«Έφαγε όλα τα φύλλα της μουριάς και τα έκανε μετάξι».

Δύο Έλληνες πασίγνωστοι στο διεθνές στερέωμα, 

ο γίγαντας του πνεύματος Νίκος Καζαντζάκης 

και η λαμπερή Μελίνα Μερκούρη,

 απολαμβάνουν τον ήλιο.

Η «Ασκητική» του εδώ και χρόνια αποτελεί

 ένα μανιφέστο που επηρεάζει ποικιλοτρόπως 

τις νεανικές συνειδήσεις.

 Εμβληματικό έργο του είναι η εκ 33.333 στίχων

 «Οδύσσεια», η οποία, σε αντίθεση με το ταξίδι 

προς τα έξω που επιχειρεί ο ομηρικός Οδυσσέας,

 σε αυτήν ο Καζαντζάκης-Οδυσσέας επιχειρεί 

μια κατάβαση στον εσωτερικό του χώρο. 

Ο Νικηφόρος Βρεττάκος τη χαρακτήρισε το έπος

 της μεταμοντέρνας εποχής σημειώνοντας 

χαρακτηριστικά ότι ο ποιητής σαν άλλος Βούδας 

«έφαγε όλα τα φύλλα της μουριάς 

και τα έκανε μετάξι».

Ο ίδιος ο Καζαντζάκης βλέπει τη ζωή του

 σαν έναν διαρκή ανήφορο, μια αέναη πάλη.

Λέει χαρακτηριστικά στο τελευταίο 

αυτοβιογραφικό χειρόγραφό του, στον πρόλογο

 του βιβλίου του «Αναφορά στο Γκρέκο»:

 «Τέσσερα στάθηκαν τ' αποφασιστικά σκαλοπάτια

 στο ανηφόρισμά μου, και το καθένα φέρνει 

ένα ιερό όνομα: Χριστός, Βούδας, Λένιν, Οδυσσέας.

Αυτή την αιματερή πορεία μου, από τη μια 

από τις μεγάλες αυτές ψυχές στην άλλη, τώρα 

που ο ήλιος βασιλεύει, μάχουμαι στο Οδοιπορικό μου 

ετούτο να σημαδέψω: έναν άνθρωπο να ανεβαίνει, 

με την ψυχή στο στόμα, το κακοτράχαλο

 βουνό της μοίρας του. Αλάκερη η ψυχή μου 

μια Κραυγή, κι όλο μου το έργο, 

το σχόλιο στην Κραυγή αυτή».

«Είμαι λέφτερος»

Εφυγε για πάντα από τη ζωή 

στις 26 Οκτωβρίου 1957, νοσηλευόμενος

 από απανωτές ασθένειες, στη μικρή γερμανική

 πόλη Φράιμπουργκ. Η κηδεία του έγινε

 στις 5 Νοεμβρίου, στο κατάμεστο από κόσμο 

Ηράκλειο. Ενταφιάζεται στον προμαχώνα 

Μαρτινέγκο. Στον τάφο του δεσπόζει ένας 

μεγάλος ξύλινος σταυρός από ακατέργαστους κορμούς

 και η επιγραφή «Δεν ελπίζω τίποτα, 

δε φοβούμαι τίποτα, είμαι λέφτερος».

Η Γαλάτεια Καζαντζάκη περιγράφει ως εξής 

τον θάνατό του: «Ορθιος, όπως έζησε, παρέδωσε

 την ψυχή του, σαν τον βασιλιά που, αφού γλέντησε 

στο μεγάλο τραπέζι, σηκώθηκε, άνοιξε την πόρτα

 και χωρίς να στραφεί πίσω διάβηκε το κατώφλι».

http://pisostapalia.blogspot.gr/

Μαζί με τον Καβάφη 

είναι οι δύο πιο γνωστοί έλληνες λογοτέχνες 

στο εξωτερικό, εξαιρουμένων

 των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων.