Σάββατο 20 Ιουνίου 2020

Να, κάτι τέτοιους να μαζέψει η επιτροπή για τα 200 χρόνια να μας τα κάνουν τσουρέκια. (ΒΙΝΤΕΟ)

Καθηγητής Δημήτρης Κιτσίκης: 
Ήταν Λάθος Που Φύγαμε 
Από Την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Πρέπει Να Ενωθούμε Με Τους Τουρκους.
Ο καθηγητής Δημήτρης Κιτσίκης, είναι Έλληνας ιστορικός, τουρκολόγος
 και διεθνολόγος καθηγητής του Πανεπιστημίου της Οττάβας 
στον Καναδά από το 1970.

Οι απόψεις του για τα ελληνοτουρκικά συναντούν τον ενθουσιασμό των Τούρκων,
 οι οποίοι τον έχουν σε πολύ μεγάλη υπόληψη.

Η εφημερίδα Yeni Akit φιλοξενεί βίντεο του ιδίου με τίτλο:

«Ιστορική ομολογία: Ήταν λάθος που φύγαμε
 από την οθωμανική αυτοκρατορία - Πρέπει να ενωθούμε με τους Τουρκους»

Στα βίντεο ο… καθηγητής αναφέρει ακριβώς αυτό: Η Ελλάδα δεν έπρεπε
 να κάνει ποτέ την Επανάσταση, δεν έπρεπε ποτέ να γίνει το 1821
 όπως είπε χαρακτηριστικά,
 (άρα άδικα έχυσαν το αίμα τους και έδωσαν τη ζωή τους οι Ήρωες της Επανάστασης) 
και κακώς έφυγε από την «σκέπη» των Οθωμανών 
γιατί έκανε ένα αποτυχημένο κράτος, ένα κρατίδιο.

Ως λύση προτείνει να δημιουργηθεί μια «συνομοσπονδία Ελλάδας-Τουρκίας» 
στην οποία φυσικά το πάνω χέρι θα έχουν οι «καλοί» Τούρκοι…
Δικό μας σχόλιο:
Δυστυχώς, αυτής της θεωρίας οπαδοί υπάρχουν και κάποιοι άλλοι 
(εντός της χώρας) που ωστόσο δεν τολμούν να την διατυπώσουν ανοικτά
 και προσωπικά έτυχε να γνωρίσω 3 και αρκετά μορφωμένους 
αλλά από τον διάλογο που είχα μαζί τους κατάλαβα ότι περισσότερο ως λάτρεις
 και καλά της πάλαι ποτέ αυτοκρατορίας και του Πατριαρχείου 
αλλά με τον Σουλτάνο και προς θεού όχι με τους Καθολικούς και την Δύση.
Γενικά μύλος κι αχταρμάς μες το μυαλό τους και φέσι στο κεφάλι
 και γιουσουφάκια ή χανουμάκια και παραμύθια της χαλιμάς
 και άντε να κάνεις  σοβαρή συζήτηση μαζί τους. 
Βρε σεις μονάχα πρόλαβα να τους πω και όλος ο αρχαίος Ελληνικός Πολιτισμός
που είμαστε περήφανοι ότι γεννήθηκε εδώ στα ίδια χώματα που έχουμε την τιμή
να γεννηθούμε που θα πάει, στα σκουπίδια;
Μα καλά, δεν είδατε πόσο μας πήγε μπροστά όλη αυτή η ιστορία των 400 χρόνων;
Εδώ, στον τόπο που γεννήθηκαν τόσο μεγάλες ιδέες στα 400 χρόνια τι έγινε;
Όταν η Ευρώπη ζούσε την Αναγέννησή της ΕΜΕΙΣ εδώ 
βιώναμε τον πιο σκοτεινό μας ΜΕΣΑΙΩΝΑ.
Αλλά να μην ξεχνάμε πως και ο Εφιάλτης στις Θερμοπύλες 
μπορεί κάτι ανάλογο να είχε στο μυαλό του.
Αλλά και ο Γενάδιος και οι άλλοι στην Πόλη αυτό έλεγαν.
Είναι θέλημα θεού και Κάλλιο φέσι Τούρκικο και άλλα τέτοια
όταν ο Κωνσταντίνος (ο Ενωτικός) πολεμούσε μόνος του στα τείχη.
Αλλά και οι ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΙ για τους οποίους έλεγε ο Στρατηγός Θεόδωρος
ΦΩΤΙΑ και ΤΣΕΚΟΎΡΙ  αυτής της λογικής θα ήταν μάλλον.
Άντε βρε Γιάννα και κάτι τέτοιους να μαζέψεις,
στην επιτροπή για τα 200 χρόνια, 
να μας τα κάνουν τσουρέκια. 

Κόρινθος: Απόψε, στις ακρογιαλιές...στην παραλία "Καλάμια¨δηλαδή, απολαύσαμε κολύμπι. (5 φωτογραφίες)


Φυσικά και θα απολαύσουμε και το ηλιοβασίλεμα.

Κόρινθος, για την Λαϊκή αγορά: Εγώ συμφωνώ με την Μαρία και πιστεύω ότι θα είναι λάθος απόφαση...αλλά έμαθα πως......

Εγώ συμφωνώ με την Μαρία και πιστεύω ότι 
θα είναι λάθος απόφαση...αλλά έμαθα πως.......................
..................κάποιοι λαϊκατζίδες το ζήτησαν
 διότι νοιώθουν ότι αδικούνται.

Βρε παιδιά, μήπως μπορείτε να μου δώσετε τις γνώσεις σας;

Βρε παιδιά, μήπως μπορείτε 
να μου δώσετε τις γνώσεις σας;
Πήγα χθες στο εξοχικό μου στην ορεινή Ναυπακτία
και βρήκα την αυλή, πίσω από το σπίτι,
τίγκα σε αυτή το χόρτο,
Μήπως γνωρίζει να μου πει κάποιος τι είναι;
Υ.Γ: Να και μια φωτογραφία από κοντά.
Απαραίτητη διευκρίνηση:
Η ανάρτηση έχει σατιρικό και μόνο σκοπό
και δεν ανταποκρίνεται φυσικά στην αλήθεια.
Υ.Γ: Έτσι κι αλλιώς ο καθένας καταλαβαίνει 
αυτό που του αρέσει ως αληθινό.

'Έλεος, πια κύριος και καλά βιογράφε. "Ξεκίνησαν τον Πόλεμο εναντίων του !" Τι βλακείες θεέ μου διαβάζω;

Τι διαβάζω, o φουκαράς, στο διαδίκτυο;
Πόσο Fakenews να αντέξω, ο άνθρωπος;
Άντε, και καλά εγώ που αν κρίνω από τα γραφόμενά του
και την ορθογραφία του, κάνει πλάκα σε αφελείς.
Οι άλλοι όμως που θα πιστέψουν σε ότι γράφει
και ότι αντιπροσωπεύει κάποια ομάδα και καλά;

Και την Κοινήν Ελληνική Λαλιά* ως μέσα στην Βακτριανή την πήγαμεν, ως τους Ινδούς.

Πόσο σημαντική είναι η ελληνική γλώσσα 
και πόσοι από μας το γνωρίζουν...
Η Αγγλική γλώσσα έχει 490.000 λέξεις από τις οποίες 41.615 λέξεις. 
είναι από την Ελληνική γλώσσα.. (βιβλίο Γκίνες)

Η Ελληνική με την μαθηματική δομή της είναι η γλώσσα της πληροφορικής 
και της νέας γενιάς των εξελιγμένων υπολογιστών, 
διότι μόνο σ' αυτήν δεν υπάρχουν όρια.
(Μπιλ Γκέιτς, Microsoft)

Η Ελληνική και η Κινέζικη. είναι οι μόνες γλώσσες με συνεχή ζώσα παρουσία 
από τους ίδιους λαούς και.....στον ίδιο χώρο εδώ και 4.000 έτη. 
Όλες οι γλώσσες θεωρούνται κρυφοελληνικές, με πλούσια δάνεια 
από τη μητέρα των γλωσσών, την Ελληνική.
(Francisco Adrados, γλωσσολόγος).

Η Ελληνική γλώσσα έχει λέξεις για έννοιες οι οποίες παραμένουν
 χωρίς απόδοση στις υπόλοιπες γλώσσες, όπως άμιλλα, θαλπωρή και φιλότιμο 
Μόνον η Ελληνική γλώσσα ξεχωρίζει τη ζωή από το βίο, την αγάπη από τον έρωτα.
 Μόνον αυτή διαχωρίζει, διατηρώντας το ίδιο ριζικό θέμα, το ατύχημα 
από το δυστύχημα, το συμφέρον από το ενδιαφέρον.

Το εκπληκτικό είναι ότι η ίδια η Ελληνική γλώσσα μας διδάσκει συνεχώς 
πώς να γράφουμε σωστά. 
Μέσω της ετυμολογίας, μπορούμε να καταλάβουμε ποιός είναι ο σωστός τρόπος 
γραφής ακόμα και λέξεων που ποτέ δεν έχουμε δει ή γράψει.
Το «πειρούνι» για παράδειγμα, για κάποιον που έχει βασικές γνώσεις 
Αρχαίων Ελληνικών, είναι προφανές ότι γράφεται με «ει» και όχι με «ι»
 όπως πολύ άστοχα το γράφουμε σήμερα.
 Ο λόγος είναι πολύ απλός, το «πειρούνι» προέρχεται από το ρήμα «πείρω» 
που σημαίνει τρυπώ-διαπερνώ, ακριβώς επειδή τρυπάμε
 με αυτό το φαγητό για να το πιάσουμε.
Επίσης η λέξη «συγκεκριμένος» φυσικά και δεν μπορεί να γραφτεί
 «συγκεκρυμμένος», καθώς προέρχεται από το «κριμένος» 
(αυτός που έχει δηλαδή κριθεί) και όχι βέβαια από το «κρυμμένος»
 (αυτός που έχει κρυφτεί). Άρα το να υπάρχουν πολλά γράμματα 
για τον ίδιο ήχο (π.χ. η, ι, υ, ει, οι κτλ) όχι μόνο δεν θα έπρεπε 
να μας δυσκολεύει, αλλά αντιθέτως να μας βοηθάει στο να γράφουμε 
πιο σωστά, εφόσον βέβαια έχουμε μια βασική κατανόηση της γλώσσας μας.

Επιπλέον η ορθογραφία με την σειρά της μας βοηθάει αντίστροφα 
στην ετυμολογία αλλά και στην ανίχνευση της ιστορική πορείας της κάθε μίας λέξης. 
Και αυτό που μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε την καθημερινή μας 
νεοελληνική γλώσσα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, 
είναι η γνώση των Αρχαίων Ελληνικών.

Είναι πραγματικά συγκλονιστικό συναίσθημα να μιλάς και ταυτόχρονα
 να συνειδητοποιείς τι ακριβώς λές, ενώ μιλάς και εκστομίζεις την κάθε λέξη
 ταυτόχρονα να σκέφτεσαι την σημασία της.

Είναι πραγματικά μεγάλο κρίμα να διδάσκονται τα Αρχαία 
με τέτοιο φρικτό τρόπο στο σχολείο ώστε να σε κάνουν να αντιπαθείς
 κάτι το τόσο όμορφο και συναρπαστικό.

Η ΣΟΦΙΑ
Στη γλώσσα έχουμε το σημαίνον (την λέξη) και το σημαινόμενο (την έννοια). 
Στην Ελληνική γλώσσα αυτά τα δύο έχουν πρωτογενή σχέση, καθώς αντίθετα 
με τις άλλες γλώσσες το σημαίνον δεν είναι μια τυχαία σειρά από γράμματα.
 Σε μια συνηθισμένη γλώσσα όπως τα Αγγλικά μπορούμε να συμφωνήσουμε 
όλοι να λέμε το σύννεφο car και το αυτοκίνητο cloud, και από την στιγμή 
που το συμφωνήσουμε να ισχύει. 
Στα Ελληνικά κάτι τέτοιο είναι αδύνατον. 
Γι' αυτό το λόγο πολλοί διαχωρίζουν τα Ελληνικά σαν «εννοιολογική» γλώσσα
 από τις υπόλοιπες «σημειολογικές» γλώσσες.

Μάλιστα ο μεγάλος φιλόσοφος και μαθηματικός Βένερ Χάιζενμπεργκ 
είχε παρατηρήσει αυτή την σημαντική ιδιότητα για την οποία είχε πει 
«Η θητεία μου στην αρχαία Ελληνική γλώσσα υπήρξε η σπουδαιότερη 
πνευματική μου άσκηση. 
Στην γλώσσα αυτή υπάρχει η πληρέστερη αντιστοιχία ανάμεσα στην λέξη
 και στο εννοιολογικό της περιεχόμενο».

Όπως μας έλεγε και ο Αντισθένης, «Αρχή σοφίας, η των ονομάτων επίσκεψις». 
Για παράδειγμα ο «άρχων» είναι αυτός που έχει δική του γη (άρα=γή + έχων).
 Και πραγματικά, ακόμα και στις μέρες μας είναι πολύ σημαντικό 
να έχει κανείς δική του γη / δικό του σπίτι.

Ο «βοηθός» σημαίνει αυτός που στο κάλεσμα τρέχει. Βοή=φωνή + θέω=τρέχω. 
Ο Αστήρ είναι το αστέρι, αλλά η ίδια η λέξη μας λέει ότι κινείται, 
δεν μένει ακίνητο στον ουρανό (α + στήρ από το ίστημι που σημαίνει στέκομαι).

Αυτό που είναι πραγματικά ενδιαφέρον, είναι ότι πολλές φορές η λέξη
 περιγράφει ιδιότητες της έννοιας την οποίαν εκφράζει,
 αλλά με τέτοιο τρόπο που εντυπωσιάζει και δίνει τροφή για τη σκέψη.

Για παράδειγμα ο «φθόνος» ετυμολογείται από το ρήμα «φθίνω»
 που σημαίνει μειώνομαι. 
Και πραγματικά ο φθόνος σαν συναίσθημα, σιγά-σιγά μας φθίνει
 και μας καταστρέφει. 
Μας «φθίνει» - ελαττώνει ως ανθρώπους - και μας φθίνει μέχρι και την υγεία μας.
 Και, βέβαια, όταν αναφερόμαστε σε κάτι που είναι τόσο πολύ 
ώστε να μην τελειώνει, πως το λέμε; Μα, φυσικά, «άφθονο».

Έχουμε τη λέξη «ωραίος» που προέρχεται από την «ώρα». 
Διότι για να είναι κάτι ωραίο, πρέπει να έλθει και στην ώρα του. 
Ωραίο δεν είναι το φρούτο όταν είναι άγουρο ή σαπισμένο και ωραία γυναίκα 
δεν είναι κάποια ούτε στα 70 της άλλα ούτε φυσικά και στα 10 της.
 Ούτε το καλύτερο φαγητό είναι ωραίο όταν είμαστε χορτάτοι, επειδή, 
σε αυτή την περίπτωση, δεν μπορούμε να το απολαύσουμε.

Ακόμα έχουμε την λέξη «ελευθερία» για την οποία το «Ετυμολογικόν Μέγα»
 διατείνεται «παρά το ελεύθειν όπου ερά» = το να πηγαίνει κανείς όπου αγαπά ..
 Άρα βάσει της ίδιας της λέξης, ελεύθερος είσαι όταν έχεις τη δυνατότητα 
να πάς όπου αγαπάς. Πόσο ενδιαφέρουσα ερμηνεία!!!

Το άγαλμα ετυμολογείται από το αγάλλομαι (ευχαριστιέμαι) επειδή 
όταν βλέπουμε (σε αρχική φάση οι Θεοί) ένα όμορφο αρχαιοελληνικό άγαλμα
 η ψυχή μας ευχαριστείται, αγάλλεται. 
Και από το θέαμα αυτό επέρχεται η αγαλλίαση.
 Αν κάνουμε όμως την ανάλυση της λέξης αυτής θα δούμε ότι είναι σύνθετη 
από αγάλλομαι + ίαση(=γιατρειά). 
Άρα, για να συνοψίσουμε, όταν βλέπουμε ένα όμορφο άγαλμα
 (ή οτιδήποτε όμορφο), η ψυχή μας αγάλλεται και γιατρευόμαστε.
 Και πραγματικά, γνωρίζουμε όλοι ότι η ψυχική μας κατάσταση 
συνδέεται άμεσα με τη σωματική μας υγεία.

Παρένθεση: και μια και το έφερε η «κουβέντα», η Ελληνική γλώσσα
 μας λέει και τι είναι άσχημο. 
Από το στερητικό «α» και την λέξη σχήμα μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε τι. 
Για σκεφτείτε το λίγο.

Σε αυτό το σημείο, δεν μπορούμε παρά να σταθούμε στην αντίστοιχη 
Λατινική λέξη για το άγαλμα (που μόνο Λατινική δεν είναι).
 Οι Λατίνοι ονόμασαν το άγαλμα, statua από το Ελληνικό «ίστημι» που ήδη 
αναφέραμε, και το ονόμασαν έτσι επειδή στέκει ακίνητο. 
Προσέξτε την τεράστια διαφορά σε φιλοσοφία μεταξύ των δύο γλωσσών, 
αυτό που σημαίνει στα Ελληνικά κάτι τόσο βαθύ εννοιολογικά, 
για τους Λατίνους είναι απλά ένα ακίνητο πράγμα.

Είναι προφανής η σχέση που έχει η γλώσσα με τη σκέψη του ανθρώπου.
 Όπως λέει και ο George Orwell στο αθάνατο έργο του «1984», 
απλή γλώσσα σημαίνει και απλή σκέψη. 
Εκεί το καθεστώς προσπαθούσε να περιορίσει την γλώσσα για να περιορίσει 
την σκέψη των ανθρώπων, καταργώντας συνεχώς λέξεις.

«Η γλώσσα και οι κανόνες αυτής αναπτύσσουν την κρίση», 
έγραφε ο Μιχάι Εμινέσκου, εθνικός ποιητής των Ρουμάνων.

Μια πολύπλοκη γλώσσα αποτελεί μαρτυρία 
ενός προηγμένου πνευματικά πολιτισμού. 
Το να μπορείς να μιλάς σωστά σημαίνει ότι ήδη είσαι σε θέση να σκέφτεσαι 
σωστά, να γεννάς διαρκώς λόγο και όχι να παπαγαλίζεις λέξεις και φράσεις.

Η ΜΟΥΣΙΚΟΤΗΤΑ
Η Ελληνική φωνή κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν «αυδή». 
Η λέξη αυτή δεν είναι τυχαία αφού προέρχεται από το ρήμα «άδω»
 που σημαίνει τραγουδώ.

Όπως γράφει και ο μεγάλος ποιητής και ακαδημαϊκός Νικηφόρος Βρεττάκος:
«Όταν κάποτε φύγω από τούτο το φώς θα ελιχθώ προς τα πάνω, 
όπως ένα ποταμάκι που μουρμουρίζει. 
Κι αν τυχόν κάπου ανάμεσα στους γαλάζιους διαδρόμους συναντήσω αγγέλους, 
θα τους μιλήσω Ελληνικά, επειδή δεν ξέρουνε γλώσσες. 
Μιλάνε Μεταξύ τους με μουσική».

Ο γνωστός Γάλλος συγγραφεύς Ζακ Λακαρριέρ επίσης μας περιγράφει
 την κάτωθι εμπειρία από το ταξίδι του στην Ελλάδα:
«Άκουγα αυτούς τους ανθρώπους να συζητούν σε μια γλώσσα που ήταν για μένα
 αρμονική αλλά και ακατάληπτα μουσική. 
Αυτό το ταξίδι προς την πατρίδα - μητέρα των εννοιών μας - μου απεκάλυπτε
 ένα άγνωστο πρόγονο, που μιλούσε μια γλώσσα τόσο μακρινή στο παρελθόν,
 μα οικεία και μόνο από τους ήχους της. 
Αισθάνθηκα να τα έχω χαμένα, όπως αν μου είχαν πει ένα βράδυ ότι 
ο αληθινός μου πατέρας ή η αληθινή μου μάνα 
δεν ήσαν αυτοί που με είχαν αναστήσει».

Ο διάσημος Έλληνας και διεθνούς φήμης μουσικός Ιάνης Ξενάκης, 
είχε πολλές φορές τονίσει ότι η μουσικότητα της Ελληνικής 
είναι εφάμιλλη της συμπαντικής.

Αλλά και ο Γίββων μίλησε για μουσικότατη και γονιμότατη γλώσσα, 
που δίνει κορμί στις φιλοσοφικές αφαιρέσεις και ψυχή 
στα αντικείμενα των αισθήσεων. 
Ας μην ξεχνάμε ότι οι Αρχαίοι Έλληνες δεν χρησιμοποιούσαν ξεχωριστά 
σύμβολα για νότες, χρησιμοποιούσαν τα ίδια τα γράμματα του αλφαβήτου.

«Οι τόνοι της Ελληνικής γλώσσας είναι μουσικά σημεία 
που μαζί με τους κανόνες προφυλάττουν από την παραφωνία μια γλώσσα
 κατ' εξοχήν μουσική, όπως κάνει η αντίστιξη που διδάσκεται στα ωδεία,
 ή οι διέσεις και υφέσεις που διορθώνουν τις κακόηχες συγχορδίες»,
 όπως σημειώνει η φιλόλογος και συγγραφεύς Α. Τζιροπούλου-Ευσταθίου.

Είναι γνωστό εξάλλου πως όταν οι Ρωμαίοι πολίτες πρωτάκουσαν 
στην Ρώμη Έλληνες ρήτορες, συνέρρεαν να θαυμάσουν, ακόμη και όσοι 
δεν γνώριζαν Ελληνικά, τους ανθρώπους που «ελάλουν ώς αηδόνες».

Δυστυχώς κάπου στην πορεία της Ελληνικής φυλής, η μουσικότητα αυτή 
(την οποία οι Ιταλοί κατάφεραν και κράτησαν)
 χάθηκε, προφανώς στα μαύρα χρόνια της Τουρκοκρατίας.

Να τονίσουμε εδώ ότι οι άνθρωποι της επαρχίας, του οποίους συχνά 
κοροϊδεύουμε για την προφορά τους, είναι πιο κοντά 
στην Αρχαιοελληνική προφορά από ό,τι εμείς οι άνθρωποι της πόλεως.

Η Ελληνική γλώσσα επιβλήθηκε αβίαστα (στους Λατίνους)
 και χάρη στην μουσικότητά της.

Όπως γράφει και ο Ρωμαίος Οράτιος «Η Ελληνική φυλή γεννήθηκε 
ευνοημένη με μία γλώσσα εύηχη, γεμάτη μουσικότητα».
«Αλέξανδρος Φιλίππου 
και οι Έλληνες πλην Λακεδαιμονίων–»

Μπορούμε κάλλιστα να φανταστούμε
πως θ' αδιαφόρησαν παντάπασι* στην Σπάρτη
για την επιγραφήν αυτή. «Πλην Λακεδαιμονίων»,
μα φυσικά. Δεν ήσαν οι Σπαρτιάται
για να τους οδηγούν και για να τους προστάζουν
σαν πολυτίμους υπηρέτας. Άλλωστε
μια πανελλήνια εκστρατεία χωρίς
Σπαρτιάτη βασιλέα γι' αρχηγό
δεν θα τους φαίνονταν πολλής περιωπής*.
Α βεβαιότατα «πλην Λακεδαιμονίων».

Είναι κι αυτή μια στάσις. Νιώθεται*.

Έτσι, πλην Λακεδαιμονίων στον Γρανικό·
και στην Ισσό μετά· και στην τελειωτική
την μάχη, όπου εσαρώθη* ο φοβερός στρατός
που στ' Άρβηλα συγκέντρωσαν οι Πέρσαι:
που απ' τ' Άρβηλα ξεκίνησε για νίκην, κι εσαρώθη.

Κι απ' την θαυμάσια πανελλήνιαν εκστρατεία
την νικηφόρα, την περίλαμπρη,
την περιλάλητη, την δοξασμένη
ως άλλη δεν δοξάσθηκε καμιά,
την απαράμιλλη*: βγήκαμ' εμείς·
ελληνικός καινούριος κόσμος, μέγας.

Εμείς· οι Αλεξανδρείς, οι Αντιοχείς,
οι Σελευκείς, κι οι πολυάριθμοι
επίλοιποι* Έλληνες Αιγύπτου και Συρίας,
κι οι εν Μηδία, κι οι εν Περσίδι, κι όσοι άλλοι.
Με τες εκτεταμένες επικράτειες*,
με την ποικίλη δράση των στοχαστικών προσαρμογών*.
Και την Κοινήν Ελληνική Λαλιά*
ως μέσα στην Βακτριανή την πήγαμεν, ως τους Ινδούς.

Για Λακεδαιμονίους να μιλούμε τώρα!

Κ.Π. Καβάφης, Ποιήματα, τόμ. 2, Ίκαρος

Ι.Θ. Κακριδής: «Διδάσκουμε Αρχαία Ελληνικά Στα Παιδιά Μας Για Τρεις Σημαντικούς Λόγους»

Ο τρίτος είναι και ο πιο σημαντικός
Απόσπασμα από ομιλία του αείμνηστου καθηγητή Ι.Θ. Κακριδή που ανάλωσε
 τη ζωή του στη μελέτη της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, γαλούχησε 
γενιές Ελλήνων φιλολόγων και μας κληροδότησε εξαίρετη μετάφραση 
της Ιλιάδας και της Οδύσσειας, τις οποίες και διδαχτήκαμε στο σχολείο.
Στην ομιλία του ο Ι.Θ. Κακριδής στέκεται στην αξία διδασκαλίας 
των αρχαίων Ελληνικών:
“Γιατί αλήθεια διδάσκουμε τα αρχαία ελληνικά στα παιδιά 
που θέλουμε να μορφώσουμε, σε τόσο πολλές ώρες μάλιστα;
Τρεις είναι οι κύριοι λόγοι που μας υποχρεώνουν να βοηθήσουμε τα παιδιά μας 
να επικοινωνήσουν όσο γίνεται περισσότερο με τον αρχαίο κόσμο.

Πρώτα απ” όλα, γιατί είμαστε κι εμείς Έλληνες.
 Από τον καιρό του Ομήρου ως σήμερα έχουν περάσει
 κάπου δυο χιλιάδες εφτακόσια χρόνια. 
Στους αιώνες που κύλησαν οι Έλληνες βρεθήκαμε συχνά στο απόγειο της δόξας, 
άλλοτε πάλι στα χείλια μιας καταστροφής ανεπανόρθωτης-νικήσαμε 
και νικηθήκαμε αμέτρητες φορές· δοκιμάσαμε επιδρομές και σκλαβιές·
 αλλάξαμε θρησκεία· στους τελευταίους αιώνες η τεχνική επιστήμη 
μετασχημάτισε βασικά τη μορφή της ζωής μας· και όμως κρατηθήκαμε Έλληνες, 
με την ίδια γλώσσα-φυσικά εξελιγμένη-, με τα ίδια ιδανικά, 
τον ίδιο σε πολλά χαραχτήρα και με ένα πλήθος στοιχεία του πολιτισμού 
κληρονομημένα από τα προχριστιανικά χρόνια. 
Στον πνευματικό τομέα κανένας λαός δεν μπορεί να προκόψει, αν αγνοεί 
την ιστορία του, γιατί άγνοια της ιστορίας θα πει άγνοια
 του ίδιου του ίδιου του εαυτού του.
 Είμαι Έλληνας, συνειδητός Έλληνας, αυτό θα πει, έχω αφομοιώσει μέσα μου
 την πνευματική ιστορία των Ελλήνων από τα μυκηναϊκά χρόνια ως σήμερα.

Ο δεύτερος λόγος που μας επιβάλλει να γνωρίσουμε
 την αρχαία πνευματική Ελλάδα είναι ότι είμαστε κι εμείς Ευρωπαίοι. 
Ολόκληρος ο Ευρωπαϊκός πολιτισμός στηρίζεται στον αρχαίο Ελληνικό,
 με συνδετικό κρίκο τον ρωμαϊκό. 
Με τους άλλους Ευρωπαίους μας δένει βέβαια και ο Χριστιανισμός, 
όσο και να μας χωρίζουν ορισμένα δόγματα.
 Μα και ο Χριστιανισμός έπρεπε να δουλευτεί πρώτα με την Ελληνική σκέψη, 
για να μπορέσει ν” απλώσει έπειτα στον ευρωπαϊκό χώρο.
 Η ρίζα του πολιτισμού των Ευρωπαίων όλων είναι ο αρχαίος 
ελληνικός στοχασμός και η τέχνη, γι” αυτό δεν μπορεί να τα αγνοεί κανείς, 
αν θέλει να αισθάνεται πως πνευματικά ανήκει στην Ευρώπη.

Μα ο κυριότερος λόγος που δεν επιτρέπεται οι νέοι μας ν” αγνοούν 
την αρχαίαν Ελλάδα είναι άλλος: στην Ελλάδα για πρώτη φορά 
στα χρονικά του κόσμου ανακαλύφτηκε ο άνθρωπος ως αξία αυτόνομη, 
ο άνθρωπος που θέλει να κρατιέται ελεύθερος από κάθε λογής σκλαβιά, 
και υλική και πνευματική. 
Μέσα στους λαούς που περιβάλλουν τον ελληνικό χώρο στα παλιά 
εκείνα χρόνια υπάρχουν πολλοί με μεγάλο πολιτισμό, 
πάνω απ” όλους οι Αιγύπτιοι και οι Πέρσες. 
Οι λαοί όμως αυτοί ούτε γνωρίζουν ούτε θέλουν τον ελεύθερο άνθρωπο. 
Το απολυταρχικό τους σύστημα επιβάλλει στα άτομα να σκύβουν 
αδιαμαρτύρητα το κεφάλι μπροστά στο βασιλέα
 και στους θρησκευτικούς αρχηγούς. 
Η ελεύθερη πράξη και η ελεύθερη σκέψη είναι άγνωστα στον εξωελληνικό κόσμο.
 Και οι Έλληνες; Πρώτοι αυτοί, σπρωγμένοι από μια δύναμη 
που βγαίνει από μέσα τους και μόνο, την δεσποτεία θα την μεταλλάξουν
 σε δημοκρατία, και από την άβουλη, ανεύθυνη μάζα του λαού θα πλάσουν 
μια κοινωνία από πολίτες ελεύθερους, που καθένας τους να νιώθει τον εαυτό του
 υπεύθυνο και για τη δική του και για των άλλων την προκοπή. 
Ο στοχασμός είναι κ” αυτός ελεύθερος για τα πιο τολμηρά πετάματα του νου 
και της φαντασίας. 
Ο Έλληνας είναι ο πρώτος, που ενώ ξέρει πως δεν μπορεί ατιμώρητα
 να ξεπεράσει τα σύνορα του ανθρώπου και να γίνει θεός, όμως κατέχεται 
από μια βαθιά αισιοδοξία για τις ανθρώπινες ικανότητες 
και είναι γεμάτος αγάπη για τον άνθρωπο, που τον πιστεύει ικανό να περάσει
 τις ατέλειές του και να γίνει αυτό που πρέπει να είναι ο τέλειος άνθρωπος.

Αυτή η πίστη στον τέλειον άνθρωπο, συνδυασμένη με το βαθύ 
καλλιτεχνικό αίσθημα που χαρακτηρίζει την ελληνική φυλή,
 δίνει στον αρχαίον Έλληνα τον πόθο και την ικανότητα να πλάσει πλήθος 
ιδανικές μορφές σε ό,τι καταπιάνεται με το νου, με τη φαντασία και με το χέρι:
 στις απέριττες μορφές που σχεδιάζουν οι τεχνίτες στα αγγεία
 της καθημερινής χρήσης, στη μεγάλη ζωγραφική, στην πλαστική του χαλκού 
και του μαρμάρου, πάνω απ” όλα στο λόγο τους, και τον πεζό και τον ποιητικό.

Αυτόν τον κόσμο θέλουμε να δώσουμε στα παιδιά μας, για να μορφωθούν·
 για να καλλιεργήσουν τη σκέψη τους αναλύοντας τη σκέψη 
των παλιών Ελλήνων· για να καλλιεργήσουν το καλλιτεχνικό τους αίσθημα 
μελετώντας ό,τι ωραίο έπλασε το χέρι και η φαντασία των προγόνων τους·
 για να μπορέσουν κι αυτοί να νιώσουν τον εαυτό τους αισιόδοξο,
 ελεύθερο και υπεύθυνο για τη μοίρα του ανθρώπου πάνω στη γη·
 προπαντός για να φουντώσει μέσα τους ο πόθος για τον τέλειον άνθρωπο”.

Η πραγματική εικόνα που υπάρχει στην Τήνο για τις ανεμογεννήτριες.

Βρεθήκαμε στο κυκλαδίτικο νησί και καταγράψαμε τι ακριβώς συμβαίνει 
με τη δημιουργία Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.
«Αυτό που θέλουμε είναι να κερδίσει κάτι και το νησί μας», λένε οι κάτοικοι.

ο Γεώργιος Σαρρής
Τήνος, αποστολή - Newsbeast.gr

«Καλησπέρα, πόσο θα μου στοιχίσει για να με πάτε μέχρι το σημείο 
που θα στήνονταν οι ανεμογεννήτριες στο νησί σας;». 
Ο μεσήλικας οδηγός ταξί στην πιάτσα του γραφικού παλιού λιμανιού της Τήνου 
με απορία κατεβάζοντας τα γυαλιά ηλίου.
 «Ρε φίλε τι να σου πω, δεν έχω πάει ποτέ μέχρι εκεί πάνω. 
Δεν ξέρω καν εάν πηγαίνει το αμάξι. 
Είναι μακριά, πίσω από ‘κεινα τα βουναλάκια, κοντά σε μια κορυφή», 
μου λέει δείχνοντας με το χέρι.

Συμφωνούμε να πληρωθεί όσα γράψει το ταξίμετρο.

Ζει στο κυκλαδίτικο νησί από τότε που γεννήθηκε, βρίσκεται
 ως επαγγελματίας στο τιμόνι την τελευταία τριακονταετία, 
αλλά είναι η πρώτη φορά που θα πήγαινε εκεί.

Ο δρόμος προς το οροπέδιο Πρασά, εκεί προγραμματιζόταν να τοποθετηθεί 
η πρώτη από τις ανεμογεννήτριες στην περιοχή, στα πρώτα χιλιόμετρα 
είναι βατός οπότε μας δίνεται η ευκαιρία κουβεντιάζοντας 
με τον «ξεναγό» μας στη διαδρομή.
 Να μάθουμε πως αντιμετωπίζει ο κόσμος τη συγκεκριμένη εξέλιξη.
 Η αίσθηση που είχαμε ξεκινώντας από τον Πειραιά με το πλοίο της γραμμής 
ήταν πως στο νησί θα επικρατούσε αναβρασμός.
Εάν δεν αρκεστείς όμως μόνο σε αυτά που διαβάζεις στα social media 
αλλά βρεθείς στην Τήνο και μιλήσεις με τον κόσμο, θα αποκομίσεις
 μια εντελώς διαφορετική εικόνα. 
Η τοπική κοινωνία στην πλειοψηφία της δε δείχνει να αντιδρά στις εξελίξεις. 
Τις τρεις ημέρες που μείναμε στο νησί μιλήσαμε με αρκετό κόσμο. 
Με τους ιδιοκτήτες των μαγαζιών εκατέρωθεν του πολυσύχναστου 
ανηφορικού δρόμου που οδηγεί προς τον επιβλητικό ιερό ναό
 της Παναγίας της Τήνου, με επιχειρηματίες που διατηρούν καφετέριες 
και ταβέρνες στην παραλία της πόλης, με θαμώνες και με κατοίκους 
που έκαναν τη βόλτα τους. 
Παντού το κλίμα που εισπράξαμε ήταν πανομοιότυπο: 
Οι περισσότεροι αδιαφορούν.
Οι αντιδράσεις προέρχονται ως επί το πλείστον από τη δημοτική αρχή, 
τις παρατάξεις της αντιπολίτευσης και συγκεκριμένες οργανώσεις,
 οι οποίες όμως δεν προτείνουν και κάποια εναλλακτική λύση.
«Θέλουμε να κερδίσει και το νησί μας»
«Άκου να δεις. Αυτό που θέλουμε εμείς είναι να κερδίσει κάτι και το νησί μας
 απ’ αυτή την ιστορία και όχι μόνο οι επιχειρηματίες», μας λέει ο οδηγός ταξί 
λίγο πριν αφήσει την άσφαλτο και πιάσει τον χωματόδρομο. 
Για να φτάσεις μέχρι το σημείο που θα τοποθετηθούν οι ανεμογεννήτριες 
μοιάζει με μικρό άθλο. 
Θαρρείς πως πας να προσεγγίσεις το… πουθενά.
Οι λακκούβες όλο και βαθαίνουν τώρα, το αμάξι ανεβαίνει με προσοχή 
και μια απόσταση συνολικά 20 χιλιομέτρων τη διανύουμε σε 45 λεπτά. 
Κλείνουμε τα παράθυρα προκειμένου να μην μπει μέσα άλλη σκόνη. 
Η επόμενη ανηφόρα είναι απότομη, στενή και δύσβατη.
 Ο ταξιτζής φοβάται ότι θα σπάσει το αμάξι. 
«Δεν γίνεται να συνεχίσουμε. 
Θα σ’ αφήσω εδώ, δεν πρέπει να είναι μακριά». 
Κανονίζουμε να με περιμένει και συνεχίζω με τα πόδια.
Όντως σε περίπου πέντε λεπτά ήμουν εκεί. 
Μια μικρή πλατφόρμα, ένας σωρός από πέτρες, ένα παράπηγμα, 
μια κίτρινη παλιά μπουλντόζα και ένα αγροτικό όχημα που απορώ
 πως έφθασαν μέχρι εκεί πάνω, συνθέτουν το τοπίο.
Από ‘κει πάνω ούτε καν αμυδρά δεν φαίνεται η Χώρα της Τήνου. 
Ένα από τα επιχειρήματα όσων αντιδρούν είναι πως η ανεμογεννήτρια
 θα λειτουργούσε αποτρεπτικά για την προσέλκυση τουριστών στο νησί.
 Από ‘κει ούτε καν την απόληξη της προπέλας δεν μπορεί κάποιος να δει στην πόλη.
Το 1% των εσόδων θα πηγαίνει στους κατοίκους του νησιού
Όσο για το έτερο επιχείρημα ότι οι κάτοικοι των περιοχών που τοποθετούνται
 ανεμογεννήτριες δεν έχουν όφελος, την απάντηση δίνει η ίδια η κείμενη νομοθεσία
 που ολοκληρώθηκε θεσμικά το 2014. 
Η σχετική Υπουργική Απόφαση που εκδόθηκε εκείνη τη χρονιά προβλέπει 
την επιβολή ειδικού τέλους 1% επί των εσόδων των επενδυτών 
από την πωλούμενη ηλεκτρική ενέργεια των αιολικών πάρκων, 
ως ανταποδοτικό όφελος στους κατοίκους των περιοχών που αυτά λειτουργούν.
Το ειδικό αυτό τέλος πιστώνεται ήδη απευθείας στους λογαριασμούς ρεύματος 
πλήθους οικιακών καταναλωτών ανά την επικράτεια.
 Για παράδειγμα, οι 181 οικιακές παροχές (νοικοκυριά δηλαδή) της Αισύμης
 στην περιοχή του Έβρου, μοιράστηκαν πάνω από 600.000 ευρώ 
(κάτι περισσότερο από 3.000 ευρώ ανά νοικοκυριό) 
για το χρονικό διάστημα 2010-2014, κάτι που φάνηκε 
στο λογαριασμό τους ως έκπτωση.
Διακοπές ηλεκτροδότησης το χειμώνα
Παίρνοντας τον δρόμο της επιστροφής από τα Πράσα για την πόλη της Τήνου,
 συνεχίζουμε τον διάλογο με τον οδηγό ταξί.
 Μας μιλάει για τα προβλήματα ηλεκτροδότησης που υπάρχουν τον χειμώνα.
 «Κατά καιρούς έχουμε διακοπές ρεύματος, γιατί εδώ δεν υπάρχουν 
υποθαλάσσια καλώδια όπως συμβαίνει π.χ. στην Κρήτη. 
Εδώ έχουμε όπως βλέπεις τους κλασικούς ξύλινους στύλους της ΔΕΗ 
και μάλιστα σε κοντινή απόσταση τον έναν από τον άλλον. 
Επειδή όμως βρέχει πολύ από τον Οκτώβριο μέχρι τον Απρίλιο αυτό έχει 
ως αποτέλεσμα να μαζεύεται γύρω από την κολόνα χώμα το οποίο με την υγρασία
 και το νερό δημιουργούν λάσπη και έτσι βραχυκυκλώνουν. 
Οπότε τρέχουν οι αρμόδιοι να καθαρίσουν τους στύλους, τουλάχιστον 
αυτούς που βρίσκονται κοντά στις πόλεις και τα χωριά».
Καμία εναλλακτική πρόταση
Πανοραμική εικόνα από το σημείο, η Χώρα της Τήνου 
δεν φαίνεται ούτε καν αμυδρά............
Η απορία που είχαμε εξαρχής είναι εάν όσοι αντιδρούν, από τον νεαρό δήμαρχο
 της Τήνου Γιάννη Σιώτο μέχρι τον τελευταίο κάτοικο που διαμαρτύρεται 
στην τοποθέτηση ανεμογεννητριών, έχουν να αντιπροτείνουν 
κάποια εναλλακτική λύση πέραν της αιολικής ή της ηλιακής ενέργειας
 που να παράγει ηλεκτρισμό και ταυτόχρονα να μην προκαλεί βλάβη 
στο περιβάλλον και την υγεία των πολιτών. 
Η απάντηση απ’ όλους τους φορείς είναι αρνητική.
Όχι μονάχα στο όμορφο νησί των Κυκλάδων ή στη χώρα μας, 
αλλά σε ολόκληρο τον πλανήτη. 
Καμία αντιπρόταση…

Παρασκευή 19 Ιουνίου 2020

Να, κάτι τέτοια σου ‘γραφα σαν έκανα θητεία.

Αν ψάξεις μες τα βότσαλα μπορεί να βρεις διαμάντια
από αιώνων ίδρωτα και δάκρυα ανθρώπων 
αλλά και κατακόκκινα ρουμπίνια από  αίμα
κάποιων που το ‘χυσαν εδώ πριν από μας, χιλιάδες.

Να, κάτι τέτοια σου ‘γραφα σαν έκανα θητεία
και λαχταρούσα τη στιγμή,  με άδεια έστω να ‘λθω
να περπατούμε ολημερίς και όταν βασιλέψει,
ο ήλιος, μεγαλόπρεπος....οι δυο να γίνουμε ένα.

Έλα, που όμως, στη ζωή, αλλιώς τα σχεδιάζεις
κι άλλα προκύπτουν ξαφνικά προτού το καταλάβεις.
                                        Πάν Καρτσωνάκης

«Πόσα λεφτά πήρες εσύ χοντρούλη από τον Πέτσα;»

Ο στρατηγικός στόχος των διαβόητων διαδικτυακών
ομάδων κρούσης της Κουμουνδούρου επιτεύχθηκε! 
Σήμερα θα μιλήσουμε άλλη μια φορά για την κρατική διαφήμιση. 

Έπειτα από δεκάδες υβριστικά μηνύματα και συκοφαντικά δημοσιεύματα, 
πρέπει να μιλήσουμε για τα αυτονόητα. 
Να δώσουμε απαντήσεις στους επαγγελματίες λασπολόγους, στους βρομιάρηδες. 
Αλλιώς κινδυνεύουμε να έρθουμε πρόσωπο με πρόσωπο με κάποιον νεαρό
 που πιθανότατα θα θελήσει να εκφράσει την... οργή του.

Γνωστός λασπολόγος έγραψε ότι το Liberal και ο Φιλελεύθερος 
πήραν από το κράτος το ποσό των 330.000 ευρώ 
με το διαφημιστικό πρόγραμμα του κορονοϊού. 
Ορισμένες απαραίτητες διευκρινήσεις:

- Όποιος υποστήριξε το ψευδές δημοσίευμα είναι καλό να γνωρίζει ότι 
οι εντολές καταχωρήσεων προς το liberal.gr και τη εφημερίδα Φιλελεύθερος 
είναι για σημαντικά χαμηλότερο πόσο. 
Οι ψεύτες θα κληθούν να αποδείξουν τους ισχυρισμούς τους 
στις αίθουσες των Δικαστηρίων.

- Η Φιλελεύθερος Εκδοτική είναι μία εταιρεία με ετήσιο τζίρο
 της τάξης των 3,2 εκατομμυρίων ευρώ, ο οποίος κτίστηκε επί των ημερών
 της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.

- Τα μέσα ενημέρωσης ζουν λόγω της διαφήμισης. 
Σε όλο τον γνωστό κόσμο. 
Αν πάψουν να έχουν διαφήμιση η πληροφόρηση θα γίνεται μόνο
 από μέσα που θα ελέγχονται από εφοπλιστές.

- Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ επέβαλε ... διαφάνεια μόνο
 στις δαπάνες των τραπεζών, καθώς οι τράπεζες δεν ελέγχονταν από την κυβέρνηση. 
Αντίθετα, οι δαπάνες των ΔΕΚΟ που ελέγχονταν από το κράτος έμειναν στο σκοτάδι. 
Γιατί άραγε;

- Το liberal.gr έχει έναν μακρύ κατάλογο με μηδενικά έσοδα την προηγούμενη 
τετραετία από ΔΕΚΟ και κρατικούς φορείς. 
Ποιοί και πόσα χρήματα πήραν στο ίδιο διάστημα; 
Δεν είναι αστείο να μας εμπιστεύονται οι ιδιώτες
 και να μην δίνουν ένα ευρώ οι κρατικοί φορείς;

- Αλήθεια; Πόσα χρήματα πήραν το ίδιο διάστημα οι εθνικοί συκοφάντες; 
Τα ντοκουμαρισμένα ψεύδη, οι ύβρεις σε βάρος του Κυριάκου Μητσοτάκη 
και της οικογένειάς του πόσο «τιμολογήθηκαν». 
Δεν θα ακολουθήσουμε την πρακτική του συκοφάντη, 
να πετάξουμε ένα νούμερο στον αέρα. 
Το ρεπορτάζ όμως λέει ότι μέχρι το 2019 οι υπηρεσίες του τιμολογήθηκαν 
από ΔΕΚΟ και τράπεζες με περισσότερα από 1,8 εκατ. ευρώ.

- Θα μπορούσα προσωπικά να στηρίξω τον αγώνα του να πάρει ένα ευρώ.
 Αλλά μετά από τόσες προσωπικές επιθέσεις δηλώνω κουρασμένος
 να ασχοληθώ άλλη φορά μαζί του. 
Μία ακόμη, όπως ήδη είπαμε.
 Και τα χρήματα που τυχόν θα απαιτηθούν δεν θα δοθούν
 σε φιλανθρωπικούς σκοπούς. 
Θα μοιραστούν ως μπόνους στους εργαζόμενους του liberal και του Φιλελεύθερου. 
Γιατί το αξίζουν.

-Η Φιλελεύθερος Εκδοτική δεν έβγαλε σε... διαθεσιμότητα το προσωπικό της 
για να το πληρώνει το υπουργείο Εργασίας, όπως έκαναν άλλοι.
 Με τον τρόπο αυτόν «χάσαμε» μέχρι και 100.000 ευρώ. 
Αλήθεια, πως έβγαζαν προϊόντα χωρίς δημοσιογράφους;
 Πως έχουν το θράσος να σηκώνουν σήμερα το δάκτυλο; 
Οφείλουν σίγουρα ένα εικόνισμα στον κ. Βρούτση και στην κα Στρακάκη
 που έκαναν τα στραβά μάτια.

- Η διαφάνεια είναι το ζητούμενο σε κάθε περίπτωση.
 Αλλά δεν είναι δουλειά μιας ιδιωτικής επιχείρησης να βγάλει το λογιστήριό της 
στα μανταλάκια.
 Θα το κάνει το κράτος, φανταζόμαστε, για την συγκεκριμένη καμπάνια 
και μετά από το τέλος όλων των διαδικασιών, όπως ορίζει ο Νόμος. 
Αν δεν εφαρμόσουν τον Νόμο θα είμαστε πρώτοι εμείς εκεί για να το επισημάνουμε.

Ο τίτλος είναι εμπνευσμένος από ένα από τα υβριστικά μηνύματα αυτών των ημερών.
 Είναι συνηθισμένα τα βουνά από τα χιόνια. 
Κάποτε το Liberal ήταν τα λεφτά του ... Σαμαρά, μετά των Αμερικάνων, 
μετά του Μητσοτάκη, μετά του Μαρινάκη και εσχάτως κάποιων εφοπλιστών. 
Εξ ιδίων κρίνει κανείς τα αλλότρια. 
Μεγάλος χορηγός μας είναι η αγορά κι αυτή θα εξακολουθήσει να είναι. 
Όχι τα βοσκοτόπια του Καλογρίτσα και των ...
.......... διακομματικών και επιχειρηματικών συνεταίρων του.
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@liberal.gr