Για τους Ελληνες η Ασπίδα ήταν σύμβολο Όρκου,
αφού ορκιζόταν σε αυτή αλλά και την έστελναν
ως ανάθημα, ως αφιέρωμα στους θεούς
αφού την θεωρούσαν πολύτιμο λάφυρο
και με αυτήν έστηναν τρόπαια.
Η ασπίδα των Δελφών είναι από τα σπάνια ευρήματα
και έφθασε στους Δελφούς ως αφιέρωμα μέσω
προσκυνητών/αναθετών, αποδεικνύοντας
τη σπουδαιότητα του μαντείου των Δελφών
και την επιρροή του όχι μόνο σε ελληνικές πόλεις-κράτη,
αλλά και σε πολίτες άλλων εθνικοτήτων.
Είναι κυλινδρική, κατασκευασμένη από λεπτό
έλασμα χαλκού, που καρφωνόταν πάνω σε ξύλο,
και διακοσμείται με έκτυπους ομόκεντρους κύκλους,
που διακόπτονται από μοτίβα σχήματος V,
τέλος του 8ου αιώνα.
Ανήκει στον τύπο που ονομάζεται «Λάμδα".
Παρόμοιες ασπίδες βρέθηκαν στην Παλαιπάφου
και στο Ιδάλιο στην Κύπρο και πρέπει
να αποτελούσαν ντόπια παραγωγή.
Χάλκινες αυτού του είδους βρέθηκαν
και στην Ιαλυσό της Ρόδου, ενώ αντίστοιχες
πήλινες ασπίδες, σίγουρα αναθηματικές, έχουν
ανακαλυφθεί στο Ηραίο της Σάμου.
Βρέθηκαν επίσης στην περιοχή Herzsprung
της Βόρειας Ευρώπης.
Αλλά και ο Ηρόδοτος αναφέρει ασπίδα χρυσή
ως ανάθημα (αφιέρωμα) στους Δελφούς
από τον Πέρση βασιλιά Κροίσο:
Κροίσω δε εστί άλλα αναθήματα εν τη Ελλάδι
πολλά και ου τα ειρημένα μούνα.
εν μεν γαρ Θήβησι τήσι Βοιωτών τρίπους χρύσεος,
τον ανέθηκε τω Απόλλωνι τω ισμηνίω, εν δε Εφέσω
αι τε βόες αι χρύσεαι και των κιόνων αι πολλαί,
εν δε Προνηίης της εν Δελφόσι ασπίς χρυσέη μεγάλη.
ταύτα μεν και έτι ες εμέ ην περιόντα,
τα δ' εξαπίλωλε των αναθημάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου