Ο ποιητής που θα γινόταν "βασιλιάς" της απελευθερωμένης Ελλάδος.

Ο Βύρωνας που ήταν προκλητικά

 αντικομφορμιστής, σκανδαλοποιός,

 άθεος, επαναστάτης και ριζοσπάστης.

 Υπήρξε τολμηρός τυχοδιώκτης και ταξιδευτής 

Ισπανία, Πορτογαλλία, Ελβετία, 

Ιταλία, Τουρκία, Ελλάδα.

Ταυτόχρονα επαναστάτης Επαναστάτης 

και ριζοσπάστης συνδεδεμένος με τον κόμη Γκάμπα 

και τους Ιταλούς Καρμπονάρους, 

αν και αρκετά διπλωμάτης, 

όταν χρειαζόταν, για να τραβήξει πάνω του ακόμη 

και τη συμπάθεια του τύραννου Αλή πασά. 

Αναζήτησε την ευτυχία όχι μόνο στο σκοτεινό κόσμο

 των «απαγορευμένων» ηδονών, αλλά ακόμη 

και σε αγνούς έρωτες σαν κι αυτόν 

με την «Κόρη των Αθηνών» (1809), που την απαθανάτισε 

με το περίφημο ομώνυμο ποίημα, 

με την επωδό «Ζωή μου σ’αγαπώ». 

Ήταν ριψοκίνδυνος κολυμβητής σαν νέος Λέανδρος

 στον Ελλήσποντο (1810) και παντού όπου μπορούσε

 να βουτήξει, πολεμώντας απελπισμένα την αναπηρία του

 που του δηλητηρίαζε την ψυχή. 

Τόνωνε το ηθικό του με ιππασίες και εντυπωσίαζε

 τους ταλαίπωρους Μεσολογγίτες με στολές 

και επιδεικτικές παρελάσεις, γιατί βρήκε 

στην ελληνική υπόθεση μια διέξοδο 

στα προσωπικά του αδιέξοδα, όπως άλλωστε 

και πολλοί ακόμη από τους εκατοντάδες ετερόκλητους 

που ονομάστηκαν «Φιλέλληνες».

 Ήταν κοσμοπολίτης, όχι στενά αρχαιόπληκτος 

φιλέλληνας αλλά οπαδός της αδελφοσύνης

 και απελευθέρωσης των λαών.

Όπως άλλωστε και ο Ρήγας (Θούριος)

......................................................

Σ' ανατολή και δύση, και νότον και βοριά,

για την πατρίδα όλοι, να 'χωμεν μια καρδιά.

Στην πίστιν του καθ' ένας, ελεύθερος να ζη,

στην δόξαν του πολέμου, να τρέξωμεν μαζί.

Βουλγάροι κι Αρβανήτες, Αρμένιοι και Ρωμιοί,

Αράπηδες και άσπροι, με μια κοινήν ορμή,

Για την ελευθερίαν, να ζώσωμεν σπαθί,

.....................................................

Ο ποιητής Λόρδος  Βύρων έγραψε,

στην « Εποχή του Ορειχάλκου»:

«Μύρια στήθη συνενώνει μία και κοινή αιτία

Δυτικοί κι ανατολίτες επαναστατούν με βία

Πάνω στις κορφές του ‘Αθω και στις ‘Ανδεις κυματίζει

Λάβαρο πού είν’ το ίδιο και δυο κόσμους χαιρετίζει».

Το 1823 κατευθύνεται, ύστερα απο παρότρυνση 

των Άγγλων κεφαλαιούχων που ενδιαφέρονταν 

για σύναψη δανείων με την Ελληνική κυβέρνηση, 

προς την Ελλάδα σταματώντας στην Κεφαλλονιά, 

όπου παρέμεινε για έξι μήνες στην οικία

 του κόμη Δελαδέτσιμα, φίλου του Μαυροκορδάτου. 

Τελικά αν και αρχικός προορισμός ήταν ο Μοριάς

 εγκαθίσταται στο Μεσολόγγι, όπου έρχεται σε επαφή

με τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, 

τον οποίο και υποστηρίζει οικονομικά. 

Λάβα της φαντασίας,

 που ίσως και να προλαβαίνει έναν σεισμό,

είναι η ποίηση .

Γεώργιος Γκόρντον, Λόρδος Μπάϋρον

ή όπως είναι περισσότερο γνωστός

            Λόρδος Βύρων 

ως ποιητής είναι από τους κυριότερους

εκπροσώπους του ρομαντισμού.

Εν τω μεταξύ έχει σχηματίσει ιδιωτικό στρατό 

από 40 Σουλιώτες υπο τον Δράκο, 

Τζαβέλα και Φωτομαρά. 

Αξίζει να σημειωθεί οτι ήταν απο τους πρώτους

 που συνειδητοποίησε τις καταστροφικές συνέπειες

που θα είχε η σύναψη δανείου στην περίπτωση

 που χρησιμοποιείτο οχι για εθνικούς σκοπούς

 αλλά για πολιτικές διαμάχες.

Η μνήμη του Λόρδου Βύρωνα, παραμένει ζωντανή

 και το μήνυμα του διαχρονικό. 

Αγωνίστηκε και θυσιάστηκε για την εθνική 

ανεξαρτησία της Ελλάδας και ταυτόχρονα απέδιδε 

στον εαυτό του τον τίτλο «πολίτης του κόσμου», 

συνδυάζοντας το φιλελληνισμό με την υπεράσπιση

 των οικουμενικών αξιών.

Απεβίωσε στις 19 Απριλίου του 1824

 ύστερα απο πυρετό. 

Το πένθος για το θάνατό του ήταν γενικό

και ο Διονύσιος Σολωμός συνέθεσε

 μακρά ωδή στη μνήμη του. 

Η καρδιά του 

ενταφιάστηκε στο Μεσολόγγι.