Αυτά τα "κυκλώπεια" τείχη είναι από τον Ακροκόρινθο.
Πως τα κατάφερναν οι πρόγονοί μας;
Οι τεράστιες πέτρες ήταν κομμένες με τέτοιον τρόπο
ούτως ώστε να θηλυκώνει η μία με την άλλη
δίχως άλλο συνδετικό υλικό ανάμεσά τους.
Με ποιον τρόπο λοιπόν τα κατάφερναν;
Διαβάσαμε στο διαδίκτυο αυτό:
Υπάρχουν πάρα πολλές θεωρίες πάνω σε αυτό το ζήτημα.
Γιατί στο χωριό Λίμνες
ονομάζουν το φυτό Αμάραντο ως Πετρόχορτο;
Προσωπικά πιστεύω διότι φυτρώνει
και στην πέτρα ακόμη και δίχως καμία φροντίδα
από τους ανθρώπους...........................................
Φυσικά υπάρχουν πολλές ονομασίες του φυτού
όπως, για παράδειγμα, σε κάποια μέρη το λένε απέθαντο.
Διαβάζουμε λοιπόν: πετρόχορτο ουδέτερο
(βοτανική) αλλιώς το φυτό αμάραντο.
Είδος: Sedum acre, Σέδον το δριμύ.
Οικογένεια φυτών, Crassulaceae (Κρασσουλίδες).
Πολυετής πόα ύψους 5-15 εκατοστών.
Το Αμάραντο η ελίχρυσος ο πολύτιμος είναι το μυθικό φυτό της Μεσογείου
στο οποίο η φύση δώρισε το χάρισμα της αιώνιας νεότητας, καθώς διατηρεί
την ομορφιά και τη φρεσκάδα του ακόμα κι όταν κοπεί.
Η προέλευση της ονομασίας του πιθανόν πηγάζει
από τις ελληνικές λέξεις ελίσσω -χρυσός ή ήλιος – χρυσός.
Είναι γνωστό και ως καλομοιθιά(Θήρα), ανθονοίδα(Κρήτη),
αμάραντος(Λακωνία) ,αθάνατος(Κύθηρα).
Έχει δυνατή, ανθώδη οσμή σαν του μελιού λόγω της υψηλής
περιεκτικότητάς του σε νερόλη.
Αναμειγνύεται πολύ καλά με χαμομήλι, λεβάντα, ροδέλαιο, ιεροβότανο,
λάβδανο, γαρύφαλλο και όλα τα κιτροειδή.
https://frontistesgis.gr/amaranto-h-elixrysos-o-polytimos/
Αχ, για ιδέ καλέ για ιδέ
για ιδέστε τον αμάραντο!
(Για ιδέστε τον αμάραντο
σε τι βουνό φυτρώνει καλέ!)
Αχ φυτρώ καλέ φυτρώ
φυτρώνει μες στα δύσβατα.
(Φυτρώνει μες στα δύσβατα,
στις πέτρες στα λιθάρια καλέ.)
Αχ, ποτέ καλέ ποτέ.
Ποτέ του δε ποτίζεται!
Ποτέ του δε ποτίζεται
και δε κορφολογιέται καλέ.)
Αχ, τον τρών’καλέ τον τρών’,
τον τρών’τα λάφια και ψοφούν.
(Τον τρών’τα λάφια και ψοφούν,
τ’αγρίμια κι ημερεύουν καλέ.)
Το βότανο είναι επουλωτικό, υποτασικό, αιμοστατικό, φλογιστικό και καθαρτικό.
Τα αλκαλοειδή τα οποία περιέχει προκαλούν ελαφριά έξαψη που ακολουθείται
από ισχυρή υπνηλία, διαστέλλουν επίσης την κόρη του οφθαλμού
και ελαττώνουν την πίεση του αίματος.
Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αφαίρεση των κάλων, την θεραπεία
των κρεατοελιών και για την αντιμετώπιση των αιμορροΐδων.
*Οι πληροφορίες, για τα βότανα και τις θεραπευτικές τους ιδιότητες,
που παρέχει η olivenflower, έχουν καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα
και δε μπορούν να αντικαταστήσουν τη γνωμάτευση ή την επίσκεψη σε γιατρό.
ΠΗΓΗ
Ιστορικά στοιχεία
Στη λαϊκή ιατρική το θεωρούσαν εκτρωτικό βότανο.
Πολλοί ακόμη το θεωρούσαν κατάλληλο φάρμακο κατά της επιληψίας.
Ο Κούλπεπερ όμως έγραφε για αυτό ότι «είναι το πλέον κατάλληλο βότανο
για να δημιουργεί φλεγμονές και όχι να τις θεραπεύει.
Δεν πρέπει να το χρησιμοποιούμε σε αλοιφές ή οποιοδήποτε άλλο φάρμακο».
Σήμερα οι ανθοί του αμάραντου διακοσμούν κυρίως ανθοδέσμες και στεφάνια
αλλά τους μαζεύουν ακόμη και για γούρι καθώς πιστεύεται ότι αυτοί φέρνουν τύχη.
Σε μερικές περιοχές της Ελλάδος
(κυρίως στη Κρήτη και σε ορισμένα νησιά του Αιγαίου) τα φύλλα μαζεύονται
τον χειμώνα όταν είναι τρυφερά, πριν ακόμη ανθίσουν και μαγειρεύονται.
Φτιάχνονται με αυτά πίτες, και σαλάτες ενώ χρησιμοποιούνται
ως συνοδευτικό σε χοιρινό ή μπακαλιάρο.
Σ’ αυτές τις περιοχές ο αμάραντος ονομάζεται και “προβάτσες”.
Μια όμως εντελώς διαφορετική χρήση του φυτού είχαμε τα παλιότερα χρόνια
στα χωριά της Ηπείρου. Εκεί οι γιαγιάδες τοποθετούσαν τον αμάραντο
στους γίκους με τα ρούχα, τις βελέτζες και τα στρωσίδια.
Τον χρησιμοποιούσαν εκεί ως ένα είδος φυσικού σκοροαπωθητικού,
αντί για τη ναφθαλίνη!!
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου