Είναι απελπισμένοι!
Τους κοιτάζουν, λένε, τα νηστικά μωράκια τους
με τα ματάκια τους κλαμένα
και δεν ξέρουν τι να τους πουν!
Παιδιά, να σοβαρευτούμε λίγο!
Εγώ δεν θυμάμαι τους δικούς μας γονείς, συγγενείς κτλ., όταν πήγαιναν
ως απλοί οικονομικοί μετανάστες (ούτε καν ως πρόσφυγες με προνόμια ασύλου)
στο εξωτερικό να έχουν εξασφαλισμένο μισθό από το κράτος υποδοχής,
για να κάθονται με τα χέρια σταυρωμένα και να μη κάνουν τίποτα!
Με το που έφταναν στις ΗΠΑ, την Αυστραλία, τον Καναδά, τη Γερμανία κοκ.,
πέφτανε αμέσως με τα μούτρα στη δουλειά.
Συχνά με απλήρωτες υπερωρίες, χωρίς ασφάλεια,
χωρίς κανένα δίχτυ κοινωνικής προστασίας ...
Οι φίλτατοι ασυλούχοι πρόσφυγες εντάσσονται, πλέον,
στο κοινωνικό κράτος της Ελληνικής Δημοκρατίας με τα ίδια δικαιώματα
και υποχρεώσεις με όλους τους υπόλοιπους Έλληνες πολίτες.
Πράγμα που σημαίνει πως, όπως όλοι οι υπόλοιποι δουλεύουμε
για να συντηρήσουμε τις οικογένειές μας και για να έχουμε υγειονομικές
και κοινωνικοασφαλιστικές υπηρεσίες, αυτό ακριβώς
θα πρέπει να κάνουν και εκείνοι.
Αν δεν τους αρέσει, μπορούν να φύγουν και να αναζητήσουν την τύχη τους
σε κάποιο πιο "φιλόξενο" κράτος.
Χορήγηση ασύλου δεν σημαίνει εσαεί επιδόματα, για να αράζουμε
και να λιαζόμαστε με τα λεφτά των άλλων.
Τα έχουμε μπερδέψει λίγο τα πράγματα!
Και μπορεί κάποιοι να παρασύρονται από την προπαγάνδα
των "αλληλέγγυων" για τους "αβοήθητους πρόσφυγες" που τους κυνηγά
"το ανάλγητο κράτος", αλλά ο πολύς ο κόσμος αντιλαμβάνεται
τι πραγματικά συμβαίνει και θα αρχίσει σύντομα να παίρνει ξανάστροφες ...
Άλκης ο Ξανάστροφος
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου