Αραούκανοι οί ινδιάνοι από την Χιλή και η ελληνική τους καταγωγή..(16 φωτογραφίες και κείμενο από την Φώτιο Τούμπανο)

Αραούκανοι οί ινδιάνοι από την Χιλή και η ελληνική τους καταγωγή..

ARAUCANIANS FROM CHILE.

Το όνομα "Araucanian" είναι ισπανικής προέλευσης. Ιστορικά, ο Mapuche

 ή "άνθρωποι από τη γη" ήταν ο όρος που χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει 

τους Araucanians που καταλαμβάνουν τη νότια κεντρική περιοχή

 της χιλιανής επικράτειας, αλλά τώρα είναι ο όρος που χρησιμοποιείται

 από όλους τους Araucanians. Οι όροι "Huilliche" (άνθρωποι του νότου),

 "Pehuenche" (άνθρωποι που καταναλώνουν πιόνι από τα βουνά), 

"Lafquenche" (άνθρωποι της ακτής) και "Picunche" (άνθρωποι του βορρά) 

Οι Αραουκανίτες να διαφοροποιήσουν τις περιοχές τους.

 Ο όρος "Promaucae" (επαναστατικοί άνθρωποι) 

δόθηκε στους Araucanians από τους Incas.

Οι Αραουκανοι εχουν σχέσεις με την Σπάρτη..

Ο Λόνκο Κιλαπάν, ο οποίος θεωρείται ο επίσημος ιστορικός των Αραουκανών,

 εξιστορείται τα εξής.

Περί το 800π.Χ. μία αποστολή από την κυρίως Ελλάδα και συγκεκριμένα

 την Σπάρτη ξεκίνησε με στόχο την ίδρυση αποικίας στην περιοχή της Χιλής.

Αφού δίησχησαν την Μ. Ασία, αφηνοντας πίσω του ελληνικες ριζες

 χτίζοντας πόλης και χωριά κατεβαίνοντας νότια έφτασαν στην Συρία

 (Σειριος ο ηλιος της Ανδρομεδας) μετα στον Λίβανο 

(λόγω των δέντρων με το λιβάνι για ιατρικούς λόγους)

 μετα στην σημερινή Ιορδανια 

(απο τους Κουρήτες της Πλατανιάς με τον Ιάρδανο ποταμό)

 μετα στην Παλαιστινη (Παλαιών εστί Ίνυς - παλαιών Ελλήνων παιδια, 

για αυτο τους σκοτώνουν σημερα) και συνεχείζουν προς Περσία 

(Από τον Περσέα) μετά Ινδία (ΙΝ-Ίνυς=παιδί και Δια = Ινδία) μετα στην Σίνα 

που την προφέρουν Κίνα που σημαινει κίτρινο 

πχ. Σινικο τοίχος έφτιαξαν πυραμίδες στην επαρχία Γιουναν - Ιωνία

 τους έδωσαν τον Θεό αλλα δεν μπορουν να προφέρουν το (Θ) και το λένε (Τ) 

και απο θεός έγινε Τέο-Τάο μετα (στα γρήγορα) Λάος -Λαός, Μικρονησία, 

Πολυνησία, Μελανονησία, Νέα Ζηλανδία - ΝΕΑ ΖΩΗ ΛΑΟΥ ΔΙΑ- 

μετά Νέα Γη - Νέα Γουινέα, μετα στα νησιά του Πασχα 

(Με τα αγάλματα Μάτε Κήτε Ράνε -Μάτια που κοιτάνε τον ουρανο)

 και φτάνοντας απέναντι στην Ήπειρο (Εσπερία) σημερινή Αμερική

 ονόμασαν την περιοχή Φυλή, και βγήκαν κοντά στο σημερινό Βαλπαραϊσο 

και ο πρώτος που πάτησε εκεί το ονομα του ηταν Λατίνος. 

Δεν ειναι τυχαία τα ονοματά τους οπως Ακίλεο-Αχιλλέας, Χέκτωρ-Έκτορα,

 Αφροντάιτ-Αφροδίτη, Ατένα-Αθήνα, Πλάτος, Αριστοτέλε και πολλα άλλα, 

ακόμα και τον θεό τους τον λένε Dias-Δία.. 

Ας μην παιζουμε με πραγματικά γεγονότα. 

Στην Βραζιλία (αν και δεν ειναι το θέμα μας) υπάρχουν δυο μεγάλες 

ποδοσφαιρικές ομάδες οι ΣΠΑΡΤΑΝΣ και οι ΚΟΡΙΝΘΙΑΝΣ ακόμα 

χωρίς αστείο το ονομα Πελέ βγαίνει απο το Πελασγός.

Το σημερινό Χόκεϊ ειναι σπαρτιάτικο παιχνίδι και το έπεσαν στο χορτάρι 

και απο εκεί το εχουν και οι Αραουκάνοι και σήμερα το κάνανε ενα

 απο τα μεγαλύτερα παιχνίδια του πάγου.

Λοιπον συνεχίζουμε...

Το επόμενο βήμα τους ήταν η αναζήτηση γης αναλόγου γεωγραφικού πλάτους

 με αυτό της Ελλάδας, προκειμένου να εγκατασταθούν. 

Κατευθύνθηκαν λοιπόν μεταξύ του 36ου και 34ου παραλλήλου νότια 

του Ισημερινού. 

Ίδρυσαν έτσι κράτος και το ονόμασαν Χιλή ως παραφθορά της λέξης Φυλή.

Οι Σπαρτιάτες άποικοι έφεραν μαζί τους την νομοθεσία του Λυκούργου 

(Κοοργο, όπως τον ανόμασαν), η οποία τέθηκε σε ισχύ και ονομάστηκε 

«Νόμος των προγόνων»,καθώς και την θρησκεία τους (Μάτσι< Πυθία). 

Όταν διαβάζει κανείς την ιστορία των Αραουκανών, σύμφωνα με τον Λόνκο, 

είναι λες και διαβάζει την ιστορία της Σπάρτης.

Ο Χιλιανός ιστορικός, που δεν έχει κανένα απολύτως συμφέρον

 να αποδείξει την όποια συγγένεια με μία τόσο μικρή χώρα στον χάρτη

 κι επομένως δεν μπορεί να χαρακτηριστεί εθνικιστής, συνέγραψε 

αυτό το βιβλίο για να εκπληρώσει το αίτημα των συμπατριωτών του, 

που ήθελαν να γνωστοποιήσουν σε όλους ότι είναι Έλληνες!

Ο μεγαλύτερος ποιητής των Αραουκανών , Πάμπλο Νερούντα, 

έχει συνθέσει το ακόλουθο ποίημα με τίτλο «Canto Heneral»:

Ω Αραουκανία, με τις χειμαρροφυείς βαλανιδιές εσύ ω πατρίδα 

δίχως έλεος κι εσείς, Αραουκάνοι, πρόγονοί μου Το αίμα το ελληνικό 

κατρακυλά την ώρα τούτη

Σ’ενα κρίσιμο Συμβούλιό τους αποφασίστηκε η δημοσιοποίηση 

της καταγωγής τους και ανατέθηκε στον Λόνκο Κιλαπάν (Πλόχμο Καλλιφάνη)

 να συγγράψει σχετικό βιβλίο το οποίο έπειτα τιτλοφορήθηκε 

ως «El Origen Griego de los Araucanos»

 (Η ελληνική καταγωγή των Αραουκάνων) και εκδόθηκε το 1974 

από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις του Σαντιάγο.

Τοποθεσία.

Αβοριαγικά, οι Αραουκανίτες κατέλαβαν την περιοχή μεταξύ 

του Río Choapa και του νησιού Chiloé.

Η πλειοψηφία των Αραουκανών ζει στις χιλιανές επαρχίες Arauco, 

Bio-Bio, Malleco, Cautín, Valdivia, Osorno και Llanquihue.

Δημογραφία.

Ο ιθαγενής πληθυσμός των Αραουκανών εκτιμάται ότι 

ήταν μεταξύ 500.000 και 1.500.000 κατά την περίοδο της κατάκτησης. 

Σήμερα υπολογίζεται ότι υπάρχουν περίπου 400.000 αραουκανίτες

 στη Χιλή και 40.000 στην Αργεντινή.

Η αραουκανική γλώσσα πόσο πραγματικά ταιριάζει με τα ελληνικά.

Αρ= άριος, γηγενής< ἂρουρα που σημαίνει γη

Αυκα= επιτίθεμαι<κινέω που σημαίνει παρορμώ, επιτίθεμαι

Aλντο=πολύ<ἀλδαίνω που σημαίνει

Μακο= μακρύ<μάκος 

(μήκος στην δωρική διάλεκτο που ταξίδεψαν στην Δύση)

Ανιλεο= ανηλεής

Αντακορο= Αντίχορος

Αντιπαν= Αντιφάνης

κατουμ= τεμαχίζω<κόπτω

κιριο=κύριος

πονο=πόνος

καρελαο=Χαρίλαος

Λιεντουρ=Λέανδρος

κονα=νέος<κούρος

ντουάμν=θέλω<θυμός

φλι=ρέω<φλύω που σημαίνει υπερχειλίζω

λονκο<ηγέτης<πλοχμός που σημαίνει πλοκάμι

καλκου=μάντης<καλχαίνω που σημαίνει στοχάζομαι 

(Εξ’ ου και ο μάντης Κάλχας)

πελου=κινώ<πέλω που σημαίνει κινώ

γιανα=ιθαγενής<εγγενής<γίγνομαι

τεκαου=δέκα

αετο=αετός

Mapudungun, ανήκει στο Mapuche Stock και αποτελείται 

από αρκετές διαλέκτους. 

Στη Χιλή αυτά είναι: η σωστή Mapuche, η Picunche, η Pehuenche, 

η Huilliche και η Chilote. Το σωστό Mapuche μιλήθηκε από το Bio-Bio

 στους ποταμούς Token κατά τη διάρκεια της κατάκτησης. 

προς το παρόν ομιλείται στις επαρχίες Bio-Bio, Maule (στην έβδομη περιοχή), 

Arauco, Cautín και Nuble (στην όγδοη περιοχή). 

Ο Picunche μιλήθηκε από το Coquimbo στο Rio Bio-Bio. 

Η Pehuenche μιλιέται από τη Valdivia στο Neuquén.

 Ο Huilliche ομιλείται στη Χιλή στην επαρχία Valdivia και στην Αργεντινή 

στην περιοχή Lake Nahuel Huapí. Στην Αργεντινή μιλούν επίσης Moluche

 ή Nguluche και Ranquelchue. 

Ο Moluche ομιλείται από Limay έως τη λίμνη Nahuel Huapí.

 Η Ranquelchue μιλήθηκε στις πεδιάδες της La Pampa και τώρα μπορεί 

να ακουστεί στο Chalileo, ο στρατηγός Acha, και στο Rio Colorado.

Ιστορία και Πολιτιστικές Σχέσεις

Αρχαιολογικά στοιχεία υποδηλώνουν την ύπαρξη ενός αραουκανικού 

πολιτισμού κατά 900 π.Χ. στο έδαφος της σημερινής Χιλής.

 Οι γηγενείς Araucanians ήταν κυνηγοί και συλλέκτες και ασχολούνταν 

με την κηπουρική και την εκκολαπτόμενη γεωργία.

 Στις αρχές του δέκατου έκτου αιώνα, οι Αραουκανίτες χωρίστηκαν 

σε τρεις γεωγραφικά συνεχόμενες εθνοτικές ομάδες: το Picunche στο βορρά, 

το Mapuche στο κέντρο-νότο και το Huilliche στο νότιο τμήμα. 

Αυτή τη στιγμή οι Ίνκας εισέβαλαν στο έδαφος του Araucanian,

 κυριαρχώντας στο Picunche. 

Οι Picunche επηρεάστηκαν περισσότερο από τους πολιτισμούς 

των Κεντρικών Άνδεων στην υλική κουλτούρα και την τεχνολογία τους 

απ 'ό, τι ήταν ο Mapuche και ο Huilliche, αλλά η οργάνωση της οικονομικής, 

κοινωνικής και θρησκευτικής τους ζωής ήταν όπως αυτή

 των άλλων Araucanian ομάδων. 

Η εισβολή της Ίνκας σταμάτησε στο Río Maule 

από το Mapuche και το Huilliche.

Στα μέσα του 16ου αιώνα οι Ισπανοί έφθασαν και ίδρυσαν στρατιωτικό

 φυλάκιο στην κεντρική Χιλή. Μόνο τα Picunche κατακτήθηκαν

 από τους Ισπανούς. Αναγκάστηκαν να εργαστούν στα ορυχεία χρυσού 

και να εκτελούν γεωργικά καθήκοντα. 

Το Picunche τελικά αναμειγνύεται με τον ισπανικό αγροτικό πληθυσμό 

και από τον δέκατο έβδομο αιώνα ο Picunche είχε εξαφανιστεί εντελώς

 ως εθνοτική ομάδα. 

Το Mapuche και το Huilliche κατάφεραν να διατηρήσουν 

την ανεξαρτησία τους από τους Ισπανούς και τους Χιλιανούς

 για σχεδόν τέσσερις αιώνες με τη διεξαγωγή ανταρτοπόλεμου. 

Το άλογο υιοθετήθηκε από τους Αραουκανών λίγο μετά 

τα μέσα του 16ου αιώνα και χρησιμοποιήθηκε αποτελεσματικά

 σε πολέμους και κυνηγούς.

Τον δέκατο όγδοο αιώνα ο Mapuche και ο Huilliche άρχισαν

 να μεταναστεύουν στην Αργεντινή αναζητώντας άλογα για να συνεχίσουν

 τη μάχη τους ενάντια στους Ισπανούς. 

Στην αναζήτησή τους για άλογα, άρχισαν τη γεωγραφική και πολιτιστική

 επέκτασή τους στο έδαφος της Αργεντινής, το οποίο διήρκεσε 150 χρόνια. 

Τρεις ινδικές ομάδες ήταν Araucanized: η Pehuenche, η Puelche, και η Pampa.

 Μέχρι τα τέλη του δέκατου όγδοου αιώνα, όλες αυτές οι ομάδες μίλησαν 

τη γλώσσα Mapuche και είχαν αποκτήσει αραουκανικές πεποιθήσεις

 και παραδόσεις. Το Mapuche και το Huilliche ελέγχουν όλη την περιοχή 

μεταξύ της περιοχής του Μπουένος Άιρες, της Κόρδοβα, του Σαν Λουίς 

και του Río Negro από το κανάλι προς τη θάλασσα.

 Στο έδαφος της Αργεντινής δημιουργήθηκαν τρία μόνιμα αρχηγεία. 

Στη Χιλή, ο Mapuche και ο Huilliche συνέχισαν τον πόλεμό τους

 με τους Ισπανούς για πάνω από δύο αιώνες. 

Δύο σημαντικές συνθήκες υπογράφηκαν μεταξύ των Αραουκανών

 και των Ισπανών, στις οποίες ο Ισπανός Κορώνας αναγνώρισε 

την ανεξαρτησία της περιοχής του Αραουκανίου.

 Η σύγκρουση μεταξύ των Αραουκανών και των Λευκών αναζωπυρώθηκε,

 ωστόσο, αφού η Χιλή έγινε ανεξάρτητη από την Ισπανία το 1818.

Η κυβέρνηση της Χιλής προήγαγε τον ευρωπαϊκό αποικισμό του εδάφους

 της Αραουκανίας, θεσπίζοντας την πολιτική κρατήσεων του 1866,

 η οποία ευνόησε τους Λευκούς αποίκους. 

Το Mapuche και ιδιαίτερα η Huilliche έχασαν μια μεγάλη γη

 σε γερμανούς αποίκους. 

Με την απώλεια γης, το Huilliche άρχισε να χάνει τον παραδοσιακό τρόπο ζωής.

 Δύο μεγάλες εξεγέρσεις έγιναν από το Mapuche, 

και οι δύο χτύπησαν οι Χιλιανοί. 

Μετά την τελευταία μεγάλη εξέγερση (1880 - 1882), ο Mapuche έχασε 

την πολιτική αυτονομία και στρατιωτική εξουσία. 

Στην Αργεντινή, οι στρατιωτικές εκστρατείες υπό τους στρατηγούς 

Χούλιο Ρόκα και Κονράντο Βίλεγκας το 1879-1883 κατάφεραν εντελώς 

να νικήσουν τους Ινδούς συνομιλητές και οδήγησαν τους περισσότερους

 Ινδούς επιζώντες πέρα από το Ρίο Νερό και στο Νεουκέν.

Στη Χιλή, το παρόν σύστημα κρατήσεων ιδρύθηκε το 1884 

και οι Αραουκανίτες μεταφέρθηκαν σε επιφυλάξεις. στην Αργεντινή 

συνελήφθησαν και περιορίστηκαν σε απομακρυσμένες περιοχές. 

Σήμερα, σχηματίζουν δύο σχετικά διαφοροποιημένες σύγχρονες εθνοτικές 

ομάδες: τους Αργουκανίτες της Αργεντινής και τον χιλιανό χαρτόδετο.

Οι δύο αετοί του Δία, (Zen – Zen in Araucanic) που στέκονται

 και στις δύο πλευρές του Ομφάλου - κεντρικό σημείο της Σφαίρας,

 συμβολίζουν την Ελληνική Διασπορά σε όλο τον πλανήτη Γη και είναι

 αήττητοι φρουροί της μυστηριακής Δελφικής Ενότητας των Ελλήνων ...

Η δημιουργία για τους Araucans

Ο καλύτερος τρόπος για να ξεκινήσετε αυτό το άρθρο είναι να επεκταθείτε 

σε ένα άλλο πεδίο, ένα πεδίο καθαρού ποίησης. 

Ας πετάξουμε για λίγο με τα φτερά του αραουκανικού Μύθο της Δημιουργίας:

"Ο Zen-Zen δημιούργησε το Uentru (Man) και τον έβαλε σε μια κοιλάδα 

στην οροσειρά των Άνδεων. Ωστόσο, επειδή αισθανόταν μόνος του,

 η Godia Gaia (Γη) επεσήμανε στο Zen-Zen την ανάγκη ενός συντρόφου 

για το Uentru.

 Έτσι ο Zen-Zen δημιούργησε τον Kourre και την έβαλε σε μια άλλη πολύ 

απομακρυσμένη κοιλάδα, δίνοντάς της την εντολή: "Αναζήτηση Uentru".

Άρχισε να τον ψάχνει, περπατώντας μέσα σε λόφους, βουνά, χαράδρες 

και τραχιά μονοπάτια, μέχρι το σκληρό χαλίκι να τραυματίσει τα πόδια της. 

Μόλις το συνειδητοποίησε η Γαία, ζήτησε από τον Zen-Zen να καλύψει

 το χαλίκι με ένα στρώμα και έπειτα δημιούργησε το γρασίδι.

Η γυναίκα μπορούσε τώρα να τρέξει σε ένα μαλακό χαλί, 

αλλά οι πληγές της δεν έγιναν καλύτερες και κατόπιν αιτήματος

 της Γαίας ο Θεός έδωσε σε κάθε βότανο θεραπευτική δύναμη.

Τα πόδια της, τώρα, επουλώθηκαν και μπορούσαν να τρέξουν γρηγορότερα. 

Ωστόσο, ο ήλιος καίει το δέρμα της. 

Η ολοένα προειδοποιητική Gaia που έριξε την προσοχή στα πάντα 

παρενέβη για άλλη μια φορά και ο Zen-Zen δημιούργησε μια στέγη, 

τα δέντρα, οπότε ο Kourre μπορούσε να τρέξει στο δάσος χωρίς προβλήματα.

Πριν από πολύ καιρό, τα φυτά και τα δέντρα άνθισαν, γεμίζοντας τον κόσμο 

με το άρωμά τους και τα χρώματα τους. 

Ο Κούρρος πήρε τα λουλούδια των φυτών και τα έριξε προς τα πάνω. 

τα πέταλα τρεμούσαν, ζωντανεύονταν και μεταμορφώνονταν σε φτερά, 

και έπειτα πετούσαν στην ύπαιθρο έχοντας γίνει πεταλούδες, 

μέλισσες και μια ατέλειωτη ποικιλία πτηνών ...

Το ουράνιο τόξο εμφανίστηκε στον ουρανό, έχοντας συγκεντρώσει

 όλα τα χρώματα των λουλουδιών και οδηγούσε τον Κούρρε στην έρευνά της ... 

Μέχρι μια μέρα ακούστηκε μια μυστήρια μουσική, 

μαλακή σαν τα ροδοπέταλα της αυγής ...

Πλησίασε χωρίς να κάνει τον παραμικρό θόρυβο, έτσι ώστε να μην χάσει 

ούτε μια νότα, και εκεί, σε ένα όμορφο σημείο, κάτω από μερικά

 άγρια δέντρα Κογιάν, σε πλήρη άνθιση, από ένα ποτάμι του οποίου

 το διαφανές νερό ρέει ... υπήρχε ο Uentru, ο οποίος συνθέτει μουσική 

με το όργανο που ονομάζεται Trmp ... Κατόπιν ο Kourre κατάλαβε 

τι η μουσική ήθελε να πει και ήξερε τι σημαίνει αγάπη ... "

Τι να θαυμάσετε πρώτα! Είναι η σαφήνεια της αντίληψης; 

Η προσεκτική Γαία-Μητέρα Φύση είναι πάντα παρούσα για να προωθήσει

 τη διαδικασία δημιουργίας; 

Ο απόλυτος σεβασμός για τη γυναίκα ως όχημα και συν-δημιουργός της ζωής; 

Η υπέροχη συνεργασία μεταξύ του Ουρανού και της Γης; 

Ο ρόλος της μουσικής στη σχέση του Ανθρώπου με τη Γυναίκα 

και το γεγονός ότι η γυναίκα είναι εκείνη που ψάχνει για τον άνθρωπο;

Αξίζει να σημειωθεί ότι εδώ δεν υπάρχουν τραύματα, ανυπακοή, 

προδοσίες, αρχικές αμαρτίες και τιμωρίες. 

Η αγάπη του θεού Ζεν (μια λέξη που επαναλαμβάνεται στην Αραουκανική

 υποδηλώνει υπερτιμητικό βαθμό: ο Ζεν Ζεν-ο ανώτερος Θεός της Ζωής, ο Ζως) 

ρέει με πατερικό τρόπο προς τα παιδιά και τα δώρα του φτάνουν στη Γη

 μέσω της γυναίκας, γι 'αυτό αξίζει κάθε σεβασμό ...

Εκτός από την όμορφη, αυτός ο μύθος κωδικοποιεί πολλά σημαντικά

 πράγματα την ίδια στιγμή. Αρχικά, παρατηρούμε ότι η ελληνική 

ονομασία Êourre

 (Κηϊντς ή Κουέτς, Κουρέ ή Κόρη στα ελληνικά σημαίνει κορίτσι, νεαρή γυναίκα) 

με την οποία οι Αραούκανες αποκαλούν την πρώτη γυναίκα, κωδικοποιεί 

τον τρόπο της «δημιουργίας» της: ο Κουρρή σημαίνει την αποκοπή 

(από το αρχαίο ρήμα keiro = κόψιμο). αποκοπεί, βέβαια, 

από ολόκληρο τον Άνθρωπο - και όχι μόνο από μία από τις πλευρές του!

 Η θεϊκή παρέμβαση (Zen) στην πρόταση των αναγκών της εξελικτικής 

διαδικασίας (Gaia's) "σπάει" τη μοναξιά της μονάδας και δημιουργείται 

ένα twosome έτσι ώστε να μπορεί να τεθεί σε εφαρμογή η διαδικασία της ζωής. 

Η γυναίκα ψάχνει για τον Άνθρωπο για να γνωρίζει την αιτία

 της δημιουργίας της και ο Άνθρωπος στηρίζει την αναζήτηση της, 

δουλεύοντας με τη μουσική ...

Τελικα στον χάρτη δειχνουν μια μικρούλα τόσο δα χώρα

 αλλα αν την ψάξουμε θα δούμε οτι παντού ειναι Ελλάδα.

Ευχαριστω το διαδίκτυο που με βοήθησε αρκετα για να γράψω αυτα...

Αφιερωμένο στους φίλους μου μουσικούς που συνεργάστηκα 

μαζι τους και ιδικα τον Marcelo Puente..

Φωτιος Τουμπανος