•Πάντων των αναγκαίων κακών
ιατρός χρόνος εστίν.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ.,
Αρχαίος Έλληνας ποιητής
•Χρόνου φείδου.
Χίλων ο Λακεδαιμόνιος, 6ος π.Χ. αιών,
Εκ των 7 σοφών της Αρχ. Ελλάδας
•Έσσετ’ ήμαρ.
Όμηρος, 800-750 π.Χ.,
Ποιητής
μτφρ: θα ‘ρθει η μέρα που…
(Ιλιάς)
•Οι καιροί ου μενετοί.
Θουκυδίδης, 460-394 π.Χ.,
Αθηναίος ιστορικός
απόδοση:
οι καιροί [οι ευκαιρίες] δεν περιμένουν
•Μη πίστευε χρόνω.
Περίανδρος, 668-584 π.Χ.,
Τύραννος της Κορίνθου και εκ των 7 σοφών
•Χρόνου γαρ εις τα πράγματα εάν λάβης,
άπαντα λήξει και κατασταλήσεται.
Απολλόδωρος
*Γήρας και πενία δύο τραύματα δυσθεράπευτα.
Δημόκριτος, 470-370 π.Χ.,
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος
•Πάντα εκκαλύπτων ο χρόνος εις το φως άγει.
Σοφοκλής, 496-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός
μτφρ: ο χρόνος αποκαλύπτει τα πάντα
και τα φέρνει στο φως
•Χρόνος ο πάντων πρόγονος.
Πίνδαρος, 522-438 π.Χ.,
Αρχαίος λυρικός ποιητής
•Από κύλικος μέχρι χειλέων πολλά πέλει.
μτφρ: από το ποτήρι
μέχρι τα χείλη πολλά γίνονται
Ειπώθηκε από δούλο
του αργοναύτη Ανταίου
(με την έννοια ότι πολλά απρόοπτα
μπορεί να συμβούν μέχρι να πραγματοποιηθεί κάτι)
•Όμοια γάρ ως επί το πολύ τα μέλλοντα τοις γεγονόσι.
Ευριπίδης, 480-406 π.Χ.,
Αρχαίος τραγικός
μτφρ: τα περισσότερα από αυτά που θα γίνουν
στο μέλλον είναι ίδια μ’ αυτά που έχουν γίνει
•Μηδένα προ του τέλους μακάριζε.
Σόλων, 630-560 π.Χ.,
Αθηναίος νομοθέτης & φιλόσοφος
(από τον Ηρόδοτο)
•Πέρας γαρ ουδέν μη διά γλώσσης ιόν.
Ευριπίδης, 480-406 π.Χ.,
Αρχαίος τραγικός
μτφρ: τίποτα δεν τελειώνει
αν δεν περάσει από τη γλώσσα
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου