Δεν είναι άνεμος αυτός,
που τραγουδά στη στέγη
και με σταγόνες τις βροχής,
στο τζάμι μου δακρύζει
ούτε αυτός που μου χτυπά,
την πόρτα όλη νύχτα
και με το δέντρο στην αυλή,
γλεντάει και χορεύει.
Είναι ο άνεμος αυτός,
που τρίζει τα παντζούρια,
βαδίζει στον διάδρομο
και μου ‘σπασε τη γλάστρα;
Είναι ο άνεμος αυτός
που ψιθυρίζει λόγια,
σφυρίζει μία μουσική
που είναι σα να κλαίει;
Μα φυσικά δεν είναι άνεμος αυτός,
που μπαίνει σπίτι να κρυφτεί,
μα κάποιος που πεθαίνει.
ή πάλι όποιος προσπαθεί
να μπει μέσα στο σπίτι
μπορεί και να γεννιέται.
Πάν Καρτσωνάκης 2009
This is not the wind
that sings on the roof
and bursts in tears
with rain drops
on my window glass.
This is not the wind that knocks
on my door all night long
and has fun by dancing
with the tree in the yard, either.
Is this the wind that creaks
on the window shutters,
walks in the corridor
and broke my flower pot?
Is this the wind that whispers
some words and whistles a crying music?
But of course it is not the wind,
that tries to enter into the house
in order to hide itself.
But it's someone who is dying.
But of course it is not the wind,
that tries to enter into the house
in order to hide itself.
But it's someone who is born.
Kartsonakis Pan 2009
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου