Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι. Ευριπίδης

•Ελεύθερον αδύνατον είναι 

τον πάθεσι δουλεύοντα

 και υπό παθών κρατούμενον.

Πυθαγόρας, 580-490 π.Χ., 

Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος

μτφρ: είναι αδύνατο να θεωρείται ελεύθερος 

αυτός που είναι δούλος στα πάθη του 

και κυριαρχείται από αυτά

•Αμαρτίης αιτίη η αμαθίη του κρέσσονος.

Δημόκριτος, 470-370 π.Χ., 

Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος

μτφρ: αιτία της κακής πράξης 

είναι η άγνοια του καλύτερου

•Αλαζονεία εμπόδιον σοφίας.

Βίας ο Πριηνεύς, 625-540 π.Χ.,

 Εκ των 7 σοφών της αρχαίας Ελλάδος

•Ζευς κολαστής των άγαν υπερφρόνων.

Ευριπίδης, 480-406 π.Χ., 

Αρχαίος τραγικός

μτφρ: ο Ζευς είναι τιμωρός αυτών 

που είναι υπερβολικά υπερήφανοι

•Τους μεν κενούς ασκούς η πνοή διίστησι,

 τους δ’ ανοήτους, το οίημα.

Σωκράτης, 469-399 π.Χ., Φιλόσοφος

μτφρ: τα άδιεα σακιά τα φουσκώνει 

ο αέρας και τους ανόητους η έπαρση

•Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι.

Ευριπίδης, 480-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός

•Γελά ο μωρός καν τι μη γελοίον ή.

Πιττακός ο Μυτιληναίος, 650-570 π.Χ., 

εκ των 7 σοφών της Αρχ .Ελλάδας

•Νηπίοισιν ου λόγος, αλλά ξυμφορή 

γίνεται διδάσκαλος.

Δημόκριτος, 470-370 π.Χ., 

Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος

μτφρ: για τους ανόητους, δάσκαλος 

δεν είναι η λογική αλλά η συμφορά

•Ανοήμονες βιούσι ού τερπόμενοι βιούν.

Δημόκριτος, 470-370 π.Χ., 

Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος

μτφρ: οι ανόητοι ζουν

 χωρίς να είναι ευχαριστημένοι που ζουν.

•Ασύνετος όστις εν φόβω μεν ασθενής,

 λαβών δε μικρόν της τύχης φρονεί μέγα.

Ευριπίδης, 480-406 π.Χ., 

Αρχαίος τραγικός

απόδοση: είναι άμυαλος όποιος είναι ανήμπορος

 όταν φοβάται και όταν δε λίγο 

του χαμογελάσει η τύχη, παίρνει πολύ αέρα

•Θεός κολάζει τους βλάκας.

Ξενοφών, 430-355 π.Χ., 

Αρχαίος Έλληνας ιστορικός

•Η πενία πολλών εστιν ενδεής,

 η δ’ απληστία πάντων.

Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ., 

Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος

μτφρ: η φτώχεια είναι έλλειψη 

πολλών πραγμάτων και η απληστία όλων

•Ο συκοφάντης εστί τοις πέλας λύκος.

Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ.,

 Αρχαίος Έλληνας ποιητής

μτφρ: ο συκοφάντης 

είναι λύκος για τους γύρω του

•Πολλοί δρώντες τα αίσχιστα,

 λόγους τους αρίστους ασκέουσι.

Δημόκριτος, 470-370 π.Χ., 

Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος