Οι αρχαίοι Έλληνες το χρησιμοποιούσαν κατά κόρον
και το ανακάτευαν μαζί με κριθαρένιο αλεύρι,
αυτό προσπάθησα να κάνω κι εγώ.
Δοκιμάστε το, είναι πολύ καλό!
Υλικά:
500 γρ. αλεύρι Ζέας
100 γρ.αλεύρι κριθαρένιο
300 ml χλιαρό νερό
3 κουταλιές της σούπας ταχίνι
2 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
1,5 φακελάκι ξηρή μαγιά
1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι
2 κουταλάκια του γλυκού γλυκάνισο
2 κουταλιές της σούπας σουσάμι
2 κουταλιές της σούπας ηλιόσπορος
λίγες νιφάδες Ζέας για πασπάλισμα.
Σε ένα μεγάλο μπολ, ρίχνουμε το νερό
και το ταχίνι με το ελαιόλαδο.
Προσθέτουμε τα άλευρα και το αλάτι,
συνεχίζουμε με την μαγιά.
Αρχίζουμε και τα ζυμώνουμε όλα μαζί καλά,
αν δούμε πως είναι πολύ μαλακιά η ζύμη και κολλάει
στα χέρια μας προσθέτουμε λίγο κριθαρένιο αλεύρι.
Όταν το ζυμάρι μας είναι έτοιμο, το βάζουμε
σε μια μεγάλη σακούλα τροφίμων,
την οποία την δένουμε και ανοίγουμε δύο τρυπίτσες
κοντά στο δέσιμο,
και την τοποθετούμε στην συντήρησή του ψυγείου μας.
Το αφήνουμε εκεί για περίπου 3 ώρες
για να φουσκώσει
και να τριπλασιάσει τον όγκο του.
Πηγή:
Στην συνέχεια το βγάζουμε και το αφήνουμε
να πάρει θερμοκρασία δωματίου.
Στην συνέχεια την βγάζουμε απ' την σακούλα
και την ζυμώνουμε καλά αφού πριν έχουμε
προσθέσει τους σπόρους.
Πλάθουμε ένα φραντζολάκι το οποίο βάζουμε
μέσα σε φόρμα ή σε ταψί
που έχουμε στρώσει λαδόκολλα.
Αφήνουμε σ' ένα ζεστό σημείο του σπιτιού
να φουσκώσει σκεπασμένο με μια πετσέτα.
Όταν έχει τριπλασιαστεί το βάζουμε στον φούρνο
και ψήνουμε στους 200 βαθμούς Κελσίου,
περίπου για 3 τέταρτα της ώρας.
Μόλις είναι έτοιμο το βγάζουμε από την φόρμα
και το βάζουμε πάνω σε σχάρα για να κρυώσει
και να μην ιδρώσει από κάτω.
Για το δημητριακό Ζέα, έχω αναρτήσει:
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου