Πέμπτη 3 Οκτωβρίου 2019

Ας πάψουν λοιπόν τα μανιφέστα για την δύναμη των μικρών κοριτσιών γιατί δεν πείθουν…

Γκρέτα Vs Ταμίμι -“Πως Τολμάτε” Να Θεοποιείτε
 Την Μία Και Να Αγνοείτε Την Άλλη;
Η Απάτη Της Φιλελεύθερης Δικαιοσύνης.



Του Μάνου Χατζηγιάννη
Ολόκληρη η απάτη της φιλελεύθερης δικαιοσύνης αποτυπώνεται 
σε δύο σύμβολα που δεν επεξηγούνται, δεν αλληλεπιδρούν… 
Το ένα από την Σουηδία, το άλλο από την Παλαιστίνη.

“Πως τολμάτε;”... Αυτήν την φράση της 16χρονης Γκρέτα ενώπιον 
των κορυφαίων ηγετών στην πρόσφατη συνεδρίαση του ΟΗΕ για το κλίμα 
θα δανειστούμε για να συγκρίνουμε τις ιστορίες δύο νέων κοριτσιών,
 της Παλαιστίνιας Ahed Tamimi και της Σουηδέζας Greta Thunberg.

Οι απαντήσεις στις ιστορίες της Γκρέτα και της Ahed είναι τόσο πολυεπίπεδες
 όσο οι πολιτικές πραγματικότητες που διαμορφώνουν τη ζωή τους.
 Ενσωματώνουν μια σειρά ιδεών για το φύλο και το παιδί, τον εθνικισμό
 και την εκπαίδευση, και για μορφές ακτιβισμού που είναι εντυπωσιακά
 αποδεκτές και ως εκ τούτου θεωρούνται νόμιμες, αλλά και για εκείνες που δεν είναι.

Από την μια ο ακτιβισμός της Γκρέτα που φτάνει μέχρι το βραβείο Νόμπελ 
και την ανακοίνωση πως είναι ¨διάδοχος του Ιησού” από την Εκκλησία
 της Σουηδίας, κι από την άλλη ο ακτιβισμός της Ahed
 που την έστειλε σε ισραηλινή φυλακή.

“Πως τολμάτε” λοιπόν να θεοποιείτε την μία και να αγνοείτε την άλλη; 
“Πως τολμάτε” να ωθείτε την μια στην άκρατη υπερπροβολή
 και να αποσιωπάτε την δράση και τα βάσανα της άλλης; 
“Πως τολμάτε” να κάνετε την μία πρωτοσέλιδο γιατί τα έβαλε 
με τον κάθε Τραμπ, και να καταχωνιάζετε στα συρτάρια την ιστορία
 της άλλης που τόλμησε να τα βάλει με το κράτος του Ισραήλ;

Κάποιοι καλοθελητές επιχείρησαν να βάλουν και τις δύο στο ίδιο…καζάνι 
υπονοώντας με καμάρι ότι οι «μελλοντικές γενιές» θα είναι παρούσες 
στα μεγάλα και σοβαρά ζητήματα και θα “κουνούν το δάχτυλο” 
στις αποφάσεις των ηγετών. Ουδέν πιο ψευδές από αυτό.

Από την μια μια 16χρονη Σουηδέζα που παράτησε το σχολείο, 
κι από την άλλη μια 18χρονη Παλαιστίνια που πολλάκις εμποδίστηκε 
από το να πάει σχολείο γιατί ήταν φυλακη!!

Από την μια, μια 16χρονη Σουηδέζα, όψιμη ακτιβίστρια,
 με έναν δαιδαλώδη και “αμαρτωλό” μηχανισμό πίσω της κι από την άλλη 
μια νεαρή Παλαιστίνια που από τα 8 της χρόνια έχει περάσει 
τα πάνδεινα στα χέρια του “κράτους-Ηρώδη”.

Από την μια, μια 16χρονη Σουηδέζα να αγριεύει σκηνοθετημένα 
μπροστά στις κάμερες κι από την άλλη μια σχεδόν συνομήλικη της Παλαιστίνια 
η οποία αγρίεψε χωρίς να φοβηθεί μπροστά στα όπλα του ισραηλινού στρατού.

Από την μια, μια 16χρονη Σουηδέζα που έγινε εν μια νυκτί σύμβολο
 του διεθνούς κινήματος ενάντια στην υπερθέρμανση του πλανήτη,
 κι από την άλλη μια Παλαιστίνια που παλεύει όχι για το μακρινό μέλλον, 
αλλά για το αύριο του λαού της.

Στην Παλαιστίνη, λοιπόν. τα παιδιά δεν κάνουν…απεργία στο σχολείο 
για να διαμαρτυρηθούν για το κλίμα, δεν γεμίζουν τις κεντρικές οδούς
 και τις πλατείες μεγαλουπόλεων, απλώς επειδή δεν έχουν μεγαλουπόλεις. 
Απλώς επειδή μάχονται σώμα με σώμα με έναν ορατό δυνάστη.

Μπορεί και οι δύο να ανήκουν στην αποκαλούμενη “Generation Z”, 
όπως ορίζεται η γενιά που προέκυψε μετά τη Millennial, αλλά τα δύο κορίτσια
 έχουν περισσότερα να τις χωρίζουν από όσα τις ενώνουν…θεωρητικά.

Για την Ahed Tamimi, ο παλαιστινιακός αγώνας είναι τρόπος ζωής όχι μόδα 
της εποχής για να σπάει την ρουτίνα της. 
Το κορίτσι έγινε διάσημο το 2010 όταν ήταν απεικονίστηκε να στέκεται
 μπροστά από έναν στρατιώτη με την γροθιά της ψηλά.

Η Ahed Tamimi είναι πλέον 18 ετών και αναδείχθηκε σε σύμβολο
 της παλαιστινιακής αντίστασης από το 2017, όταν συνελήφθη 
από ισραηλινούς στρατιώτες.

Το κορίτσι πέρασε οκτώ μήνες στη φυλακή γιατί χτύπησε έναν ισραηλινό
 στρατιώτη σε απάντηση για μια σφαίρα που δέχτηκε 
συγγενικό της πρόσωπο, αφήνοντάς το σε κώμα. (Διαβάστε εδώ )

Η Tamimi συμμετείχε στην πρώτη κινητοποίηση κατά του ισραηλινού 
καθεστώτος όταν ήταν οκτώ χρονών. 
Έχει καταγγείλει ότι ο πατέρας της, η μητέρα της και άλλοι συγγενείς της 
έχουν βασανιστεί καθ ‘όλη τη διάρκεια της ζωής τους στα χέρια των Ισραηλινών.

«Διαμαρτυρήθηκα για πρώτη φορά όταν ήμουν οκτώ χρονών, 
ήμουν πολύ φοβισμένη εκείνη την εποχή, αλλά όσο περισσότερο συμμετείχα 
στις διαδηλώσεις, τόσο λιγότερος ήταν ο φόβος,
« δήλωσε η Tamimi στα παλαιστινιακά ΜΜΕ. 
Στα παλαιστινιακά ΜΜΕ, όχι στα παγκόσμια μιντιακά δίκτυα….

Θεωρεί τον εαυτό της «μαχητή ελευθερίας» και όχι «θύμα» της ισραηλινής καταπίεσης.

Σήμερα μαθαίνει αγγλικά και θέλει να μελετήσει το Διεθνές Δίκαιο 
για να καταγγείλει τα εγκλήματα που διαπράττονται εναντίον του λαού της
 ενώπιον των Διεθνών Δικαστηρίων, όπως είπε σε αρκετές συνεντεύξεις. 
Μαθαίνει αγγλικά, και θέλει να γίνει δικηγόρος, δεν παρατάει το σχολείο….

Στην ιστορία της Ταμίμι δεν χωρούν ελεεινά ανθρώπινα επιχειρηματικά
 και μιντιακά αλισβερίσια που υπαγορεύει η δυτική μας, ορθολογιστική 
και καπιταλιστική κουλτούρα, η οποία, δυστυχώς πιστεύουμε, πως είναι 
ο μόνος αξιοπρεπής τρόπος οργάνωσης των κοινωνιών.

Η Επίκουρη Καθηγήτρια Φύλου, Γένους και Γυναικείων Σπουδών
 στο Bowdoin College, Shεnila Khoja-Mooji γράφει ότι ο αγώνας της Ahed
 και ο τρόπος με τον οποίο παραγκωνίστηκε στη Δύση από τις φεμινιστικές
 και τις ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων 
«εκθέτει τον επιλεκτικό ανθρωπισμό της Δύσης».

Η Ahed δεν μπορεί να παραθέσει τα βάσανα της με τρόπο που να προσελκύει 
την πατερναλιστική φιλελεύθερη φαντασία. 
Η ιστορία της Ahed δεν μπορεί να συσχετιστεί με το έργο του νεοφιλελευθερισμού, 
της παγκόσμιας ανάπτυξης και βέβαια της κάθε λογής στρατιωτικής παρέμβασης.

Ο εχθρός της Ahed – ο ισραηλινός στρατός – μπορεί σπάνια να αναγνωριστεί 
στις κυρίαρχες δυτικές συζητήσεις χωρίς κατηγορίες
 για αντιεβραϊκά συναισθήματα.

Ιστορίες όπως της Ahed, οι οποίες επιμένουν στις συλλογικές μορφές 
απελευθέρωσης έναντι της ατομικής απελευθέρωσης, 
εφιστούν την προσοχή μας σε διάχυτα και εδραιωμένα συστήματα καταπίεσης
 που δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν με ξεχωριστές πράξεις ανύψωσης.

Ας πάψουν λοιπόν τα μανιφέστα για την δύναμη των μικρών κοριτσιών 
γιατί δεν πείθουν…
Αντί για σχόλιο:

Απαραίτητη διευκρίνηση:
Όλα τα άρθρα γνώμης δεν εκφράζουν απαραίτητα 
και την δική μας άποψη αλλά 
τα δημοσιοποιούμε για να γίνουν αφορμή
για διάλογο και μόνο.

Δεν υπάρχουν σχόλια :