Κατά την διάρκεια της μάχης ο Θερβάντες τραυματίστηκε δύο φορές στο στέρνο.
Ένας τρίτος τραυματισμός προκάλεσε
μόνιμη βλάβη,
αχρηστεύοντας το αριστερό του χέρι.
Ο ίδιος, στον πρόλογο του δεύτερου μέρους του Δον Κιχώτη περιγράφει
με υπερηφάνεια την συμμετοχή του στη μάχη.
Μάλιστα, την χαρακτήρισε ως την πλέον ένδοξη των όσων είδαν ή θα δουν οι αιώνες.
Κατά την επιστροφή του στην Ισπανία, εργάστηκε στην Αυλή του Φιλίππου Β’
ως φοροεισπράκτορας.
Λίγα χρόνια αργότερα εκδόθηκε ο πρώτος τόμος του Δον Κιχώτη(1605).
Σήμερα στη Ναύπακτο υπάρχει το άγαλμα του διάσημου συγγραφέα
με ανασηκωμένο το δεξί χέρι.
Το χέρι δηλαδή που σώθηκε στη μάχη
και με το οποίο έγραψε
όλα του τα λογοτεχνικά έργα.
Το διασημότερο μυθιστόρημά του, ο Δον Κιχώτης,
συγκαταλέγεται στα κλασικά έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας.
Είναι μεταφρασμένο σε περισσότερες από εξήντα γλώσσες.
Δικό μας σχόλιο:
Το σπαθί, του το έσπασαν κάποιοι ανεγκέφαλοι,
στη Ναύπακτο, όπου και υπάρχει ο ανδριάντας του.
Αριστερά ο Ισπανός γλύπτης του αγάλματος
Χαμέ Μίρ Ραμίς με τον πρόεδρο
των Ισπανών Θερβαντιστών.
Δικό μας σχόλιο:
Τότε υπήρχε ολόκληρο το σπαθί του.
Φυσικά ο βανδαλισμός τους
δεν περιορίστηκε μόνο στο σπαθί του.
Ο μεγαλύτερος συγγραφέας στην ισπανική γλώσσα και για πολλούς,
ο κατ’ εξοχήν μυθιστοριογράφος παγκοσμίως…
Τα παιδικά και νεανικά χρόνια του Θερβάντες
Ο Μιγκέλ ντε Θερβάντες Σααβέδρα γεννήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 1547
και ήταν Ισπανός συγγραφέας.
Ο Θερβάντες γεννήθηκε στο Αλκαλά ντε Ενάρες.
Τέταρτος από τα συνολικά επτά παιδιά της οικογένειάς του.
Καταγόταν από οικογένεια πρώην ευγενών.
Ήταν γιος του χειρουργού Ροδρίγο ντε Θερβάντες και της Λεονόρ ντε Κορτίνας.
Οι γονείς του ήταν πιθανώς εβραϊκής καταγωγής που αργότερα μεταστράφηκαν
στον καθολικισμό.
Σε αντίθεση με την πλειοψηφία των Ισπανών λογοτεχνών της εποχής του,
ο Θερβάντες δεν φοίτησε στο πανεπιστήμιο.
Ωστόσο, από νεαρή ηλικία εκδήλωσε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη λογοτεχνία
και εξελίχθηκε σε δεινό αναγνώστη λογοτεχνικών έργων.
Ποια ήταν η σχέση του με την Ελλάδα.
Η συμβολή του στη Ναυμαχία της Ναυπάκτου.
Από το 1570, και για αρκετά χρόνια, πρόσφερε τις υπηρεσίες του
ως επαγγελματίας στρατιώτης.
Έλαβε μέρος στη Ναυμαχία της Ναυπάκτου ως υπαξιωματικός
του πολεμικού πλοίου Μαρκέσα (Marquesa),
στην πολιορκία της Κέρκυρας (1571), καθώς και στην εκστρατεία της Τύνιδας.
Η ναυμαχία έγινε στις 7 Οκτωβρίου του 1571 αφενός μεταξύ των ενωμένων στόλων
της Ισπανίας, της Βενετίας, της Γένουας, των Ιπποτών της Μάλτας,
του δουκάτου της Σαβοΐας, του δουκάτου του Ουρμπίνο,
του μεγάλου δουκάτου της Τοσκάνης και του Πάπα
υπό την ονομασία Lega Santa (Ιερή Ένωση), αφετέρου δε του ενιαίου στόλου
της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, στην είσοδο
του Κορινθιακού Κόλπου -κοντά στις νήσους νότιες Εχινάδες
και στο Ακρωτήριο Σκρόφα.
Οι απώλειες του οθωμανικού στόλου ήταν τεράστιες.
Μόλις 40 πλοία εκ των 273 διέφυγαν την καταστροφή ή την αιχμαλωσία.
Στο δε έμψυχο, οι απώλειες υπολογίσθηκαν σε 30.000 νεκρούς,
και 15.000 αιχμαλώτους εκ των οποίων 1.500 ήταν Έλληνες.
Έχασε το αριστερό, στη μάχη,
και κέρδισε την δόξα με το δεξί
και την "αθανασία" ως λογοτέχνης!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου