Είναι ένας πανάρχαιος μαγικός τρόπος, ότι έτσι φέρνεις, κάτω από τη δική σου κυριαρχία τον κόσμο.

Εικόνες, ίχνη μήνυμα ήταν για τους ανθρώπους

ακόμη κι όταν στις σπηλιές ζούσαν οι πρόγονοί μας.

Από παιδιά τους μάθαιναν τα ίχνη να διαβάζουν

σαν κυνηγοί για να τραφούν από το θήραμά τους.

Εξόρκιζε νομίζοντας πως έκανε  μαγεία,

ο καλλιτέχνης, στην σπηλιά, φιλοτεχνώντας ζώα

και θεωρούσαν με θεούς και πνεύματα μιλούσε.

Έτσι σαφώς γεννήθηκε και το ιερατείο.

Όπως οι σπόροι που στη γη φυτρώνουν ή σαπίζουν

το είδος, το ανθρώπινο, θα ζήσει αν τ’ αξίζει.

                                     Πάν Καρτσωνάκης

Από τις εικόνες των θηραμάτων,

   στα σπήλαια των προγόνων μας

                έως και τα τοπία 

           ή τις προσωπογραφίες

    αγαπημένων μας προσώπων,

                ή και των "θεών"

             επισκεπτών ακόμη 

            η μαγεία είχε πάντοτε 

         τον ρόλο της στην τέχνη.

   Ο άνθρωπος συνειδητοποιώντας την σημασία

 του θανάτου και νιώθοντας αυτή την πρόκληση, 

        επιθυμεί να τον νικήσει με κάθε τρόπο.

Ο άνθρωπος και μέσα στις σπηλιές έκανε τέχνη.

  Ο καλλιτέχνης της σπηλιάς πρόσφερε είδωλο

           στην κοινότητα  μόνο και μόνο 

           για διακοσμητικούς σκοπούς,

             όπως κάποιοι ισχυρίζονται;

                Προσωπικά πιστεύω ότι

          οι διακοσμητικοί λόγοι δεν ήταν 

    ο σκοπός του αλλά απλά το αποτέλεσμα.

       Ο σκοπός του καλλιτέχνη της σπηλιάς,

       ήταν τελετουργικός. Πρόσφερε είδωλο 

        σε μια προσπάθεια εξουσίας πάνω στο 

  αντικείμενο της επιθυμίας ή του φόβου του.

  Πρόσφερε είδωλο στο ζώο που του ξέφυγε

στο κυνήγι, σε μια προσπάθεια να ξεγελάσει

 την πείνα του αλλά και κάρφωνε τα ακόντια 

          πάνω του και σε συγκεκριμένα σημεία,

         σε μια προσπάθεια να συμβεί το ίδιο 

         και στην πραγματικότητα, για χάρη 

         μίας πίστης του ότι αυτό συμβαίνει.

     Είναι ένας πανάρχαιος μαγικός τρόπος 

    ότι έτσι φέρνεις, κάτω από τη δική σου 

                   κυριαρχία τον κόσμο. 

                  Ένας πανάρχαιος μαγικός τρόπος, 

 που οι ρίζες του χάνονται στα βαμμένα πρόσωπα,

          στους χορούς και τις μεταμφιέσεις, 

                    αλλά και στη διακόσμηση 

                  της ασπίδας του πολεμιστή, 

                 ίσως και πιο παλιά ακόμα.

                Η μαγεία είχε από πάντοτε 

          το ρόλο της στην τέχνη, ένα ρόλο 

               που στην πραγματικότητα 

           ποτέ δεν άφησε, κρατώντας τον

          έως τα σήμερα, ευδιάκριτο ακόμη.

                Ο άνθρωπος από πάντοτε 

                    αφήνει τα χνάρια του

                και το κάνει αιώνες τώρα, 

   στην πραγματικότητα με το ίδιο πάθος, 

                  αλλάζοντας κάθε φορά 

        μόνο το μέσο και την γραφίδα του!

                              Πάν Καρτσωνάκης