρια, πότε τους ψαράδες
κι έτσι πορεύεται ο κόσμος!
“Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ”
Δεν είναι νερό δροσερό ο Θεός,
όχι, δεν είναι νερό δροσερό,
να το πιεις, να δροσερέψεις.
Είναι φωτιά, και πρέπει να περπατάς απάνω της.
Κι όχι μονάχα να περπατάς,
παρά, κι αυτό ’ναι το πιο δύσκολο,
παρά και να χορεύεις!
Σίγουρα, ευτύς ως μπορέσεις να χορέψεις,
η φωτιά γίνεται νερό δροσάτο,
μα ώσπου να φτάσεις ως εκεί τι αγώνας,
τι αγωνία, Θεέ μου!
“ΟΙ ΑΔΕΡΦΟΦΑΔΕΣ”
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου