Είμαστε πλέον για καλά, μέσα του φθινοπώρου
και ο καιρός είναι γλυκός, τις πιο πολλές ημέρες.
Τώρα σου γράφω να σου πω, πως ήδη μου ‘χεις λείψει
αλλά προσμένω να σε δω, Πρωτοχρονιά ελπίζω.
Απλώνει τώρα τρυφερά, με σεβασμό, η νύχτα
σαν μάνα λες που στοργικά θα σκέπαζε τον γιο της
κι ένα φωτάκι μακρινό στην θάλασσα που φέγγει
είναι βαρκούλα προφανώς που κάνει πυροφάνι.
Έτσι ‘ναι, πάνε κι έρχονται οι άνθρωποι, οι μέρες
σαν κύματα στην θάλασσα, σαν φώτα στις βαρκούλες.
Πάν Καρτσωνάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου