Σάββατο 9 Απριλίου 2016

Υπάρχει και σε κάψουλες αν δεν το αντέχετε!

Το μουρουνέλαιο παράγεται από το συκώτι 
των λευκών ψαριών, όπως της μουρούνας 
ή άλλων συγγενικών ψαριών, όπως ο μπακαλιάρος, 
ο γάδος και ο ιππόγλωσσος.
Η διαφορά του από τα ιχθυέλαια είναι ότι τα τελευταία παράγονται
 από τη σάρκα των λιπαρών ψαριών όπως του σολομού, της ρέγκας, της σαρδέλας κλπ.
Παρά την έντονη και για πολλούς δυσάρεστη γεύση του, το μουρουνέλαιο 
θεωρείται εξαιρετική τροφή, καθώς συμβάλλει στην πρόληψη πολλών ασθενειών.
Ιδιότητες
-Το μουρουνέλαιο περιέχει μεγάλες ποσότητες βιταμίνης A που είναι πολύ σημαντική
 για την όραση και την ανάπτυξη των οστών.
-Περιέχει επίσης βιταμίνη D, που και αυτή συμβάλλει στη διατήρηση του ασβεστίου
 και του φωσφόρου στα σωστά επίπεδα στο αίμα, με αποτέλεσμα γερά οστά.
-Τέλος, περιέχει βιταμίνη K που βοηθά στην πήξη του αίματος και Ω-3 λιπαρά οξέα.
Πού ωφελεί Καρδιακές παθήσεις
Προστατεύει την καρδιά και προλαμβάνει τις καρδιαγγειακές παθήσεις. 
Βελτιώνει τη λειτουργία των αιμοφόρων αγγείων, ενώ υπάρχουν ενδείξεις ότι
 μειώνει το μέγεθος των αθηρωμάτων που αποφράσσουν τις αρτηρίες 
και την αρτηριακή πίεση.
Παιδιά
Το μουρουνέλαιο μπορεί να ωφελήσει σημαντικά την ανάπτυξη των παιδιών, 
καθώς τα προστατεύει από ασθένειες και τους παρέχει σημαντικές θρεπτικές ουσίες
 και λιπαρά οξέα. Κατά την περίοδο της ανάπτυξης των παιδιών, το μουρουνέλαιο
 είναι σημαντικό για υγιή οστά και δόντια.
Μαλλιά και δέρμα
Οι βιταμίνες και τα λιπαρά οξέα που περιέχει μπορούν να βελτιώσουν σημαντικά 
την υγεία του δέρματος και των μαλλιών. 
Το μουρουνέλαιο εφαρμόζεται και τοπικά, επιταχύνοντας
 την επούλωση των τραυμάτων.
Αρθρώσεις & Οστεοαρθρίτιδα
Τα Ω-3 λιπαρά οξέα, που αποτελούν κύριο συστατικό του μουρουνέλαιου, 
είναι ιδιαιτέρως χρήσιμα σε τμήματα αρθρώσεων γονάτων από άτομα 
που είχαν υποβληθεί σε αρθροπλαστική.
Ραχίτιδα και οστεομαλακία
Πρόκειται για δύο διαταραχές που οφείλονται σε έλλειψη βιταμίνης D
 και έχουν ως αποτέλεσμα τα οστά να γίνονται αδύναμα και μαλακά 
και να κινδυνεύουν από κατάγματα. 
Η οστεομαλακία αναπτύσσεται σε ενήλικες, ενώ η ραχίτιδα σε παιδιά. 
Το μουρουνέλαιο αποτελεί ένα ισχυρό όπλο κατά της ασθένειας.
Όραση
Πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι το μουρουνέλαιο μπορεί να προλάβει τα προβλήματα
 όρασης που δημιουργούνται με το πέρασμα των χρόνων.
Κατάθλιψη
Σε μία από τις χώρες με τα μεγαλύτερα ποσοστά κατάθλιψης, κυρίως
 λόγω των καιρικών συνθηκών και της παρατεταμένης έλλειψης φυσικού φωτός
 κατά τους χειμερινούς μήνες, τη Νορβηγία, διαπιστώθηκε ότι όσοι
 κατανάλωναν συχνά μουρουνέλαιο ήταν λιγότερο επιρρεπείς στην κατάθλιψη 
και ότι η τάση αυτή ήταν ευθέως ανάλογη με το χρονικό διάστημα
 κατά το οποίο χρησιμοποιούσαν μουρουνέλαιο.
 Από τους επιστήμονες υποστηρίζεται ότι μια κουταλιά σούπας μουρουνέλαιο
καθημερινά, μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο κατάθλιψης κατά 30%.
ΠΡΟΣΟΧΗ:
Το μουρουνελαιο, δεν είναι σωστό 
να χρησιμοποιείται περισσότερο 
από 2 μήνες το χρόνο. 
Περιέχει λιποδιαλυτές βιταμίνες,
 που μπορεί να είναι τοξικές για το συκώτι.
Σε κάθε περίπτωση συμβουλευτείτε
και τον γιατρό σας.

Κόρινθος σήμερα: Καφεδάκι, με τον φίλο μου τον Γιάννη. Χαλαρά!


Απίστευτο; Η θανατική ποινή δεν έχει καταργηθεί στην Ελλάδα!

Η θανατική ποινή δεν έχει καταργηθεί στην Ελλάδα. Εφαρμόζεται καθημερινά, με σύστημα αλάνθαστο.
Με τακτικότητα, ταχύτητα και τρόπο άτεγκτο.
 Πρώτοι στη λίστα των θανατοποινιτών είναι οι άρρωστοι που δεν έχουν χρήματα.
 Οι φτωχοί. Αυτοί αφήνονται βορά στις ασθένειές τους και οι καθ' ύλην αρμόδιοι 
υπουργοί κάθε τόσο προβαίνουν σε ανακοινώσεις για τα προβλήματα που... επιλύουν...
Ενα από τα επεισόδια της τραγωδίας στην οποία πρωταγωνιστούν δίχως 
να το επιδιώκουν οι άποροι, ανήμποροι, φτωχοί Ελληνες 
έλαβε χώρα στο Νοσοκομείο Λαϊκό. 
Ξέμεινε από χημειοθεραπείες - όπως ξεμένουν διαρκώς από πάσης φύσεως 
φάρμακα όλα τα νοσοκομεία και οι δομές υγείας του διαλυμένου δημόσιου τομέα.

Οι καρκινοπαθείς που πήγαν την Πέμπτη για τη χημειοθεραπεία τους ενημερώθηκαν
 (για δεύτερη φορά στη σειρά, όπως κατήγγειλε το Μητροπολιτικό Κοινωνικό 
Ιατρείο Ελληνικού - ΜΚΙΕ) ότι δεν υπήρχαν τα φάρμακα για τη θεραπεία τους.

Το υπουργείο Υγείας, το οποίο καθ' όλη τη διάρκεια της μνημονιακής περιπέτειας 
λειτουργεί ως εκτελεστικός βραχίονας των αποφάσεων των πιστωτών 
σε βάρος του ντόπιου πληθυσμού, στις καταγγελίες αντέδρασε με... λόγια.
Σε ανακοίνωση που εξέδωσε χθες ανέφερε: «Την περασμένη Τρίτη βρέθηκε λύση
 για τον ομαλό εφοδιασμό του Νοσοκομείου "Λαϊκό" με ογκολογικά φάρμακα 
έπειτα από συνάντηση της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Υγείας, του ΕΟΦ
 και του ΕΟΠΥΥ με τη φαρμακευτική εταιρία που προμηθεύει το νοσοκομείο. 
Σήμερα το μεσημέρι το νοσοκομείο παρέλαβε την απαραίτητη ποσότητα φαρμάκων, 
έτσι ώστε οι χημειοθεραπείες των ασθενών να πραγματοποιούνται 
πλέον κανονικά και χωρίς προβλήματα και καθυστερήσεις».

Ουδεμία απολογία για το χαμένο δεκαπενθήμερο που άφησαν τους ασθενείς
 να τους κατατρώει η αρρώστια. Ουδεμία ανάληψη ευθύνης.
 Ουδεμία ένδειξη ευθιξίας και ανθρωπιάς. Αν υπήρχε αυτό που ο λαός μας 
αποκαλεί «τσίπα», δεν θα χρειάζονταν ανακοινώσεις και δελτία Τύπου.
Απλά θα υπήρχαν οι χημειοθεραπείες. Οι Ελληνες δεν αξίζουν τέτοια τύχη 
ούτε τέτοια μεταχείριση από πολιτικούς ταγούς που λειτουργούν σαν δήμιοι 
των ξένων τοκογλύφων που ρημάζουν την πατρίδα μας.

Μα γιατί κύριε Γιαν Φαμπρ παραιτηθήκατε; Εσείς, η τελευταία μας ελπίδα να αποκτήσουμε πολιτισμό.



Αυτό όμως δεν πρέπει να το χάσετε.
Πολύ γέλιο.
Όχι όμως για συντηρητικούς 
και απολίτιστους βαρβάρους ιθαγενείς.
Υ.Γ: Α και αφού δείτε το βίντεο
Στην Ελλάδα έχουμε μια λαϊκή παροιμία:
Έλα παππού να σου δείξω
 τα αμπελοχώραφά σου.
κύριε Υπουργέ πολιτισμού
(λέμε τώρα)

Κόρινθος σήμερα: Η ταλαιπωρία του φίλου μου του Μανώλη...συνεχίζεται.(9 φωτογραφίες)








Δικό μας σχόλιο:
Όπως μου είπε και ο ίδιος ο Μανώλης
ένα πιο ισχυρό μηχάνημα
που θα αντλούσε τα νερά 
από το εσωτερικό του σκάφους
μάλλον θα μπορούσε 
να σώσει την κατάσταση
αλλά τέτοιο μηχάνημα
διαθέτη μόνον 
η Πυροσβεστική Υπηρεσία Κορίνθου.

Και εθνικιστής και αναρχικός και σοσιαλιστής!!!

Λατρεύω τα ανήσυχα και πολύπλευρα πνεύματα,
 ανοικτά σε όλες τις ιδέες, που βασανίζουν 
συνεχώς τις πεποιθήσεις τους και δεν είναι
 δουλικά προσκολλημένα σε καμία ιδεολογία...
Λατρεύω τα πνεύματα εκείνα που αφομοιώνουν δημιουργικά τις ιδεολογίες 
στην δική τους προσωπικότητα και τις υποτάσσουν ΜΟΝΟ 
στον εσωτερικό τους κόσμο.
 Έχω γνωρίσει ανθρώπους που μπορούν να χαρακτηριστούν και εθνικιστές
 και σοσιαλιστές και αναρχικοί!!! 
Υπάρχουν δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα στην ελληνική ιστορία
 που ενσαρκώνουν σε μεγάλο ποσοστό τις παραπάνω ιδεολογίες…
 Ο ένας ήταν ο Ίων Δραγούμης (ενδεχομένως ο μεγαλύτερος Έλληνας
 θεωρητικός του εθνικισμού) και ο άλλος ο Ανδρέας Παπανδρέου…

  Ελάχιστοι γνωρίζουν πως ο πολιτικός που ανέδειξε τη σκέψη του Ίωνα Δραγούμη 
στα μεταπολεμικά χρόνια ήταν ο Ανδρέας!!!! 
Κατά τη διάρκεια της πολιτικής και πολιτειακής κρίσης του 1965, 
ο Ανδρέας Παπανδρέου δημοσίευσε το άρθρο «Εξωτερική Πολιτική 
και Εθνική Αναγέννηση» που αποτέλεσε σταθμό στην αναβίωση
 της επιρροής του Δραγούμη στην ελληνική πολιτική. Απίστευτο; Καθόλου…

  Ο εθνικιστική ιδεολογία επί της ουσίας δίνει συνείδηση σ’ ένα αίσθημα
 βαθιά ριζωμένο στην ανθρώπινη ψυχή, στον πατριωτισμό. 
Ο σοσιαλισμός από την πλευρά του δίνει συνείδηση ενός άλλου πολύ σημαντικού 
αισθήματος, της αλληλοβοήθειας μεταξύ στους ανθρώπους. 
Επί της ουσίας και οι δύο ιδεολογίες έχουν αφετηρία τον Ρουσσώ, 
ο οποίος ήταν ο πρώτος διανοούμενος του διαφωτισμού, που ξέφυγε
 από την λογική και μίλησε για τα αισθήματα…

  Ο πατριωτισμός και η αλληλοβοήθεια υπάρχουν πάντα, με στενότερα
 ή πλατύτερα όρια (χωριό, πολιτεία, κράτος, έθνος, κοινότητα, αδελφάτα,
 συνεταιρισμοί, συνασπισμοί) και σύμφωνά τους
 ενεργούσαν και ενεργούν οι άνθρωποι. 
Οι εθνικιστές, οι αναρχικοί και σοσιαλιστές δεν έκαναν κάτι φοβερό. 
Απλά τα φώτισαν…

  Επί της ουσίας η παγκοσμιοποίηση, ακριβώς αυτά τα αισθήματα πολεμάει 
λυσσαλέα να ισοπεδώσει… 
To σύγχρονο γίγνεθαι αποτελεί την εφαρμογή της θεωρίας τους ατομικισμού,
 φωτίζοντας ένα άλλο αίσθημα… Τον εγωισμό και την αυτοσυντήρηση…
του Αριστοτέλη Βασιλάκη
 aba.gr

Η ίδια ιστορία, από τους φανατικούς των διάφορων κοσμοθεωριών δυστυχώς επαναλαμβάνεται.

Άγαλμα από το μουσείο της Παλμύρας

Ο ναός του Μπελ πριν την καταστροφή 
του τον Σεπτέμβριο του 2015.
Πριν και μετά το ISIS: Συγκλονιστικές φωτογραφίες
 των κατεστραμμένων ιστορικών μνημείων στη Συρία.
H συριακή πόλη της Παλμύρας μετά τις μεγάλες καταστροφές σε κάποια 
από τα ομορφότερα και πιο πολύτιμα ιστορικά μνημεία του κόσμου, 
αποτελεί έναν διαφορετικό κόσμο σε σχέση με πριν...
Ο φωτογράφος από το πρακτορείο ειδήσεων AFP, Joseph Eid, δημιούργησε
 ένα άλμπουμ με φωτογραφίες πριν και μετά τις ζημιές, προκειμένου
 να αναδείξει τη μεγάλη καταστροφή στον πολιτιστικό πλούτο που προκάλεσε 
ο πόλεμος και η δράση του ISIS στην περιοχή. 
"Φυσικά ο ναός του Bel δεν θα είναι ποτέ ξανά ο ίδιος. 
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών, θα είμαστε σε θέση να αποκαταστήσουμε 
το ένα τρίτο του κατεστραμμένου σημείου ή ίσως ακόμα και περισσότερο 
αν μπορέσουμε να έχουμε τη βοήθεια της Unesco.

Καλούμε αρχαιολόγους από όλο τον κόσμο να προσφέρουν τη βοήθειά τους, 
καθώς αυτά τα μνημεία είναι τμήμα της ανθρώπινης κληρονομιάς",
 ανέφερε ο διευθυντής του τμήματος αρχαιοτήτων 
στη Συρία Mamoun Abdulkarim στους Times του Ισραήλ. 
Υπολείμματα του ναού του Μπελ
Αγάλματα από το μουσείο της Παλμύρας
Ο ναός του Baal Shamin 
που φαινόταν ολόκληρος 
μέσα από αυτές τις κολώνες
Arc du Triomphe
Ο ναός του Μπελ
Από το μουσείο της Παλμύρας.
koutipandoras.gr
Αντί για δικό μας άλλο σχόλιο:

Η ίδια ιστορία, 
από τους φανατικούς 
των διάφορων κοσμοθεωριών
 δυστυχώς επαναλαμβάνεται.
Έχουν μνήμες οι πέτρες.
Των κεραμικών τα όστρακα 
και των μαρμάρινων γλυπτών 
τα θραύσματα
λένε ιστορίες.

Έχουν οξειδωθεί με αναμνήσεις
και οι αιώνες έχουν, επάνω τους,
σταλάξει ιστορίες που κανείς,
σωστά, δεν μπορεί να διαβάσει
παρεκτός ποιητές 
και αλαφροΐσκιωτοι
σαλιγκάρια και  πεταλούδες
κανένας άλλος καλλίτερα.

Έχουν μνήμες οι πέτρες . . . . . . .
Έτσι όπως και τα κύτταρα.
        Καρτσωνάκης Πάν     
                  2009
Διόλου δεν έφυγαν.
 Αναπνέουν ακόμη εδώ.
 Σαν τα λουλούδια την Άνοιξη.
Υπάρχει το άρωμά τους.
Αγριολούλουδα που επιμένουν.

Τι και αν ρήμαξαν τα σπίτια τους,
 βεβήλωσαν τα ιερά τους,
έσπασαν τ αγάλματα με τη μορφή τους,
κι έκαψαν τα γραφτά τους.
Υπάρχουν ακόμη εδώ!

Γκρέμισαν κι έφεραν στο έδαφος
τους ιερούς ναούς τους.
 Ξερίζωσαν τη θύμισή τους;
Όχι δεν έφυγαν ποτέ από τη χώρα τους.
 Υπάρχουν πάντοτε στη γη που τους ξεγέννησε.
Διόλου δεν έφυγαν κυνηγημένοι.
Αναπνέουν ακόμη.
Το άρωμά τους υπάρχει ακόμη εδώ.
 Όσες γενιές και να περάσουν.
   Πάν Καρτσωνάκης
Γιατί τα σπάσαμε τ’ αγάλματά των,
γιατί τους διώξαμεν απ’ τους ναούς των,
διόλου δεν πέθαναν γι’ αυτό οι θεοί.
Ω γη της Ιωνίας, σένα αγαπούν ακόμη,
σένα η ψυχές των ενθυμούνται ακόμη.
Σαν ξημερώνει επάνω σου πρωί αυγουστιάτικο
την ατμοσφαίρα σου περνά σφρίγος απ’ την ζωή των·
και κάποτ’ αιθερία εφηβική μορφή,
αόριστη, με διάβα γρήγορο,
επάνω από τους λόφους σου περνά.
Κωνσταντίνος Καβάφης
(Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984) 

Μια καληνύχτα από την Κόρινθο με 6 φωτογραφίες και 3 ποιήματα.

Τα ποιήματα δεν γράφονται μόνο με λέξεις
αλλά και με χρώματα
με ήχους, αρώματα, γεύσεις.....
Τα ποιήματα δε γράφονται μόνο με λόγια
αλλά και με σιωπές.

Ποιήματα γράφουν τα σύννεφα στον ουρανό
τα κύματα στη θάλασσα
και οι γλάροι προσπαθούν να μας τα εξηγήσουν.

Δεν γράφουν, τα ποιήματα, οι ποιητές.
Οι ποιητές, απλώς τα ερμηνεύουν.
Πάν Καρτσωνάκης
Νύχτα ξυπνούν τα ένστικτα που ζούνε στο κορμί μας 
και προσπαθούν σαν σύμβολα να μπούνε, με εικόνες, 
μες το μυαλό, σαν όνειρα υπόσταση να λάβουν
 και μια ζωή αυτόνομη με τέχνη να κερδίσουν.

Νύχτα ξυπνούν τα όνειρα, ο ήλιος τα σκοτώνει. 
Στο φως της μέρας, οι σκιές, δεν έχουν γοητεία 
ενώ τις νύχτες μαγικά τα σχήματα φαντάζουν
και με τα χρώματα φωνή νομίζεις αποκτούνε.

Ονειροβάτες ποιητές ανοίγουνε τις πόρτες
 στα ένστικτά τους διαρκώς κι έγιναν έρμαιά τους.
 Ονειροβάτες ποιητές που χάσαν τη ζωή τους
 στις οπτασίες, στις σκιές υπόσταση να δίνουν.
 Καρτσωνάκης Πάν
Παραλία "Καλάμια" Κόρινθος
"Ξέρεις ποια είμαι";
 Ρώτησε η νύχτα κι έγειρε με νάζι το κεφάλι της. 
Δεν περίμενε φυσικά καμία απάντηση από μένα. 
Ακούμπησε τα δάκτυλά της πάνω στα αστέρια
 και δείχνοντάς τα συμπλήρωσε
 "Είμαι η ποίηση που γράφεται και πεθαίνει διαρκώς. 
Είμαι η ποίηση που κανείς δεν έχει γράψει
 κι όμως υπάρχω 
Είμαι η ποίηση και θα υπάρχω
 ακόμη κι όταν εσύ κι ο κόσμος σου θα έχετε σβήσει". 
Συνέχισε να μου λέει διάφορα τέτοια 
μα δεν την άκουγα πια.
 Είχα «περάσει» στο επόμενο στάδιο
 κι έβλεπα ένα όνειρο με σένα 
που έτρεχες ξυπόλυτη στην παραλία
 ντάλα μεσημέρι, 
προσπαθώντας τάχα να μου ξεφύγεις
 παιχνιδιάρικα και γελώντας 
μου φώναζες προκλητικά να σε πιάσω. 
Είμαι η Ποίηση", μου φώναζες
 "και ποτέ δεν θα μπορέσεις να με πιάσεις". 
Πάν Καρτσωνάκης
"Do you know who I am?"
 the night asked me mannering,
 while leaned her head aside. 
She,certainly,didn't expect any response.
She put her fingers on the stars and completed,
while showed them to me:
 "I am the written and dying, all time poetry. 
I am the poetry that no one has written, 
but still exists. 
I am the poetry and will be there, 
even when you and your world will be gone". 
She kept on telling me stuff like this, 
but I was not listening anymore.
 I had "passed" to the next stage 
and was dreaming of you, 
who run barefoot on the beach, 
under the hot noon, pretending 
that you want to escape from me 
and called me defiantly to catch you.
 "I am the Poetry" you shouted to me 
"and you'll be never able to catch me" 
Kartsonakis Pan

Παρασκευή 8 Απριλίου 2016

Μπίζνες κι ένα παλιό τραγούδι που θα γίνει και πάλι επίκαιρο. (Βίντεο)








Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
τις πόρτες σπάσαν οι οχτροί
κι εμείς γελούσαμε στις γειτονιές
την πρώτη μέρα

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
αδέρφια πήραν οι οχτροί
κι εμείς κοιτούσαμε τις κοπελιές
την άλλη μέρα

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
φωτιά μας ρίξαν οι οχτροί
κι εμείς φωνάζαμε στα σκοτεινά
την τρίτη μέρα

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
σπαθιά κρατούσαν οι οχτροί
κι εμείς τα πήραμε για φυλαχτά
την άλλη μέρα

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
μοιράσαν δώρα οι οχτροί
κι εμείς γελούσαμε σαν τα παιδιά
την πέμπτη μέρα

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
κρατούσαν δίκιο οι οχτροί
κι εμείς φωνάζαμε ζήτω και γεια
σαν κάθε μέρα.
Στίχοι: Γιώργος Σκούρτης
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: 
Νίκος Ξυλούρης & Μαρία Δημητριάδη
Δικό μας σχόλιο:
Γράφτηκε μιαν άλλη εποχή
και για άλλες καταστάσεις
κάποια άλλα "πέτρινα χρόνια"
της πατρίδας μας.