Σάββατο 20 Ιουλίου 2019

Καταδρομική Επιχείρηση Αλλοδαπών Έξω Από Την Γερμανική Πρεσβεία: Τρεις Αστυνομικοί Τραυματίες.

Ένα περίεργο συμβάν σημειώθηκε το απόγευμα της Παρασκευής -μάλιστα μετά 
το σεισμό των 5,1 Ρίχτερ- έξω από τη Γερμανική πρεσβεία.

Όπως αποκαλύφθηκε σήμερα ομάδα περίπου 20 ατόμων, λίγες ώρες
 μετά τον σεισμό, επιτέθηκαν με καταδρομική επιχείρηση έξω
 από την πρεσβεία της Γερμανίας το απόγευμα της Παρασκευής.

Η επίθεση έγινε στις 18:30, ενώ στις 14:13 είχε εκδηλωθεί η ισχυρή 
σεισμική δόνηση στην Αττική.

Ομάδα είκοσι περίπου ατόμων, οι περισσότεροι δε εξ αυτών αλλοδαποί, 
 επιτέθηκαν σε αστυνομικούς που λάμβαναν μέτρα τάξης στη συμβολή των οδών
 Καραολή Δημητρίου και Βασ. Σοφίας, κοντά στην πρεσβεία της Γερμανίας.

Κτυπώντας  τους αστυνομικούς με καδρόνια, μπουνιές και κλωτσιές, 
οι αλλοδαποί επιχείρησαν να διασπάσουν τον αστυνομικό φραγμό
 και να προσεγγίσουν το κτίριο της πρεσβείας.

Οι αστυνομικοί απέτρεψαν την επίθεση και κατάφεραν να συλλάβουν 
τα έξι άτομα (πέντε αλλοδαποί και ένας ημεδαπός), τα οποία
 στην προσπάθεια τους να αποτρέψουν τη σύλληψη αντιστάθηκαν, 
κτυπώντας μανιωδώς τους αστυνομικούς με τα χέρια και τα πόδια τους.

Σύμφωνα με την ΕΛΑΣ κατά την επιχείρηση για την αποτροπή της επίθεσης 
και τη σύλληψη των ατόμων τραυματίστηκαν και τρεις αστυνομικοί, 
που φέρουν εκδορές και οιδήματα σύμφωνα με γνωμάτευση του 401 Γ.Σ.Ν.Αθηνών.

Επιπλέον οι πέντε συλληφθέντες αλλοδαποί αρνήθηκαν την προβλεπόμενη
 από το νόμο διαδικασία δακτυλοσκόπησής τους.

Σε βάρος των συλληφθέντων σχηματίσθηκε δικογραφία για τα αδικήματα
 της σωματικής βλάβης, απόπειρας επικίνδυνης σωματικής βλάβης 
κατά συναυτουργία, αντίστασης, εξύβρισης, διατάραξης κοινής ειρήνης,
 παράβαση του Νόμου περί όπλων και άρνηση υποβολής σε δακτυλοσκόπηση.

Οι συλληφθέντες οδηγήθηκαν σήμερα στην Εισαγγελία 
Πλημμελειοδικών Αθηνών, αλλά αφέθηκαν ελεύθεροι(!) με «περιοριστικούς» όρους 
εμφάνισης σε αστυνομικό τμήμα κτλ. ενώ ορίστηκε η κλασική τακτική δικάσιμος
Εάν θα τους ξαναδούν οι Αρχές παίζει.

Κόρινθος: Ευτυχώς σήμερα που δεν είχε νερό στην ντουζιέρα, δεν είχε τσούχτρα όπως χθες.


Είχε ακολουθηθεί η πολιτική του μη μου τους κύκλους τάραττε».

Κ. Χατζηδάκης: Η ΔΕΗ είναι αυτοπαγιδευμένη
 «Δεν είμαι ταχυδακτυλουργός»

Πως διαχειρίστηκε ο Ελευθέριος Βενιζέλος τις οικονομικές υποχρεώσεις της χώρας μετά τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο;

Το πρώτο τέταρτο του 20ού αιώνα, δεν είχε φανεί τυχερό για την ελληνική οικονομία. 
Ο προηγούμενος αιώνας τής είχε κληροδοτήσει τον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο
 των Μεγάλων Δυνάμεων, με περιορισμούς στη νομισματική
 και δημοσιονομική πολιτική, βαρύτατα χρέη και απώλεια της εκμετάλλευσης
 των κρατικών μονοπωλίων.
 Τη σύνδεση της δραχμής με τον «κανόνα του χρυσού» το 1910, ακολούθησαν
 οι Βαλκανικοί Πόλεμοι, που αυξήσανε μεν το έδαφος της επικράτειας, 
αλλά πληρώθηκαν με βαρύτατο τίμημα αίματος. 
Ακολουθεί η διάσπαση της χώρας με το Κίνημα της Θεσσαλονίκης, 
η εμπλοκή της Ελλάδας στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, η εκστρατεία
 στην Κριμαία, ο ελληνοτουρκικός πόλεμος και η Μικρασιατική Καταστροφή, 
ο Εθνικός Διχασμός, η «επίσημος αγχόνη του Παγκάλου», η ευρωπαϊκή
 νομισματική κρίση. 
Στα τέλη του 1926, η οικουμενική κυβέρνηση του Αλεξάνδρου Ζαΐμη, 
με υπουργό Οικονομικών τον Γεώργιο Καφαντάρη, είχε μπροστά της αναμφίβολα,
 ένα τεράστιο έργο να πραγματοποιήσει. ... 
...................................................................................................................................................................
 Για τον Ε. Βενιζέλο, ωστόσο, το μοιραίο λάθος του Καφαντάρη 
ήταν η αποδοχή του χρυσού ως ενιαίας βάσης υπολογισμού των χρεών: 
Η συμφωνία του ’18 για την προμήθεια του πολεμικού υλικού δεν ανέφερε 
πουθενά ότι η αξία των 539 εκατ. φράγκων αφορούσε χρυσά φράγκα και όχι
 υποτιμημένα γαλλικά χαρτονομίσματα -ενώ, αντιθέτως, τα τραπεζογραμμάτια 
με τα οποία ενισχύθηκαν τα γαλλικά στρατεύματα επί ελληνικού εδάφους
 πληρώθηκαν σε δραχμές, όταν η δραχμή ήταν ακόμη σκληρό νόμισμα
 συνδεδεμένο με τον κανόνα του χρυσού και ισότιμο με το χρυσό φράγκο.  
Τι σήμαινε αυτό στην πράξη; 
Εάν το χρέος της Γαλλίας απέναντι στην Εθνική Τράπεζα θεωρείτο χρέος 
ιδιωτικού χαρακτήρα, ο συμψηφισμός του με τα κρατικά πολεμικά χρέη
 της Ελλάδας δεν θα ήταν δυνατός -και η Γαλλία θα καλείτο να αποπληρώσει 
την οφειλή της σε χρυσό, ή σε αντίστοιχης αξίας νόμισμα. 
Με τον διακανονισμό του Καφαντάρη, όμως,
 η Ελλάδα καλείτο να καλύψει η ίδια τη ζημία 
αυτή της Τράπεζας, με μια δραχμή που είχε χάσει 
τα 4/5 της αξίας της σε σχέση με το 1919. 
 «Μόνος ρυθμιστής των διαφορών μεταξύ των κρατών 
είναι η καλή πίστις» απάντησε ο Γ. Καφαντάρης. 

Το χρέος για το πολεμικό υλικό των 539 εκατ. φράγκων, «αποτελείτο από υλικά 
τα οποία επρομηθεύθη η Γαλλία από το εξωτερικόν, δανεισθείσα και αναλαβούσα 
την εξόφλησιν αυτού εις νόμισμα υγιές».  
Η Γαλλία αγόρασε από το εξωτερικό μονάχα ένα μέρος των πρώτων υλών 
για την πολεμική της βιομηχανία -αντέταξε ο Ε Βενιζέλος. 
Από κει και πέρα, η κατεργασία των πυρομαχικών «εγίνετο εις την Γαλλίαν, 
εντός γαλλικών εργοστασίων, με γαλλικές εργατικάς χείρας
 και υπό την τεχνικήν διεύθυνσιν Γάλλων». 
 «Αν επρόκειτο να αποβλέψωμεν εις την κατίσχυσιν των απόψεών μας, όχι 
δι’ επιβολής, αλλά δια των ηθικών παραγόντων, θα ήτο παραλογισμός 
να εμφανισθώμεν ενώπιον κρατών αμερολήπτων και να καταγγείλωμεν 
την Γαλλίαν δια τας πιέσεις εναντίον μας» απάντησε ο Γ. Καφαντάρης. 

«Η απαίτηση της Ελλάδας να πληρωθεί σε χρυσό και να πληρώσει σε χαρτί
 δεν θα ήταν δυνατόν να υποστηριχθεί βάσιμα, ούτε μπορούσε η συμφωνία 
Γαλλίας-Εθνικής Τράπεζας να θεωρείται ιδιωτική. 
Είναι ή δεν είναι περιουσία του κράτους το χαρτονόμισμα;» ρώτησε ο αρχηγός 
των Προοδευτικών.  
«Η τράπεζα εξέδωκε το χαρτονόμισμα -δεν το εξέδωκε το κράτος», απάντησε 
ο Ε. Βενιζέλος. 
Από κει και πέρα, «η Γαλλία είχε γίνει ο σημαιοφόρος της ιδέας της διαιτησίας, 
ώστε της ήτο ηθικώς αδύνατον να εκτεθή εις τον κίνδυνον τού να καταγγελθεί
 δημοσία ως αρνουμένη να παραδεχθή αυτήν». 
 «Φρονώ και πιστεύω ότι δεν ηδυνάμην να είπω εις την Κοινωνίαν των Εθνών
 «παρατηρήσατε η Γαλλία κατά ποίον τρόπον θέλει να στραγγαλίση τα δίκαια 
της Ελλάδος»» απάντησε ο Γ. Καφαντάρης.
 «Αναμφισβητήτως εάν ενεφανιζόμην ούτω, θα κατεβαράθρωνα τα δίκαια 
της χώρας την οποίαν αντιπροσώπευον» συμπλήρωσε. 
Το «κούρεμα» του χρέους 
 Μετά από δύο χρόνια σκληρών διαπραγματεύσεων και με εντονότατη 
αμφισβήτηση από τον Τύπο της αντιπολίτευσης, ο Ελευθέριος Βενιζέλος 
θα φέρει στην Ολομέλεια της Βουλής, τον Απρίλιο του 1930, 
τη δική του συμφωνία για τα ελληνογαλλικά χρέη. 

Σ’ αυτήν, η Ελλάδα εμφανίζεται οφειλέτης της Γαλλίας κατά 144.144.512 
γαλλικά «φράγκα Πουανκαρέ» -ποσόν που αντιστοιχούσε σε 28,8 εκατ. 
χρυσά φράγκα και ποσοστό μόλις 16,2% επί της χαμηλότερης προσφοράς 
που είχε παρουσιάσει η Γαλλία επί Καφαντάρη. 
Και το ποσό αυτό, η Ελλάδα καλείτο να το εξοφλήσει σε 36 χρόνια.  

Η διευθέτηση, βεβαίως, απείχε κατά πολύ των αρχικών ελληνικών αξιώσεων, 
που θέλαν τη Γαλλία οφειλέτη της Ελλάδας. 
Το τελικό ποσόν των 28,8 εκατ. χρυσών φράγκων,
 ωστόσο, πληρωτέων στο τρέχον γαλλικό νόμισμα, 
δεν έπαυε να αποτελεί ένα δραστικό «κούρεμα» 
κατά 83,8% των χαμηλότερων γαλλικών απαιτήσεων.

Η μεγαλύτερη επιτυχία της διαπραγμάτευσης 
του Ε. Βενιζέλου, ωστόσο, δεν ήταν το κούρεμα
 καθαυτό, αλλά η αύξηση του ποσοστού 
που θα ελάμβανε η Ελλάδα από τις πολεμικές 
επανορθώσεις των ηττημένων του Α’ Παγκοσμίου 
Πολέμου -μιαν αύξηση που ο Βενιζέλος εξασφάλισε, 
ακριβώς με πρόσχημα την ανάγκη αποπληρωμής 
των πολεμικών χρεών της Ελλάδας. 
 Διακρίνοντας πως η Βρετανία και η Γαλλία είχαν
 εμπλακεί σε έναν ανταγωνισμό πολιτικής επιρροής
 απέναντι στους ηττημένους, και ήδη προέβαιναν 
η καθεμία για λογαριασμό της σε εκπτώσεις 
προς την Γερμανία και τους συμμάχους της,
 ο Βενιζέλος διεκδίκησε με επιμονή και πέτυχε, 
στη Διάσκεψη της ΚτΕ στη Χάγη το 1929, 
να εξαπλασιάσει το ποσοστό των αποζημιώσεων
 που θα ελάμβανε η Ελλάδα
 από τις «ανατολικές επανορθώσεις», από 12,7% 
που της επιμεριζόταν αρχικά σε 76,73%.  

Με τον τρόπο αυτό, ο Βενιζέλος υπερκάλυψε 
τα πολεμικά χρέη της Ελλάδας που εκκρεμούσαν
 προς τη Βρετανία, τις ΗΠΑ και τη Γαλλία, 
ύψους 8,17 εκατ. λιρών, καθώς η Ελλάδα λάμβανε 
από τη Γερμανία, τη Βουλγαρία, την Ουγγαρία 
και την Τσεχοσλοβακία συνολικά περίπου 
16,7 εκατ. λίρες Αγγλίας. 
Η οικονομική βελτίωση της δανειακής θέσης 
της Ελλάδας υπήρξε θεαματική, χωρίς να προκύψει 
ρήξη των σχέσεων της Ελλάδας με τους εταίρους της,
 αν και στην τελική φάση της διαπραγμάτευσής του, 
ο Έλληνας πρωθυπουργός όντως απείλησε 
να καταγγείλει τη Γαλλία στη γενική συνέλευση 
της Κοινωνίας των Εθνών. 
Επί της ουσίας, πάντως, η διευθέτηση κάλυπτε 
μονάχα κατά 35% το χρέος της Γαλλίας 
προς την Εθνική Τράπεζα, ενώ δεν κάλυπτε 
την απώλεια των πολεμικών πιστώσεων που είχαν 
επιμεριστεί για την Ελλάδα, 
αλλά ουδέποτε εισπράχθηκαν. 
Ακριβώς γι’ αυτό το λόγο, ο ηγέτης
 του Λαϊκού Κόμματος, Παναγής Τσαλδάρης, 
προέβη στην πικρή διαπίστωση πως 
«όλαι αι δυνάμεις επληρώθησαν όλα τα χρέη των, 
έμεινε δε εις αυτάς και ένα ποσόν, εις άλλας 
περισσότερον και εις άλλας ολιγώτερον, 
μεταξύ 13,5 και 63% -ενώ εις ημάς, όχι μόνον
 δεν θα μείνη ουδέ οβολός πέραν των χρεών μας, 
αλλά τουναντίον, ουδέ αυτά τα χρέη μας εξοφλούνται». (ΑΜΠΕ)... 

Μήπως να το ξανακάναμε κήπο όπως στην δεκαετία του 60; (2 παλιές φωτογραφίες)



Κόρινθος: Τι....να μας πουν οι Κολωνακιώτες;




Πιλοποιείο Πουλόπουλου Περιοχή: οδός Θεσσαλονίκης 19 & Ηρακλειδών 66Α


Πιλοποιείο Πουλόπουλου
Περιοχή: οδός Θεσσαλονίκης 19
 & Ηρακλειδών 66Α
Έτος: 1896
Περιγραφή: 
Το εργοστάσιο που υψώνεται στη συμβολή των οδών Θεσσαλονίκης
 και Ηρακλειδών, δίπλα στις γραμμές του ΗΣΑΠ, οικοδομήθηκε το 1896
 από τον επιχειρηματία Ηλία Πουλόπουλο (1850-1930). 
Είναι το παλαιότερο πιλοποιείο της Αθήνας, ευρύτερα γνωστό ως "ΠΙΛ-ΠΟΥΛ"
 (Πιλοποιείο Πουλόπουλου), στο οποίο απασχολούνταν
 περίπου 250 εργαζόμενοι (1898). 
Πρόκειται για ένα αξιόλογο δείγμα βιομηχανικής αρχιτεκτονικής της εποχής του, 
το οποίο στην πλήρη ακμή του καταλάμβανε όλο το οικοδομικό
 τετράγωνο Θεσσαλονίκης, Ηρακλειδών, Φλυέων και Αμφικτύονος, 
ανεπτυγμένο με διαδοχικά κτίσματα γύρω από ένα κεντρικό προαύλιο. 
Ενδιαφέρον παρουσιάζουν ορισμένα διάσπαρτα νεοκλασικά στοιχεία 
(όπως π.χ. οι παραστάδες των ανοιγμάτων με τα δωρικά επίκρανα),
 που μαρτυρούν τον επικρατούντα τότε αρχιτεκτονικό συρμό,
 ενώ στους τοίχους του κτιρίου είναι ορατά ακόμη τα ίχνη από τις σφαίρες
 των Δεκεμβριανών του 1944. 
Το εναπομείναν τμήμα του εγκαταλελειμμένου, πλέον, εργοστασίου 
αγοράστηκε το 1988 από τον Δήμο Αθηναίων, ανακαινίστηκε και έκτοτε
 στεγάζει εικαστικές και άλλες πολιτιστικές δραστηριότητες, 
καθώς και ένα μουσείο θεάτρου σκιών.
Ενδεικτική Βιβλιογραφία: 
Ι. Χ. Χατζηϊωάννου,
 "Ελληνική Βιομηχανία Πιλοποιίας Ηλία Πουλοπούλου και Υιού", 
Πανελλήνιον Λεύκωμα Εθνικής Εκατονταετηρίδος 1821-1921,
 Τόμος Β': Βιομηχανία-Εμπόριον, Αθήνα 1923, σ. 223-232.

Δείτε πως ήταν πριν. Είχε χαρακτηριστεί διατηρητέο κτίσμα. (ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ)

Ο ταινιόδρομος των λιπασμάτων στην πύλη Ε1, 
στην είσοδο του λιμανιού.
Αυτός κατέρρευσε από τον σημερινό σεισμό. 
Είχε χαρακτηριστεί διατηρητέο κτίσμα.



Αφιερωμένο, στους νεοέλληνες που γράφουν σε γκρίκλις.

Γαλλική Ένωση ζητά από την UNESCO να θεωρούνται 
τα αρχαία ελληνικά παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά.
Αίτημα προς την Unesco κατέθεσε Γαλλική Ένωση κατά τη διάρκεια συνεδρίου 
με τη συμμετοχή του Γάλλου υπουργού Παιδείας για την υπαγωγή 
των αρχαίων ελληνικών στην άυλη παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά.
Στο συνέδριο πολλές συζητήσεις γίνονται στα αρχαία ελληνικά και τα λατινικά. 
Διοργανώνεται σε πανεπιστήμιο στο οποίο τα αρχαία ελληνικά διδάσκονται 
αδιάκοπα επί 2.000 χρόνια! 
Την εγγραφή των αρχαίων γλωσσών (τα αρχαία ελληνικά και τα λατινικά)
στον κατάλογο της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς της Unesco ζήτησε σήμερα 
μια γαλλική ένωση, κατά τη διάρκεια ενός συνεδρίου στο οποίο συμμετείχε
 και ο υπουργός Παιδείας της Γαλλίας. 
«Θεωρήσαμε απαραίτητο να διαφυλάξουμε τη διδασκαλία των λατινικών
 και των (αρχαίων) ελληνικών, που είναι οι βάσεις της γαλλικής γλώσσας
 και της ευρωπαϊκής ιστορίας«, εξήγησε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο καθηγητής 
αρχαιολογίας Βενσάν Μερκενμπρέκ, ο πρόεδρος της ένωσης Human-Hist.
 Η ένωση αυτή υπέβαλε το αίτημα με ένα μανιφέστο που παρουσιάστηκε σήμερα,
 με την ευκαιρία της έναρξης της «Β΄ Διεθνούς Συνάντησης των αρχαίων γλωσσών», 
ενός διήμερου συνεδρίου που διεξάγεται στο Οτέν. 
Στη συνάντηση αυτή συμμετέχουν 80 ερευνητές και πανεπιστημιακοί 
από τη Γαλλία και άλλες χώρες.
 Οι συζητήσεις σε κάποια από τα στρογγυλά τραπέζια γίνονται 
στα λατινικά ή τα αρχαία ελληνικά. 
«Είναι επίσης μια ευκαιρία να δείξουμε στο κοινό τη σπουδαιότητα
 και την ικμάδα των αρχαίων γλωσσών», πρόσθεσε ο Μερκενμπρέκ. 
Στο συνέδριο έδωσε το παρών, σήμερα το πρωί, και ο υπουργός
 Εθνικής Παιδείας Ζαν-Μισέλ Μπλανκέ ο οποίος χαρακτήρισε το μανιφέστο 
της Human-Hist «εμβληματικό και ουσιώδες» για την υπεράσπιση
 των αρχαίων γλωσσών που είναι «το ζωντανό σφρίγος της δικής μας γλώσσας». 
«Τα ελληνικά και τα λατινικά δεν είναι 
ούτε απαρχαιωμένες, ούτε ελιτίστικες(γλώσσες) και πρέπει να τις προωθήσουμε»,
 πρόσθεσε ο υπουργός, εκφράζοντας την υποστήριξή του στους διδάσκοντες 
οι οποίοι «μεταλαμπαδεύουν αξίες«. 
Ένας 13χρονος μαθητής που συμμετείχε στις εργασίες του συνεδρίου,
 ο Αντρέ, δήλωσε ότι έχει πάθος με τα λατινικά και τα αρχαία λατινικά 
γιατί βοηθούν «να γνωρίζει το παρελθόν, να κατανοεί το παρόν 
και να εξηγεί το μέλλον». 
Η παρουσίαση του μανιφέστου στο Οτέν, το αρχαίο Augustodunum, 
δεν έγινε τυχαία: τα λατινικά και τα αρχαία ελληνικά διδάσκονται
 στην πόλη αυτή αδιαλείπτως εδώ και 2.000 χρόνια, όπως εξήγησε ο Μερκενμπρέκ.
 Το γεγονός αυτό πιστοποιεί η πρόσφατη ανακάλυψη μιας Σχολής Δικαίου
 και Γραμμάτων (Ecoles Meniennes) που ιδρύθηκε τον 1ο αιώνα μ.Χ. 
και θεωρείται «το μεγαλύτερο πανεπιστήμιο της ρωμαϊκής Γαλατίας«,
 σημείωσε ο αρχαιολόγος. 
Δικό μας σχόλιο:
Αφιερωμένο, στους νεοέλληνες που γράφουν σε γκρίκλις.

Παρασκευή 19 Ιουλίου 2019

Ήταν 2 και κάτι και θα βάζαμε φαγητό στην κατσαρόλα.

Με ότι βρήκαμε πρόχειρο βγήκαμε στους δρόμους. 

Ο ΑΡΚΑΣ έκανε κι ένα σχόλιο, για τον σεισμό.




Κλειδωμένος σε ένα δωμάτιο γεμάτο ελέφαντες!

Ελιές 600 ετών «πεθαίνουν» στο Μάτι…....

ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
Δημοσιεύτηκε στις 18 Ιουλ 2019
Το ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
παρουσιάζει το ρεπορτάζ
του ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΕΚΑΚΗ

Ελιές 600 ετών «πεθαίνουν» στο Μάτι…
(στην αρχαία Προβάλινθο)
Η κυνική αδιαφορία συνεχίζεται…

Μιλούν οι εθελοντές πυροσβέστες:
Ιφιἀνασσα Καραμπάτσου (ιατρός)
Ιωάννης Δαμιανόγλου
και
Δημήτριος Παπίκιος
πρόεδρος του Στρατιωτικού Συνδέσμου Ελλήνων Εφέδρων

ΚΑΜΕΡΑ-ΗΧΟΣ-ΜΟΝΤΑΖ:
Παναγ. Μπανταλάκης

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ:
Γ. Λεκάκης
Μῦκο

ΜΟΥΣΙΚΗ:
Οι… τέτιγγες…
c+p
ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
2019
Έναν χρόνο μετά την φονική πυρκαϊά…

Τι είναι αυτό..και που υπάρχει; Για να δούμε...το έχετε προσέξει ποτέ;



Ετοιμαζόσαστε για Σαββατοκύριακο;

Ας μην ξεχνάμε ότι αύριο είναι η 13 ημέρα
από την ανάληψη της Πρωθυπουργίας. 
           Ας κάνουμε και λίγο σάτιρα.
Απαραίτητη διευκρίνηση:
Η ανάρτηση έχει σατιρικό και μόνο σκοπό
και δεν ανταποκρίνεται φυσικά στην αλήθεια.
Υ.Γ: Έτσι κι αλλιώς ο καθένας καταλαβαίνει 
αυτό που του αρέσει ως αληθινό.

Από τον Agricola αγραβάτωτο, στο σινιέ συνολάκι.

Κόρινθος: Ε, μην μου πείτε ότι δεν σας κούνησε και τώρα;

Πριν από ελάχιστα λεπτά έγινε αισθητή 
και στην Κόρινθο σεισμική δόνηση. 
Περισσότερες λεπτομέρειες σε λίγο.
Φωτογραφία αρχείου.
Στα 5,3 το μέγεθος του σεισμού.

Κλειδί οι εγχώριες επενδύσεις - Το σήμα που έδωσε η Mytilineos

Πολλοί και… διάφοροι οι αποδέκτες του μηνύματος του ΑΡΚΑ



Δεν νομίζω ότι έχετε αντίρρηση σε αυτό;



Κόρινθος: Η ομάδα των "περιδιαβαστών" έκανε τσάρκα και από την παλιά δημοτική αγορά. (3 φωτογραφίες)

Ε΄ ΔΙΕΘΝΕΣ ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ''ΣΤΑ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ''


Για τις τελευταίες ημέρες του Ιούλη...
Ιταλία, Ρουμανία, Αλβανία και Ελλάδα σμίγουν
 σε ένα σπάνιο για την περιοχή μας
 Λογοτεχνικό Συναπάντημα! 
Σας περιμένουμε.

Πέμπτη 18 Ιουλίου 2019

Κώστας Δούκας: Η ελληνική γλώσσα έχει διεισδύσει παντού και δεν μπορούν να απαλλαγούν από εκείνην.

Κώστας Δούκας:
 «Πρώτος ο Ομηρος μίλησε για τον τριαδικό Θεό»

Ο Ομηρος χρησιμοποίησε λέξεις
 που χρησιμοποιούμε και εμείς σήμερα. 
Και δεν ήτανε μία και δύο. 
Ηταν πάρα πολλές. 
Διερωτήθηκα για ποιο λόγο οι «διάσημες» 
μεταφράσεις έπρεπε να...μεταφράζουν, 
να αλλάζουν όλες τις λέξεις του Ομήρου. 
Αφού τις καταλαβαίνω. 
Γιατί να πω το ασθμαίνω, που το γνωρίζω, «λαχανιάζω»; 
Γιατί να πω την ιαχή «ξεφώνημα»; 
Γιατί το όρος να το πω βουνό; 
Γιατί τον ποιμένα να τον πω τσοπάνη;
Γιατί το κλέπτω να το πω αρπάζω; 
Και το αρπάζω μετά να το πω κλέπτω;
Ηθελαν να μας περάσουν το μήνυμα ότι εκείνη η εποχή 
ήταν άλλη κι ότι άλλη γλώσσα μιλάμε σήμερα.