Πρέπει να πεθάνει κανείς για να ξαναγεννηθεί!

Μερικοί πιστεύουν ότι το ανάκτορο της Κνωσού 

ήταν ναός και ότι εκεί τελούνταν τα Μυστήρια. 

Τη γνώμη τους τη στηρίζουν στο γεγονός ότι

 μέσα στο ανάκτορο της Κνωσού βρέθηκε 

ένας μικρός βωμός και πάνω του βρέθηκαν

 θρησκευτικά σύμβολα. Κεντρικά στοιχεία 

των μυητικών τελετών είναι ο πλασματικός θάνατος 

και η πλασματική αναβίωση του μύστη, 

που πεθαίνει στην παλιά του κατάσταση 

και ανασταίνεται σε μια υψηλότερη σφαίρα.

 Επίσης το πολύ διαδεδομένο έθιμο στην Κρήτη,

ως την ελληνιστική εποχή ήταν ότι τα αγόρια 

και τα κορίτσια από ελεύθερους γονείς, 

όποια κι αν ήταν η ειδικότητά τους, υποβάλλονταν

 στο σύστημα της ομαδικής μυήσεως, 

που αντικαθιστούσε την εκπαίδευση, τον εξαγνισμό, 

τη δοκιμασία και την τελειοποίηση. 

Εμπιστεύονταν τα παιδιά όταν πλησίαζαν 

να γίνουν έφηβοι, σε ηλικιωμένους παιδαγωγούς

 που τα συγκέντρωναν σε ομάδες.

Γνωρίζουμε τα ονόματα των Μελισσών, των Άρκτων, 

των Δακτύλων, των Κουρητών, των Κυκλώπων.

Αυτοί ήταν οι σύντροφοι και μύστες

 του υπέρτατου θεού της Ίδης. 

Τα διδασκαλεία όπου γινόταν η μύηση ήταν ανάλογα 

με τις περιοχές, για βοσκούς, 

σιδηρουργούς, χτίστες, αγγειοπλάστες,

 κυνηγούς, μάντεις. 

Σκοπός τους ήταν να μεταμορφώσουν το ατελές 

αυτό πλάσμα, το παιδί, σε τέλειο ον,

αυτή την χωρίς προσωπικότητα, φύλο 

και πραγματικό όνομα κάμπια, σε ζωντανό μέλος

 του κοινωνικού συνόλου. 

Κι έτσι, το έπαιρναν μακριά από το χωριό, 

από τους γονείς και τα παιγνίδια του, το ανάγκαζαν

 να κοιμάται σε σκληρό κλινάρι, να μαθαίνει 

να μηχανεύεται και να κυνηγάει για να ζήσει, 

να μαθαίνει να κυριαρχεί το φόβο του,

 καθώς κατέβαινε στις σπηλιές, όπου γινόταν

 η μύηση και καθώς αντίκριζε «τέρατα»

 ή προσωπεία, να μαθαίνει, τέλος, τους κανόνες

 και τα κόλπα του επαγγέλματος. 

Αγόρια και κορίτσια άλλαζαν ρούχα, φορούσαν

 προσωπεία, φτιάχνονταν. 

Εξομοιώνονταν για μια στιγμή με νεκρούς. 

Μύηση σημαίνει καινούρια απαρχή. 

Πρέπει να πεθάνει κανείς για να ξαναγεννηθεί. 

Έτσι ο νέος - α κατά τη διάρκεια των μυητικών

 αυτών ιεροτελεστιών πρέπει να αποδείξει ότι

μπορεί να αναλάβει τις ευθύνες του - της και να δείξει 

το θάρρος και την αντοχή του - της.

Ο μυούμενος - η «πεθαίνει» για να «ξαναγεννηθεί»,

 αποποιείται την άγνοια και ασκείται στη γνώση, 

στην ουσία «εκπαιδεύεται». 

Με τη μύηση οι νέοι καθαίρονται, διδάσκονται 

και εντάσσονται στη νέα τους κατάσταση.