Κόρινθος: Ο θεός από την θάλασσα, στην Ποσειδωνία. κι ένα ηλιοβασίλεμα.

Ο «Θεός από τη θάλασσα»

Είναι ο Ποσειδώνας, ο θεός της θάλασσας 

ή ο αδελφός του ο Δίας, 

ο πατέρας των θεών και των ανθρώπων; 

Η απάντηση στο ερώτημα θα ήταν εύκολη αν ξέραμε 

τι κρατούσε στα χέρια του ο θεός. 

Γιατί από το μεγάλο μέγεθος του αγάλματος ξέρουμε ότι πρόκειται για θεό.

 Και ως γενειοφόρος θεός μπορεί να είναι μόνον ο Ποσειδώνας ή ο Δίας. 

Είναι λοιπόν ο Ποσειδώνας έτοιμος να πετάξει την τρίαινά του 

και να προκαλέσει κάποια τρικυμία ή ο Δίας 

που στοχεύει να εκτοξεύσει τους κεραυνούς του; 

Οι αρχαιολόγοι δεν έχουν ομόφωνα καταλήξει πάνω σε αυτό

και γι’ αυτό αποκαλείται ουδέτερα ο «Θεός από τη θάλασσα».

Ο χάλκινος θεός βρέθηκε μαζί με άλλα χάλκινα αγάλματα το 1926

 από σφουγγαράδες στο βυθό της θάλασσας στο ακρωτήρι Αρτεμίσιο της Εύβοιας. 

Το πιο πιθανό είναι να μεταφέρονταν με κάποιο καράβι που βυθίστηκε εκεί 

στην πρώιμη ρωμαϊκή εποχή. 

Έτσι διατηρήθηκε χωρίς να υποστεί μεγάλες ζημιές και ανήκει σήμερα μαζί 

με τον «Ηνίοχο των Δελφών» 

και τους δύο «Πολεμιστές του Ριάτσε» -το άγαλμα βρέθηκε κι αυτό στη θάλασσα

 στο Ριάτσε της Καλαβρίας- στα τέσσερα μοναδικά, μεγάλα πρότυπα

 αρχαιοελληνικά ορειχάλκινα αγάλματα του 5ου π. Χ. αιώνα, που έχουν διασωθεί.

Λόγω του γεγονότος ότι το άγαλμα χάθηκε μαζί με το ρωμαϊκό καράβι 

που το μετέφερε δεν πρόφτασε να αντιγραφεί από τα πολυάριθμα ρωμαϊκά 

εργαστήρια της εποχής, που αντέγραφαν τότε τα πιο γνωστά αρχαιοελληνικά έργα,

 και έτσι να γίνει ευρύτερα γνωστό. 

Δεν ξέρουμε επίσης ποιος γλύπτης το έκανε, γιατί δεν αναφέρεται κάτι

 στα αρχαία κείμενα. 

Πιθανολογείται στους αρχαιολογικούς κύκλους ότι είναι έργο

 του Αθηναίου γλύπτη Κάλαμι. 

Έχει χρονολογηθεί πάντως ότι έγινε το 460 π.Χ. 

και αυτή ακριβώς την περίοδο ο γλύπτης Κάλαμις έκανε 

τα περισσότερα έργα του, κυρίως παραστάσεις γυναικών και αλόγων,

 όπως αναφέρεται στις αρχαίες γραπτές πηγές.

Το κεφάλι του χάλκινου θεού γέρνει αριστερά.

 Η συμμετρική μύτη του και το γεμάτο ενέργεια πηγούνι του δείχνουν 

στη κατεύθυνση που στοχεύει. 

Το μικρό του στόμα είναι πλαισιωμένο από μια μακρυά πυκνή

 και βοστρυχώδη γενειάδα. 

Στο κεφάλι του φέρει καλλιτεχνικά διαμορφωμένη πλεξούδα. 

Τα μάτια του, που ήταν επεξεργασμένο από ξεχωριστό υλικό,

 είναι καρφωμένα στον απροσδιόριστο στόχο.

Ο θεός εμφανίζεται με διεσταλμένα σκέλη, με το αριστερό χέρι 

τεντωμένο στο πλάι, το δεξιό ελαφρά λυγισμένο, 

έτοιμος να εκσφενδονίσει την τρίαινα ή τον κεραυνό.

Το άγαλμα, που έχει ύψος δύο μέτρα, βρίσκεται σήμερα 

στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών. 

Αρκετά αντίγραφά του βρίσκονται σε διάφορα μουσεία σε όλο τον κόσμο.

Πηγή