Ένα διαχρονικό άσμα, ένας ποιητής αλλά και ένθερμος Δημοκράτης πατριώτης.

'Ένα τραγούδι που όλοι μας έχουμε αγαπήσει σε στίχους Γεώργιου Ζαλοκώστα.

Ο ποιητής Γεώργιος Ζαλοκώστας γεννήθηκε το 1805 στο Συρράκο Ιωαννίνων. 

Ωστόσο η τυραννία του Αλή πασά και η καταδίωξη του πατέρα του, Χριστόφορου,

 από τους Τούρκους ανάγκασαν την οικογένεια του να καταφύγει

 στο Λιβόρνο της Ιταλίας. 

Εκεί σπούδασε ελληνική και ιταλική φιλολογία και αργότερα νομική, 

την οποία όμως δεν ολοκλήρωσε καθώς με την κήρυξη 

της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 εγκατέλειψε την Ιταλία 

και επέστρεψε στην Ελλάδα.

 Έλαβε μέρος σε αρκετές μάχες εναντίον των Τούρκων, ενώ πήρε επίσης μέρος

 στην Έξοδο του Μεσολογγίου.

Υπηρέτησε ως αξιωματικός του οικονομικού σώματος του στρατού.

Πέθανε στις 3 Σεπτεμβρίου 1858.

Το τραγούδι αυτό είναι βασισμένο σε μια ιταλική καντάδα του 19ου αιώνα. 

Η ελληνική της παραλλαγή έντυσε το ποίημα του Γεωργίου Ζαλοκώστα, 

«Το Φίλημα» (1851). Ακούστηκε στο θέατρο και έγινε ευρύτερα γνωστό 

με τον «Αγαπητικό της βοσκοπούλας», του Δημητρίου Κορομηλά, το 1891.

 Η πρώτη εκτέλεση είναι του Δημήτρη Ζάχου. 

 Η σεφαραδίτικη παραλλαγή είναι ελαφρώς μεταγενέστερη από την Judy Frankel.

ΠΗΓΗ

Γεώργιος Ζαλοκώστας: ο αγωνιστής και ο ποιητής.

Υπηρέτησε ως αξιωματικός του οικονομικού σώματος του στρατού. 

Ωστόσο έλαβε μέρος σε μία συνωμοσία εναντίον των Βαυαρών 

με σκοπό την παραχώρηση συντάγματος με αποτέλεσμα ο Όθωνας 

να αποτρέψει κάθε πιθανότητα προαγωγής του.

Η ειρωνεία της μοίρας είναι ότι απεβίωσε στις του Σεπτέμβρη.

Από το γάμο του το 1840 απέκτησε εννιά παιδιά, από τα οποία επέζησαν 

μόλις τα δύο, γεγονός που τον συνέτριψε ψυχικά. 

Πέθανε στις 3 Σεπτεμβρίου 1858. Το 1962 τοποθετήθηκε στα Ιωάννινα προτομή του.

Ο Γεώργιος Ζαλοκώστας χαρακτηρίστηκε θερμός πατριώτης,

 περήφανος και αξιοπρεπής. 

Από πολλούς θεωρείται ο καλύτερος ποιητής της εποχής του. 

Κοινή παραδοχή είναι επίσης ότι η ποίηση του σημαδεύτηκε ανεξίτηλα 

από την οικογενειακή του τραγωδία. 

Ενδεικτικό είναι το σχόλιο του Ι.Μ. Παναγιωτόπουλου, 

που τον χαρακτηρίζει «ποιητή του πατρικού πόνου».

ΠΗΓΗ

Αλλά ας ακούσουμε τις τρεις ερμηνείες,

που ξεχωρίσαμε από τις πολλές.
Πρώτη του Κορίνθιου Παναγιώτη Λάλεζα.

Αμέσως μετά από την κλασική πλέον 
ερμηνεία από τον Ζάχο.
ΓΟΛΓΟΘΑΣ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΡΥΛΟ 
ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗ ΖΑΧΟ
Μετά το βαρύ εγκεφαλικό, άστεγος στα 94 του.

Πηγή

Εδώ το ακούμε από τον ηθοποιό Ηλία Λογοθέτη.