στο πλαίσιο του 43ου Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή στο Πάρκο «Αντώνης Τρίτσης»
διοργανωνόταν συναυλία-αφιέρωμα στον Μάνο Λοΐζο.
Συμπληρώνονταν 35 χρόνια από τον πρόωρο χαμό του συνθέτη που άφησε
στα 45 του την τελευταία του πνοή από εγκεφαλικό επεισόδιο
σε νοσοκομείο της Μόσχας. Η είδηση του θανάτου του στις 17 Σεπτέμβρη του 1982
είχε μάλιστα ανακοινωθεί στον χώρο εκδήλωσης του 8ου τότε Φεστιβάλ της ΚΝΕ.
Ολα αυτά, όμως, έμοιαζαν πλέον πολύ μακρινά, εκτός από τις αενάως
παρούσες νότες του «Ζεϊμπέκικου της Ευδοκίας» που είχε γράψει ο συνθέτης
για την ομώνυμη ταινία του Αλέξη Δαμιανού, με το οποίο η ορχήστρα ξεκινούσε
το πρόγραμμά της εκείνη τη νύχτα στο Ιλιον.
Στην κεντρική σκηνή του Φεστιβάλ ανέβηκαν λίγο μετά οι Γιώργος Νταλάρας,
Βασίλης Παπακωνσταντίνου και Μαρία Φαραντούρη.
Στα παρασκήνια, η θυγατέρα του Μάνου, η Μυρσίνη, όπως πάντα αθέατη,
παρακολουθούσε τους τραγουδιστές μαζί με τη 13χρονη κόρη της Εμμανουέλλα,
καρπό του δεσμού της με τον σύντροφό της, ποιητή της συλλογής
«Δεν είναι η εποχή των κερασιών» Γιώργο Δομιανό, με τον οποίο έχει χωρίσει.
Από τις κουίντες, προτού ξεκινήσει το αφιέρωμα, πέρασε και ο γ.γ. του κόμματος
Δημήτρης Κουτσούμπας, ο οποίος αντάλλαξε θερμό χαιρετισμό, συνομίλησε
και φωτογραφήθηκε μαζί της. Οταν ολοκληρώθηκε η συναυλία, ο γραμματέας
της ΚΝΕ πρόσφερε επί σκηνής στην κόρη του Λοΐζου ένα αντίγραφο χαρακτικού
έργου του Γιώργου Βαρλάμου με θέμα την εξέγερση του Πολυτεχνείου,
από το αρχείο του ΚΚΕ. Η ίδια, σταθερά ολιγόλογη και νωχελική, με ένα ολόμαυρο ενδυματολογικό σετ ασορτί με τα ίσια μαύρα μαλλιά της, περιορίστηκε να απευθυνθεί
διστακτικά και μάλλον τυπικά άχρωμα προς το κοινό που χειροκροτούσε
λέγοντας: «Σήμερα, σε αυτόν τον χώρο, ο Μάνος είναι μαζί μας...».
Ηταν μια από τις σπάνιες εμφανίσεις και πλέον δυσεύρετες ομιλίες της
σε δημόσιο χώρο και ως εκ τούτου σχολιάστηκε θετικά από τους παρόντες.
Παράλληλα, όμως, δημιούργησε και σχετικά εύλογες απορίες για το πώς
και δεν είχε αξιοποιηθεί πολιτικά η ώριμης ηλικίας κόρη ενός στρατευμένου
καλλιτέχνη του οποίου το πνευματικό, αξιακό και πολιτισμικό πρόσημο ανέκαθεν
συμβάδιζε με το ΚΚΕ. Στο ερώτημα που διατυπώθηκε σε ανύποπτο χρόνο,
κάποια στελέχη του Περισσού σούφρωσαν τα φρύδια πάνω από το βλοσυρό
βλέμμα των ματιών τους, πράγμα που αντί απάντησης μεθερμηνεύτηκε
ως κάτι σε βουβό στυλ «πάτε καλά, σύντροφοι;».
Μια ματιά στις αναρτήσεις της αρκούσε για να πιστοποιηθούν οι θυελλωδώς
αγανακτισμένες πολιτικές της επιλογές.
Τη μια, τον Φεβρουάριο του 2012 πόσταρε φωτογραφίες με αστυνομικούς
να φλέγονται από βόμβες μολότοφ. Την άλλη, πέντε χρόνια αργότερα,
τον Φεβρουάριο του 2017, ανέβαζε φωτογραφίες πάλι με βόμβες μολότοφ,
αυτή τη φορά σε μπουκάλια μπίρας και έτοιμες για χρήση, επισημαίνοντας
με αλλόκοτα ιδιότυπο χιούμορ ότι είναι φορτιστές βενζίνης αυτοκινήτου!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου