Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2015

Κι όμως είναι... φράχτες σπιτιών!

Φράχτες με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, 
είτε όσον αφορά...
στο υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένοι
 είτε όσον αφορά στο σχεδιασμό τους.
Περίεργοι φράχτες από διάφορα σημεία 
του πλανήτη που ξεχωρίζουν 
για τη μοναδικότητά τους.
Πηγη tromaktiko




Τελείωσαν τα ψέματα… Ήρθε η ώρα για την ΑΟΖ της Ευρώπης!

Η Ελλάδα και η Ευρωπαϊκή Ένωση 
διαθέτουν, αναμφίβολα, θαλάσσια σύνορα. 
Αλλά τα θαλάσσια σύνορα της Ευρώπης δεν είναι μόνο
 τα χωρικά της ύδατα αλλά είναι και οι Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες (ΑΟΖ) των κρατών-μελών της! 
Έτσι η ΑΟΖ αποκτά ταυτόχρονα 
και μια σημαντική γεωπολιτική έννοια
 που έχει διαφύγει, μέχρι σήμερα,
 από το στόχαστρο των Βρυξελλών.

Στις 7 Μαρτίου 2013, ο τότε πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς μιλώντας σε στελέχη
 του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος αναφέρθηκε στην ΑΟΖ της Ευρώπης τασσόμενος
 σαφώς υπέρ μιας κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής για τα θέματα των εξωτερικών
 συνόρων και της ΑΟΖ. Στην ομιλία του επεσήμανε:
«Το ελληνικό ή το κυπριακό πετρέλαιο ή φυσικό αέριο είναι “ευρωπαϊκό” φυσικό 
αέριο και “ευρωπαϊκό” πετρέλαιο. Πότε, λοιπόν, θα μιλήσει η Ευρώπη για τις ΑΟΖ;
 Γιατί θα πρέπει να είναι πρόβλημα μόνο για μένα, για τη χώρα μου;».

Μάλιστα, ο τότε βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Σταθάκης σχολίασε πολύ θετικά
 την κίνηση του Αντώνη Σαμαρά να θέσει θέμα ευρωπαϊκής ΑΟΖ. 
Συγκεκριμένα είπε «Όπως ξέρετε, εγώ αποφεύγω την εύκολη κριτική. 
Θεωρώ ότι μπορεί να αποδειχθεί καλή η κίνηση και η επιλογή αυτή. 
Λέω λοιπόν ότι μπορεί να αποδειχθεί μια ευφυής κίνηση, διότι απεμπλέκει
 την αξιοποίηση των πηγών, που υπάρχουν αυτή τη στιγμή, 
από το εθνικό επίπεδο -και σε γεωπολιτικό επίπεδο μπορεί να αποδειχθεί 
ευφυής αυτή η κίνηση».

Όταν τότε ο Έλληνας πρωθυπουργός μίλησε για μια ΑΟΖ της Ευρώπης οι ειδήμονες 
για την υφαλοκρηπίδα έκαναν ειρωνικές δηλώσεις λέγοντας ότι δεν υπάρχει ΑΟΖ
της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δυστυχώς, η προηγούμενη κυβέρνηση, μέσα
 στα βάσανα της εποχής, είτε αγνόησε είτε παρίστανε ότι ξέχασε να ασχοληθεί 
σοβαρά με το θέμα και να το προχωρήσει. Βέβαια η σημερινή κυβέρνηση
 δεν ασχολήθηκε καθόλου μαζί του μια και, τώρα, έχει προτεραιότητα
 να διώξει το ΔΝΤ από την Ελλάδα. Ο καθένας κρίνεται από τις πράξεις του, 
αλλά καλό θα είναι ο Αλέξης Τσίπρας και ο Νίκος Κοτζιάς 
(σίγουρα ο κ. Σταθάκης έχει ξεχάσει εντελώς τις τότε δηλώσεις του)
 να ασχοληθούν πάλι με αυτό το κρίσιμο θέμα και να πουν στους ευρωπαίους εταίρους 
ότι πρέπει να έχουν στόχο την αξιοποίηση της ΑΟΖ που είναι τα πραγματικά 
θαλάσσια σύνορα της Ευρώπης.

Όταν η Ε.Ε. αντιλήφθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1970 ότι 
μια ΑΟΖ 200 ν.μ. σύντομα θα εξαπλωθεί σε όλες τις ηπείρους αποφάσισε να μελετήσει 
το θέμα για να διαπιστώσει αν πρέπει και η Ε.Ε. να αποκτήσει μια τέτοια ζώνη.
Έτσι έχοντας αναλύσει τις απώλειες και τα κέρδη της Ε.Ε.
κάτω από μια ΑΟΖ 200 ν.μ. η Ε.Ε. πήρε ένα σημαντικό βήμα τον Νοέμβριο
του 1976, συμφωνώντας σε τρεις βασικές αρχές:
Την προέκταση των αλιευτικών ζωνών όλων των μελών της σε 200 ν.μ.
Την μεταβίβαση στην Κοινότητα της αποκλειστικής αρμοδιότητας 
για τις διαπραγματεύσεις για αλιευτικές συμφωνίες της ΕΚ με κράτη
 μη-μέλη της Κοινότητας.
Η Κοινότητα συμφώνησε σε ορισμένες αρχές για την μελλοντική 
της πολιτική σε θέματα διαχείρισης και διατήρησης των αλιευτικών πόρων.

Έτσι από το τέλος του 1976 η τότε ΕΟΚ προσπάθησε να δημιουργήσει μια κοινή 
αλιευτική πολιτική που θα είναι αποδεκτή σε όλα τα μέλη της
 και θα έχει μακροπρόθεσμους στόχους. Στη συνέχεια, το 1983, η Κοινότητα
 ζήτησε από όλα τα κράτη-μέλη της να δημιουργήσουν μια αλιευτική
 ζώνη 12 ν.μ. ανεξάρτητα από το μήκος των χωρικών τους υδάτων.

Η Ελλάδα δεν έκανε τότε καμία ενέργεια για να δημιουργήσει μια αλιευτική 
ζώνη 12 ν.μ. Αργότερα, η Τουρκία βλέποντας πολλές χώρες της ΕΕ να επεκτείνουν 
την αλιευτική τους ζώνη στα 12 ν.μ. και φοβούμενη ότι και η Ελλάδα θα έκανε
 το ίδιο πράγμα αντέδρασε και κάλεσε στην Άγκυρα, την 25ηΟκτωβρίου 1990
 όλους τους τότε πρεσβευτές της ΕΕ, εκτός του Έλληνα πρέσβη και τους ζήτησε 
να μην επεκτείνουν την αλιευτική ζώνη τους στα 12 ν.μ. στη Μεσόγειο.
 Δυστυχώς η ΕΕ αποδέχτηκε αυτό το Τουρκικό διάβημα αλλά, ακόμα χειρότερα,
 το δέχθηκε και η τότε κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Όταν η ΕΕ αποφάσισε να δημιουργήσει ΑΟΖ 200 ν.μ. για όλα τα κράτη-μέλη της, 
η Τουρκία ζήτησε να μη δημιουργηθεί μια τέτοια ζώνη στη Μεσόγειο 
που πάλι αποδέχθηκε και η ΕΕ και η Ελλάδα. Η εξήγηση που δόθηκε από την ΕΕ
 ήταν ότι τα ψάρια σε αυτή τη θάλασσα έχουν υψηλή μεταναστευτική τάση 
και έτσι δεν κρίθηκε χρήσιμο να επεκταθούν τα 200 ν.μ. και σε αυτή την θάλασσα. 
Πάντως σήμερα η εικόνα έχει αλλάξει, αρχής γενομένης, από το μαρτυρικό νησί 
που με ηγέτη τον αείμνηστο Τάσσο Παπαδόπουλο, ανακήρυξε
την πρώτη ΑΟΖ της Ε.Ε. στη Μεσόγειο Θάλασσα το 1984, χωρίς να φέρει καμία 
αντίρρηση η Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Γαλλία και η Ισπανία είχαν
 δημιουργήσει ΑΟΖ αλλά όχι στη Μεσόγειο. Σήμερα και τα δύο κράτη προσπαθούν 
να δημιουργήσουν ΑΟΖ και στην Μεσόγειο αλλά διαφωνούν στην οριοθέτησή της.

Αυτή η κατάσταση, δηλαδή η εξαίρεση της Μεσογείου από την ζώνη
 των 200 ν.μ., δεν εξυπηρετούσε τα συνολικά συμφέροντα της ΕΕ και, ουσιαστικά,
 έχει πλέον αδρανήσει, ιδιαίτερα τώρα που η Κύπρος διαθέτει μια τέτοια ΑΟΖ. 
Μόνο ένα 4% του αλιεύματος στην Μεσόγειο προέρχεται από τα ύδατα άλλων
 κρατών και η ύπαρξη μιας ΑΟΖ στην Μεσόγειο δεν θα επιδράσει αρνητικά 
στην Ελλάδα, στην Ισπανία και την Ιταλία που αλιεύουν έξω από τις ακτές
 της Αλγερίας, του Μαρόκου και της Τυνησίας. Για αυτό το λόγο ήταν πολύ
 σημαντική η παρέμβαση του Αντώνη Σαμαρά που ουσιαστικά ζήτησε
 να δημιουργηθεί μια Ευρωπαϊκή ΑΟΖ στην νοτιοανατολική Μεσόγειο ανάμεσα 
στην Ιταλία, την Ελλάδα, την Κύπρο και την Μάλτα, αλλά αργότερα το ξέχασε.

Ο “πατέρας της ΑΟΖ”, κ. Θεόδωρος Καρυώτης
Η ιστορία της ΑΟΖ
Η Σύμβαση του Δίκαιου της Θάλασσας του 1982 (UNCLOS III), στο Μέρος XVIΙ
 και στο Παράρτημα IX δίνει τη δυνατότητα συμμετοχής Διεθνών Οργανισμών 
αμέσως μετά τη συμμετοχή της απολύτου πλειοψηφίας των κρατών-μελών της. 
Ήδη όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ καθώς και η ίδια η ΕΕ έχουν επικυρώσει 
τη Σύμβαση του Δίκαιου της Θάλασσας. Με βάση τα άρθρα 309 και 310
 δεν επιτρέπεται να διατυπωθούν επιφυλάξεις ή εξαιρέσεις όταν τα διάφορα κράτη
 καταθέτουν την επικύρωση της Σύμβασης. Έτσι, τα κράτη-μέλη της ΕΕ δεν μπορούν 
να έχουν επιφυλάξεις σχετικά με τις αρμοδιότητες που έχουν μεταβιβάσει σε αυτή.
 Πιο συγκεκριμένα, όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση υπέγραψε την Τελική Πράξη 
της Σύμβασης του Δίκαιου της Θάλασσας τον Δεκέμβρη του 1982
 στο Montego Bay της Τζαμάικας έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Η Κοινότητα σημειώνει ότι τα Κράτη-Μέλη της έχουν μεταβιβάσει σ’ αυτήν 
τις αρμοδιότητες που αφορούν στην διατήρηση και διαχείριση των αλιευτικών τους πόρων. Επομένως, στα θέματα αλιείας μόνο η Κοινότητα μπορεί να υιοθετήσει τους σχετικούς
 κανόνες και κανονισμούς (οι οποίοι εκτελούνται από τα Κράτη-Μέλη) και έχει 
την δυνατότητα να προβαίνει σε συμφωνίες με τρίτα Κράτη ή με διεθνείς οργανισμούς.»

Σήμερα το μήκος των ακτών της ΕΕ των 28 ξεπερνάει τα 66.000 χλμ. και η Ελλάδα 
διαθέτει τη μεγαλύτερη ακτή από όλα τη κράτη-μέλη που φτάνει τα 16,465 χλμ.
 καθώς επίσης και τα περισσότερα νησιά και νησίδες που είναι 3.100 και 2.463 
από αυτά βρίσκονται στο Αιγαίο Πέλαγος. Βέβαια αν υπολογισθούν και οι βραχονησίδες,
 τότε ξεπερνούν τις 10.000. Συγκριτικά, οι ακτές των ΗΠΑ είναι 20.000 χλμ., 
της Λατινικής Αμερικής 25.000 χλμ., της Αφρικής 30.000 χλμ.
 και της Αυστραλίας 26.000 χλμ.

Ο παρακάτω πίνακας παρουσιάζει τις θαλάσσιες και χερσαίες εκτάσεις της Ε.Ε.
Χερσαία Έκταση: 5.259.416 χλμ2
ΑΟΖ: 7.044.342 χλμ2
Υφαλοκρηπίδα: 1.923.935 χλμ2
Χωρικά Ύδατα: 1.152.126 χλμ2
Το 2013 ήταν μια σημαντική και κρίσιμη χρονιά για τα θέματα της ΑΟΖ, γιατί
 και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε μια νέα μελέτη με τίτλο 
«Βελτιώνοντας τη διακυβέρνηση του θαλάσσιου χώρου: Μια ευκαιρία 
για Γαλάζια Ανάπτυξη στη Μεσόγειο Θάλασσα».

Αυτή η μελέτη αναφέρει ότι η δημιουργία Αποκλειστικών Οικονομικών 
Ζωνών στη Μεσόγειο Θάλασσα θα ωφελήσει την Γαλάζια Ανάπτυξη της Ε.Ε. 
Η μελέτη παρουσιάζει μια οικονομική ανάλυση για την αξία δημιουργίας ΑΟΖ
 από τα ευρωπαϊκά κράτη που θα είναι προέκταση 
του σχεδίου «Γαλάζια Ανάπτυξη» της Ευρώπης.

Η στρατηγική της Γαλάζιας Ανάπτυξης έχει σκοπό την ενίσχυση της οικονομικής
 ανάπτυξης και εργασίας στην θαλάσσια οικονομία ώστε να βοηθήσει 
την οικονομική ανάκαμψη της Ευρώπης. Το 2013 η θαλάσσια οικονομία πρόσφερε
 εργασία σε 5,4 εκ. κατοίκους και η αξία της έφτανε τα 500 δις. ευρώ. 
Έχει υπολογιστεί ότι το μέχρι το 2020 θα υπάρχει εργασία για 7 εκ. κατοίκους 
και η αξία της θα φτάνει τα 5 δις. ευρώ. Αλλά αυτοί οι αριθμοί θα ωχριούν
 μπροστά στους αριθμούς που θα φέρουν η αξιοποίηση των υδρογονανθράκων
 όχι μόνο στην Ανατολική Μεσόγειο αλλά και σε όλη την περιοχή της Μεσογείου 
που έχουν ακτές τα κράτη της Ε.Ε.

Έτσι η μελέτη αυτή προτρέπει στα κράτη της Ανατολικής Μεσογείου
 να προβούν στην ανακήρυξη και οριοθέτηση των ΑΟΖ τους.
Συγκεκριμένα τονίζει:
«Γύρω από αυτή την στρατηγική και κρίσιμη από κάθε πλευρά θαλάσσια λεκάνη, 
το λίκνον του δυτικού μας πολιτισμού, ελάχιστα παράκτια κράτη 
έχουν ανακηρύξει ΑΟΖ. Αυτή η πρωτοβουλία της ΕΕ μπορεί να πυροδοτήσει 
μια σειρά από τέτοιες διεκδικήσεις με βάση τη Διεθνή Σύμβαση για το Δίκαιο 
της Θάλασσας (UNCLOS). Ο πασιφανής στόχος είναι η εξερεύνηση του πλούτου
 της Μεσογείου Θάλασσας, αλλά πιθανώς ακόμα περισσότερο
 τους υδρογονάνθρακες που βρίσκονται στα βάθος των βυθών της.
 Γιατί δεν πρέπει η ΕΕ να περιμένει για καλύτερες ειρηνικές περιόδους
 για να προβεί στην εκτέλεση αυτού του σχεδίου.

Αντιλαμβανόμαστε ότι η μελέτη γίνεται ακόμα πιο σημαντική 
μετά τις τελευταίες ανακαλύψεις των τεράστιων κοιτασμάτων φυσικού αερίου 
που έχουν εντοπιστεί στην περιοχή ανάμεσα στη Κύπρο, το Ισραήλ και την Αίγυπτο. 
Και δεν είναι μόνο αυτό. Υπάρχει ήδη ένδειξη που υποστηρίζεται
 από επιστημονικά δεδομένα ότι υπάρχουν ακόμα και άλλα κοιτάσματα
 φυσικού αερίου και πετρελαίου στην Ανατολική Μεσόγειο. 

Μέσα στις ΑΟΖ των 200 ν.μ. των κρατών-μελών της ΕΕ, το μεγαλύτερο ποσοστό 
της Μεσογείου σε αλιεία και σε υδρογονάνθρακες θα είναι ευρωπαϊκή ιδιοκτησία.

Χωρίς τις ΑΟΖ να έχουν συμφωνηθεί, να έχουν ανακηρυχθεί και οριοθετηθεί, 
η εκμετάλλευση του ότι βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια του νερού είναι αδύνατη.

Επομένως, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή 
και τα κράτη-μέλη της ΕΕ θα πρέπει, με εμμονή να ακολουθήσουν μια στρατηγική 
με βάση αυτά τα δεδομένα. Ο στόχος δεν είναι τίποτα λιγότερο από την πραγματοποίηση αυτάρκειας στην ενέργεια στην διψασμένη για υδρογονάνθρακες γερασμένη μας ήπειρο.»

Η μελέτη αυτή, βέβαια, δημοσιεύτηκε πριν έρθει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ
 στην εξουσία και είμαι σίγουρος ότι την διαβάζει τώρα για πρώτη φορά. 
Εμείς, βέβαια, δεν θα αρπάξουμε αυτή την ευκαιρία και να πάμε στις Βρυξέλλες 
και να ενημερώσουμε τους εταίρους μας ότι είμαστε έτοιμοι να ανακηρύξουμε
 την ελληνική ΑΟΖ όπως προτείνει η μελέτη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. 
Εμείς προτιμούμε να χορεύουμε ζεϊμπέκικο, αντιγράφοντας όλα τα κακά 
ελαττώματα του ΠΑΣΟΚ, που φαίνεται ότι ακόμα μας κυβερνάει, μια και όλα
 τα κακόφωνα στελέχη του συνυπάρχουν στην σημερινή αριστεροδεξιά κυβέρνηση.

Οι αυξανόμενες τουρκικές προκλήσεις στο Αιγαίο Πέλαγος, τα σενάρια 
μυστικής διπλωματίας μεταξύ Αθήνας- Άγκυρας και η εγκληματική αμέλεια
 των ελληνικών κυβερνήσεων να υιοθετήσουν μια Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη
θέτουν σε κίνδυνο τα εθνικά κυριαρχικά μας δικαιώματα σε μια περίοδο 
που η Ελλάδα εμφανίζεται τρωτή απέναντι σε διεθνείς πιέσεις.

Ο 59ος γύρος διερευνητικών επαφών Ελλάδας – Τουρκίας πραγματοποιήθηκε 
στην Κωνσταντινούπολη. στις 23 Δεκεμβρίου. Η προηγούμενη συνάντηση
 έλαβε χώρα στην Θεσσαλονίκη στις 23 Σεπτεμβρίου 2014, αλλά ποτέ
 δεν μαθαίνουμε τα αποτελέσματα αυτών των συζητήσεων. 
Υπάρχει, όμως, και μια εξαίρεση που συνέβη στο 55ο γύρο των συνομιλιών διότι, 
για πρώτη φορά, ο πρέσβης Αποστολίδης, που ήταν επικεφαλής της ελληνικής 
αντιπροσωπείας, κατόπιν εντολής του τότε υπουργού Εξωτερικών
 Ευάγγελου Βενιζέλου, ανέφερε το θέμα της ΑΟΖ στον Τούρκο ομόλογό του. 
Από την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν τόλμησαν
 ποτέ να αναφέρουν την ΑΟΖ στις συνομιλίες με τους Τούρκους. 
Όταν ο Γιώργος Παπανδρέου έγινε πρωθυπουργός, είχε δώσει εντολή
 στον πρέσβη Αποστολίδη να μην αναφέρει την ΑΟΖ στις συζητήσεις του 
με την τουρκική πλευρά!
 Υποψιάζομαι ότι την ίδια εντολή έδωσε τώρα και ο Νίκος Κοτζιάς.

Ο ρόλος της Τουρκίας
Επομένως, σύντομα, η Ελλάδα θα πρέπει να προβεί στην ίδια ενέργεια που έκαναν
 οι ΗΠΑ, η Ρωσία και οι περισσότερες χώρες της ΕΕ, δηλαδή να διακηρύξει
την κυριαρχία της σε μια ΑΟΖ, με βάση το εθιμικό δίκαιο της θάλασσας, 
όπως αυτό εκφράζεται στη Σύμβαση του Δίκαιου της Θάλασσας και μετά 
να την οριοθετήσει με τα έξι κράτη με τα οποία έχει θαλάσσια σύνορα
 μια και όλα έχουν ακτές στη Μεσόγειο Θάλασσα. 
Η Τουρκία, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, δεν έχει απειλήσει 
την Ελλάδα λέγοντας ότι η δημιουργία μιας ελληνικής ΑΟΖ θα είναι και αυτό 
casus belli για τη Τουρκία. Αλλά σε περίπτωση που δοθεί εντολή από την ΕΕ 
να δημιουργηθεί μια ΑΟΖ σε όλα τα κράτη-μέλη της, ίσως η Τουρκία να αρχίσει 
τις απειλές της και γι’ αυτό το θέμα, αλλά τότε η Τουρκία θα είναι αναγκασμένη 
και υποχρεωμένη να χρησιμοποιήσει το casus belli και κατά της ΕΕ. 
Επιπλέον, η Τουρκία προσπαθεί να ξεχάσει ότι ένας από τους όρους 
πλήρης ένταξής της στην ΕΕ είναι η υποχρέωσή της να επικυρώσει τη νέα Σύμβαση 
του Δίκαιου της Θάλασσας και βέβαια το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών ξεχνάει, 
για χρόνια τώρα, να υπενθυμίσει στη Τουρκία αυτόν τον σημαντικό όρο
 κάθε φορά που παραβιάζει τα δικαιώματα της Ελλάδας στο Αιγαίο.

Βέβαια οι Ευρωπαίοι πιστεύουν ότι απαιτούμαι πράγματα που δεν πρέπει 
να τα απαιτούμαι από τους εταίρους μας, όπως να δηλώσουν ότι το Καστελόριζο
 δεν είναι μόνο νησί της Ελλάδας αλλά κα νησί της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
 Ότι δεν υπάρχει λόγος για συζητήσεις για την πλήρη ένταξη της Τουρκίας 
όσον παραμένει κατακτητής ενός μέρους ενός κράτους-μέλους της ΕΕ.
Όταν κάποτε θα έρθει προς ψήφιση η πλήρη ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ,
 το αποτέλεσμα είναι σε όλους γνωστό. Έτσι γιατί κοροϊδεύουν και τους Τούρκους 
μια και όλοι γνωρίζουν ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ;

Επίλογος
Έχω την εντύπωση ότι η ΕΕ δεν θα δώσει εντολή στην Ελλάδα και στα άλλα 
κράτη-μέλη της να ανακηρύξουν και να οριοθετήσουν ΑΟΖ στη Μεσόγειο Θάλασσα.
 Βέβαια η Ε.Ε. δεν κάνει τίποτα άλλο από το να δίνει συνεχώς εντολές 
στα κράτη-μέλη της για διάφορα οικονομικά, πολιτικά και οικονομικά θέματα. 
Φαίνεται ότι τα κράτη-μέλη της ΕΕ έχουν μόνο υποχρεώσεις και όχι δικαιώματα. 
Φανταστείτε τις ΗΠΑ, όταν υπάρξει μια διαφορά ανάμεσα στη Φλόριδα
 και στη Κούβα, να πουν ότι δεν εμπλέκονται σε αυτή τη διένεξη 
γιατί δεν θέλουν να δυσαρεστήσουν τη Κούβα!

Σήμερα, οι Κύπριοι αγωνίζονται να σώσουν την ΑΟΖ τους από τα σχέδια 
των Αμερικανών, το Ισραήλ προσπαθεί να απαγκιστρωθεί από την πίεση
 των Αμερικανών να τα βρει με την Τουρκία, και η Αίγυπτος βρίσκει συνεχώς
 μεγαλύτερα κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Αλλά ο Αλέξης Τσίπρας ενθυμούμενος 
την επίσκεψη Αραφάτ στην Αθήνα και τον εναγκαλισμό του με τον Ανδρέα Παπανδρέου, 
έκανε και αυτός το ίδιο με τον Πρόεδρο της Παλαιστίνης Αμπάς. 
Ήταν μια σωστή απόφαση αλλά σε μια εντελώς ακατάλληλη στιγμή 
αποξαίνοντάς μας από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, τώρα που τους έχουμε ανάγκη 
περισσότερο από ποτέ.

Όταν, τελικά, όλα τα κράτη της ΕΕ που βρέχουν τη Μεσόγειο δημιουργήσουν ΑΟΖ,
 θα πρέπει να σκεφτούμε σοβαρά ότι τα πραγματικά θαλάσσια σύνορά της Ευρώπης 
είναι αυτά της ΑΟΖ και όχι τα χωρικά μας ύδατα και να μπορέσουμε να πείσουμε 
τους εταίρους μας ότι θα είναι χρήσιμο η FRONTEX να ασχοληθεί με τα θέματα
 της έρευνας/διάσωσης και του προσφυγικού στα όρια των ΑΟΖ των κρατών-μελών.

Τώρα έφτασε η ώρα, σε αυτή την τόσο κρίσιμη περίοδο για το μέλλον της Ευρώπης 
να αναδειχτεί ο ουσιαστικός ρόλος της FRONTEX σαν ο πραγματικός φύλακας 
της Ε.Ε. που θα προστατεύει και την ΑΟΖ των κρατών-μελών της. 
Τι θα συμβεί εάν αρχίσουν και έρχονται πρόσφυγες από την Συρία κατευθείαν
 προς τις ακτές της Κύπρου; Δηλαδή η FRONTEX θα περιμένει τους πρόσφυγες
 στα 12 ν.μ. που είναι τα χωρικά ύδατα της Κύπρου;
 Εάν όμως η FRONTEX έχει ουσιαστική παρουσία για την φύλαξη
 της κυπριακής ΑΟΖ, τότε η Ευρώπη θα καταλάβει την αξία του διευρυμένου ρόλου 
αυτού του ευρωπαϊκού οργανισμού.
Γράφει ο Θεόδωρος Καρυώτης
mignatiou.com

Για θυμήσου Αλέξη Τσίπρα πως ξεκίνησε αυτή η χρονιά....τώρα που μας αφήνει.

Ο Τσίπρας ως…Προμηθέας Δεσμώτης
στο The Week
«Η εξέγερση της Ελλάδας»
 στο εξώφυλλο του περιοδικού.
Η «Εξέγερση της Ελλάδας» απασχολεί
 την αμερικανική έκδοση του περιοδικού The Week,
 το οποίο φιλοξενεί στο εξώφυλλό του ένα σκίτσο
 με τον πρωθυπουργό Αλέξης Τσίπρας ως.......
...........Προμηθέα Δεσμώτη, ο οποίος, τυλιγμένος
 με την ελληνική σημαία, απελευθερώνεται
 από τον βράχο του ευρώ.
«Θέτει η απόρριψη της λιτότητας
 από τους Έλληνες ψηφοφόρους σε κίνδυνο
 την Ευρωπαϊκή Ένωση;» διερωτάται το περιοδικό.

Απολαύστε σκηνές από την ταινία:JOYEUX NOËL" Καλά Χριστούγεννα" σε σκηνοθεσία Κριστιάν Καριόν

Γαλλο-γερμανική ταινία, 
σκηνοθεσία Κριστιάν Καριόν 
με τους: Ντάνιελ Μπριλ, Γκιγιόμ Κανέ, Νταϊάν Κρίγκερ
Τα Χριστούγεννα του 1914 συμβαίνει κάτι πρωτάκουστο στα γαλλο-ελβετικά σύνορα.
Άγγλοι, Γάλλοι και Γερμανοί στρατιώτες αφήνουν ό,τι τους χωρίζει στα χαρακώματα
 και μπαίνουν σε εκεχειρία για τις γιορτινές μέρες. 
Την αφορμή έδωσε το τραγούδι ενός Γερμανού τενόρου και της σοπράνο γυναίκας του.

ΑΠΟΠΟΙΗΣΗ: ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ TO ΒΙΝΤΕΟ ΔΕΝ ΦΤΙΑΧΤΗΚΕ 
ΜΕ ΣΚΟΠΟ TO ΚΕΡΔΟΣ. ΟΙ ΕΙΚΟΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ TO ΙΝΤΕΡΝΕΤ 
ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΠΙΘΥΜΩ ΝΑ ΕΠΩΦΕΛΗΘΩ ΑΠΟ ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ
 ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝ.

Copyright Disclaimer under Section 107 of the Copyright Act 1976, 
allowance is made for "fair use" for purposes such as criticism, comment, 
news reporting, teaching, scholarship, and research. 
Fair use is a use permitted by copyright statute that might otherwise be infringing. 
Non-profit, educational or personal use tips the balance in favor of fair use. 
I do not own the rights of the music.
 All audio and visual parts are the sole property of their respective owners.
This video is purely for entertainment and recreational purposes. 
No Copyright infringement intended! All rights go to its rightful owners.

Όταν, το πνεύμα των Χριστουγέννων νίκησε για μια στιγμή τον πόλεμο.

Η ιστορία της πιο περίεργης ανακωχής στα χαρακώματα 
για να παίξουν ποδόσφαιρο και ανταλλάξουν δώρα.
Τα Χριστούγεννα του 1914 οι στρατιώτες 
του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου άφησαν
 για λίγο τα όπλα και γύρισαν
 την πλάτη στον θάνατο.
Η ιστορία της πιο περίεργης ανακωχής στα χαρακώματα
 για να παίξουν ποδόσφαιρο και ανταλλάξουν δώρα.
Είχαν ήδη περάσει πέντε περίπου μήνες από την έναρξη του Πρώτου Παγκοσμίου 
Πολέμου και το πνεύμα των Χριστουγέννων έκανε την εμφάνισή του 
σε ένα από τα πιο απίθανα μέρη: στο κύριο και αποφασιστικότερο μέτωπο
της σύρραξης, το Δυτικό Μέτωπο.

Σε μια σειρά αυθόρμητων εκεχειριών, οι στρατιώτες γύρισαν την πλάτη στον πόλεμο 
και άφησαν τα όπλα τους για να τραγουδήσουν τα κάλαντα, να ανταλλάξουν δώρα, 
ακόμη και να παίξουν ποδόσφαιρο με τον εχθρό. Μια ξαφνική, έστω και προσωρινή,
 ειρήνη που έφερε χαρά και αισιοδοξία στα καταθλιπτικά χαρακώματα 
ενός αιματηρού πολέμου.

Ο Τσαρλς Μπρούερ δεν περίμενε ποτέ του ότι θα περνούσε την παραμονή
 των Χριστουγέννων βουτηγμένος στη λάσπη μέχρι τα γόνατα στη βόρεια Γαλλία. 
Στην πρώτη γραμμή του πολέμου, ο 19χρονος βρετανός έτρεμε στα χαρακώματα
 μαζί με τους άλλους στρατιώτες. Μετά την είσοδο της Βρετανίας στον πόλεμο 
τον Αύγουστο του 1914, πολλοί πίστευαν πως θα ξεμπέρδευαν γρήγορα 
με τον εχθρό και θα επέστρεφαν στα σπίτια τους για τις γιορτές. 
Περίπου πέντε μήνες αργότερα και ενώ ένα εκατομμύριο ζωές είχαν ήδη χαθεί
 ο πόλεμος είχε μετατραπεί σε μια σύγκρουση χαρακωμάτων χωρίς ελπίδα.
Παρότι απογοητευμένοι, οι στρατιώτες βρήκαν παρηγοριά στο γεγονός ότι η συνεχής βροχόπτωση είχε δώσει τη θέση της εκείνο το βράδυ της παραμονής 
των Χριστουγέννων σε έναν ασυννέφιαστο ουρανό. Η βραδιά ήταν ανησυχητικά
 ήσυχη μέχρι τη στιγμή που ένας αχνός ήχος, ασυνήθιστος για το πεδίο της μάχης,
 άρχισε να ακούγεται και να δυναμώνει με την ώρα. 
Ήταν ένα χριστουγεννιάτικο τραγούδι. Και μπορεί οι γερμανικές λέξεις «Stille Nacht» 
να μην ήταν οικείες για τους Βρετανούς στρατιώτες, 
η μελωδία όμως της «Άγιας Νύχτας» σίγουρα ήταν.
Όταν οι Γερμανοί στρατιώτες τελείωσαν το τραγούδι, οι εχθροί τους ξέσπασαν
 σε επευφημίες. Συνηθισμένοι να απαντούν στα πυρά, οι Βρετανοί στρατιώτες 
άρχισαν με τη σειρά τους το τραγούδι, την αγγλική εκδοχή της «Άγιας Νύχτας».
Λίγες ώρες αργότερα ξημέρωνε Χριστούγεννα και κάτι ακόμη πιο αξιοσημείωτο
 έδωσε τη θέση του στα γεγονότα της περασμένης βραδιάς. 
Στρατιώτες και από τις δύο πλευρές του Δυτικού Μετώπου άρχισαν διστακτικά 
να αφήνουν τα χαρακώματα και να πλησιάζουν την «απαγορευμένη ζώνη»
 ανάμεσά τους προκειμένου να ευχηθούν ο ένας στον άλλον Καλά Χριστούγεννα.
Μπορεί οι πολιτικοί ηγέτες να είχαν αγνοήσει τις εκκλήσεις 
του Πάπα Βενέδικτου ΙΕ να σταματήσουν οι εχθροπραξίες την περίοδο των γιορτών, 
οι στρατιώτες στα χαρακώματα όμως αποφάσισαν να εφαρμόσουν 
τη δική τους ανεπίσημη, αυθόρμητη ανακωχή.
Ανταλλαγή δώρων και ευχών
Η χριστουγεννιάτικη ανακωχή που πέρασε στην ιστορία ήταν μια σειρά
 από ανακωχές που προήλθαν από τους ίδιους τους ανθρώπους που είχαν 
βιώσει τη φρίκη του πολέμου, σε μια προσπάθεια να έρθουν πιο κοντά 
σε ανθρώπινο επίπεδο με τον εχθρό απέναντί τους.
«Ανταλλάξαμε χειραψίες, ευχηθήκαμε ο ένας στον άλλον Καλά Χριστούγεννα
 και σύντομα συνομιλούσαμε σαν να γνωριζόμασταν για χρόνια», έγραφε 
ο Βρετανός δεκανέας Τζον Φέργκιουσον για τη συνάντησή του με τους Γερμανούς στρατιώτες. «Γελούσαμε και μιλούσαμε με άνδρες 
που μόλις λίγες ώρες πριν προσπαθούσαμε να σκοτώσουμε».
«Στις περισσότερες περιπτώσεις ήταν οι Γερμανοί που έστω και εμμέσως 
προσκαλούσαν σε εκεχειρία», γράφει ο Stanley Weintraub 
στο βιβλίο του «Άγια Νύχτα: Η ιστορία της χριστουγεννιάτικης εκεχειρίας
 του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου». «Αυτό συνέβαινε εν μέρει διότι
 οι Γερμανοί κέρδιζαν τον πόλεμο σε εκείνο το στάδιο και πολλοί 
από τους στρατιώτες είχαν εργαστεί στη Μεγάλη Βρετανία πριν τον πόλεμο 
και μπορούσαν να μιλήσουν αγγλικά».
Οι στρατιώτες αντάλλασσαν πρόχειρα δώρα, όπως τσιγάρα, σοκολάτες, λουκάνικα, 
αλκοόλ και πουτίγκες και διηγούνταν ιστορίες για τη φρίκη του πολέμου. 
Κάποιοι Γερμανοί στρατιώτες μάλιστα πρόσφεραν και βαρέλια μπίρας που είχαν
 αρπάξει από ένα ζυθοποιό και, σύμφωνα με τον Βρετανό στρατιώτη Φρανκ Ρίτσαρντς, έκαναν προπόσεις ευχόμενοι υγεία ο ένας στον άλλον και συμφωνώντας
ότι η γαλλική μπίρα δεν έλεγε και πολλά...

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η «λωρίδα του θανάτου» ανάμεσα στα χαρακώματα 
των δύο πλευρών μετατράπηκε σε γήπεδο ποδοσφαίρου.
 Ένας Γερμανός υπολοχαγός θυμάται: «Οι ομάδες σχηματίστηκαν γρήγορα 
για τον αγώνα στην παγωμένη λάσπη και οι Fritzes νίκησαν τους Tommies με 3-2. 
Και όταν οι στρατιώτες δεν είχαν στη διάθεσή τους δερμάτινες μπάλες
 για τους σκοπούς της φιλικής αθλητικής αναμέτρησης, αρκούσαν 
οι άδειες κονσέρβες και οι μικρές σακούλες γεμάτες άμμο.
Οι αντιδράσεις
Το χριστουγεννιάτικο πνεύμα δεν κατάφερε να αγγίξει όλους τους στρατιώτες, 
ειδικά αυτούς που είχαν πρόσφατα χάσει συντρόφους τους στη μάχη.
 Οι εχθροπραξίες συνεχίστηκαν σε διάφορα σημεία του μετώπου
 και σε ορισμένες περιπτώσεις στρατιώτες σκοτώθηκαν από εχθρικά πυρά καθώς
 έβγαιναν από τα χαρακώματα ελπίζοντας σε μια μέρα ανακωχής.
Μάλιστα η ανακωχή προκάλεσε προβληματισμό σε υψηλόβαθμους αξιωματούχους, 
που φοβήθηκαν ότι οι άνδρες τους μπορεί να χάσουν τη διάθεση για μάχη. 
Σε ορισμένους μάλιστα προκάλεσε ακόμη και οργή. 
Ανάμεσα σε αυτούς και ένας νεαρός Γερμανός δεκανέας που λίγο καιρό αργότερο
 θα ξεκινούσε τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, σύμφωνα με το History Channel. 
«Τέτοια πράγματα δεν πρέπει να συμβαίνουν σε περίοδο πολέμου», 
φώναξε ο Αδόλφος Χίτλερ στους συμπολεμιστές τους.
 «Δεν σας έχει απομείνει καθόλου γερμανική αίσθηση τιμής;».
Επιστροφή στην πραγματικότητα
Με το ηλιοβασίλεμα, οι στρατιώτες αποσύρθηκαν και πάλι στα χαρακώματα. 
Στα περισσότερα σημεία του μετώπου, ωστόσο, ο πόλεμος
 επέστρεψε στις 26 Δεκεμβρίου. 
Και όταν τα Χριστούγεννα ήρθαν ξανά στα χαρακώματα το επόμενο έτος, 
η εκεχειρία δεν ήρθε. Είχε ήδη περάσει ένας χρόνος και εκατομμύρια ζωές 
είχαν θυσιαστεί στο πεδίο της μάχης.
Τα όπλα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου δεν σίγησαν ξανά μέχρι
 την υπογραφή της οριστικής ανακωχής τον Νοέμβριο του 1918. 
Η εκεχειρία των Χριστουγέννων, ωστόσο, αποτέλεσε μια αξέχαστη και φωτεινή 
ανάμνηση για πολλούς ανθρώπους που ήρθαν αντιμέτωποι με τον θάνατο 
και τις κακουχίες. Χαρακτηριστική είναι η εξομολόγηση ενός Βρετανού στρατιώτη
 σε επιστολή που έγραψε την επομένη: «Δεν θα έχανα τη χθεσινή εμπειρία ακόμη 
και για το πιο υπέροχο χριστουγεννιάτικο δείπνο στην Αγγλία».
Δικό μας σχόλιο:
Υπάρχει και κινηματογραφική ταινία που διηγείται
 αυτό το περιστατικό αλλά δεν θυμάμαι τον τίτλο
 και πιθανόν να μπορείτε να την δείτε κι εδώ στο διαδίκτυο.
Μια παράκληση μόνο. 
Όποιος φίλος θυμάται τον τίτλο της ταινίας
 ας μας τον γράψει εδώ στα σχόλια.
Τελικά βρέθηκε ο τίτλος 
και σκηνές από την ταινία στο διαδίκτυο.
Απολαύστε τες: 

Ελληνικός Εθνικός ύμνος: Ανήκουν τα πνευματικά δικαιώματα σε ξένους;

Με αφορμή παλαιότερα δημοσιεύματα στο διαδίκτυο 
το όλο ζήτημα είχε φτάσει έως και στο κοινοβούλιο 
στη βουλή των Ελλήνων αλλά και σημερινή αναφορά
του όλου θέματος από τον τηλεπαρουσιαστή
της εκπομπής The2 night show στον τηλεοπτικό σταθμό
 Αντένα, ασχοληθήκαμε λίγο ψάχνοντας στο διαδίκτυο
 και ανακαλύψαμε αυτό:
Πιο συγκεκριμένα, η υπόθεση προέκυψε όταν αναρτήθηκε
στη δημοφιλή ιστοσελίδα του YouTube ένα δελτίο ειδήσεων 
των πρώην εργαζομένων της ΕΡΤ,  στο οποίο ακουγόταν 
ο εθνικός ύμνος.
Μετά το ανέβασμα του αρχείου οι διαχειριστές της ιστοσελίδας έλαβαν ειδοποίηση 
από τους διαχειριστές του YouTube, σύμφωνα με την οποία θα έπρεπε είτε να αφαιρέσουν
 τα ηχητικά τμήματα του βίντεο που έχουν πνευματικά δικαιώματα, είτε να επιτρέψουν 
στο YouTube να παίζει διαφημίσεις προκειμένου να αποδώσει στον κάτοχο 
των δικαιωμάτων το ποσό που του αναλογεί!
Σύμφωνα με το YouTube, τα δικαιώματα του μουσικού θέματος ανήκουν 
σε εταιρεία διαχείρισης και διανομής μουσικής που ιδρύθηκε το 2003 και διαθέτει 
ένα παγκόσμιο δίκτυο συλλογικής διαχείρισης και διανομής μουσικής και ταινιών. Δραστηριοποιείται σε 27 χώρες και διατηρεί σχέσεις ελέγχου με τα μεγαλύτερα
 διαδικτυακά μέσα παροχής περιεχομένου.
Ο υπουργός Πολιτισμού, Πάνος Παναγιωτόπουλος, στην απάντησή του στη Βουλή,
 καταλόγισε προσπάθεια πολιτικής εκμετάλλευσης του θέματος
από τους βουλευτές των ΑΝΕΛ.
Όπως υπογράμμισε ο κ. Παναγιωτόπουλος, ο εθνικός ύμνος έχει εμβληματικό
 χαρακτήρα και αξία για τον κάθε Έλληνα, διαβεβαιώνοντας παράλληλα ότι έχουν
 ληφθεί όλα τα απαραίτητα μέτρα για την πλήρη προστασία του, ώστε 
να αποτραπούν γεγονότα που ενοχλούν τους Έλληνες.
«Υπάρχει μια προσπάθεια να γίνει πολιτική εκμετάλλευση με τον εθνικό ύμνο.
 Ο εθνικός ύμνος δεν είναι απλό εθνικό δημιούργημα. 
Είναι η ψυχή του έθνους. έχει εμβληματικό χαρακτήρα και εμβληματική αξία 
για κάθε Έλληνα. Ανήκει στην εθνική ολότητα μας, στο έθνος μας»
 τόνισε χαρακτηριστικά ο υπουργός Πολιτισμού και προσέθεσε:
«Εμείς έχουμε παρέμβει και ήδη οι διαδικτυακές πλατφόρμες έχουν αναγνωρίσει 
ότι είναι δικό τους λάθος. Θέλω να διαβεβαιώσω ότι λαμβάνουμε όλα εκείνα 
τα απαραίτητα μέτρα, ώστε ο εθνικός ύμνος να τύχει πλήρους προστασίας 
και να μην έχομε τέτοια γεγονότα που ενοχλούν το σύνολο των Ελλήνων,
 ανεξάρτητα του τι ψηφίζουν».

Ο Ύμνος εις την Ελευθερίαν 
είναι ο εθνικός ύμνος της Ελλάδας.
Το ποίημα γράφτηκε από τον Διονύσιο Σολωμό τον Μάιο του 1823 στην Ζάκυνθο 
και ένα χρόνο αργότερα τυπώθηκε στο Μεσολόγγι.

Το σύνολο της πρώτης μελοποίησης του «Ύμνου εις την Ελευθερίαν» τυπώθηκε
 για πρώτη φορά σε 27 μέρη στο Λονδίνο το 1873, ένα χρόνο μετά το θάνατο του συνθέτη του
. Ο αντισυνταγματάρχης ε.α. Μαργαρίτης Καστέλλης, πρώην διευθυντής Μουσικού Σώματος, διασκεύασε τον «Εθνικό Ύμνο» για μπάντα, κι αυτή η μεταγραφή 
(από την οποία απουσιάζει η σύντομη εισαγωγή) ανακρούεται από τις στρατιωτικές 
μπάντες ως σήμερα. Πάντως, αξίζει να σημειωθεί ότι στα επτανησιακά μουσικά αρχεία 
σώζονται διασκευές του έργου για μπάντα χρονολογούμενες τουλάχιστον 
από τη δεκαετία του 1840.

Το ποίημα «Ύμνος εις την Ελευθερίαν» αποτελείται από 158 τετράστιχες στροφές· 
από αυτές οι 24 πρώτες στροφές καθιερώθηκαν ως εθνικός ύμνος το 1865.
 Από αυτές μόνο οι δυο πρώτες είναι εκείνες που ανακρούονται και συνοδεύουν πάντα 
την έπαρση και την υποστολή της σημαίας και ψάλλονται σε επίσημες στιγμές και τελετές. 
Κατά τη διάρκεια της ανάκρουσής του αποδίδονται ορθίως τιμές 
στρατιωτικού χαιρετισμού «εν ακινησία».
Χρησιμοποιείται επίσης ως εθνικός ύμνος 
της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Σε γνωρίζω από την κόψη
του σπαθιού την τρομερή,
σε γνωρίζω από την όψη
που με βιά μετράει τη γη.

Απ' τα κόκκαλα βγαλμένη
των Ελλήνων τα ιερά,
και σαν πρώτα ανδρειωμένη,
χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2015

Ποιοι παράγοντες καταδεικνύουν θετικές εξελίξεις-στροφή της ελληνικής οικονομίας;

Ο επικεφαλής της ομάδας των τεχνοκρατών
 της Κομισιόν στην Αθήνα έδωσε την καλή 
είδηση προαναγγέλλοντας ότι είναι ειλημμένη 
η απόφαση για ελάφρυνση του χρέους της Ελλάδας.
Το θέμα δεν είναι αν θα ληφθεί απόφαση
για απομείωση του ελληνικού χρέους αλλά με ποιους 
όρους θα γίνει και το πως θα γίνει.
«Αρχές Ιανουαρίου, εάν όλα πάνε καλά, θα προχωρήσει η συζήτηση 
για την ελάφρυνση του χρέους. Όχι αν θα γίνει, αλλά τους όρους πώς θα γίνει»
 υποστήριξε ο επικεφαλής του κλιμακίου της Κομισιόν στην Ελλάδα, Ντέκλαν Κοστέλο.

Επιμήκυνση του ελληνικού χρέους μπορεί να γίνει με αύξηση του χρόνου
αποπληρωμής του και με αρνητικό επιτόκιο. Δηλαδή το ποσοστό αποπληρωμής 
του χρέους επί του ΑΕΠ μπορεί να μειώνεται σε ετήσια βάση και να πέσει μέχρι και 50%

«Τον Αύγουστο περιμέναμε ύφεση, τελικά ίσως έχουμε μηδέν τοις εκατό ανάπτυξη
 το 2015, ούτε απαραίτητα αρνητικό πρόσημο το 2016» εκτίμησε 
από την πλευρά του ο Ντέκλαν Κοστέλο, επικεφαλής του κλιμακίου
 της Κομισιόν στην Ελλάδα στην ομιλία του στο συνέδριο του Economist.

«Η ανάπτυξη εξαρτάται από την επιτυχή αξιολόγηση που προχωράει επιτυχώς» 
και εξέφρασε την ελπίδα να δούμε «ταχύτατη μείωση
 των κεφαλαιακών ελέγχων μέσα στο 2016».

«Οι εκλογές και ο ανασχηματισμός έφεραν καθυστερήσεις»

«Κόκκινα δάνεια, μισθολογικό βάρος του δημοσίου, μέτρα ενίσχυσης εσόδων, 
άνοιγμα της αγοράς ηλεκτρισμού, νέα ανεξάρτητη ΓΓΔΕ είναι τα κρίσιμα
 ζητήματα που απομένουν να επιλυθούν» σύμφωνα με τον Ντέκλαν Κοστέλο.

«Έχουμε ανησυχίες γιατί βλέπουμε σημαντικές επενδύσεις να καθυστερούν 
για ασήμαντους λόγους και άχρηστα εμπόδια» έκλεισε την τοποθέτησή του ο κ. Κοστέλο.

«Πρέπει αυτός να είναι ο τελευταίος γύρος ανακεφαλαίωσης των τραπεζών» 
δήλωσε ο Ράσμους Ρέφερ, επικεφαλής του κλιμακίου της Ευρωπαϊκής
 Κεντρικής Τράπεζας στο κουαρτέτο των δανειστών.

«Τα κόκκινα δάνεια αναστέλλουν την ανάπτυξη και πρέπει να αντιμετωπιστούν 
και δεν υπάρχουν πολλές προτάσεις για το πώς θα γίνει 
η διαχείριση των κόκκινων δανείων»

«Πολλά έχουν επιτευχθεί, αλλά υπάρχουν πολλές προκλήσεις» συνέχισε 
ο επικεφαλής των τεχνοκρατών της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

"Το ζητούμενο τώρα είναι η σταθερότητα. Πρέπει να εφαρμοσθεί το μνημόνιο".

Ακριβώς εδώ είναι το πρόβλημα, πως να εφαρμοσθεί το μνημόνιο 
σε έναν λαό που έχει εξαθλιωθεί.

Υπάρχει περίπτωση να σημειωθούν θετικές εξελίξεις στην ελληνική οικονομία 
το 2016 και να δούμε κάποια πρώτα σημάδια ανάκαμψης 
της κατεστραμμένης οικονομικής δομής της χώρας;

Ή για να το πάρουμε "από την ανάποδη"; 
Υπάρχει περίπτωση να έχουμε δει τον "πάτο" της οικονομικής καταστροφής;

Σε πολιτικό επίπεδο, τίποτα δεν προμηνύει κάτι τέτοιιο.
 Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όσο και αν ακόμα έχει κάποιες καλές και αγαθές
 προθέσεις, ουσιαστικά έχει δώσει δείγματα "μία από τα ίδια" 
στην οικονομική πολιτική. "Δεμένοι χειροπόδαρα" με τα capital controls 
και επιβαρυμένοι με αριστερές ιδεοληψίες, ρημάζουν την μεσαία τάξη 
στην φορολογία και σκοτώνουν εν τη γεννέση τους όποιες επενδυτικές 
προσπάθειες από το εξωτερικο.

Πλέον για να παιχθεί το παιχνίδι της εγγραφής υπεραξιών, βασικός μοχλός
 σε οποιαδήποτε επενδυτική προσπάθεια, τα όποια δημόσια περιουσιακά 
στοιχεία θα πωλούναι για ένα κομμάτι ψωμί και σε ρυθμό "πολυβόλου".

Οι Ρώσοι έχουν χρήμα και που για δικούς τους λόγους γεωστρατηγικούς 
λόγους θα πλήρωνων καλά για ΟΣΕ, λιμάνια κλπ, είναι πρακτικά αποκλεισμένοι
 από την ελληνική αγορά απορκατικοποιήσεων που ελέγχεται 100% από το κουαρτέτο.
 Το ίδιο ισχύει σε μικρότερο βαθμό και για τους ΚΙνέζους, αλλά και για τους Αραβες.

Μια οικουμενική θα ήταν η τέλεια λύση για τους ξένους για να "δέσουν" το σύνολο 
του ελληνικού πολιτικού συστήματος, αλλά και για να μην πιστωθεί μόνο
 ένα κόμμα ή μία κυβέρνηση κάποιες θετικές εξελίξεις 
(θετικές υπό όρους και προϋποθέσεις".

Δηλαδή την χρονική και επιτοκιακή αναδιιάρθρωση του ελληνικού χρέους 
και ίσως την έξοδο από τα capital controls μέσα στο 2016.

Ο επικεφαλής της ομάδας των τεχνοκρατών της Κομισιόν στην Αθήνα
 Ντέκλαν Κοστέλο δηλώνει πάντως ότι "είναι ειλημμένη η απόφαση
 για ελάφρυνση του χρέους της Ελλάδας".

Το θέμα δεν είναι αν θα ληφθεί απόφαση για απομείωση του ελληνικού χρέους
 αλλά με ποιους όρους θα γίνει και το πως θα γίνει.

"Αρχές Ιανουαρίου, εάν όλα πάνε καλά, θα προχωρήσει η συζήτηση 
για την ελάφρυνση του χρέους. Όχι αν θα γίνει, αλλά τους όρους πώς θα γίνει" 
υποστήριξε ο επικεφαλής του κλιμακίου της Κομισιόν στην Ελλάδα.

Επιμήκυνση του ελληνικού χρέους μπορεί να γίνει με αύξηση του χρόνου 
αποπληρωμής του και με αρνητικό επιτόκιο. Δηλαδή το ποσοστό αποπληρωμής 
του χρέους επί του ΑΕΠ μπορεί να μειώνεται σε ετήσια βάση και να πέσει μέχρι και 50%

"Τον Αύγουστο περιμέναμε ύφεση, τελικά ίσως έχουμε μηδέν τοις εκατό ανάπτυξη
 το 2015, ούτε απαραίτητα αρνητικό πρόσημο το 2016" εκτίμησε από την πλευρά του
 ο Ντέκλαν Κοστέλο, επικεφαλής του κλιμακίου της Κομισιόν στην Ελλάδα
 στην ομιλία του στο συνέδριο του Economist.

"Η ανάπτυξη εξαρτάται από την επιτυχή αξιολόγηση που προχωράει επιτυχώς» 
και εξέφρασε την ελπίδα να δούμε «ταχύτατη μείωση των κεφαλαιακών ελέγχων
 μέσα στο 2016".

"Οι εκλογές και ο ανασχηματισμός έφεραν καθυστερήσεις".

"Κόκκινα δάνεια, μισθολογικό βάρος του δημοσίου, μέτρα ενίσχυσης εσόδων,
 άνοιγμα της αγοράς ηλεκτρισμού, νέα ανεξάρτητη ΓΓΔΕ είναι τα κρίσιμα 
ζητήματα που απομένουν να επιλυθούν" σύμφωνα με τον Ντέκλαν Κοστέλο.

"Έχουμε ανησυχίες γιατί βλέπουμε σημαντικές επενδύσεις να καθυστερούν
 για ασήμαντους λόγους και άχρηστα εμπόδια" έκλεισε την τοποθέτησή του ο κ. Κοστέλο.

"Πρέπει αυτός να είναι ο τελευταίος γύρος ανακεφαλαίωσης των τραπεζών.
 Τα κόκκινα δάνεια αναστέλλουν την ανάπτυξη και πρέπει να αντιμετωπιστούν 
και δεν υπάρχουν πολλές προτάσεις για το πώς 
θα γίνει η διαχείριση των κόκκινων δανείων. 
Πολλά έχουν επιτευχθεί, αλλά υπάρχουν πολλές προκλήσεις" δήλωσε
 ο Ράσμους Ρέφερ, επικεφαλής του κλιμακίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής 
Τράπεζας στο κουαρτέτο των δανειστών.

Πάντως, μετά μετά την ολοκλήρωση της ανακεφαλαιοποίησης
 των ελληνικών τραπεζών και την έναρξη των ρυθμίσεων για τα "κόκκινα δάνεια" 
έχουν αρχίσει να εμφανίζονται και πάλι με... διακριτικό τρόπο "θετικά" 
δημοσιεύματα στον διεθνή τύπο για το αξιοπρόσεκτο των εγχώριων τραπεζών.

Τι είναι αυτό που ξαφνικά συγκεντρώνει την προσοχή των αναλυτών 
στις "ευκαιρίες" στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα παρά το ότι η απώλεια
 των καταθέσεων αθροιστικά με τον όγκο των κόκκινων δανείων
 δείχνει μία απώλεια... βάσης της τάξης των 200 δισ. και πάνω;

Η αισιοδοξία για τις πολιτικές εξελίξεις και την πορεία του προγράμματος; 
Στα δημοσιεύματα η πολιτική αισιοδοξία για το μέλλον της κυβερνητικής
 σταθερότητας δεν περισσεύει, παρά το γεγονός ότι αναδεικνύουν το "oxi" 
του δημοψηφίσματος και την "kolotoumpa" σαν τις λέξεις της χρονιάς στην Ευρώπη...

Η αιτία της προσεκτικής αλλαγής στάσης βρίσκεται αλλού.

Η ανακεφαλαιοποίηση έδωσε κάλυψη μέσω των "προβλέψεων" 
για τα 117 δισ. "κόκκινα δάνεια" στους ισολογισμούς των τραπεζών.

Όμως με τις προβλέψεις στο συρτάρι για παν ενδεχόμενο οι τράπεζες έχουν
 μπροστά τους ένα πρόσθετο έσοδο που υπολογίζεται ότι θα κινηθεί 
μεταξύ 35 και 45 δισ. ευρώ και δεν είναι άλλο από την περιβόητη 
"ανακτησιμότητα των κόκκινων δανείων".

Τα χρήματα αυτά που τώρα δεν υπάρχουν στους τραπεζικούς ισολογισμούς 
θα αρχίσουν να μεταφέρονται σ’ αυτούς μέσα στα επόμενα δύο χρόνια από τις τσέπες
 των δανειοληπτών για να προστεθούν στα "έσοδα" των τραπεζών. 
Και 30 δισ. να μπούν, δεν θα είναι καθόλου άσχημα. 
Τα πειρατικά fund και οι εξώσεις των δανειοληπτών θα φροντίσουν για αυτά...

Και αυτά από κάθε άποψη ξεπερνούν κατά πολύ 
ην σημερινή κεφαλαιοποίηση των τραπεζών.

Η προσδοκία λοιπόν δεν είναι μόνο η ανάδυση των τιμών των μετοχών από τα......
..........βάθη που βρίσκονται σήμερα στην επιφάνεια των χρηματιστηριακών αξιών, 
αλλά και περίπου 40 δισ. ευρώ που θα προστεθούν στα καθαρά κέρδη
 των τραπεζών από την ανακτησιμότητα των ξεγραμμένων "κόκκινων δανείων".

Και στο σημείο αυτό ανοίγει ένα άλλο κρίσιμο κεφάλαιο.

Αφού αυτό θα είναι το βασικό στοιχείο κερδοφορίας τα επόμενα χρόνια, 
κρίσιμος όρος για την επίτευξή του είναι το πώς θα κινηθούν οι διοικήσεις 
των τραπεζών στην κατεύθυνση αυτή. Η πρόθεση των "θεσμών" είναι να κριθούν
 μέσα στο επόμενο εξάμηνο οι διοικήσεις των τραπεζών 
από την αποτελεσματικότητά τους σ’ αυτόν ακριβώς τον τομέα. 
Πρόκειται μάλιστα σύντομα να συγκροτηθεί μία ανεξάρτητη Επιτροπή 
η οποία θα αναλάβει αυτή την δουλειά.

Και οι σχετικές διαβουλεύσεις δίνουν και παίρνουν, καθώς από αυτή 
την Επιτροπή θα κριθεί το αν οι νυν τραπεζίτες θα παραμείνουν 
ή θα αντικατασταθούν ή θα τους αποδοθούν και ευθύνες 
για τα αποτελέσματα της μέχρι τώρα διαχείρισής τους...

Και ο λόγος που αυτή τον φορά οι "ρυθμίσεις" αυτές δεν μπορούν να γίνουν με όρους παρελθόντος είναι η προσδοκία "επιστροφής" ουλάχισοτν 40 δισ. ευρώ.

Ολα αυτά σε μία οικονομία κατεστραμμένη, που όμως περιμένει να επιστρέψει
στα τουριστικά ρεκόρ (το 2014 και το 2015 οι χρονιές οικονομικά δεν πήγαν
 τόσο καλά όσο το 2013 πλην Μυκόνου, Σαντορίνης και κάποιων επιμέρους περιοχών), 
βασικά λόγω ρωσικού τουριστικού ρεύματος. από τα 4-6 εκατομμύρια Ρώσων 
τουριστών που δεν θα ταξιδέψουν εφέτος σε Τουρκία και Αίγυπτο,
 το 1 εκατομμύριο μπορεί να έρθει στην Ελλάδα εύκολα. 
Το 2015 είχαν έρθει μόλις 600.000...
του Γιάννη Πετρίδη