Στις 3 Σεπτεμβρίου το πρωί έφθασε στη Σπάρτη
ο Φειδιππίδης μεταφέροντας το αίτημα των Αθηναίων,
ενώ το απόγευμα έφθασαν οι Πλαταιείς.
Στις 5 Σεπτεμβρίου ενημερώθηκαν οι στρατηγοί
για την σπαρτιατική απάντηση, στις 9 Σεπτεμβρίου
είχε πανσέληνο, στις 10 Σεπτεμβρίου το απόγευμα
αναχώρησαν οι Σπαρτιάτες για τη μάχη,
στις 12 Σεπτεμβρίου το απόγευμα προς το δειλινό
έγινε η μεγάλη μάχη. Και στις 14 Σεπτεμβρίου
το απόγευμα έφθασαν οι Λακεδαιμόνιοι
όταν οι Αθηναίοι είχαν κατατροπώσει τον εχθρό…
Ιστορικοί της ρωμαϊκής εποχής πληροφορούν ότι
οι Πέρσες παρέταξαν περίπου 100.000 πεζούς
και 10.000 ιππείς, γεγονός που συνάδει με το επίγραμμα
του Σιμωνίδη για 90.000 ηττημένους Μήδους.
Ο Ηρόδοτος δεν αναφέρεται στον αριθμό
των δυνάμεων εκάστης πλευράς- ίσως για να μην
υιοθετήσει τις υπερβολές της αθηναϊκής
παράδοσης, επισημαίνει ο συγγραφέας.
Ωστόσο άλλοι ιστορικοί
της ρωμαϊκής εποχής πληροφορούν ότι οι Πέρσες
παρέταξαν περίπου 100.000 πεζούς και 10.000 ιππείς,
γεγονός που συνάδει με το επίγραμμα του Σιμωνίδη
για 90.000 ηττημένους Μήδους.
Επειδή ο περσικός κίνδυνος απειλούσε
την ύπαρξη όλων- ελεύθερων και μη- οι Αθηναίοι,
με απόφαση της Εκκλησίας του Δήμου, ψήφισαν
την απελευθέρωση των δούλων
και τους επιστράτευσαν υιοθετώντας
πρόταση του Μιλτιάδη.
Πολλοί από τους δούλους ήταν πρώην αιχμάλωτοι
πολέμων και άρα διέθεταν πολεμική πείρα, επιπλέον
δε οι «οικογενείς» είχαν δεδομένη την αφοσίωσή
τους κυρίους τους οπότε ήταν φυσικό
να θεωρηθούν έμπιστοι.
Αντιθέτως, δεν επιστρατεύθηκαν οι θύτες,
που ήταν ακτήμονες, άποροι οι οποίοι,
ελλείψει πόρων, δεν διέθεταν βαρύ οπλισμό, για αυτό
κρίθηκαν ακατάλληλοι να συμμετάσχουν στη μάχη.
Όσον αφορά τον ακριβή χρόνο της μάχης, ο συγγραφέας
είναι αναλυτικότατος: Στις 12 Σεπτεμβρίου του 490 π.Χ.
ο ήλιος έδυσε στις 7μ.μ. και στις 8 μ.μ. περίπου βράδιασε.
Τα άλογα τα πήγαιναν οι Πέρσες στους στάβλους τους
στις 5 μ.μ. περίπου, όπως συμβαίνει και σήμερα
στα ιπποφορβεία. Άρα, η αποχώρηση των ιππέων
από το χώρο παράταξης πρέπει να έγινε στις 4 μ.μ.
περίπου για να τα προφυλάξουν από τυχόν
νυχτερινή επίθεση των Ελλήνων.
Ο Μιλτιάδης μόλις έμαθε από Ίωνες πληροφοριοδότες
ότι τα άλογα δέθηκαν στις φάτνες τους, έδωσε
τη διαταγή για την ελληνική επίθεση
κατά του περσικού πεζικού.
Οι πεζικάριοι και οι τοξότες αιφνιδιάστηκαν
από τη μανιασμένη ορμή των Ελλήνων οι οποίοι
διέτρεξαν απόσταση 1.500 μέτρων
τρομοκρατώντας τον εχθρό.
Σύμφωνα με το Ηρόδοτο και πλειάδα πηγών,
στη μάχη εφαρμόσθηκε το δόγμα
της «δρομαίας εφόδου» που χρησιμοποιήθηκε
για πρώτη φορά ως στρατιωτική τακτική.
Οι Πέρσες θεώρησαν την επίθεση ως τρέλα γιατί
οι Έλληνες δεν διέθεταν ούτε ιππικό μήτε τοξότες.
Ο Μιλτιάδης είχε ενισχύσει τα δύο άκρα
του σχηματισμού αφήνοντας το κέντρο
ασθενέστερες δυνάμεις. Έτσι, η αντεπίθεση των Περσών
είχε ως αποτέλεσμα να αναγκάσει τις ελληνικές
δυνάμεις σε υποχώρηση προς το στενό εγκλωβίζοντας
όμως τον περσικό σχηματισμό, με τις δύο ακραίες
πτέρυγες των Ελλήνων να επιστρέφουν δριμύτερες.
Στη σημερινή περιοχή Μεσοπορίτισσα έσπευσε
για ενίσχυση το αργοπορημένο περσικό ιππικό,
καθώς και άλλες μηδικές δυνάμεις,
χωρίς όμως αποτέλεσμα. Εκεί κάμφθηκε η τελευταία
αντίσταση των Περσών και άρχισε η δραματική
καταδίωξή τους. Οι περισσότεροι Πέρσες βρήκαν
καταφύγιο στα πλοία καθώς έπεσε ο ήλιος
και οι Έλληνες σταμάτησαν.
Η μάχη διήρκεσε 2,5 περίπου ώρες.
Ξεκίνησε από τη περιοχή Σωρός, συνεχίστηκε
στο στενό της πεδιάδας
και τελείωσε στη Μεσοσπορίτισσα.
Η καταδίωξη κράτησε μισή ώρα περίπου
από τις 7.30 μ.μ. έως τις 8 μ.μ. γεγονός που επέτρεψε
τη σχετικά ακώλυτη επιβίβαση των Περσών
στις τριήρεις.
Πρόκειται για μια μελέτη γύρω από τη μάχη
των μαχών η οποία , εδώ και αιώνες, δεν έπαψε
να απασχολεί τους ειδικούς.
Απόδειξη του αδιάπτωτου παγκόσμιου ενδιαφέροντος
της μάχης είναι ότι δεν υπάρχει χρονιά
που να μην δημοσιεύονται σχετικά έργα για μια νίκη
ελληνική που αποδείχθηκε κοσμοϊστορική…
ΠΗΓΗ : ΤΑ ΝΕΑ
Το σχέδιο του Μιλτιάδη ήταν να εμπλακεί σε μάχη
με το περσικό πεζικό όσο πιο σύντομα γινόταν ώστε
να αποφύγει τις απώλειες από τους εχθρικούς τοξότες.
Κάθε βράδυ πριν τη μάχη οι Έλληνες μίκραιναν
την απόσταση ανάμεσα στα δύο μέτωπα
και τη μέρα της μάχης είχαν φτάσει σε απόσταση
περίπου 8 σταδίων, δηλαδή 1480 μέτρα.
Στο δεξιό άκρο είχε τοποθετηθεί επικεφαλής
ο Καλλίμαχος και στη συνέχεια οι δέκα φυλές
με τους Πλαταιείς να είναι στο αριστερό άκρο.
Ο Μιλτιάδης είχε επιμηκύνει το μέτωπο έτσι ώστε
το δεξιό και το αριστερό κέρας να είναι ισχυρά
αποδυναμώνοντας το κέντρο.
Οι Έλληνες επιτέθηκαν εναντίον των Περσών γρήγορα,
τρέχοντας στα τελευταία μέτρα, μάλλον αιφνιδιάζοντας
έτσι τους Πέρσες. Η σφοδρότητα της σύγκρουσης
έδωσε πλεονέκτημα στα ισχυρά άκρα.
Η μάχη ήταν αμφίρροπη για αρκετή ώρα μέχρις ότου
οι δυο περσικές πτέρυγες κατέρρευσαν
και τράπηκαν σε φυγή. Στο κέντρο όπου βρίσκονταν
οι επίλεκτες δυνάμεις με τους Πέρσες και τους Σάκες
ο ελληνικός σχηματισμός διασπάστηκε και υποχώρησε.
Τα πλάγια τμήματα όμως γύρισαν πίσω και επιτέθηκαν
στο περσικό κέντρο περικυκλώνοντας τους.
Ακολούθησε σκληρή μάχη και τελικά οι Πέρσες
τράπηκαν σε φυγή, προς το Σχοινιά που βρίσκονταν
τα πλοία τους. Πολλοί Πέρσες έπεσαν στα νερά
του έλους και πνίγηκαν. Η μάχη συνεχίστηκε στο Σχοινιά
καθώς οι Πέρσες προσπαθούσαν να διαφύγουν.
Εκεί πέθαναν ο Καλλίμαχος, ο στρατηγός Στησίλαος
και ο Κυναίγειρος, ο αδελφός του Αισχύλου.
Οι Αθηναίοι κατάφεραν να καταλάβουν επτά πλοία.
H μάχη είχε τελειώσει. Οι νεκροί Πέρσες υπολογίζονται
από τον Ηρόδοτο γύρω στους 6400 ενώ οι Έλληνες
είχαν χάσει μόνο 192. Μετά τη νίκη τους στάλθηκε
αγγελιοφόρος για να την αναγγείλει στην Αθήνα,
ο οποίος ξεψύχησε μόλις έφτασε από την κούραση.
Ανεξήγητο Πρώτον
Η Μάχη του Μαραθώνα σύμφωνα με τον Ηρόδοτο
είχε γίνει πάνω σε μια πεδιάδα.
Δεν έχει σχέση με καμία άλλη μάχη στην Ελλάδα
όπως π.χ. με τη Μάχη των Θερμοπυλών η οποία
ήταν σε στενό. Στο Μαραθώνα η πεδιάδα επέτρεπε
την ανάπτυξη όλου του Περσικού στρατεύματος
όπως και έγινε. Δηλαδή οι Έλληνες επέλεξαν
να αντιμετωπίσουν τους Πέρσες κατά μέτωπο
και με όλο το εύρος της δύναμής τους πράγμα
που θα ήταν ένα σοβαρό μειονέκτημα γι αυτούς.
Γιατί όμως επέλεξαν αυτόν τον τρόπο δείχνοντας
στον αντίπαλο ότι περιφρονούν τη δύναμή του
και πως ήταν σίγουροι για τη νίκη τους;
Ανεξήγητο Δεύτερον
Σύμφωνα με τον Ξενοφώντα στο πεδίο της Μάχης
οι Πέρσες αναπτύχθηκαν σε βάθος 30 αντρών
στο κέντρο της παράταξής τους
(εδώ προσοχή δεν υπολογίζεται ότι τα άκρα
των Περσών ήταν αδύναμα με λιγότερο βάθος
το εκλαμβάνουμε ως ισόποσο).
Από την Ιστορία γνωρίζουμε ότι το μέτωπο
των Ελλήνων
ήταν 1600 μέτρα δηλ. 6 άνδρες περίπου βάθους
σε ισόποση παράταξη.
Έτσι από τα παραπάνω προκύπτει ότι περίσσευαν
850 μέτρα από τη μία μεριά και 850 μέτρα
από την άλλη μεριά Περσικού μετώπου το οποίου
θα στεκότανε και δεν θα έκανε τίποτα.
Το ερώτημα είναι ότι εάν τα πράγματα γίνανε έτσι
γιατί αυτός ο στρατός των 850 μ από τη μια μεριά
και των 850μ από την άλλη δεν κινήθηκε κυκλωτικά
για να παγιδεύσει τους Έλληνες σαν θανάσιμη τανάλια;
Ανεξήγητο Τρίτον
Εχετλαίος
Στα έργα του Ηροδότου και του Παυσανία έχουμε
μια παρουσία ενός ανδρός αγνώστου
προς τους Έλληνες ο οποίος εμφανίστηκε
απροειδοποίητα. Ήταν πιο ψηλός από τα άτομα
εκείνης της εποχής φορούσε μια περίεργη στολή
η οποία έμοιαζε με αγρότη και όχι με πολεμιστή
και κρατούσε ένα όπλο το οποίο έμοιαζε με λαβή
αρότρου (αρχ.εχέτλη) το οποίο το έστρεφε
προς τους Πέρσες και τους αποδεκάτιζε.
Αργότερα οι Έλληνες ζητώντας πληροφορίες
για το άτομο αυτό από το Μαντείο των Δελφών
οι ιερείς τον κατονόμασαν ως Εχετλαίο.
“…Συνέβη δε ως λέγουσιν, άνδρα εν τη μάχη
παρείναι το είδος και την σκευήν άγροικον.
Ούτος των βαρβάρων πολλούς καταφονεύσας αρότρω,
μετά το έργον ην αφανής. Ερομενοις δε Αθηναίοις
άλλο μεν ο θεός ες αυτόν έχρησεν ουδέν,
τιμάν δε Εχετλαίον εκέλευσεν ήρωα.”
(Παυσανίας βιβλ. 1, κεφ. 32).
Ο άνδρας αυτός προωθούνταν στο πεδίο της Μάχης
και κατακρεουργούσε τους Πέρσες με το όπλο του
με απίστευτη ταχύτητα.
Επίσης ο Ηρόδοτος μας αναφέρει ότι ένας
Αθηναίος στρατιώτης, ο Επίζηλος,
γιός του Κουφαγόρα,
ενώ πολεμούσε γενναία στήθος με στήθος ξαφνικά
έχασε την όραση του και στα δύο του μάτια, παρόλο
που δεν τον είχε ακουμπήσει τίποτα, ούτε δόρυ
ούτε ξίφος ούτε βέλος τόξου.
Συνεχίζοντας ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι ο Επίζηλος
διηγείται ότι είδε έναν μεγαλόσωμο οπλίτη
που η γενειάδα του κάλυπτε ολόκληρη την ασπίδα του,
και ότι αυτό το φάντασμα κρατούσε στα χέρια του
ένα πολύ φωτεινό όπλο! Πέρασε ακριβώς
δίπλα του, σκοτώνοντας Πέρσες αντιπάλους
και αυτή η σκηνή
ήταν η τελευταία που είδε ο Επίζηλος γιατί
από κάποια υπερβολική λάμψη, τυφλώθηκε!
Αυτό δείχνει ότι το όπλο που κρατούσε ο Εχετλαίος
προκαλούσε θανάσιμα χτυπήματα από μακριά χωρίς
να αγγίζει τους ανθρώπους ,ενώ όλα τα όπλα
της εποχής έπρεπε αν μη τι άλλο να σ αγγίξουν.
Ποιος ήταν αυτός ο άνδρας από πού ερχόταν
και τι είδους καταστροφικό
για τους αντιπάλους του όπλο κρατούσε;
Ανεξήγητο Τέταρτον
Καθ όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας της Μάχης
μέχρι να φτάσει η μέρα της σύγκρουσης
οι Έλληνες μετακινούνταν τις βραδινές ώρες,
έτσι ώστε να μην γίνουν ορατές οι κινήσεις τους,
προς το μέτωπο των Περσών
και μέχρι την ημέρα της Μάχης
ο Ηρόδοτος μας αναφέρει ότι φτάσανε 8 στάδια
από το στρατόπεδο των Περσών δηλ όπως είδαμε
και παραπάνω περίπου 1480μ.
Ο λόγος που το κάνανε αυτό ήταν ότι οι Έλληνες
γνώριζαν ότι οι Πέρσες είχαν πάγια τακτική πριν
την τελική σύγκρουση και όταν ο αντίπαλος πλησίαζε
προς την μεριά τους να ρίχνουν μια ομοβροντία
2-3 επαναλήψεων βελών από τους τοξότες τους.
Έτσι οι Έλληνες με αυτές τις βραδινές κινήσεις
προσέγγισης προσπαθούσαν να μειώσουν
την απόσταση από τους Πέρσες
άρα και τις απώλειές τους. Το ερώτημα που γεννάται
είναι πως οι Έλληνες κατάφεραν να προσεγγίσουν
τους Πέρσες στο πεδίο της Μάχης χωρίς να έχουν
σοβαρές απόλυες από τις ομοβροντίες βελών καθώς
σε όλη την διάρκεια της μάχης σκοτώθηκαν
μόνο 192 Έλληνες;
Είναι ότι οι Πέρσες δεν ήξεραν σημάδι
ή δεν μπορούσαν να τους πετύχουν για άλλους λόγους
ή ότι δεν πρόλαβαν να το κάνουν;
Ανεξήγητο Πέμπτον
Η Μάχη του Μαραθώνα άρχισε στις 5.30 περίπου
το πρωί και οι Πέρσες στρατηγοί διέταξαν
οπισθοχώρηση στις 8 το πρωί δηλ μόλις 2,5 ώρες
μετά την έναρξη της μάχης.
Το παράξενο είναι πως όλα όσα γίνανε, γίνανε
μέσα σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα.
6.400 Πέρσες αποδεκατίστηκαν
από ένα Ελληνικό στρατό που αριθμούσε
το 1/10 της δικιάς τους δύναμης
με φοβερή ταχύτητα και αποτελεσματικότητα.
Πως είναι άραγε δυνατόν να συνέβη κάτι τέτοιο
σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα;
Δικό μας σχόλιο:
Ίσως κάποιες απαντήσεις να υπάρχουν
στο βίντεο που ακολουθεί
αν και "κατεβάζει" τον αριθμό των Περσών
σε 20.000 μόνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου