Σάββατο 5 Οκτωβρίου 2019

Κόρινθος, χημικές τουαλέτες στην λαϊκή: Σιγά που δεν θα έβρισκαν κάτι να που και γι αυτές.

Μάλλον φαίνεται ότι η προηγούμενη κατάσταση
ήταν πιο ειδυλλιακή
και γι αυτός είπαν διάφορα με κορυφαίο
που θα πλένουν τα χέρια τους
ποιος θα τις καθαρίζει
πόσο θα μας στοιχίζουν κλπ. 
και τα παράπονα στον Δήμαρχο.

Κόρινθος-σήμερα, στον παλιό σιδηροδρομικό σταθμό: Καπνός δίχως φωτιά....δεν υπάρχει. (Φωτογραφίες)




Μόνος του μπορεί;

Και πριν καλά καλά αναλάβει η νέα δημοτική αρχή ήρθε η πρώτη κανονιά.
Αλλο ένα κέντρο μεταναστών στην Κόρινθο.
Τι και αν ήδη φιλοξενείται μια κλειστή δομή.
Τι και αν έχουμε το άβατο των Εξαμιλίων λίγα χιλιόμετρα πιο πάνω.

Τι και αν έχει αυξηθεί η ανεργία τα τελευταία χρόνια και έχει περάσει 
στην πρώην «πλούσια » Κορινθία το 25%.
Ο δήμος Κορινθίων για ακόμα μία φορά βρίσκεται στα πρωτοσέλιδα 
για ένα αρνητικό λόγο.
Ένας νομός ανοχύρωτος πολιτικά, είτε αυτό είναι η Βουλή , είτε η Περιφέρεια.

Στο νέο δήμαρχο Βασίλη Νανοπουλο πέφτει ένας ιστορικός ρόλος. 
Να γίνει αυτός που θα ανατρέψει την κατάσταση.
Αυτός θα πρέπει να κάνει την Κόρινθο να ακούγεται στα κέντρα λήψης αποφάσεων.
Αυτός θα πρέπει να αλλάξει την εικόνα διάλυσης των τελευταίων ετών.
Αυτός θα πρέπει μαζί με τους συνεργάτες του να ξαναξεκινησουν τα βαλτωμένα έργα.

Να διεκδικήσουν από πόρους ΕΣΠΑ νέα έργα.

Να πιέσουν την περιφερειακή αρχή να βάλει στις προτεραιότητες της, 
την πύλη της Πελοποννήσου.

Να αναδιοργανώσουν τα νομικά πρόσωπα, να αλλάξουν 
τον τρόπο διαχείρισης των απορριμάτων και να αυξήσουν την ανακύκλωση.

Να ανεβάσουν το επίπεδο των παιδικών σταθμών, να βελτιώσουν
 τις κτιριακές υποδομές των σχολείων του δήμου, να ανεβάσουν την ποιότητα
 των πολιτιστικών εκδηλώσεων, να προσελκύσουν τουρισμό ώστε να έρθει
εισόδημα και να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας….

Είναι πολλά αυτά που πρέπει να γίνουν και μάλιστα άμεσα.

Δελτία τύπου ανταλλάσσουν όλοι.
Τατουλης με Νίκα.
ΣΥΡΙΖΑ με κυβέρνηση.
Ενα πολιτικό παιχνίδι σκάκι με πεδίο το κουφάρι της πόλης.

Και νιώθεις ότι τελικά κανένας δε νιώθει τον πανικο των πολιτών,
 που για πρώτη φορά είδαν ανθρώπους να παρελάσουν στην πόλη και
 να ζητούν φαΐ και γιατρό….
Απογοητευση; Μεγαλη.

Το μόνο που δίνει ελπίδα είναι οι μικρές μάχες για τη βελτίωση 
της καθημερινότητας τον τελευταίο μήνα που σταδιακά κερδίζονται.

Μάχη για την καθαριότητα και την καθημερινότητα που είναι σαφώς
 καλύτερη η εικόνα, η επανεκκίνηση των έργων στην πλατεία, 
η λύση για το νηπιαγωγείο (που και αυτό έγινε θέμα για πολιτική εκμετάλλευση ).

Είναι τα πρώτα δείγματα μιας δημοτικής αρχής που έχει δουλειά
 να κάνει όμως αν μη τι άλλο δουλεύει…

Φτάνει μόνο αυτό; 
Περιμένουμε να δούμε από Φεβρουάριο με δικό της προϋπολογισμό την λογική της.

Μέχρι ώρας αρκούμαστε να βλέπουμε τη διαχείριση και τις αλχημείες 
προκειμένου να βγει αυτή η χρονιά.
Κριτική από Φεβρουάριο…
Δικό μας σχόλιο:
Δεν κρατήσαμε την ορθογραφία του αρθρογράφου
ούτε θα κάνουμε κριτική στα γραφόμενά του
κι ας είναι μεγάλος ο πειρασμός.
Μόνο μια παρατήρηση.
Για ποιον λόγο δεν υπογράφει;
Το έχω ξαναπεί πολλές φορές.
Η πεμπτουσία της δημοκρατίας αυτή είναι.
Να εκφράζουμε επωνύμως την άποψή μας.

Τι έγινε βρε σεις, μας στέλνουν και ραβασάκια τώρα οι τράπεζες;


Ένα βίντεο με μετανάστες που νομίζεις ότι διαφημίζει την Κόκα-κόλα. (Ελπίζω αυτή η διαφήμιση μακριά από την Κόρινθο)

Δείτε το βίντεο από τη Σάμο…

Ε, δεν αντέχω βρε σεις και θα το πω. Κοίτα τώρα ποιοι μιλάνε!

Ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ Κορινθίας για την ανοικτή δομή.
Δυστυχώς  πριν στεγνώσει το μελάνι της αρχικής μας αντίδρασης, 
οι  ανησυχίες μας επιβεβαιώθηκαν, οι πρόσφυγες όντως «τσουβαλιάστηκαν» 
 στο στρατόπεδο της Κορίνθου από την Κυβέρνηση και την  ένοχη σιωπή 
της συμπλέουσας Δημοτικής Αρχής, όπως φανερώνει και η σημερινή 
συγκέντρωση διαμαρτυρίας τους στο Φλοίσβο.
Αμείλικτα ερωτήματα ζητούν καθαρές, αληθινές και βάσιμες απαντήσεις:
Από που σιτίζονται οι πρόσφυγες-οι οποίοι παραπονούνται για το φαγητό?
Τι μέτρα έχει η κυβέρνηση για την ιατρική φροντίδα τους?
 Ειδικά για  τις έγκυες και τα βρέφη?
Έχουν θέρμανση στις σκηνές?
Υπάρχει πρόβλεψη για την εκπαίδευση των ανηλίκων? 
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το δικαίωμα στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια 
είναι συνταγματικώς κατοχυρωμένο και οφείλει η Πολιτεία να το σέβεται
 και να προβαίνει σε ενέργειες για τη προστασία του. 
Δυστυχώς για τους κυβερνητικούς Βουλευτές του Νομού μας η σημερινή 
συγκέντρωση διαμαρτυρίας έφερε με δραματικό τρόπο στο προσκήνιο
 την ελλιπή οργάνωση και προχειρότητα με την οποία η κυβέρνηση 
αντιμετωπίζει το ζήτημα τόσο σε εθνικό όσο και σε τοπικό επίπεδο. 
Καλούμε την Κυβέρνηση της ΝΔ, τους «εξαφανισμένους»
 κυβερνητικούς Βουλευτές και τον γαλάζιο Δήμαρχο της Πόλης μας 
 να τοποθετηθούν ενώπιον του λαού της Κορίνθου και να δώσουν εξηγήσεις
 για το θέμα αυτό, καθώς και τους ενεργούς και δημοκρατικούς πολίτες 
να βρίσκονται σε εγρήγορση για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
4/10/2019
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΜΕΛΩΝ (ΟΜ) ΣΥΡΙΖΑ ΚΟΡΙΝΘΟΥ
Δικό μας σχόλιο:
Ε, δεν αντέχω βρε σεις και θα το πω. 
Κοίτα τώρα ποιοι μιλάνε!
Λες και δεν κυβέρνησαν μια ολόκληρη τετραετία.
Λες και επί της δικής τους διακυβέρνησης ήταν 
όλα άψογα.
Μακριά από μένα να υπερασπιστώ την σημερινή
κυβέρνηση αλλά δεν μπορώ να ακούω να μιλάνε
κάποιοι που επί των ημερών τους 
όλοι θυμόμαστε το τι έκαναν και ποιος μας έλεγε
ότι απλά λιάζονταν και άλλα φαιδρά.
Αφήστε να μιλήσουν κάποιοι που δεν ανέλαβαν
να διαχειριστούν την "καυτή πατάτα"
όλου αυτού του προβλήματος και όχι το κόμμα
που ο πρόεδρός του ως πρωθυπουργός μας έλεγε
ότι δεν έβλεπε στην θάλασσα σύνορα, 
για να μην θυμηθώ το αλησμόνητο 
Λέσβος και Μυτιλήνη.

Θεσσαλονίκη: Ομάδα μεταναστών προσπάθησε να εισβάλλει σε αστυνομικό τμήμα.

Μία ομάδα μεταναστών φέρεται να επιχείρησε 
να εισβάλλει σε αστυνομικό τμήμα στη Θεσσαλονίκη.
Του ανταποκριτή μας από το thestival.gr στη Θεσσαλονίκη
Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες, περίπου είκοσι Αλγερινοί και Μαροκινοί, 
που στερούνταν εγγράφων νόμιμης παραμονής στη χώρα, επιχείρησαν 
να εισβάλουν στο αστυνομικό τμήμα Λευκού Πύργου.
Το περιστατικό σημειώθηκε στις 22:30. Τα άτομα ήταν συγκεντρωμένα από νωρίς 
μπροστά στο αστυνομικό τμήμα.
 Ξαφνικά, κινήθηκαν αιφνιδιαστικά όλοι μαζί προς την είσοδο του τμήματος
 με σκοπό να περάσουν στο εσωτερικό του. 
Η αντίδραση του σκοπού που φρουρούσε την είσοδο του τμήματος ήταν άμεση.

Με τη βοήθεια συναδέλφων του, ο σκοπός κατάφερε να εμποδίσει 
την είσοδο των αλλοδαπών στο κτίριο.
Η άφιξη ισχυρών αστυνομικών δυνάμεων ανάγκασε τους επίδοξους εισβολείς 
να τραπούν σε φυγή. 
Ένας από αυτούς συνελήφθη, καθώς στην κατοχή του
 βρέθηκε μαχαίρι και κλεμμένο κινητό τηλέφωνο.

Ανθρωπισμός με Μόρια και Ειδομένη δεν συμβιβάζονται.

Η «ψυχοπονιάρα» Αριστερά
Του Σάκη Μουμτζή
Το καινούργιο μοτίβο των αριστερών ψυχών είναι, πως η κυβέρνηση 
«ποινικοποιεί την αλληλεγγύη» .
Μοτίβο που το ενέταξε στον αντιπολιτευτικό λόγο της και που διεγείρει 
τα αριστερά αντανακλαστικά.

Θα μπορούσα να γράψω για την Μόρια και τις λάσπες της Ειδομένης, 
για να αποδείξω την υποκρισία όλων αυτών που δήθεν ενδιαφέρονται 
για την τύχη των προσφύγων και των μεταναστών.

Δεν το κάνω, για να μην θεωρηθεί πως παραβιάζω ανοικτές πόρτες.

Η κατάθεση της αριστερής, γεμάτο πόνο, ψυχής γι΄αυτούς 
τους ταλαιπωρημένους ανθρώπους, είναι μια από τις όψεις
 του «ηθικού πλεονεκτήματος της Αριστεράς». 
Αυτή η διαρκής προβολή της αλληλεγγύης προς τους πρόσφυγες
 και τους μετανάστες είναι μια απόπειρα να αποκατασταθεί ένα μέρος, έστω,
 αυτού του ηθικού πλεονεκτήματος, που τρώθηκε θανάσιμα 
με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επί 54 μήνες.

Το «ηθικό πλεονέκτημα» δεν είναι κάτι το αφηρημένο.
 Έχει πολύ συγκεκριμένες προσλήψεις.

Πώς τις εισέπραττε, λοιπόν, ένα μέρος των πολιτών που, καλοπροαίρετα,
 πίστευε πως υφίσταται αυτό το «ηθικό πλεονέκτημα»;

Σε αυτούς τους πολίτες επικρατούσε η αντίληψη πως οι αριστεροί είναι
 πιο έντιμοι, πιο μορφωμένοι, αγαπάνε την ειρήνη, νοιάζονται για τον πόνο
 του συνανθρώπου τους, αγωνίζονται για υψηλά ιδανικά.

Εξ αντιδιαστολής, οι αντίπαλοι τους, είναι φιλοπόλεμοι, επιθετικοί,
 ενδιαφέρονται μόνον για το κέρδος και όχι για τον συνάνθρωπο τους, 
είναι ακαλλιέργητοι και απάνθρωποι.

Αυτός ο κόσμος του μαύρου-άσπρου στην Ευρώπη άρχισε να καταρρέει 
από τα μέσα της δεκαετίας του 50 και αυτή η κατάρρευση ολοκληρώθηκε
 με την πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων.


Στην πατρίδα μας, για να συμβεί αυτό έπρεπε να περάσει η λαίλαπα 
του ΣΥΡΙΖΑ, που αποκάλυψε την απάτη του «ηθικού πλεονεκτήματος».

Σήμερα, με το μεταναστευτικό-προσφυγικό γίνεται μια απόπειρα να ξανακτιστεί 
αυτό το ηθικό πλεονέκτημα.
 Στα μυαλά των αριστερών και των αριστερούληδων υπάρχει η ρομαντική θέση 
της ανυπαρξίας συνόρων.

Οι ρίζες αυτής της αντίληψης βρίσκονται μέσα στην μαρξιστική θεωρία. 
Το στοιχείο που ενώνει τους ανθρώπους είναι το ταξικό και όχι το εθνικό.
 Και, ως εκ τούτου, επειδή τα σύνορα χωρίζουν, 
η προάσπιση τους έχει ελάχιστη σημασία.

Έτσι, παρατηρούμε πως η Αριστερά αντιδρά ακόμα και στον χαρακτηρισμό
 «παράνομος μετανάστης». 
Δηλαδή, η παραβίαση των συνόρων της πατρίδος μας από όλους ανεξαιρέτως
 τους αλλοδαπούς που εισέρχονται σε αυτήν χωρίς τα απαραίτητα έγγραφα, 
είναι για την Αριστερά μια κανονικότητα.

Γι΄αυτό και η σκόπιμη σύγχυση, μέχρι ταυτίσεως,
 των όρων μετανάστης και πρόσφυγας.

Αυτό ουσιαστικά αποτελεί μια de facto κατάργηση των συνόρων.
 Εννοείται, πως όσοι απαιτούν τον σεβασμό τους, αυτομάτως θεωρούνται 
απάνθρωποι και ανάλγητοι. 
Είναι μια εύκολη στοχοποίηση, καθώς από την μια πλευρά βρίσκονται 
οι εικόνες των εξαθλιωμένων ανθρώπων και από την άλλη η τήρηση 
των νόμων από τον απρόσωπο κρατικό μηχανισμό.

Τελικά, ένα σοβαρό και σύνθετο ζήτημα τρέχουσας κυβερνητικής διαχείρισης
 (καταγραφή, διαχωρισμός, παραμονή ή απέλαση), η Αριστερά το έχει
 ιδεολογικοποιήσει και το έχει υψώσει σημαία της για να ξεπλύνει 
τα ανομήματα της διακυβέρνησης των 54 μηνών.

Αλλά ανθρωπισμός με Μόρια και Ειδομένη δεν συμβιβάζονται.
Απαραίτητη διευκρίνηση:
Όλα τα άρθρα γνώμης δεν εκφράζουν απαραίτητα 
και την δική μας άποψη αλλά 
τα δημοσιοποιούμε για να γίνουν αφορμή
για διάλογο και μόνο.

Το πρώτο σου χρέος, εχτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα.

Το πρώτο σου χρέος, εχτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, 
είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους. 
Το δεύτερο, να φωτίσεις την ορμή τους και να συνεχίσεις το έργο τους. 
Το τρίτο σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει.
Νίκος Καζαντζάκης, 1883-1957

Υπάρχει στον κόσμο τούτον ένας μυστικός νόμος —αν δεν υπήρχε, 
ο κόσμος θα ‘ταν από χιλιάδες χρόνια χαμένος— σκληρός κι απαραβίαστος:
 το κακό πάντα στην αρχή θριαμβεύει και πάντα στο τέλος νικάται.
Νίκος Καζαντζάκης, 1883-1957

Σωτηρία θα πει να λυτρωθείς απ’ όλους τους σωτήρες· αυτή ‘ναι 
η ανώτατη λευτεριά, η πιο αψηλή, όπου με δυσκολία αναπνέει ο άνθρωπος. 
Αντέχεις;
Νίκος Καζαντζάκης, 1883-1957

Ν’ αγαπάς την ευθύνη
να λες εγώ, εγώ μονάχος μου
θα σώσω τον κόσμο.
Αν χαθεί, εγώ θα φταίω.
Νίκος Καζαντζάκης, 1883-1957

Ε κακομοίρη άνθρωπε, μπορείς να μετακινήσεις βουνά, να κάμεις θάματα,
 κι εσύ να βουλιάζεις στην κοπριά, στην τεμπελιά και στην απιστία! 
Θεό έχεις μέσα σου, Θεό κουβαλάς και δεν το ξέρεις —το μαθαίνεις μονάχα
 την ώρα που πεθαίνεις, μα ‘ναι πολύ αργά.
Νίκος Καζαντζάκης, 1883-1957

Καλημέρα, σε όλους σας.


Παρασκευή 4 Οκτωβρίου 2019

Θα ήταν καλύτερο να βγουν και να πουν στον ελληνικό λαό όλη την αλήθεια: Τελικά, μας ψεκάζουν…

Δεν υπάρχει σωτηρία! 
Επιστροφή στο μαμ, κακά και νάνι!

Σας το λέω εγώ που έχω αρθρογραφήσει επανειλημμένως υπέρ της συναίνεσης. 
Με τον διάβολο μπορεί κανείς να συμμαχήσει και να ελπίζει. 
Με τον ΣΥΡΙΖΑ αποκλείεται. 
Πολύ σωστά ο Κωστής Χατζηδάκης τους είπε χτες 
ότι είναι «για ομαδική ψυχοθεραπεία». 
Οι βουλευτές της ψεκασμένης αριστεράς δεν κύρωσαν τρεις συμβάσεις που είχε 
υπογράψει προεκλογικά ο κ. Τσίπρας για την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων.

Επικαλέστηκαν, οι αθεόφοβοι, την κλιματική αλλαγή. 
Λες και η υπογραφή των συμβάσεων συνέβη
 πριν 50 χρόνια και όχι πριν λίγες εβδομάδες!
 Εμείς οι Έλληνες έχουμε καταγραφεί για πολλές αμαρτίες στο πέρασμα 
χιλιάδων ετών σε αυτή την μαρτυρική γη. 
Αλλά για τέτοια απροκάλυπτη επίδειξη βλακείας, είναι η πρώτη φορά στα χρονικά. 
Αν δεν μας ξεγελάει η μνήμη μας και τα διαβάσματά μας.

Αυτοί εδώ, οι Συριζαίοι, είναι ικανοί να κατηγορήσουν την… 
.............προηγούμενη κυβέρνηση για ανθελληνική και προδοτική στάση 
και να ζητήσουν να ανατραπούν με έναν νόμο και ένα άρθρο 
όλα τα νομοθετήματά της. 
Για τέτοιο τσίρκο μιλάμε.
Δεν υπάρχει σωτηρία γι αυτή την χώρα. 
Με τέτοια αντιπολίτευση; 
Δεν δίνουμε ούτε μία πιθανότητα στο εκατομμύριο. 
Ποιος τρελός θα έρθει να βάλει τα λεφτά του σε αυτή την άκρη της γης;
 Ποιος θα μας πάρει στα σοβαρά, όταν μας χωρίζει τέτοιο χάος από την κανονικότητα;

Πήγαν υπέγραψαν τις συμβάσεις, άνοιξαν σαμπάνιες για να τις γιορτάσουν 
προεκλογικά και στο τέλος δεν ψήφισαν την κύρωσή τους!
 Υπέγραψαν ως κυβέρνηση, καταψήφισαν ως αντιπολίτευση.
 Πριν φτάσουμε στην συναίνεση, είναι απαραίτητο να ξεκινήσουμε 
από την αλφαβήτα: Την συνεννόηση στα βασικά. 
Όταν γεννιέται ένα παιδί δεν τo στέλνουμε κατευθείαν στο πανεπιστήμιο. 
Μαθαίνει πρώτα να περπατάει και να εκφράζει τις ανάγκες του: Μαμ, κακά και νάνι. 
Εδώ δεν βρισκόμαστε ούτε καν σε αυτό το σημείο και έχουμε την απαίτηση να υπάρξει
 μία συνεννόηση που αρμόζει μόνο σε ενήλικες και σοβαρούς ανθρώπους…

Δεν υπάρχει σωτηρία. Κι όσοι καλλιεργούμε την εντύπωση ότι είναι πιθανόν 
να υπάρξει περιθώριο συνεργασίας με αυτόν τον ΣΥΡΙΖΑ,
 δεν προσφέρουμε καλές υπηρεσίες. 
Δίδουμε στους ασθενείς παραισθησιογόνα, προσπαθώντας να τους πείσουμε ότι 
σε ένα άλλο παράλληλο σύμπαν οι ίδιοι άνθρωποι δεν είναι φτωχοί και ασθενείς, 
αλλά πλούσιοι και υγιείς.
 Κι όταν οι άνθρωποι αυτοί ξυπνούν απότομα, τους έρχεται 
η κατραπακιά των ψεκασμένων. 
Μόνο που τότε δεν φταίνε οι ψεκασμένοι αλλά οι αιθεροβάμονες που πίστεψαν 
ότι υπάρχει ελπίδα απόδρασης από την Κόλαση που ανέχτηκε τον Πάνο Καμμένο
 ως υπουργό Άμυνας για τέσσερα χρόνια. 
Θα ήταν πιο τίμιο να πουν ότι τους λείπει ο Πάνος και ότι κάνουν ό,τι περνάει 
από το χέρι τους για να τον καλέσουν και πάλι πίσω. 
Από το να πυροβολούν τα τελευταία φαιά κύτταρα που άφησε ανέπαφα 
ο Γιάννης με το ένα «ν» με την πολιτική του 2015 και να προσπαθούν 
να μας πείσουν για την οικολογική τους συνείδηση, θα ήταν καλύτερο να βγουν
 και να πουν στον ελληνικό λαό όλη την αλήθεια: Τελικά, μας ψεκάζουν…
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@liberal.gr
Απαραίτητη διευκρίνηση:
Όλα τα άρθρα γνώμης δεν εκφράζουν απαραίτητα 
και την δική μας άποψη αλλά 
τα δημοσιοποιούμε για να γίνουν αφορμή
για διάλογο και μόνο

Ξεκινούν επιτέλους και πάλι τα έργα στην πλατεία της Κορίνθου. (ΒΙΝΤΕΟ)

Πολύ θετική εξέλιξη για το θέμα
της πλατείας Περιβολάκια.
Οπως μας ενημέρωσε ο δήμαρχος Κορινθίων 
Βασίλης Νανόπουλος στο προσεχές χρονικό διάστημα 
ξεκινά εκ νέου η κατασκευή της από τον ίδιο εργολάβο
μετά από μαραθώνιες συζητήσεις παρουσία 
και των άλλων παρατάξεων.


Το έργο θα γίνει όπως προβλέπεται από τη σύμβαση
 δήλωσε ο δήμαρχος Κορινθίων και όταν ρωτήθηκε 
τι ήταν αυτό που έχει αλλάξει και μπορέσαμε
 να βρεθεί μία λύση είπε ότι ήταν ο τρόπος 
που λειτουργεί η δημοτική αρχή.
ΠΗΓΗ

Δεκάδες μετανάστες στο κέντρο της Κορίνθου διαδηλώνουν για τις συνθήκες στην ανοικτή δομή. (Να συνηθίζουμε σιγά-σιγά).








Δικό μας σχόλιο:
Να συνηθίζουμε σιγά-σιγά.

«Είναι καλά τώρα o Νίκος; Συνήλθε;»

Του Ανδρέα Ζαμπούκα

Λίγες μέρες μετά την αποπομπή του Νίκου Φίλη από την κυβέρνηση τ
ων "Συριζανέλ", ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος συναντήθηκε με τον Αλέξη Τσίπρα. 
Οι κακές γλώσσες λένε ότι μία από τις πρώτες ερωτήσεις του Mακαριωτάτου 
στον τότε πρωθυπουργό ήταν η εξής: "Πώς πάει ο Νίκος; Είναι καλά τώρα;". 
Εμφορούμενος από μία γαλήνια ικανοποίηση, όπως ταιριάζει 
στην μεγαλοψυχία του ισχυρού, όταν εφαρμόζεται το δίκαιο της πυγμής...

Ο Νίκος Φίλης, σε όλη την διάρκεια της προηγούμενης κυβέρνησης, 
υποδύθηκε έναν ρόλο περίεργο. 
Από τη μία, δεν έχανε ευκαιρία να μας θυμίζει πόσο αριστερός είναι 
κι από την άλλη κατάπινε τη μία μετά την άλλη, την ματαίωση
 της αριστεροσύνης του από τους υπόλοιπους συντρόφους. 
Όπως βεβαίως, και το πλήρες άδειασμα από τον πρωθυπουργό του, 
όταν προέκυψε πρόβλημα με την Εκκλησία.

Πέρασαν λοιπόν, τα χρόνια, και μεταξύ άλλων, μόλις χθες θυμήθηκε
 ο πρώην υπουργός Παιδείας να εκφράσει τις αριστερές οικολογικές του ανησυχίες. Επισημαίνοντας στη Βουλή, ότι η προηγούμενη κυβέρνηση δεν υπήρξε
 αρκούντως πράσινη για τα δεδομένα της.
 Ότι δεν ασχολήθηκε με την κλιματική αλλαγή και ότι οι έρευνες 
για υδρογονάνθρακες που υπέγραψε ο κ. Σταθάκης δεν συνάδουν 
με τις δικές του ευαισθησίες.

Εν τω μεταξύ, η κύρωση της συμφωνίας από την σημερινή κυβέρνηση, 
βρήκε τους συντρόφους του ΣΥΡΙΖΑ να ψηφίζουν "Παρών" στη Βουλή. 
Δημιουργώντας σε όλους μας την υποψία για παθολογικά ευρήματα
 στην ψυχοσύνθεση των ανθρώπων που παίρνουν αυτές τις αποφάσεις στο κόμμα.
 Και πιο συγκεκριμένα, αυτό που στην ψυχιατρική ονομάζεται "φυγή ιδεών" 
και αφορά στην σχιζοφρένεια! 
Αλλά και όλων όσων συγκλίνουν σε συμπτώματα ακουστικών ή οπτικών 
ψευδαισθήσεων, παρανοϊκών ιδεών και αποδιοργανωμένης ομιλίας και σκέψης.

Γιατί πρόκειται ακριβώς για την ίδια συμφωνία που πανηγύριζε ο κ. Σταθάκης
 αλλά και ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός! 
Αλλά τώρα, δεν αρέσει στην αντιπολίτευση,
 μόνο και μόνο επειδή δεν κυβερνάει τη χώρα.

Ευτυχώς όμως που υπάρχει ο Νίκος Φίλης γιατί θα βρισκόμαστε όλοι 
σε πλήρες αδιέξοδο, προσπαθώντας να ερμηνεύσουμε την "φυγή ιδεών" 
του κυρίου Τσίπρα. 
Γιατί, με τις παρεμβάσεις του, μας δίνει την δυνατότητα να εξηγήσουμε
 την στάση της αντιπολίτευσης στην χθεσινή ψηφοφορία.

Τι είπε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ;
 «Πραγματικό πρόβλημα το ξεπούλημα που ετοιμάζεται για τα ΕΛΠΕ,
 αλλά είναι το έλασσον, το μείζον είναι η κλιματική αλλαγή και αυτή 
υπήρχε και πριν τις εκλογές».
Και πρόσθεσε: «Είναι λάθος να μην κάνουμε μια αυτοκριτική μπροστά 
στην ελληνική κοινωνία και την ελληνική νεολαία. 
Αυτή είναι η δύναμη της Αριστεράς, να μπορεί να διορθώνει τα λάθη της,
 να κερδίζει συνειδήσεις των πολιτών σε μια γραμμή αλλαγής της κοινωνίας, 
που σημαίνει σε μια γραμμή κοινωνικά
 και περιβαλλοντικά ισόρροπης ανάπτυξης». 
Για να καταλήξει: «Ο ΣΥΡΙΖΑ έπρεπε να παρουσιάσει ένα τελείως 
διαφορετικό μοντέλο που να οδηγεί σε μια δίκαιη κατανομή 
του φυσικού πλούτου και σε ένα άλλο υπόδειγμα ζωής του πολίτη».

Έτσι επομένως δικαιολογείται η αντίφαση: ότι κάλλιο αργά παρά ποτέ, 
οι συμπαθέστατοι "Ζαίοι" κατάλαβαν το λάθος τους. 
Αλλά οι περισσότεροι ψήφισαν "παρών" γιατί ντράπηκαν να ψηφίσουν "όχι".
 Όπως έκαναν οι γενναιότεροι της κοινοβουλευτικής ομάδας Φίλης, 
Παπαδόπουλος, Παπαχριστόπουλος και Ζουράρις. 
Οι πιο αριστεροί και αντισυστημικοί όλων δηλαδή.

Θα μου πεις τώρα, γιατί στα 4,5 χρόνια διακυβέρνησης της Αριστεράς, 
δεν υπήρξε καμία πράσινη πολιτική για την ενέργεια και το κλίμα; 
Ποιος εμπόδισε τον κ. Τσίπρα να προχωρήσει 
σε κάλεσμα επενδυτών για τις ΑΠΕ; 
Ποιος εμπόδισε και τον Νίκο Φίλη να θέσει επιτακτικά το ζήτημα 
στο υπουργικό συμβούλιο για να υπερασπιστεί τη αριστεροσύνη 
της κυβέρνησης στην οποία συμμετείχε;

Θα ξαναθυμίσω τα λόγια του Μακαριωτάτου για τον κ. Φίλη: 
"Είναι καλά τώρα o Νίκος; Συνήλθε;"
Απαραίτητη διευκρίνηση:
Όλα τα άρθρα γνώμης δεν εκφράζουν απαραίτητα 
και την δική μας άποψη αλλά 
τα δημοσιοποιούμε για να γίνουν αφορμή
για διάλογο και μόνο

Άνθρωποι Που Δεν Πήγαν Σχολείο Κι Άλλαξαν Τον Κόσμο.

Υπάρχει κάτι που είναι εξίσου αναπόφευκτο 
με τον θάνατο. Κι αυτό είναι η ζωή.
Τσάρλι Τσάπλιν

Μετά τους «κακούς μαθητές, μεγαλοφυείς ενήλικες» συνεχίζουμε 
με κάποιους ανθρώπους που είτε δεν πήγαν καθόλου στο σχολείο είτε έμειναν
 τόσο λίγο σε αυτό ώστε δεν πρόλαβαν να μάθουν τίποτα. 
Όμως, ο καθένας στον τομέα του, επηρέασε τόσο τον κόσμο, ώστε να μπορούμε
 να πούμε ότι τον διαμόρφωσαν -με τη δύναμη του μυαλού τους και μόνο.
~~{}~~
Ο Τόμας Έντισον πήγε στο σχολείο σε ηλικία οκτώ χρονών και έμεινε τρεις μήνες. 
Ήταν ο τελευταίος στην τάξη και ο δάσκαλος «δεν τον χώνευε».
Ο πατέρας του Έντισον πίστευε ότι ο γιος του ήταν κουτός 
(μάλλον εκείνος δεν ήταν ιδιαίτερα ευφυής).
Κάποια μέρα ο δάσκαλος είπε στον Έντισον (μπροστά σε όλη την τάξη)
ότι είναι αδειοκέφαλος. 
Ο Τόμας, που δεν ήταν το πιο πειθήνιο παιδί, εγκατέλειψε αμέσως στην τάξη 
και στο σπίτι είπε ξεκάθαρα στη μητέρα του ότι δε θα ξαναγυρίσει ποτέ στο σχολείο. 
Και πράγματι έτσι έκανε (το σχολείο δεν ήταν υποχρεωτικό το 1855).
Έμεινε να διαβάζει στο σπίτι, έχοντας ως δασκάλα τη μητέρα του. 
Εκείνη μπόρεσε να του μάθει μόνο τα βασικά
 (κολλυβογράμματα, όπως έλεγαν κι οι παλιοί).
Σε ηλικία δεκαεννιά χρονών ο Έντισον έγραφε τις επιστολές χωρίς
 να χρησιμοποιεί καθόλου σημεία στίξης. 
Κι αυτό μπορεί να μη μας φαίνεται περίεργο στον Οδυσσέα του Τζόις, αλλά τι
εντύπωση θα μας έκανε αν κάποιος μας έστελνε ένα γράμμα 
χωρίς κόμματα και τελείες;

Ο μικρός Έντισον, πέρα από τα σημεία στίξης, 
έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για το διάβασμα.
 Διάβαζε ολημερίς Σαίξπηρ, Ντίκενς και ό,τι άλλο έπεφτε στα χέρια του. 
Μέχρι που μια μέρα η μητέρα του έφερε το βιβλίο «Σχολή της φυσικής», 
και τότε ουσιαστικά γεννήθηκε ο εφευρέτης Έντισον.
Έστησε ένα μικρό εργαστήριο στο υπόγειο του σπιτιού 
και όλη μέρα έκανε πειράματα.
Σε ηλικία δώδεκα χρονών, ενώ είχε συναρμολογήσει μόνος του έναν τηλέγραφο
 και είχε φτιάξει μια ηλεκτρική παγίδα για ποντίκια, κατάλαβε ότι χρειαζόταν 
λεφτά για να βελτιώσει το εργαστήριο του και ξεκίνησε να ψάχνει για δουλειά.
Βρήκε σε μια γειτονική πόλη. 
Για να πηγαίνει ως εκεί έπρεπε να ταξιδεύει με το τρένο τρεις ώρες καθημερινά. 
Ο Έντισον εκμεταλλεύτηκε αυτό το χρόνο για να διαβάζει και για να κερδίζει
 χρήματα, αφού πουλούσε στους επιβάτες φρούτα, ξηρούς καρπούς και καραμέλες.

Λίγο μετά ξεκίνησε να πουλάει στους επιβάτες και την εφημερίδα του! 
Αγόρασε από κάποιον παλαιοπώλη ένα παλιό χειροκίνητο πιεστήριο 
και κατά τον πηγαιμό έγραφε, στοιχειοθετούσε και τύπωνε 
μια μικρή εφημερίδα που είχε ως ύλη τα δρομολόγια των τρένων
 και μερικά πολιτικά νέα. Στο γυρισμό την πουλούσε.

Ο Έντισον συνέχισε έτσι 
(να κερδίζει χρήματα και να τα επενδύει στο εργαστήριο του) και έκανε 
μερικές από τις σημαντικότερες εφευρέσεις: Το μικρόφωνο, τον φωνογράφο,
 την ηλεκτρική λυχνία, το μπετόν και τελειοποίησε το τηλέφωνο, 
τη μηχανή λήψης φωτογραφιών, την ηλεκτρική γεννήτρια.
Το 1882, σε ηλικία 35 χρονών, έθεσε σε λειτουργία το πρώτο 
εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρισμού (στην Νέα Υόρκη).
Δυόμιση χιλιάδες διπλώματα ευρεσιτεχνίας φέρουν 
το όνομα του -και έχουν και σημεία στίξης. 
Ας θυμηθούμε και την πιο γνωστή του φράση:
 «Η ιδιοφυία είναι 1% έμπνευση και 99% εφίδρωση».
~~{}~~
Ένας άλλος «αμόρφωτος» ήταν ο Αβραάμ Λίνκολν 
(άραγε ο Ντάνιελ Ντέι Λούις ήταν καλός μαθητής;)
Ο Λίνκολν με την «emancipation proclamation» έδωσε την ελευθερία
 στους μέχρι τότε σκλάβους της Αμερικής. 
Γι’ αυτό και δολοφονήθηκε τρία χρόνια μετά.
Ο Άμπε ήταν γιος ξυλοκόπου και δεν πήγε ούτε ένα χρόνο δημοτικό σχολείο.
 Όμως ενώ εργαζόταν ως υποτακτικός σε κάποιον κτηματία εκμεταλλευόταν 
κάθε ελεύθερη στιγμή για να μάθει να διαβάζει (αυτός διάβαζε κυρίως εφημερίδες).

Σε ηλικία είκοσι έξι χρονών ξεκίνησε να μελετάει μόνος νομικά συγγράμματα
 και δύο χρόνια αργότερα κατάφερε να του δοθεί
η άδεια για την άσκηση δικηγορίας.
Σε όλη του την πολιτική σταδιοδρομία οι αντίπαλοι του στόχευαν διαρκώς
 στη φτωχική του καταγωγή και την έλλειψη επίσημης μόρφωσης, 
αλλά ο Λίνκολν δεν αισθανόταν μειονεκτικά για αυτό.
~~{}~~ 
Αφήνοντας τις εφευρέσεις και την πολιτική θα περάσουμε στο χώρο
 της λογοτεχνίας, όπου θα συναντήσουμε δύο «μεγάλους»
 που επίσης ήταν αυτοδίδακτοι.
Ο πρώτος είναι ένας από τους πιο αγαπητούς συγγραφείς, αφού ο «Τομ Σόγιερ»
 και ο «Χικλμπέρι Φιν», είναι μπεστ σέλλερ τα τελευταία 150 χρόνια.
Ο Μάρκ Τουέιν (αληθινό όνομα Σάμουελ Λάνχορν Κλέμενς)
 θα είχε χαρακτηριστεί υπερκινητικό παιδί και θα τον είχαν μπουκώσει
 στα φάρμακα αν είχε γεννηθεί στην εποχή μας. 
Η μητέρα του και η δασκάλα του πολύ πρόθυμα θα το είχαν κάνει, αφού όπως
 φαίνεται ο Σαμ ήταν αδύνατο να μείνει ακίνητος πάνω από ένα δευτερόλεπτο.
Έκανε λίγα μαθήματα, λίγες εβδομάδες σύνολο.
Δώδεκα χρονών –κι ενώ μόλις που είχε μάθει να διαβάζει- πέθανε ο πατέρας του 
και ο Κλέμενς αναγκάστηκε να εργαστεί. 
Έκανε ό,τι δουλειά μπορούσε να βρει ταξιδεύοντας
 στην Αμερική από άκρη σε άκρη. 
Δούλεψε σε ποταμόπλοιο απ’ όπου πήρε και το ψευδώνυμο του
 (Μάρκ Τουέιν= Σημείωσε δύο οργιές βάθος).
Δούλεψε σε τυπογραφείο και λίγο καιρό αργότερα ανέλαβε τη σύνταξη
 μιας μικρής αγροτικής εφημερίδας, με 50-100 αναγνώστες.

Ο Τουέιν ξεκίνησε να γράφει τα αγροτικά νέα με το χιούμορ 
που χαρακτήριζε τα βιβλία του. 
Έλεγε, για παράδειγμα, ότι ο καιρός ήταν κατάλληλος 
για να κλαδέψουν τα πατατόδεντρα.
Η εφημερίδα του είχε τεράστια επιτυχία και σύντομα ξεκίνησε να γράφει 
άρθρα και σε άλλες.
Έκανε ταξιδιωτικά ρεπορτάζ 
απ’ όλο τον κόσμο, -είχε περάσει και από την Ελλάδα- κι όταν εκδόθηκαν 
τα βιβλία του κατέκτησε παγκόσμια διασημότητα και αναγνώριση.
Σε ηλικία εξήντα επτά χρονών το υπερκινητικό παιδί με την ελλιπή μόρφωση
 έγινε διδάκτορας στο πανεπιστήμιο του Μιζούρι, 
καθώς και σε εκείνο της Οξφόρδης.
~~{}~~
Ένας άλλος «ελλιπής» που έγινε ένας από τους σημαντικότερους 
μυθιστοριογράφους όλων των εποχών ήταν ο Τσαρλς Ντίκενς.
Αυτός πήγε μέχρι τα έντεκα στο σχολείο, αλλά εκεί γνώρισε τη φρίκη,
 όπως την περιγράφει στον «Δαβίδ Κόπερφηλντ».
Γράφει για το δάσκαλο του, τον κύριο Κρίκ που μάλλον απολάμβανε 
τον ξυλοδαρμό των μαθητών:
«Αλήθεια, σκέφτομαι σήμερα όταν κοιτάζω πίσω μου, τι φοβερό ξεκίνημα
 για τη ζωή, να εξευτελίζεσαι και να σέρνεσαι από έναν τόσο
 ανίκανο και θρασύ άνθρωπο.»
Έντεκα χρονών ο Κάρολος αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σχολείο
 για να προσέχει τα πέντε μικρότερα αδέλφια του και να εργάζεται
 σε μια βιοτεχνία βερνικιών, αφού οι γονείς του ήταν παρόντες-απόντες.
Λίγο καιρό μετά όλη η οικογένεια συνελήφθη
 και τους έκλεισαν σε φυλακή χρεωστών! 
(Σύντομα και στην Ελλάδα).
Μόνο ο Κάρολος κατάφερε να αποφύγει τη φυλακή και έμεινε σε ένα δωμάτιο 
μόνος έχοντας κληρονομήσει μοναχά μια κασέλα με βιβλία. 
Διάβαζε τον «Ροβινσόνα Κρούσο» και «Τα ταξίδια του Γκιούλιβερ» 
και ονειρευόταν να γράψει κάτι ανάλογο.
Τελικά κατάφερε να γράψει πολύ καλύτερα από αυτούς.
~~{}~~
Η πιο εντυπωσιακή περίπτωση αυτοπραγμάτωσης είναι πιθανότατα
 εκείνη του Τσάρλι Σπένσερ, ο οποίος ως Σαρλό έμελε να γίνει 
η πιο αναγνωρίσιμη φιγούρα του εικοστού αιώνα 
(μαζί με τον Αδόλφο Χίτλερ, με τον οποίο είχε μόλις τέσσερις μέρες διαφορά).
Ο Τσάρλι δεν πήγε ποτέ σχολείο. 
Μόνη του επιδίωξη στα παιδικά του χρόνια, όπως λέει ο ίδιος, 
ήταν: «Πως θα χορτάσω την πείνα μου».
Ζούσε στο Λονδίνο με τη μητέρα του και τον ετεροθαλή αδελφό του,
 σε απερίγραπτη φτώχια. 
Ο πατέρας του, ένας ηθοποιός που είχε γίνει αλκοολικός 
τους είχε εγκαταλείψει από νωρίς. 
(Τελευταία έγινε γνωστό ότι ο Τσάπλιν είχε τσιγγάνικη καταγωγή,
 αλλά αυτό δεν είναι επιβεβαιωμένο).
Πολύ νωρίς η μητέρα του, πρώην πιανίστα που εργαζόταν ως ράφτρα, 
κατέρρευσε ψυχοσωματικά και κλείστηκε στο φρενοκομείο, 
ενώ τα παιδιά πήραν τη θέση τους στο ορφανοτροφείο.
Γράφει ο γιος του Τσάπλιν:
«Τα παιδιά στο ορφανοτροφείο δεν είχαν ποτέ αρκετό φαγητό και ζεστά ρούχα. 
Για το αδίκημα τους, που δεν ήταν άλλο από τη φτώχια, 
τους μεταχειρίζονταν σαν εγκληματίες.»
Ο Τσάπλιν έμεινε αρκετό καιρό εκεί.
 Μεγαλώνοντας, και με τη μεσολάβηση του πατέρα του, 
πήρε τους πρώτους ρόλους, ως κομπάρσος, στο θέατρο. 
Μόλις κέρδισε κάποια χρήματα πήρε το δρόμο του για την Αμερική.
Εκεί, 21 χρονών, άρχισε να τον ανησυχεί η ελλιπής σχολική του μόρφωση.
«Ήθελα», έγραφε, «να ξέρω τόσα όσα και οι άλλοι, για να μπορώ να αμύνομαι 
ενάντια στην περιφρόνηση που δείχνει ο κόσμος στους αμόρφωτους και αδαείς.»
Το πρώτο βιβλίο που αγόρασε ήταν η αγγλική γραμματική 
και μετά ένα αγγλολατινικό λεξικό. 
Νομίζετε ότι τα απομνημόνευσε σε λίγες μέρες; 
Όχι, τα βιβλία έμειναν σε μια βαλίτσα έτσι όπως τα πήρε.
Το επόμενο βιβλίο που αγόρασε ήταν 
το «Ο κόσμος σαν βούληση και σαν παράσταση», του Σοπενχάουερ. 
Αυτό το βιβλίο, λέει ο Τσάπλιν, το διάβαζε για σαράντα χρόνια, κάθε τόσο
 και πάλι από την αρχή, «χωρίς ποτέ να εμβαθύνει στο νόημα του».
Αυτό ήταν το σύνολο της μόρφωσης του ανθρώπου που άλλαξε
 τον κινηματογράφο κι έκανε τόσους ανθρώπους σε κάθε γωνιά του πλανήτη 
να γελάσουν και να κλάψουν.
~~{}~~
Και θα τελειώσουμε τον κατάλογο των «αμόρφωτων» με έναν άνθρωπο
 που είχε αποφασίσει από οκτώ χρονών τι θέλει να κάνει –και μέχρι να το κάνει
 έμαθε και δεκάξι γλώσσες.
Ο Χάινριχ Σλήμαν, σε ηλικία οκτώ χρονών, είδε σ’ ένα περιοδικό
 μια αναπαράσταση από τη φλεγόμενη Τροία, και αποφάσισε ότι έπρεπε
 να την ανακαλύψει.
Ο πατέρας του προσπάθησε να τον πείσει ότι η Τροία ήταν
 μια μυθική πόλη -έτσι πίστευαν τότε. 
Το παιδί όμως είχε βάλει στόχο.

Σε ηλικία δεκατεσσάρων χρονών, κι έχοντας μάθει πολύ λίγα «γράμματα» 
από τον πατέρα του, ο Σλήμαν αναγκάζεται να γίνει μαθητευόμενος σε έναν έμπορο.
Επειδή κατάλαβε ότι για να κάνει τις ανασκαφές θα χρειαζόταν πολλά λεφτά 
ο Χάινριχ βρήκε μια καινούρια δουλειά σε ένα καράβι, με το οποίο θα έφτανε
 ως την Αμερική, «τη χώρα των ευκαιριών».
Δυστυχώς το καράβι ναυάγησε στις ολλανδικές ακτές και ο Χάινριχ 
έμεινε στην Ολλανδία. 
Εκεί, και ενώ δούλευε ως κλητήρας σε εμπορική επιχείρηση, 
φάνηκε η γλωσσική του μεγαλοφυΐα.
Σε τρία χρόνια έμαθε να γράφει και να διαβάζει: Ολλανδικά, αγγλικά, 
γαλλικά, ισπανικά, ιταλικά και πορτογαλικά.
Αργότερα βρέθηκε στην Πετρούπολη, όπου έμαθε ρωσικά και ξεκίνησε 
να εμπορεύεται ινδικά χρώματα, νίτρο, θειάφι κα.
Σε ηλικία 26 χρονών ήταν εκατομμυριούχος και ξεκίνησε για την Αμερική. 
Στη διάρκεια του ταξιδιού (έξι εβδομάδες) έμαθε πολωνικά και σουηδικά.
Κέρδισε πολλά ακόμα χρήματα κάνοντας εμπόριο χρυσού και μόλις
 είχε μαζέψει αρκετά ξεκίνησε για το παιδικό του όνειρο: 
Να ανακαλύψει το Ίλιον του Ομήρου.
Οι τελευταίες γλώσσες που έμαθε ήταν αραβικά και ελληνικά. 
Ταξίδεψε στην Ανατολή (Εγγύς, Μέση και Άπω) και τελικά εγκαταστάθηκε
 στην Ελλάδα (όπου παντρεύτηκε και Ελληνίδα).
Στα 48 του χρόνια και βασιζόμενος κυρίως στην Ιλιάδα ξεκίνησε 
τις ανασκαφές στην Μικρά Ασία. 
Μετά από σύντομο χρονικό διάστημα βρήκε πράγματι την πόλη 
των ονείρων του (και μερικές ακόμα μετά).
~~{}~~
Άλλοι αμόρφωτοι ήταν ο Σουηδός Άλφρεντ Νόμπελ, που εννιά χρονών
αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σχολείο και να πουλάει σπίρτα 
για να επιβιώσει, ο Σκωτσέζος Άντριου Κάρνετζυ, που ως παιδί δούλευε
 σε υφαντουργεία και ως θερμαστής, και ο Μπέντζαμιν Φράνκλιν 
που πήγε για ενάμιση χρόνο σε σχολείο.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Σας κράτησα λίγο παραπάνω στην τάξη, το ξέρω.
Στην επόμενη ώρα θα μάθουμε για τους αριστούχους στο σχολείο 
και στη ζωή –και θα συναντήσουμε τους τρεις της Οκτωβριανής επανάστασης: 
Λένιν, Τρότσκι, Στάλιν.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
(Επί του πιεστηρίου: Κι ο Ζοζέ Σαραμάγκου ελάχιστα «γράμματα» έμαθε.
 Εγγονός ακτήμονων χωρικών και γιος αστυνομικού τέλειωσε το δημοτικό 
κι ύστερα γράφτηκε σε τεχνικό γυμνάσιο.
 Σαν τέλειωσε ξεκίνησε να δουλεύει ως μηχανικός αυτοκινήτων.
Το πώς κατάφερε να γράψει κάποια από τα σημαντικότερα 
μυθιστορήματα του 20ου αιώνα, καθώς και να δημιουργήσει ένα στυλ γραφής 
καθαρά προσωπικό είναι κάτι που μόνο ο ίδιος ο Σαραμάγκου 
θα μπορούσε να μας εξηγήσει. 
Ίσως ούτε κι αυτός να μπορούσε.

Η ζωή είναι αναπόφευκτη και απρόβλεπτη.
Ευχαριστώ τον Alex del P, που μου επισήμανε την περίπτωση Σαραμάγκου.)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
(Οι ιστορίες των αμόρφωτων προέρχονται από το βιβλίο
 του Γκέρχαρντ Πράουζε: «Οι μεγάλοι στο σχολείο – θρύλος και αλήθεια
 για την επιτυχία στη ζωή»
Τίτλος πρωτότυπου: «Genies in der schule». Εκδόσεις Νότος ΕΠΕ 1977)