ΩΡΑΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
Η ομορφιά που υπάρχει διάχυτη, στην φύση.
Κι όχι μόνον αυτή που υπάρχει σήμερα
αλλά η αμορφία που κάποτε δεν θα υπάρχει
πολύ με πικραίνει.
Ο γυμνός χώρος, που θα διαδεχτεί
Όλη την υπάρχουσαν αρμονία, και τα χρώματα,
Ο χώρος που θα γεμίσει τέφρα,
-και μνήμες-
να τι απασχολεί τη σκέψη μου.
Ένα διαφανές συναίσθημα παράλληλο της οδύνης.
Γι’ αυτό κι εγώ σήμερα σπεύδω στο τέρμα,
Περιμένοντας την ομορφιά νάρθει νεκρή
και γυμνή, και ολοκληρωμένη, να την υποδεχτώ,
νάμαι ο τελευταίος που θα την απολαύσει,
πρίν από την απόλυτη συντέλεια.
Να γιατί όλα τα βλέπω ομοιόμορφα.
Μιχάλης Χελιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου