Σάββατο 25 Ιουλίου 2015

Κόρινθος: Καρχαρίας 2,5 μέτρων περίπου έκοβε βόλτες στην παραλία του Κανταρέ.

Αργά το απόγευμα εμφανίστηκε
 στην παραλία Κανταρέ της Κορίνθου
 καρχαριοειδές   2,5 μέτρων περίπου.
Επί μιάμιση ώρα έκανε βόλτες στο μικρό
 κολπίσκο σε απόσταση όχι μεγαλύτερη 
των 50-70 μέτρων από την στεριά. 
Στο σημείο που έκανε βόλτες ο καρχαρίας το βάθος 
κυμαίνεται γύρω στα 2 ΜΕ 2,5  μέτρα.

Ειδοποιήθηκε και έφτασε σύντομα στελέχη 
του Λιμενικού Κορίνθου αλλά ήδη ο κόσμος
 πανικόβλητος είχε βγει έξω.
Δύο τολμηροί ψαροντουφεκάδες κινήθηκαν 
προς το μέρος  που έκανε βόλτες ο Καρχαρίας 
 και μόλις πλησίασαν στα 20 μέτρα περίπου
 αυτός απομακρύνθηκε σε άλλο σημείο του κολπίσκου 
προς το Αρχαίο Λιμάνι Λεχαίου.

Κάποιοι από τους λουόμενους που επικοινώνησαν 
με την sfedona.gr  επεσήμαναν ότι σε βάθος
 περίπου 150- μέτρων φαινόταν να κινείται
 και κάποιο άλλο ή άλλα μεγάλα ψάρια.

Αλλά επειδή ήδη σουρούπωνε η ορατότητα 
δεν ήταν και τόσο καλή.

Τι θα γινόταν αν ο Αλέξης έπαιρνε το σακάκι του και επέστρεφε στην Ελλάδα λέγοντας ένα περήφανο ΟΧΙ;

Η ηθική της ευθύνης και το πραγματικό διακύβευμα.
του Δημήτρη Κλαράκη

Ο ελληνικός λαός τόσο στις εθνικές εκλογές στις 25/01/2015, όσο και στο πρόσφατο δημοψήφισμα, εκφράστηκε ξεκάθαρα  και επιβεβαίωσε την επιθυμία του 
για διαπραγμάτευση και συμφωνία εντός Ε.Ε και ευρωζώνης και όχι για ρήξη.
 Τόσο απλά και τόσο ξεκάθαρα, η κυβέρνηση δεσμευόταν να ενεργήσει εντός
 του πλαισίου της εντολής αυτής. Άλλωστε τόσο οι προεκλογικές εξαγγελίες
 του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και η απόφαση του ιδρυτικού συνεδρίου το 2013, κατοχυρώνουν
 τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας, με όρους όμως αλληλεγγύης 
και δημοκρατίας, ως ισότιμου μέλους με επίλυση του μεγάλου προβλήματος
 του δημοσίου χρέους της και τερματισμού της ακραίας λιτότητας.

Δύο δυνατότητες υπήρχαν για την κυβέρνηση :

-Ρήξη και έξοδος από το ευρώ με άτακτη ή συντεταγμένη χρεοκοπία
-Συμβιβασμός και συμφωνία εντός ευρωζώνης

Άτακτη χρεοκοπία

Αν η Ελλάδα εκείνο το πρωί της Δευτέρας δεν είχε μια συμφωνία, θα χρεοκοπούσε 
και τυπικά ενώ θα υπήρχαν ποικίλες άμεσες αρνητικές συνέπειες όπως η διακοπή 
της χρηματοδότησης από τον ELA στις τράπεζες, ενώ τα σχετικά ποσά που είχαν 
δοθεί θα καθίσταντο άμεσα απαιτητά. Το χρηματοπιστωτικό σύστημα 
θα κατέρρεε, η χώρα θα βρισκόταν μπροστά σε εξαιρετικά δύσκολες 
και ακραίες καταστάσεις σε όλους τους τομείς, διατηρώντας στις πλάτες της 
ένα δυσβάστακτο δημόσιο χρέος. Ας τονιστούν δυο πράγματα.

1.Η επιστροφή σε ένα εθνικό νόμισμα απαιτεί προεργασία τουλάχιστον
 ενός οκταμήνου- δεκαμήνου και χρηματοδότηση περί τα 60 δις ευρώ. 
Ούτε η απαραίτητη προεργασία είχε γίνει ούτε και τα ταμειακά αποθέματα 
υπήρχαν για να στηριχθεί ένα τέτοιο αβέβαιο εγχείρημα. Επιπλέον το νέο
 νόμισμα θα ήταν διαρκώς εκτεθειμένο σε ασφυκτικές πληθωριστικές πιέσεις
 με διαρκείς απομειώσεις της πραγματικής του αξίας έναντι της αναγραφόμενης
 ονομαστικής, μειώνοντας την αγοραστική μας δύναμη σε επίπεδα πολύ
 χαμηλότερα από τη σημερινή κατάσταση.


2.στις ελληνικές τράπεζες υπάρχουν σήμερα λογιστικά 115 δις σε καταθέσεις,
 τυπωμένο, όμως πραγματικό χρήμα στα ταμεία μόλις 1,2 δις ευρώ. 
Από τον ELA έχουμε λάβει περίπου 90 δις ευρώ για τις τράπεζες μας. 
Αντιλαμβανόμαστε όλοι την πλήρη δυσαναλογία. Αν δεν υπήρχε συμφωνία 
θα έκλεινε ο ELA και τότε το σύνολο σχεδόν των καταθέσεων θα χανόταν 
γιατί τα 90 δις θα καθίσταντο άμεσα απαιτητά. Αυτές οι καταθέσεις όμως
 ανήκουν στους ανθρώπους που δεν έστειλαν τα χρήματα τους 
στο εξωτερικό, ούτε τα έκρυψαν σε σεντούκια και θυρίδες.

Αξίζει επίσης να σημειωθεί, για να αντιληφθούμε την πραγματική κατάσταση 
της εθνικής οικονομίας, ότι στις 28/01/2015 η νέα κυβέρνηση ενημερώθηκε
 από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους ότι έλειπαν περίπου 530 εκ ευρώ 
για πληρωμή μισθών και συντάξεων. Αυτό το success story κλήθηκε
 να διαχειριστεί η σημερινή κυβέρνηση.



2. Συντεταγμένη χρεοκοπία και έξοδος από το ευρώ

Μια συντεταγμένη χρεοκοπία και έξοδος από το ευρώ απαιτεί συμφωνία 
με τους εταίρους μας για να επέλθει, καθώς δεν προβλέπεται καμία διαδικασία
 εξόδου (ακούσια ή εκούσια) μέλους από το ευρώ διότι  η συμμετοχή
 θεωρείται αμετάκλητη. Η συμφωνία αυτή  θα έθετε τους όρους της αποχώρησης μας
 από τη ζώνη του ευρώ ρυθμίζοντας διάφορα ζητήματα όπως πχ της διαδικασίας
 αποπληρωμής των χρεών από τα δάνεια που λάβαμε από τα 2 πρώτα μνημόνια,
 της απαιτούμενης χρηματοδότησης για το πρώτο διάστημα, κλειδώματος 
ισοτιμίας προκειμένου να θωρακιστεί το νέο νόμισμα στις κερδοσκοπικές
 επιθέσεις και στις πληθωριστικές πιέσεις. Πολύ απλά και νέο μνημόνιο
 θα υπογράφαμε και από το ευρώ θα είχαμε εξέλθει.



3. Συμβιβασμός

Μετά από μια πολύμηνη μάχη, μέσα σε ένα εντελώς αφιλόξενο πολιτικά περιβάλλον
 με συσχετισμούς δυνάμεων σε βάρος της χώρας μας, με νεοφιλελεύθερους
 κύκλους να έχουν έτοιμο και σε εφαρμογή σχέδιο άτακτης χρεοκοπίας 
της χώρας μας ο πρωθυπουργός Α. Τσίπρας βρέθηκε μπροστά σε ένα ωμό
 εκβιασμό: ρήξη και χρεοκοπία ή μια δύσκολη  συνθηκολόγηση. 
Μπροστά σε αυτό το δίλημμα αναμετρήθηκε με τις ιστορικές του ευθύνες, 
να επιλέξει ανάμεσα σε μια επώδυνη συμφωνία ή σε μια ρήξη υψηλού ρίσκου,
 με σενάρια αμφιβόλου ποιότητας και αξιοπιστίας 
(ρήξης, δραχμής, παράλληλων νομισμάτων κλπ) 
διακινδυνεύοντας τις ζωές 10 εκ. ελλήνων.

Οι νεοφιλελεύθεροι κύκλοι είχαν στήσει καρτέρι θανάτου στην Ελλάδα,
 όντας οι φανατικότεροι υποστηρικτές ενός grexit, το οποίο σχεδίαζαν
 και υποδαύλιζαν. Εν τέλει η Γερμανία αποδέχθηκε μια συμφωνία, που όσο
 σκληρή και αν είναι για εμάς, στην πραγματικότητα σε μεγάλο βαθμό 
δεν την επιθυμούσε καθώς προέτασσε την έξοδο μας 
ως πολιτική της επιλογή, όπως φάνηκε.

Η συμφωνία αποτελεί αναμφίβολα ένα νέο μνημόνιο, ένας όρος 
που στο συλλογικό υποσυνείδητο του λαού μας μετά από όσα ζήσαμε
 έχει δαιμονοποιηθεί και δικαίως. Ουσιαστικά αποτελεί όμως τη συνήθη
 διεθνή νομική ορολογία «memorandum of understanding» (μνημόνιο κατανόησης) 
για την περιγραφή ενός συμβατικού κειμένου αμοιβαίων υποχρεώσεων.
 Είναι μια δύσκολη συμφωνία, κόντρα στις προεκλογικές εξαγγελίες 
και τις αρχές του ΣΥΡΙΖΑ. Με την υπογραφή της όμως αποφύγαμε τα χειρότερα,
 τα χειρότερα για το λαό, κερδίσαμε χρόνο για να ανατάξουμε, 
να μεταβληθούν οι συνθήκες στην Ευρώπη (έρχονται εκλογές στην Ισπανία).

Η συμφωνία αυτή πέρα από τα δύσκολα μέτρα που περιέχει, θέτει
 στο τραπέζι την κουβέντα για την απομείωση του ελληνικού χρέους, 
 κλειδώνει ένα επενδυτικό πακέτο 35 δις με διασφαλισμένες παράλληλα 
τις χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας για μια τριετία.

Αν τα ξημερώματα εκείνης της Δευτέρας ο Αλέξης έπαιρνε το σακάκι του 
και επέστρεφε στην Ελλάδα λέγοντας ένα περήφανο ΟΧΙ θα έμενε απόλυτα
 συνεπής στην ηθική των πεποιθήσεων του, της ιδεολογίας και των αρχών του. 
Προφανώς θα αποθεώνονταν τις πρώτες ώρες από εκατομμύρια κόσμου 
στις πλατείες ως ήρωας, αλλά μετά τι θα ακολουθούσε.
 Μετά θα άρχιζαν όλα τα προβλήματα, οι αντιδράσεις, οι συνέπειες. 
Εύκολα μπαίνεις ηρωικά μετά βαΐων και κλάδων στα Ιεροσόλυμα εξίσου 
εύκολα καταλήγεις στο σταυρό του μαρτυρίου από τους ίδιους που σε αποθέωναν.

Ποιους άραγε θα ευνοούσε μια χρεοκοπία στην παρούσα συγκυρία; 
Σίγουρα όσους φυγάδευσαν τα κεφάλαια τους στο εξωτερικό τα οποία
 θα επαναπάτριζαν για να αγοράσουν τα πάντα ως αποικιοκράτες, με όπλο
 το ισχυρό ευρώ έναντι του αδύναμου εγχώριου και υποτιμημένου νομίσματος.
 Σε μια ενδεχόμενη χρεοκοπία ούτε το χρέος της χώρας θα διαγραφόταν, 
ούτε τα ιδιωτικά χρέη προς τις τράπεζες και στο δημόσιο.  
Σε μια χρεοκοπία οι καταθέσεις των πολιτών στις τράπεζες 
θα εξανεμίζονταν, και κόποι μιας ζωής θα χάνονταν.

Αντί λοιπόν να προτάξει την ιδεολογική καθαρότητα νίπτοντας τας χείρας 
προ της καταστάσεως ως άλλος Πόντιος Πιλάτος, αντί να αναφωνήσει
 απελθέτω απ  εμού το ποτήριον τούτο, o  Τσίπρας ανέλαβε τις ευθύνες
 που του αναλογούσαν και δέχθηκε μια συνθηκολόγηση. 
Μια συνθηκολόγηση που διέσωσε το στράτευμα, για να δώσει την επόμενη
 κρίσιμη μάχη για την ανάταξη της πατρίδας, του λαού. 
Δεν υπέταξε τις τακτικές στο στόχο, αλλά προκειμένου να διατηρήσει ζωντανό
 το στρατηγικό στόχο σωτηρίας της κοινωνίας, αναπροσάρμοσε τις τακτικές κινήσεις.

Την κρίσιμη στιγμή έκανε την επιλογή του ως πρωθυπουργός όλων 
των Ελλήνων, όχι ως πρόεδρος ενός κόμματος, και προέταξε την ηθική 
της ευθύνης, μένοντας πιστός στη λαϊκή εντολή για συμβιβασμό και όχι ρήξη.
 Αποτόλμησε τη ρήξη με το ίδιο του το κόμμα για να διασφαλίσει
 τα ταξικά συμφέροντα των λαϊκών στρωμάτων, τη σωτηρία της κοινωνίας.

Αν αυτό δεν είναι ριζοσπαστικό, αριστερό τι θα ήταν εν προκειμένω; 
Να παραδώσει τη χώρα και το λαό στην άβυσσο ενός αχαρτογράφητου ωκεανού;

Η σημερινή κυβέρνηση πρέπει να δώσει τον αγώνα μέχρι τέλους. 
Στον αγώνα αυτό ουδείς δικαιούται να φυγομαχήσει, να δραπετεύσει, 
όποιος το πράξει θα κριθεί από την ιστορία. Το μόνο που διευκολύνει 
μια τέτοια στάση φυγής και αποφυγής ευθυνών είναι η ποθητή, για πολλούς
 εντός και εκτός Ελλάδος, ανατροπή μιας κυβέρνησης που ενόχλησε
 το κατεστημένο γιατί τάραξε τα λιμνάζοντα νερά, εντός και εκτός Ελλάδος,
 μίλησε με ξεχασμένους όρους στην Ευρώπη (δικαιοσύνη, αλληλεγγύη, 
βιωσιμότητα, δημοκρατία), ξανάβαλε την πολιτική στο επίκεντρο
 σε βάρος τεχνοκρατικών μαθηματικών υπολογισμών.

ΒΙΝΤΕΟ: «Πριονίζουμε τα άκρα στα οποία καθόμαστε»

Η Γη εισέρχεται στην έκτη φάση μαζικής εξαφάνισης,
 η οποία μπορεί να απειλήσει και την ύπαρξη 
της ανθρωπότητας, προειδοποιεί μια ομάδα 
αμερικανών επιστημόνων.

Οι επιστήμονες ισχυρίζονται, ότι η έρευνά τους 
δείχνει «χωρίς σημαντικές αμφιβολίες», πως μπαίνουμε 
στην έκτη μεγάλη μαζική εξαφάνιση ειδών στην Γη.
 Σύμφωνα με την έρευνα, τα είδη εξαφανίζονται
 με ρυθμό 100 φορές γρηγορότερο απ’ ό,τι θα αναμενόταν
 υπό φυσιολογικές συνθήκες, επισημαίνοντας ότι 
πρόκειται για μια «συντηρητική εκτίμηση».

Μια τέτοια καταστροφική απώλεια ειδών ζώων
 παρουσιάζει μια πραγματική απειλή
 για την ανθρώπινη ύπαρξη, τονίζουν οι επιστήμονες, 
καθώς οι «υπηρεσίες» που προσφέρουν
κρίσιμα οικοσυστήματα, όπως η επικονίαση 
των καλλιεργειών από τα έντομα
 και ο καθαρισμός του νερού 
στους υγροτόπους, βρίσκονται σε σοβαρό κίνδυνο.

Με το σημερινό ρυθμό απώλειας ειδών, οι άνθρωποι 
θα χάσουν πολλά οφέλη της βιοποικιλότητας 
μέσα σε τρεις γενεές, σύμφωνα με τον καθηγητή Πληθυσμιακών Μελετών στον τομέα της Βιολογίας,
 Paul Ehrlich και ανώτερο συνεργάτη στο ινστιτούτο
 για το Περιβάλλον Stanford Woods,
ο οποίος ηγήθηκε της μελέτης.

«Πριονίζουμε τα άκρα στα οποία καθόμαστε» 
σχολίασε χαρακτηριστικά ο ίδιος, σημειώνει
 δημοσίευμα της MailOnline.

Η μελέτη προειδοποιεί, ότι το παράθυρο 
για τη διατήρηση των απειλούμενων ειδών
 κλείνει γρήγορα. 
«Η έρευνα δείχνει, χωρίς σημαντική αμφιβολία,
 ότι εισερχόμαστε στην έκτη μεγάλη μαζική
 εξαφάνιση ειδών» είπε ο καθηγητής.

Τα συμπεράσματα της μελέτης δημοσιεύτηκαν 
στο επιστημονικό περιοδικό Science Advances 
και δείχνουν, ότι ακόμη και με εξαιρετικά
 συντηρητικές εκτιμήσεις, τα είδη συνεχίζουν
 σήμερα να εξαφανίζονται με περίπου 100 φορές 
πιο γρήγορο από το κανονικό ρυθμό μεταξύ
 των μαζικών εξαφανίσεων.

Οι πέντε μαζικές εξαφανίσεις 
ειδών στην ιστορία.
Πέντε φορές, η συντριπτική πλειοψηφία της ζωής
 στον πλανήτη εξαφανίστηκε (μαζικές εξαφανίσεις)
εξαιτίας γεγονότων που συχνά συνδέονται
 με συγκρούσεις με γιγαντιαίους μετεωρίτες,
 σημειώνει το δημοσίευμα.

1. End-Ordovician
Η πρώτη από τις πέντε μαζικές εξαφανίσεις
 ειδών, που συντελέστηκε πριν από 440 εκατομμύρια
 χρόνια, ήταν μάλλον η δεύτερη πιο σοβαρή
 που έχει συντελεστεί ποτέ. 
Σχεδόν όλα τα είδη ζούσαν εκείνη την εποχή
 στις θάλασσες και εξαφανίστηκε περίπου το 85% αυτών.

2. Late Devonian
Πριν από περίπου 375-359 εκατ. χρόνια 
σημαντικές περιβαλλοντικές αλλαγές 
προκάλεσαν μια μακροχρόνια εξάλειψη ειδών, 
που αφάνισε μεγάλες ομάδες ιχθύων
 και σταμάτησε την ανάπτυξη νέων κοραλλιογενών
 υφάλων για τα επόμενα 100 εκατ. χρόνια.

3. End-Permian (Great Dying)
Το μεγαλύτερο γεγονός εξαφάνισης ειδών και αυτό
 που επηρέασε την οικολογία της Γης 
στο μεγαλύτερο βαθμό συντελέστηκε
 πριν από 252 εκατ. χρόνια.
 Εξαφανίστηκε για πάντα σχεδόν το 97% των ειδών.

4. End-Triassic
Οι δεινόσαυροι εμφανίστηκαν στις αρχές
 της Τριασικής (ή Τριαδικής) Περιόδου, 
όμως τα μεγάλα αμφίβια και ερπετά αποτελούσαν 
τα κυρίαρχα ζώα της γης. 
Η απότομη μαζική εξαφάνιση που συντελέστηκε 
πριν από 201 εκατ. χρόνια άλλαξε τα πάντα.

5. End-Cretaceous
Ένας αστεροειδής χτύπησε τη Γη 
πριν από 66 εκατ. χρόνια και ευθύνεται 
για το τέλος της «βασιλείας» των δεινοσαύρων.

Nέο σκίτσο με καυστικό σχόλιο ο Αρκάς, για τα δημόσια οικονομικά.

Με ένα νέο σκίτσο 
στην επίσημη σελίδα του
 στο Facebook επανήλθε
 ο γνωστός σκιτσογράφος Αρκάς 
και ασκεί κριτική
 στην ελληνική πραγματικότητα.
Αυτή τη φόρα, στα δημιουργικά
 χέρια του Αρκά έπεσαν 
τα δημόσια οικονομικά, 
που με ένα καυστικό
 σχόλιο αναφέρεται για ακόμη μια φορά
 στις επιλογές και τις δράσεις 
της κυβέρνησης.

Τι σχέδια έχουν για τον ενεργειακό μας πλούτο: Συγκλονιστικές αποκαλύψεις! (Βίντεο)

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΣΤΟΙΧΕΙΑ-ΣΟΚ
 ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΕΣ 
ΚΑΙ ΤΑ ΓΕΩ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ 
ΤΟΥ ΟΜΟΤΙΜΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ 
ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ
 ΑΝΤΩΝΗ ΦΩΣΚΟΛΟΥ.

«Η Ελλάδα δεν είναι τσιφλικί κανενός»

Την οργισμένη αντίδραση του Ηλία Ψινάκη
προκάλεσε η άρνηση του Κεντρικού 
Αρχαιολογικού Συμβουλίου να επιτρέψει συναυλία
 στον Σταύρο Ξαρχάκο στον Τύμβο του Μαραθώνα.
Ο δήμαρχος Μαραθώνα ζητά συγνώμη 
από τον γνωστό συνθέτη μέσω Instagram 
και κάνει λόγο για «προσβολή» 
και «ανθρωπάκια», τονίζοντας ότι 
«Η Ελλάδα δεν είναι τσιφλικί κανενός».
Διαβάστε τι έγραψε ο Ηλίας Ψινάκης 
στον λογαριασμό του:
ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΥΓΝΩΜΗ
Οι «σοφοί» του Κ.Α.Σ. απέρριψαν την αίτηση μου 
να διαθέσουν τον Τύμβο του Μαραθώνα 
την πανσέληνο του Ιουλίου 
(που ανοίγουν οι αρχαιολογικοί χώροι σ όλη την Ελλάδα) 
για μια συναυλία που τελείως ανιδιοτελώς μου έκανε
 την τιμή να δεχτεί να κάνει ένας ζωντανός Μύθος
 που έχει κάνει την Ελλάδα περήφανη σε όλο τον κόσμο
 και επί 40 χρόνια φίλος μου ο Σταύρος Ξαρχάκος 
με ελεύθερη είσοδο στο κοινό όλης της Αττικής
 εννοείται... αφού βεβαίως είχα δεσμευτεί να καθαρίσω
 τον χώρο γιατί είναι σαν αχούρι όπως όλοι
 οι αρχαιολογικοί χώροι του Δήμου Μαραθώνα!!!
1ον Θέλω να ενημερώσω όλα αυτά τα ανθρωπάκια
 ότι στην Ελλάδα το μόνο που της έχει απομείνει 
είναι τα Αρχαία ο Πολιτισμός και η κληρονομιά 
των προγόνων μας που εξαργυρώνεται από τον τουρισμό 
και ανήκει σε όλους μας. Δεν είναι τσιφλίκι κανενός!
2ον και βασικότερο θέλω να ζητήσω μια τεράστια 
Δημόσια Συγνώμη στον Σταύρο που ενώ ήθελε
 με το εύρος του και το ταλέντο του να με βοηθήσει 
και έμενα και τον τόπο μας έφαγε στα μούτρα 
άθελα μου αυτή την προσβολή 
από αυτά τα αχαρακτήριστα όντα...

Ξυπνάνε τα κορόιδα μετά την εθνική ζημιά;

Τι μας μένει ως επίγευση στον ουρανίσκο από την ιστορική
 νέα φάση, που ήπιαμε, με το απονενοημένο δημοψήφισμα, 
τις κλειστές τράπεζες και την ξεβράκωτη διαπραγμάτευση;

Μία άθλια συμφωνία, αποτέλεσμα της προσωπικής πλημμελούς και τυχοδιωκτικής συμπεριφοράς Τσίπρα – Βαρουφάκη, από την οποία ευτυχώς απέστη δραπετεύοντας 
την τελευταία στιγμή ο Πρωθυπουργός. Όπως είπε και ο Γιουνκέρ, μάλιστα,
 το δημοψήφισμα τον αποδυνάμωσε περισσότερο, σχετικά με την φτωχή 
διαπραγματευτική θέση που είχε μόλις λίγες μερούλες νωρίτερα. 
Σχετικά θα δούμε κάποιες ενδιαφέρουσες ιστορίες παρακάτω.

Ξυπνάνε τα κορόιδα μετά την εθνική ζημιά;

Ήταν προχτές η νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου για την Αντιμνημονιακή Απάτη; 
Τελειώνει η αντιμνημονιακή ανωμαλαρία; Το ψάχνουμε. Έχασε πάντως σίγουρα 
ο διχαστικός πελατειακός εθνολαϊκισμός που ενέπνευσε στους Έλληνες ο κ. Τσίπρας.

Και κέρδισε η διάθεσή του να μην χάσει την εξουσία, ακόμα και αυτοεξευτελιζόμενος
 με μια ταπεινωτική μόνο γι αυτόν και όχι για τον λαό κωλοτούμπα… 
Τα στελέχη του δεν μπορούν όλα να τον ακολουθήσουν.

Είναι οι δυσκολίες του ρεαλισμού γέννημα της αδυναμίας 
(λόγω ιδεολογικής αναστολής ή λόγω λογισμικής ανεπάρκειας) προσαρμογής. 
Πρέπει να θες πολύ την καρέκλα, αλλιώς δεν σου αξίζει. 
Τότε η εξουσιαστική ευελιξία επιτάσσει κωλοτούμπες σε κάθε απατεωνίσκο, 
που λέει προεκλογικά ψέματα τύπου «κάτω το μνημόνιο».

Εκείνη που παραμένει βαρειά είναι η μεγάλη ζημιά (εθνική ήττα τη λες), 
των κλεισμένων τραπεζών και της ανεργίας που θα σωρευτεί καπάκι πάνω 
στην ήδη αφόρητη ανεργία. Έτσι, αυτό το τρομακτικό δεκαπενθήμερο
 θα περάσει στην Ιστορία ως αποτέλεσμα του ανόητου τυχοδιωκτισμού 
μιας επιπόλαιης ηγεσίας.

Όλα αυτά τα πληρώνουμε ως δίδακτρα, για να μάθει στου κασίδη το κεφάλι
 ο εκλεκτός πολυχρονεμένος βεζύρης μας, που έλεγε μέχρι πρότινος καουμπόικα
 μαοϊλίκια «μεγάλη αναστάτωση θαυμάσια κατάσταση!»… 
Τώρα, όλα, φτου κι απ’ την αρχή. Όλα, πάρεξ το Ευρώ (οριστικά ελπίζουμε), ευτυχώς.

Σταθερότητα από την αρχή, ανασυγκρότηση του εθνικού μπραντ ναίημ -και της
 αξιοπιστίας μας επίσης- αποξαρχής. Αυτά πρέπουν τώρα. Αλλά από σήμερα, 
χωρίς ανάσα, τώρα αρχίζουμε να τρέχουμε, για να μην χάσουμε τις σφιχτές
 προθεσμίες της συμφωνίας, ανεξάρτητα από τις απώλειες και τις κουφές
 διαρροές του κυβερνητικού μπλοκ…

Και πείτε στους ποικιλώνυμους Λουράντους ότι ήρτεν η ώραν, να λήξει
 η μαγκιά τους. Φτάνει τόσο που ξεζούμισαν την πατρίδα και την κοινωνία.
 Ας κάνουνε στην άκρη, γιατί τώρα ξέρουμε. Η επίκληση της παραμύθας
 περί «κοινωνικού αυτοματισμού» ετελεύτησε. Τώρα, πίσσα και πούπουλα, 
για την αντικοινωνική συμπεριφορά τους, χωρίς ενοχές.
 Τέρμα στα επονείδιστα και απεχθή προνόμιά τους. Τα κορόιδα ξυπνάνε (;).

Ζημιάρης ακροδεξιο«αριστερός» Αντιμνημονισμός

Ο πρωταγωνιστής πρωθυπουργός, με την ξεγυρισμένη στροφή της τελευταίας
 στιγμής, έσωσε στο τσακ την παρτίδα του Ευρώ. Πάντως, στις δηλώσεις του,
 κυρίαρχο λόγο είχαν οι αναφορές περί «συντηρητικών νεοφιλελεύθερων
 κύκλων της Ευρώπης που μας πολεμούν» κτλ. Κάποιος να τον προσέχει.

Να αφήσει τον τζούφιο επικοινωνισμό με τα χάσταγκς #thisisacoup. 
Το ρεπορτάζ λέει ότι, όταν βρισκόταν στις 47000 αναφορές, οι 10000 προερχόταν
 από 90 μόνο λογαριασμούς τουίττερ, με ό, τι καταλαβαίνει από αυτό κάθε πικραμένος, 
που σκαμπάζει από χειραγώγηση… 
Να τα αφήσει, λοιπόν, αυτά ΤΟ Καθεστώς το πονηρό…

Και επί της πολιτικής ουσίας κάποιος να του πει ότι η «αποκομματικοποίηση»
 της δημόσιας διοίκησης, η βελτίωση της δικαιοσύνης, το χτύπημα 
των κραταιών συντεχνιών και της διαφθοράς, που λυσσαλέα απέφευγε 
όλον αυτό τον καιρό ο κ. Τσίπρας, δεν είναι και τόσο συντηρητικά. 
Αυτά τα επιβάλλει η προοδευτική Τρόικα και αυτός ως τώρα τα απέφευγε…

Αυτά είναι ό, τι προοδευτικότερο και πολύ καλώς μας τα επέβαλαν 
οι «νεοφιλελεύθεροι υπερσυντηρητικοί Ευρωπαίοι»… Και αν την δραματική
 αγωνία μας στις Βρυξέλλες μάς την επέτεινε η γερμανική υποχόνδρια εμμονή,
 δεν ήταν για να μας ταπεινώσουν. Μεγαλύτερος εχθρός μας 
είναι ο ακροδεξιός πελατειακός εθνολαϊκισμός μας.

Σοβαροί να είμαστε, λοιπόν. Και μη μιλάμε όλο για υποταγές και ταπεινώσεις, 
αφήστε τα αυτά μόνο στους ναζί… Η ταπεινωσιολογία και τα «βοήθεια, 
μας βιάζουν οι τοκογλύφοι» είναι εξ ορισμού ακροδεξιά, είτε προέρχονται
 από τον Λαφαζάνη, ή τον Βαρουφάκη
 («Νέα Συνθήκη των Βερσαλλιών», τιτανοτεράστιε…) ή από την Ζωίτσα και τους Ναζί
 είτε από την Λεπέν και τον Μπέπε Γκρίλλο. Να τα λέμε κι αυτά.
Όσο για το ακροδεξιό φαινόμενο που λέγεται «Άκρα Αριστερά» και καίει 
τη σημαία του Άλλου, η οποία τώρα συμβαίνει να είναι του ΣΥΡΙΖΑ, (!) τι να πει κανείς. 
Τα είχανε προείπει από παλιά αυτά τα έργα οι Κασσάνδρες, που τα είχαν δει να έρχονται.
 Είναι η εκδίκηση της γυφτιάς για τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ που τα έκανε στους Άλλους… 
Είναι μήπως και το Προοίμιον της Μεγάλης Τετάρτης;
 Τώρα που πλέον η Κυριακή των Βαΐων είναι τόσο πίσω…
                                                  ***
Η γερμανοτσολιάδικη αντιπολίτευση, όχι ο καθένας ανάλογα
 με την κοινοβουλευτική του δύναμη, έπαιξε καθοριστικό ρόλο προς τιμήν της.
 Βγήκαν έξω και επιδόθηκαν σε αποτελεσματικό λόμπϋινγκ, ΝΔ, Ποτάμι
 και ΠΑΣΟΚ, έκαναν ό, τι μπορούσαν.

Η ΝΔ λόγω αλλαγής ηγεσίας πιάστηκε λίγο αμήχανη. 
Εντυπωσιακά έπαιξε ο Σταύρος Θεοδωράκης, που αλώνισε με Σουλτς,
 Φερχόφστατ και Κον Μπεντίτ, αλλά και με δίωρη επίσκεψη στον Γιουνκέρ. 
Λίγο ψαρωμένη και η κυρία Γεννηματά, που είδε Σουλτς, αλλά διάβασε 
αφελώς τις ευρωπαϊκές παραινέσεις.

Πείτε της κυρίας Φώφης ότι «η νεοφιλελεύθερη Ευρώπη», που ήθελε 
να μας χτυπήσει (ποιους;), είναι από την αντιδραστική ρητορική 
της ατζέντας Τσίπρα…
 Και ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, ο γερμανός ηγέτης της SPD, άραγε 
είναι και αυτός νεοφιλελεύθερος, επειδή λέει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα 
είναι ακροδεξιό κόμμα τύπου Εθνικό μέτωπο Λεπέν; 
Ή ο Βέμπερ και ο Φερχόφστατ, που τον λένε 
δούλο της πελατειοκρατίας; Σα να ‘χουν άλλη στόχευση αυτές οι φτηνιάρες 
δηλώσεις της κυρίας Γεννηματά και μικραίνουν κι άλλο το ΠΑΣΟΚ. 
Να της το πείτε.

Όλοι τους, πάντως, βοήθησαν την συμπολίτευση να προσχωρήσει σωτήρια
 και ανώδυνα στο μπλοκ του γερμανοτσολιαδισμού… Το κύριο βάρος
 είχε φυσικά ο μεταμελημένος κ. Τσίπρας, που η Μέα Κούλπα του ακόμα 
δεν έχει ξετυλιχτεί δεόντως… Οφείλει και άλλες εποικοδομητικές συγγνώμες 
να μας χαρίσει, για να μπορέσει να μας κυβερνήσει κι άλλο, όταν κατακάτσει
 ο μπουχός τής ακόμα απροσδιόριστης επερχόμενης αυριανής κατάστασης πραγμάτων.

Αυτά τα ψάρια έφερε, με αυτά θα πορευτούμε, ας προσέχαμε, ας πρόσεχε κι αυτός… 
Τώρα μένει για τον πρωθυπουργό η διαχείριση όσων συριζοδυνάμεων απαρνήθηκαν
 αυτή την προσχώρηση στον κλαμπ του ρεαλισμού… 
Και μετά να δούμε ποιο στάτους θα προκύψει, άγνωστο και ρευστό προσώρας.

Το άχθος της απεχθούς Τριλογίας

Προσοχή. Η φαιδρά τριλογία Γιάνης, Ζωίτσα, Ραχήλ, είναι μόνο η κορυφή 
του παγόβουνου, το οποίο σούμπιτο είναι έργο Τσίπρα, απ’ τα χεράκια του, 
μην κάνομε τον γερμανό και τάχα το ξεχνάμε. Ο επιπόλαιος ηγέτης, που δεν ξέρει 
πού παν τα τέσσερα, αυτός τους επέλεξε όλους. 
Αυτός τους επέβαλε και την δική του ακροδεξιά «ή εμείς ή αυτοί» επονείδιστη 
απε(επα)χθή ιδεολογία. ΟΚ. Τώρα είναι ο μόνος διαχειριστής της κρίσης, 
αλλά όσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος. Είπαμε. 
Αν δεν ζητήσει πολλές συγγνώμες, δεν την βγάζει την παρτίδα.

«Κάτω τα χέρια από τη Ζωίτσα, άνανδρες πεσκανδρίτσες», τελαλεί ο ποιητής.
 Ή, όπως θα έλεγε και ο διάσημος χειροπράκτης ιατρός απεργός πείνας
 Λουίτζι Πόνγκο, «Ανδρός πεσούσης, πας πατάτα πας, Ζωής χαρουπιά μηχανεύεται».

Και όταν η εν λόγω ήταν παντοδύναμη με τα κανάλια της και τις Επιτροπές
 Αλήθειας, αντί να ξεκαρδίζεστε στα γέλια, την ατενίζατε με σοβαρότητα. 
Και μόνο τώρα, που εκδήλωσε ο αρχηγός την απαρέσκειά του, μόνο τώρα σπεύδετε 
με τα υδραυλικά κλειδιά στο χέρι να της κάνετε εξαέρωση 
και να αποκαθηλώσετε την πριγκηπική της ασυναρτησία… Ντροπή σας.

Είναι και μια άλλη κυρία βεβαίως, βεβαίως, που λέει «Βάρκιζα ΝΟΥΜΕΡΟ 2. 
Ραντεβού στα γουρουνάδικα». Κάποτε ήταν και ο Κώστας Γκουζγκούνης, 
που έλεγε βουτώντας στη θάλασσα από την πλωριά κουπαστή του σκάφους
 της ερωμένης του «Καλές αντάμωσες, Μαίρηηηη! (πλουφφφ)». Όλα αυτά 
τα όμορφα τα ζούμε, γιατί εμείς τα επιλέγουμε. 
Όποιον σταυρώνεις, αυτός σε σταυρώνει.

Ζημιάρης Αρχιδιαπραγματευταραδισμός και Στουρνάρας

Ο πιο διαδεδομένος αστικός μύθος της Παΐσιας Ακροδεξιο«Αριστεράς» 
έχει να κάνει με τους γερμανοτσολιάδες υπηρέτες του διεθνούς τοκογλυφικού
 κεφαλαίου, τη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ και τους επονείδιστους εβραιομασόνους 
τραπεζίτες. Διακεκριμένο στέλεχος αυτής της απεχθούς ράτσας, την οποία ζούμε 
για να μισούμε ως γνήσιο διακομματικό Ποικιλόχρουν Ακροδεξιό 
Φαινόμενο που μόνο από μίσος ξέρουμε, είναι και ο κακός δράκος Στουρνάρας.

Σήμερα, επειδή το φαιδρό ακροδεξιο«αριστερό» φαντασιακό μας πανεύκολα
 ψωνίζει τον άλλο μύθο με τον Τοτό, ότι ο μικρός ήρως Αλέξης είναι δεινός
 διαπραγματευτής, θα σας πούμε μια μικρή αληθινή ιστοριούλα. 
Γιατί, μετά από το ξύλο που φάγαμε προχτές στις Βρυξέλλες, επί τέλους καλό
 είναι να μάθουμε, τι πρέπει να κάνουμε άμα πραγματικά θέλουμε να κερδάμε…

Πρώτα ας σημειώσουμε γιατί η βλαχοδημαρχική αντίληψη, που κανοναρχεί 
ανά τους σκοταδισμένους επαρχιώτες κιμπάρηδες τύπου Τσίπρας / Βαρουφάκης,
 είναι επιεικώς αναποτελεσματική. Απλώς διότι είναι ακατανόητη
 στους λοιπούς Ευρωπαίους, οι οποίοι πάνε βήμα βήμα με κάθε κατανοητό 
επιχείρημα και χωρίς αυτό ουδέν. Ου μην και επικίνδυνη, για όποιον επενδύει
 μόνο σε αυτήν, χωρίς να διαθέτει εναλλακτικές τύπου πλαν μπη όταν γίνεται
 ρόμπα, οπότε τρώει το πολύ ξύλο...

                                                       ***
Η πηγή της ιστορίας μας είναι γνωστό μέλος του Γιούρογκρουπ και αντιπρόεδρος
 κυβέρνησης, που θεωρείται «Ανθέλληνας». Το πρόσωπο αυτό, λοιπόν, όταν 
πέρσι είχαμε την Ευρωπαϊκή Προεδρία είχε εκτιμήσει και θαυμάσει 
τον Γιάννη Στουρνάρα. Ο εν λόγω, μεταξύ άλλων θυμάται κάτι πολύ ενδιαφέρον, 
που αξίζει να μάθουν οι φανατικοί ακροδεξιοί αντιγερμανίστας,
 Τσιπρίστας και Μπαρουφίστας.

Ο μόνος μέσα στο Γιούρογκρουπ και στο Εκοφίν,
λοιπόν, που είχε πάρει τον αέρα του Σώυμπλε
 και του την έλεγε, ήταν ο Στουρνάρας.
 Ως προεδρεύων είχε αναλάβει πολλά να διεκπεραιώσει.
 Ένα από αυτά, που ελάχιστοι γνωρίζουν, ήταν 
που πρόλαβε και τελείωσε με θαυμαστό τρόπο
 την τραπεζική ένωση, πριν να λήξει η Προεδρία 
και μαζί η θητεία του ως ΥΠΟΙΚ και βέβαια πριν 
τις ευρωεκλογές και την αλλαγή του Ευρωκοινοβουλίου,
 που είχε ρόλο στις σχετικές διαπραγματεύσεις.

Στην όλη εξάμηνη φάση της Προεδρίας, ο Σώυμπλε 
και η Γερμανία δεν επιθυμούσαν να προχωρήσει 
η τραπεζική ένωση. Γιατί ο προϋποτιθέμενος 
«Ενιαίος Μηχανισμός Εκκαθάρισης», που σχεδίασε
 ο Προεδρεύων Στουρνάρας, σήμαινε ότι θα έπρεπε
 να βάλουν το χέρι στην ισχυρή τους τσέπη και ήθελαν
 να το καθυστερήσουν… Όμως, με σκληρό τρόπο 
ο Στουρνάρας πίεζε συνέχεια με τα ακλόνητα
 επιχειρήματά του και έφερνε διαρκώς 
τον Σώυμπλε σε δύσκολη θέση.

Το αποτέλεσμα ήταν ότι ο Γερμανός επανειλημμένα 
έσκυψε το κεφάλι και είπε «Έχετε δίκιο, κύριε υπουργέ!». 
Και αναγκάστηκε σε εμφατική υποχώρηση συχνά, 
έτσι ώστε ο Στουρνάρας να περάσει ολοκληρωμένα
 στον ελάχιστο χρόνο την τραπεζική ένωση. 
Γι’ αυτό όλοι οι άλλοι υπουργοί έχαιραν και έβλεπαν
 με δέος τον Έλληνα, ως τον μόνο ΥΠΟΙΚ 
που τολμούσε να τα βάλει αποτελεσματικά 
με τον παντοδύναμο Σώυμπλε. Μοναδικό αλλά 
πανίσχυρο όπλο του ήταν τα άχαστα επιχειρήματα,
 η σεμνότητα και η αποφασιστική παρρησία του...

                                                       ***
Και κάτι ακόμα. Ο Στουρνάρας είχε αντιληφθεί
 βιωματικά ένα από τα μεγαλεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 
Την λειτουργία στη βάση της αρχής του σεβασμού
 των κανόνων. Και οι κανόνες αυτοί της Ε.Ε. δεν ήρθαν ουρανοκατέβατοι σαν τις πλάκες του Μωυσή 
με τις δέκα εντολές. Δεν είναι δεσμά.

Είναι οι κανόνες αυτοί αποτέλεσμα συγκρούσεων και συμβιβασμών, μέσα 
από δημοκρατικές διαδικασίες και από δραματικά ξενύχτια στις Βρυξέλλες 
και σε όλες τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. 
Και είναι για όλους κάτι σαν ιερό δισκοπότηρο. Και κάτι ψωνισμένα βλαχαδερά,
 που κάνουν πως δεν το σέβονται, τρώνε κίτρινες και κόκκινες κάρτες… 
Να τα λέμε κι αυτά.
              
                                                        ***
Άλλωστε, ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ, μέσα στην προχτεσινή αντι-Βαρούφεια ξινίλα του, 
δεν είπε τυχαία ότι η Ελλάδα πήγαινε πολύ καλά μέχρι προ εξαμήνου και έκτοτε 
έχει καταρρεύσει. Και φυσικά, τα κομπλιμέντα ήταν για τον Στουρνάρα, 
αφού τον Σαμαρά τον θυμόταν από τα Ζάππεια και τον αντιπαθούσε… 
Και αυτή την εκτίμηση ο Στουρνάρας την κέρδισε με την σοβαρή, 
τολμηρή αυτοπεποίθηση, που έβγαζε ο θετικός ορθολογισμός του.

Τα παγώνια και οι τσαμπουκαλέρος δεν φτουράνε, μόνο οι συγκροτημένοι
 επιχειρηματολόγοι μετράν. Και κάνουνε τους Σώυμπλε να κάνουν μόκο 
και ευγενικά να παραδέχονται ότι ο συνομιλητής τους έχει δίκιο…
 Να πείτε, λοιπόν, στον ντιρινταχτισμένο οχλοπολτό που ψωνίζει την αλαζονεία 
των φλύαρων παγωνιών, ότι οι δανειστές δεν την ψωνίζουν. Ίσα ίσα, την αντιπαθούν.

Οι κουτόφραγκοι ψωνίζουν σοβαρότητα, ηθική και αισθητική συγκρότηση, 
ορθολογισμό και σεμνότητα. Τέτοιους να τους πείτε να στέλνουμε, αλλιώς ποτέ 
δεν θα κερδάμε, θα τρώμε ξύλο και θα πονάμε… 
Και επειδή πάσχουμε από παΐσια φρονήματα, καπάκι
 θα ταπεινωνόμαστε αναξιοπρεπώς… Όστις βούλεται, λοιπόν, 
εθνική υπερηφάνεια και αξιοπρέπεια, τώρα ξέρει, 
δεν ξαναστέλνουμε «ανυπότακτα» ψώνια στην Ευρώπη. 
Εξ αιτίας τους θα πονέσουμε πολύ…

                                                                 ***
Γράφαμε προεκλογικά, πριν ενσκήψει αυτό που τότε βλέπαμε με δρασκελιές
 να πλησιάζει, «Η μυλωνού τον άντρα της με τους διαπραγματευτάδες». 
Εκτός από το κατωτέρω απόσπασμα, που κάτι πρόσφατο μπορεί να σας θυμίζει,
 ίσως βρείτε ενδιαφέρον να το ξαναδιαβάσετε όλο. 
Γιατί πολλά από όσα ζούμε τώρα, σα να διαγράφονται ευκρινώς εκεί μέσα…

«Τι να διαπραγματευτείς, Καραμήτρο; Νοικοκυρέψου πρώτα, που είσαι
 ο πιο χαβαλές και σουρωτήρης από τη διαφθορά κήπος της οικουμένης 
και πήγαινε μετά να διαπραγματευτείς. Όπως κάνουν όλοι οι ατυχήσαντες 
και πρόσκαιρα αποτυχημένοι! Αλλιώς θα ξαναγίνεις ο συνήθης Καραγκιόζης καρπαζοεισπράκτορας. Και με το δίκιο τους θα σε βαράνε για το γελοιοπρεπές
 θράσος σου, όλοι εκείνοι που διαρκώς τους ζητάς περισσότερα και ασυστόλως
 τους επιστρέφεις λιγότερα. Κάνε ό, τι και η Ιρλανδία και μετά πάρε ό, τι θες. 
Αλλιώς δεν θα πάρεις τίποτε. Και θα καταστρέψεις τον τόπο σου 
και θα τον καταστήσεις του κόσμου τον περίγελω».


Με ποιών ανοχή…οι τζαμπατζήδες Γερμανοί της Καραθώνας;

Οι ξένοι χωρίς να αφήνουν καν το συνάλλαγμα
 που θα αντιστοιχούσε στο νόμιμο πρόστιμο, 
απολαμβάνουν ανενόχλητοι το ελεύθερο κάμπινγκ
Δωρεάν διακοπές στο Ναύπλιο κάνουν πολλοί
 Γερμανοί τουρίστες, απολαμβάνοντας μάλιστα 
την εξαιρετική Καραθώνα, χωρίς να τους ενοχλεί κανείς.
Ο χώρος κοντά στο «Πηγάδι», αλλά και δίπλα
 στο «Ουτοπία» έχει μετατραπεί σε ελεύθερο 
κάμπινγκ, αφού κάθε βράδυ συγκεντρώνονται
 δεκάδες τροχόσπιτα με ξένες πινακίδες. 
Μάλιστα, προφανώς για λόγους ασφαλείας, 
οι τροχοσπιτάδες σταθμεύουν ο ένας δίπλα στον άλλον. 
Πολλοί από αυτούς δεν παραμένουν μόνο μια βραδιά, 
αλλά σταθμεύουν τα τροχόσπιτα μόνιμα
 για αρκετές ημέρες, κάτι που φαίνεται
 από τα τραπεζάκια που βγάζουν, τις δορυφορικές
 κεραίες, τα ηλιακά πάνελ που στήνουν.
Δυστυχώς τη …νύφη την πληρώνουν 
κάθε χρόνο κάποιοι έλληνες παραθεριστές που έχουν
 ένα μικρό τροχόσπιτο και κάνουν τα μπάνια τους εκεί.
 Οι ξένοι χωρίς να αφήνουν καν το  συνάλλαγμα 
που θα αντιστοιχούσε στο νόμιμο πρόστιμο,
 απολαμβάνουν ανενόχλητοι το ελεύθερο
 κάμπινγκ, γνωρίζοντας ότι σε καμιά άλλη
 χώρα δεν θα μπορούσαν να το πράξουν.