Αυτά που είπαν κάποτε κι ακόμη τα ακούμε!

Πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος.

Πλάτων, 427-347 π.Χ., Φιλόσοφος

μτφρ: για όλα τα πράγματα 

ο άνθρωπος είναι το μέτρο

•Σκιάς όναρ άνθρωπος.

Πίνδαρος, 522-438 π.Χ., 

Αρχαίος λυρικός ποιητής

μτφρ: ο άνθρωπος είναι τ’ όνειρο μιας σκιάς.

•Γυμνοί ήλθομεν οι πάντες, γυμνοί

 και απελευσόμεθα.

Αίσωπος, 620-560 π.Χ., Αρχαίος μυθοποιός, 

δούλος εκ Φρυγίας

μτφρ: γυμνοί ήρθαμε όλοι [σ’ αυτή τη ζωή], 

γυμνοί και θα φύγουμε

•Μηδένα προ του τέλους μακάριζε.

Σόλων, 630-560 π.Χ., Αθηναίος νομοθέτης

 & φιλόσοφος

(από τον Ηρόδοτο)

•Ανοήμονες βιούσι ού τερπόμενοι βιούν.

Δημόκριτος, 470-370 π.Χ., 

Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος

μτφρ: οι ανόητοι ζουν χωρίς να είναι

 ευχαριστημένοι που ζουν.

•Μέτρον βίου το καλόν ου το του χρόνου μήκος.

Πλούταρχος, 47-120 μ.Χ., 

Αρχαίος Έλληνας ιστορικός

μτφρ: η αξία της ζωής μετριέται

 με την ωραιότητά της και όχι με το μήκος της

•Ανδρών επιφανών πάσα η γη τάφος.

Θουκυδίδης, 460-394 π.Χ., Αθηναίος ιστορικός

(από τον Επιτάφιο του Περικλή) 

•Ον γαρ οι Θεοί φιλούσιν, αποθνήσκει νέος.

Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ.,

 Αρχαίος Έλληνας ποιητής

•Ο θάνατος τυγχάνει ων, ως εμοί δοκεί, 

ουδέν άλλο ή δυοίν πραγμάτοιν διάλυσις,

 της ψυχής και του σώματος απ' αλλήλου.

Πλάτων, 427-347 π.Χ., Φιλόσοφος

μτφρ: ο θάνατος δεν είναι τίποτε άλλο,

 παρά ο διαχωρισμός δύο πραγμάτων, 

του ενός απ' το άλλο, 

δηλαδή της ψυχής από το σώμα.

•Ύπνω και θανάτω διδυμάοσιν.

Όμηρος, 800-750 π.Χ., Ποιητής

μτφρ: ο ύπνος και ο θάνατος

 είναι δίδυμα αδέλφια.