Αλλά για μας τους τροφοσυλλέκτες,
το αγαπημένο μας είναι το άγριο σπαράγγι,
ο αλήτης δηλαδή της αριστοκρατικής
αυτής οικογένειας.
Το άγριο βλαστάρι που σηματοδοτεί τον ερχομό της Άνοιξης!
Άγριο σπαράγγι, Κουτσαγρέλι, σφαράγγι, σπαραγγούδι, φρύγανο,
αγρέλι, κουτσαγρέλι (Asparagus sp.)
Ο ακανθώδης ασφάραγγος για τον Θεόφραστο, ο πετραίος
για τον Διοσκουρίδη, είναι το φυτό στο οποίο μεταμορφώθηκε
η Περιγούνη, κόρη του ληστή Σίνη, για να ξεφύγει
από τον πόθο του Θησέα.
Από τότε οι νύφες της Βοιωτίας στολίζονταν με κλαδάκια
άγριου σπαραγγιού.
Τα είδη του στην Ελλάδα είναι πολλά, ανάμεσά τους ο albus
μόνο στην Κρήτη, ο maritimus στις παραλίες και ο Aphyllus
σε Κρήτη και Επτάνησα.
Θα το βρείτε τον Μάρτιο σε θάμνους γεμάτους αγκάθια
να σκάει μύτη τρυφερό και τραγανό, βαθυπράσινο, θρασύ
μες στη φρεσκάδα του.
Από τη συγκομιδή μέχρι την κατανάλωσή του δεν πρέπει να περάσουν
πάνω από 48 ώρες κι αυτές μόνο αν το διατηρήσετε τυλιγμένο
σε βρεγμένο βαμβακερό πανί ή χαρτί κουζίνας στην ψύξη.
Έχει ελαφρά πικρή γεύση, έντονα βοτανική
και το ιδανικό του ταίριασμα είναι τα αυγά σε ομελέτα,
σφουγγάτο όπως τη λένε στην Κρήτη.
Για σαλάτα χρειάζεται μόλις 2-3 λεπτά ζεμάτισμα σε βραστό νερό.
Τρώγεται και ωμό, μόλις κομμένο από τον βλαστό του.
Η φίνα γεύση του κάνει πολύ καλή συντροφιά σε λευκά αχνιστά
ή ψητά ψάρια.
Διαφορετικά και πολλά είδη του βρίσκουμε σε ολόκληρη
την Ευρώπη, όπου μαγειρεύεται σε ριζότι, με ζυμαρικά,
σοτάρεται σε βούτυρο, ψήνεται και αρτύζεται με ελαφριά βινεγκρέτ.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου