Η αρπαγή και η "φυλάκιση" της Νίκης της Σαμοθράκης!

 Για την συμπλήρωση 150 χρόνων 

από την αρπαγή της Νίκης..

(Πρώτη δημοσίευση 12/12/2012) 

Σαμοθράκη 1863:Κοντά στο ιερό των Καβείρων, 

θα βρεθεί κατακερματισμένη η Νίκη της Σαμοθράκης 

από μια αρχαιολογική αποστολή με επικεφαλής 

τον Κάρολο Σαμπουαζό (Charles Champoiseau) 

υποπρόξενο της Γαλλίας στην Αδριανούπολη.

Το άγαλμα διαμελίστηκε πιθανόν μετά από σεισμό

 και τον λόγο ότι στα ελληνιστικά χρόνια 
οι καλλιτέχνες δούλευαν το έργο τους τους
 σε πολλά κομμάτια.

Έτσι λοιπόν ο άγνωστος δημιουργός είχε επεξεργαστεί 

το έργο του  τμηματικά και μετά το είχε ενώσει, 

με αποτέλεσμα κατά την κατακρήμνιση του γλυπτού,

 αυτό να σπάσει πολύ πιο εύκολα και σε πολλά σημεία.

Ο Σαμπουαζό επικοινωνεί άμεσα τότε  με τον πρέσβη

 της Γαλλίας στην Κωνσταντινούπολη ώστε να πάρει 

έγκριση από τις Τουρκικές αρχές και να για μεταφέρουν

 το άγαλμα της Νίκης στην Γαλλία.

Ανθρωπόμορφα τέρατα,θαμπωμένα από το Φως

 και την ομορφιά της Νίκης της Σαμοθράκης, 

την αρπάζουν και την μεταφέρουν δεμένη

 χειροπόδαρα,λες και επρόκειτο

 για κάποιον εγκληματία! 

Συνήθης τακτική των μικρών και ανόητων λαών, 

που ταξιδεύουν από τις σκοτεινές χώρες τους 

για να "πλιατσικολογήσουν" 
στο Ελληνικό Φως.
 Προσπαθώντας έτσι να γεμίσουν
 τα άδεια μουσεία τους

 και να καλύψουν το κενό 

της ιστορικής ανυπαρξίας τους...

Η Νίκη θα εκτεθεί στο Λούβρο χωρίς τα φτερά 

και το επάνω μέρος του σώματός της
 2 χρόνια αργότερα, στις 11 Μαϊου 1864.

Το 1875 Αυστριακοί αρχαιολόγοι θα εντοπίσουν

 και τα υπόλοιπα μέλη της.

 Ο Σαμπουαζό θα ενημερωθεί

 και θα υφαρπάξει-μεταφέρει το 1879 

και τα τμήματα αυτά στο Λούβρο.

Έτσι η Νίκη "εγκαταλείπει" οριστικά την πατρίδα της

 και την ομορφιά του νησιού της,καταδικασμένη 

να "Ζεί" φυλακισμένη ανάμεσα στα μουντά ντουβάρια 

ενός μουσείου...Την ίδια δηλαδή τύχη που είχαν

 και οι άλλες συμπατριώτισσες της,  

όπως η Αφροδίτη της Μήλου και οι Καρυάτιδες.

Η διαχρονική τιμωρία του Ελληνικού Κάλλους 

από την "πολιτισμένη" Ευρώπη....

Επιμέλεια-κείμενο:

Βισάλτης -©ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ/visaltis.net    

Αυτή η εντυπωσιακή θεότητα, 

με τη νεαρή φτερωτή γυναικεία μορφή,

ήταν σταθερά στηριγμένη στην πλώρη ενός πλοίου

 και αποτελούσε τμήμα μίας μνημειακής κρήνης

 που δέσποζε σε κάποιο σημείο πάνω από το θέατρο

 του ιερού των Μεγάλων Θεών στη Σαμοθράκη. 

Το μνημείο μάλλον αποτελούσε ανάθημα των Ρόδιων

 στο ιερό, μετά τη νικηφόρα ναυμαχία της Σίδης 

(191-190 π.Χ), όπου η Ρόδος είχε πάρει μέρος

 στο πλευρό της Περγάμου και κατατρόπωσε

 τον Αντίοχο Γ' τον Μέγα, βασιλιά της Συρίας.

Μία εκδοχή των αρχαιολόγων για το αφιέρωμα 

επί πολλά χρόνια ήταν πως το είχε κάνει 

ο Δημήτριος ο Πολιορκητής (337-283 π.Χ.) 

όταν νίκησε τον στόλο του Πτολεμαίου 

στα ανοιχτά της Κύπρου γύρω στο 290 π.Χ.

 Σήμερα όμως λόγω της τεχνοτροπίας του έργου 

περισσότερο πιθανή θεωρείται η πρώτη εκδοχή.

Η θεατρικότητα της στάσης της

 με τα ανοιγμένα φτερά, η δύναμη της κίνησης 

προς τα εμπρός και οι βαθιές πτυχώσεις 

των ενδυμάτων από το φύσημα του αέρα, 

μπλέκονται με τα χαρακτηριστικά

 της Κλασικής Περιόδου και προμηνύουν 

τις μπαρόκ τάσεις των γλυπτών

 της Σχολής της Περγάμου. 

http://www.visaltis.net/