Κάρφωσέ τους αγόρι μου...

"Μερικές φορές το ψυγείο μας ήταν άδειο. 

Μερικές ημέρες δεν πουλούσαμε τίποτα και δεν είχαμε χρήματα για να φάμε. 

Οι καλές μέρες, έφερναν απλά τα απαραίτητα. 

Την πληρωμή του ενοικίου, του νερού και του ηλεκτρικού,

 όπως και την αγορά φαγητού". 

Αυτή ήταν η πραγματικότητα του μικρού Γιαννάκη, όπως είχε ο ίδιος δηλώσει 

όταν πουλούσε γυαλιά, τσάντες και ρολόγια για να βιοπορίζεται η οικογένειά του...

Βγήκε ο MVP o Γιάνναρος και όλοι έσπευσαν να ταυτίσουν την επιτυχία

 του Γιάννη με επιτυχία της Ελλάδας. Χαρακτηριστικά, ο Βασιλακόπουλος

 έκανε πρόσφατα δηλώσεις: "Είμαστε περήφανοι για την πρόοδό του

 γιατί είναι παιδί που αποτελεί προϊόν της παραγωγικής διαδικασίας

 του ελληνικού μπάσκετ". 

Είναι ο ίδιος που είχε αποκαλέσει τον Γιάννη και τον αδερφό του 

"αρκούδες με χαλκά και χαλινάρι" επειδή έστελναν με τον δικό τους τρόπο 

μηνύματα απέναντι σε κάθε είδους κοινωνικό αποκλεισμό.

Ο Γιώργος Πάνου, εκπρόσωπος του Γιάννη, είχε δηλώσει:

 "Για το διαβατήριο είναι ξεκάθαρο. 

Είναι απίστευτο να απορρέει ακόμα και σήμερα από τον κο Βασιλακόπουλο

 πως ότι η ΕΟΚ έβγαλε διαβατήρια.

 Είχε μια αποτυχημένη προσπάθεια και τέλος. 

Τι να πω, αυτά που έλεγαν και στον Θανάση, ότι μέρα από μέρα βγαίνει. 

Δεν είναι μόνο ο Γιάννης. 

Αδικούν οι δηλώσεις του τον Δημήτρη Μπούκα το δικηγόρο που μας πήρε 

από το χέρι και έτρεξε όλες τις διαδικασίες σε μια παρατημένη υπόθεση. 

Ο κος Ιωαννίδης, τότε βουλευτής, είχε πει στον ΣΠΟΡ FΜ ότι δεν υπήρχε

 περίπτωση να βγει το διαβατήριο του Αντετοκούνμπο. 

Σε όλο αυτό το διάστημα προφανώς είχε έρθει και η Ομοσπονδία της Ισπανίας, 

η εθνική Νιγηρίας που έμαθε για το ταλέντο, έτρεξαν να του κάνουν προτάσεις. 

Ένα παιδί που είχε τότε την υπομονή να περιμένει την όλη διαδικασία

 για να παίξει με την Εθνική του.

 Την εθνική της χώρας του. 

Τότε στα 18 είχε τη διαύγεια και την αποφασιστικότητα να μην πάρει 

τον εύκολο δρόμο που ήταν η Ισπανία, ή να πάρει ένα νιγηριανό διαβατήριο

 και να σηκωθεί να φύγει." 

Τελικά, ήρθε το NBA, τον πρότειναν για draft και η ελληνική κυβέρνηση 

δεν είχε άλλη επιλογή από το να βγάλει διαβατήριο

 και να δώσει υπηκοότητα στον Γιάννη.

Όχι, ΔΕΝ είναι προϊόν του ελληνικού θεσμικού μπάσκετ. 

Οφείλει πολλά στον προπονητή του στον Φιλαθλητικό 

(τη μοναδική ομάδα που έπαιξε ως έφηβος), στην οικογένειά του

 και στους φίλους του που έπαιζαν μαζί μπάσκετ σε μία

 από τις πιο υποβαθμισμένες γειτονιές - ίσως και στους αθλητές 

που μπορεί να θεωρούσε πρότυπα και μόνο αυτός ξέρει ποιοι είναι. 

Ο ίδιος νιώθει ότι χρωστάει στην Ελλάδα και είναι προς τιμήν του 

και δικαίωμά του να νιώθει όπως επιθυμεί.

 Είναι, όμως, ένας άνθρωπος που ήταν "λάθρο" και "αράπης" πριν γίνει NBA star.

 Νιώθω περήφανος που ένας άνθρωπος ίδιας ταξικής καταβολής με εμένα

 και πόσους άλλους κατάφερε όσα κατάφερε στον ίδιο τόπο που μένω κι εγώ. 

Τρέφω απεριόριστο σεβασμό και υποκλίνομαι στο πείσμα του, 

στη δουλειά του και στον χαρακτήρα του. 

Μακάρι να είναι καλά και να μας τιμήσει με την παρουσία του στο Μουντομπάσκετ. 

Γιατί δεν θα μας κάνει "εθνικά" υπερήφανους, ΤΙΜΗ θα μας κάνει.

ΥΓ1: Η δήλωση του Νίκου Ζήση είναι η πιο ουσιαστική:

 “Είναι παράδειγμα προς μίμηση για εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως”.

ΥΓ2: Κάρφωσέ τους αγόρι μου...

 Dimitris Petakos