Ο Νίκολα Τέσλα γεννήθηκε τα μεσάνυχτα
της 10ης Ιουλίου του 1856, κατά τη διάρκεια
μιας τρομερής καταιγίδας γεμάτη λαμπερές αστραπές…
Ήταν μια ηλεκτρισμένη νύχτα κι εκείνος είχε την τύχη
να γεννηθεί σε μια από τις πλέον «ηλεκτρισμένες»
περιοχές της Ευρώπης: σε μια μεθόριο που χώριζε
δύο αυτοκρατορίες, την Αυστροουγγρική
και την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Αρέσκονταν να περιδιαβαίνει με τις ώρες στα δάση
γύρω από το πατρικό του και να φαντάζεται
τρόπους άντλησης ενέργειας από τον άνεμο
ή από την ακατάπαυστη κίνηση
των ορμητικών ποταμών…
Από την πρώιμη παιδική του ηλικία ο Νίκολα
επέδειξε μια ιδιοφυΐα και μια εφευρετικότητα,
που τον έκανε να ξεχωρίζει.
Σε ηλικία μόλις τεσσάρων ετών οραματίστηκε
τρόπους άντλησης ενέργειας
από έναν μικρό καταρράκτη,
που βρίσκονταν κοντά στο σπίτι του.
Σχεδίασε έναν τροχό που γύριζε γύρω από έναν άξονα,
που ήταν δεμένος σε μια διχαλωτή βέργα.
Με πολύ χαρά ο μικρός Νίκολα έβλεπε τον τροχό
να γυρίζει ασταμάτητα από τη δύναμη του νερού.
Μπορούσε να τον παρατηρεί για ώρες, κάνοντας σχέδια
για τη δημιουργία ενός μεγαλύτερου τροχού.
Λίγα χρόνια αργότερα, όταν είδε για πρώτη φορά
μια φωτογραφία από τους καταρράκτες του Νιαγάρα,
είπε στον πατέρα του: «Μια μέρα θα ήθελα
να τους τιθασεύσω».
Και κάποια μέρα, αρκετά χρόνια αργότερα,
η επιθυμία του έγινε όντως πραγματικότητα…
Χωρίς τον Νίκολα Τέσλα δεν θα υπήρχε
εναλλασσόμενο ρεύμα στο σπίτι σας, το φως της λάμπας
δεν θα είχε νικήσει το σκοτάδι, δεν θα λειτουργούσαν
ο υπολογιστής ή η καφετιέρα σας.
Του χρωστάμε 700 εφευρέσεις, ορισμένες
εκ των οποίων θεμελίωσαν τον κόσμο μας.
«Αν θελήσουμε να εξαφανίσουμε από το δικό μας
βιομηχανικό κόσμο τα αποτελέσματα του έργου
του κυρίου Τέσλα, τα γρανάζια στις βιομηχανίες
θα έπρεπε να σταματήσουν να γυρίζουν,
τα ηλεκτρικά τρένα μας θα έπρεπε να ακινητοποιηθούν,
οι πόλεις μας να βυθιστούν στο σκοτάδι...
Ναι, τόσο μακριά έφτασε με το έργο του,
που αποτέλεσε το θεμέλιο του σύγχρονου κόσμου.
Το όνομα του σημάδεψε μια εποχή προόδου
στην επιστήμη του ηλεκτρισμού.
Από αυτό το έργο ξεπήδησε μια επανάσταση...»
Έτσι σχολίασε κάποτε ο Αμερικανός
φυσικός B. A. Behrend τη συνεισφορά του Τέσλα
στη διαμόρφωση του σύγχρονου κόσμου.
Ο Τέσλα δεν ήταν ένας απλός εφευρέτης.
Το να αποκαλεί κανείς τον Τέσλα απλά «εφευρέτη»
είναι σαν να λέει ότι ο Σοπέν
ήταν απλώς ένας «πιανίστας».
Ο Τέσλα ήταν ένας εξερευνητής νέων ηπείρων
γνώσεων, ένας άνθρωπος που ανακάλυπτε νέες
φυσικές αρχές και μόνον κατανάγκην υπήρξε εφευρέτης.
Για τον ίδιο μεγαλύτερη σημασία είχε η ανακάλυψη
νέων φυσικών αρχών και λιγότερο η εφαρμογή τους
στην πράξη. Ήταν πάνω απ’ όλα ένας πρωτοπόρος
εξερευνητής νέων αρχών της Φυσικής,
ένας ανθρωπιστής επιστήμονας που οραματιζόταν
ένα καλύτερο μέλλον για την ανθρωπότητα.
Ένας άνθρωπος των θαυμάτων.
Αυτή ήταν άλλωστε και η μεγαλύτερη διαφορά του
με τον Τόμας Άλμπα Έντισον.
Ο Έντισον ήταν απλά ένας εφευρέτης
(με πάνω από 1.000 ευρεσιτεχνίες στο ενεργητικό του),
ο οποίος ενδιαφερόταν αποκλειστικά
για την πρακτική εφαρμογή
και την εμπορική εκμετάλλευση
των εφευρέσεων του.
Αντίθετα ο Τέσλα, παρά το γεγονός
ότι χρεώνεται τουλάχιστον 700 ευρεσιτεχνίες,
ήταν ουσιαστικά ένας θεωρητικός τύπος,
ένας τολμηρός εξερευνητής
που αδιαφορούσε για την πρακτική εφαρμογή
και -κυρίως- για το εμπορικό όφελος
από την εκμετάλλευση των ανακαλύψεων του.
Αυτό το τεράστιο άγαλμα
του Νίκολα Τέσλα
υπάρχει στους καταρράκτες του Νιαγάρα.
Εκτός από επιστήμονας κι εφευρέτης ο Τέσλα
υπήρξε οραματιστής ενός μέλλοντος, στο οποίο
ο άνθρωπος δε θα ήταν αναγκασμένος να πασχίζει
για την επιβίωση του, όπου οι λέξεις πλούσιος
και φτωχός δε θα σήμαιναν τη διαφορά του επιπέδου
της υλικής ευημερίας,
αλλά των πνευματικών ικανοτήτων.
Ο Τέσλα ήταν ένας ονειροπόλος, μια λέξη υποτιμητική
για τους «προσγειωμένους», ένας πρωτοπόρος,
που τολμούσε να προχωρήσει άφοβα
προς το άγνωστο, εξερευνώντας νέους κόσμους γνώσεων.
Ήταν ένας φιλόσοφος, που στοχάζονταν αδιάκοπα
πάνω στα μεγάλα προβλήματα της ανθρωπότητας.
Ένας ποιητής της επιστήμης.
Από την άλλη ήταν κι ένας παράξενος, εκκεντρικός
και ιδιόρρυθμος άνθρωπος, που ακολουθούσε
ένα εντελώς δικό του «σχέδιο ζωής».
Από την ηλικία των 34 ετών ο Τέσλα σταμάτησε
να ποθεί, να μισεί, να θλίβεται, να πίνει καφέ, τσάι
ή αλκοόλ, να καπνίζει, να κοιτιέται στον καθρέπτη,
να φοράει ρολόι, δακτυλίδια και να τρώει
οτιδήποτε του μαγείρευε κάποιος άλλος.
Κοντολογίς συγκέντρωσε όλο τον πλούτο
και τη δύναμη της μεγαλοφυίας σ’ έναν και μοναδικό
σκοπό: να σκέφτεται και να υπηρετεί την ανθρωπότητα,
ανακαλύπτοντας πράγματα που θα έκαναν
την ανθρώπινη ζωή ευκολότερη και πιο ευτυχισμένη.
Αν και θα μπορούσε να επαναπαυτεί στις δάφνες του,
όντας δοξασμένος και πλούσιος από την ηλικία
των 34 ετών, εκείνος προτίμησε να προχωρήσει
κι άλλο προσφέροντας στην ανθρωπότητα,
ως νέος Προμηθέας, ένα πολύ μεγαλύτερο
δώρο: την Ελεύθερη Ενέργεια.
Ο Τέσλα ήταν ένας μεγάλος και αισιόδοξος
οραματιστής για το μέλλον της ανθρωπότητας.
Τι έγιναν ωστόσο τα οράματα του για τον ουτοπικό
και ενεργειακά ελεύθερο κόσμο του μέλλοντος;
Αυτά βρίσκονται κρυμμένα στα εκατοντάδες
χειρόγραφα του, που έχουν γίνει ανάρπαστα
από τις μυστικές υπηρεσίες και τις ομάδες
ερευνητών ανά τον κόσμο...
Η ζωή, το έργο, οι ιδέες και τα οράματα
του «πατέρα» της Ελεύθερης Ενέργειας, έχουν
εμπνεύσει δεκάδες επιστήμονες κι ερευνητές,
που έθεσαν κι αυτοί με τη σειρά τους τον εαυτό τους
στο κυνήγι του «Αγίου Δισκοπότηρου»
της επιστήμης: στην ανακάλυψη μιας συσκευής
που θα αντλεί και θα αξιοποιεί την Ελεύθερη
Ενέργεια του περιβάλλοντος.
Όπως άλλωστε συνήθιζε να λέει
και ο μεγάλος Σερβοαμερικανός εφευρέτης:
«Η ενέργεια βρίσκεται
παντού και σε αφθονία.
Εμείς όμως διψάμε.
Μοιάζουμε με κάποιον που βρίσκεται
πάνω σε μια βάρκα που πλέει μέσα σ’ ένα ποτάμι,
αλλά πεθαίνει από τη δίψα, γιατί δε διαθέτει
ένα ποτήρι για να πιει νερό».
Ο Γιώργος Στάμκος (stamkos@post.com)
είναι συγγραφέας, βιογράφος του Νίκολα Τέσλα,
και δημιουργός του εναλλακτικού περιοδικού
Ζενίθ (www.zenithmag.wordpress.com).
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου