Η στιγμή που ο Ηρακλής
φέρνει τον Κέρβερο στον Ευρυσθέα,
από τις σπάνιες χιουμοριστικές εικόνες
της αρχαίας εικονογραφίας.
Καιρετανή υδρία, 540 π.Χ. Μουσείο του Λούβρου.
Στη Θεογονία αναφέρεται
«Κέρβερος ωμηστής Αΐδεω κύων χαλκεόφωνοςπεντηκοντακέφαλος»,
(Κέρβερος άγριος σκύλος του Άδη, με ηχηρή φωνή και 50 κεφάλια),
ενώ ο Όμηρος γνωρίζει μεν το σκύλο αυτό
αλλά όχι το όνομά του.
Σύμφωνα με τον Αισχύλο, γεννήθηκε από την ένωση
δυο τεράτων, του Γίγαντα Τυφώνα και της Έχιδνας
και ήταν αδελφός του Όρθου
(παραπλήσιου μυθικού άγριου σκύλου)
καθώς και της Λερναίας Ύδρας.
Η παρουσία του εξασφαλίζει την παραμονή
των νεκρών στον Κάτω Κόσμο
αλλά και την αδυναμία των ζωντανών
να εισέλθουν σε αυτόν.
Ο Κέρβερος ήταν ένας σκύλος με τρία κεφάλια,
με ουρά φιδιού, ο φοβερός φύλακας
στην είσοδο του Άδη που δεν άφηνε τις ψυχές
να βγουν και τους ζωντανούς να περάσουν.
Η εξόντωση του Κέρβερου είναι ο τελευταίος άθλος
του Ηρακλή, ο πιο δύσκολος, αυτός για τον οποίο
ο ήρωας μυήθηκε πρώτα στα Ελευσίνια μυστήρια.
Ο Ηρακλής κατέβηκε στον Άδη
(όπου μάλιστα συνάντησε τους φίλους του Θησέα και Πειρίθου)
και ζήτησε την άδεια από τον άρχοντα του Κάτω Κόσμου
να φέρει τον Κέρβερο στον Ευρυσθέα,
πράγμα που κατάφερε μάλιστα
χωρίς να χρησιμοποιήσει όπλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου