Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2017

Καλημέρα με 7 graffiti, δύο ποιήματα και ένα στίχο σε τοίχο.


Τα όνειρα που έκανες σαν έφηβος θυμήσου
σε ποια συρτάρια του μυαλού τα έχεις κλειδωμένα.
Σαν καβαλάρης ήρωας τους δράκοντες νικούσες
σαν τον Αι Γιώργη που ‘βλεπες στην εκκλησιά εικόνα.

Τώρα στα όνειρα πεζός βαδίζεις στα σοκάκια
που μοιάζουν με λαβύρινθο και ψάχνεις τον Θησέα.
Ξέρεις πως αν εκείνος βρει την έξοδο και φύγει
εσύ θα μείνεις μοναχός δίχως καμιά ελπίδα.

Η Αριάδνη του ‘δωσε τον μίτο να γλιτώσει.
Ερωτευμένη ήτανε κι αυτός…ανάξιός της.
                                 Καρτσωνάκης Πάν


Λένε χρυσός η σιωπή και ίσως έχουν δίκιο
μα πότε δεν μας έχουν πει πρέπει να σιωπούμε
Γιατί αυτοί που δεν μιλούν κι ανέχονται  τα πάντα
συνένοχοι ακούσια σ ότι συμβαίνει είναι.

Υπάρχει και η λογική πως ότι δε μ’ αγγίζει
τρεις πιθαμές πιο μακριά κι εμένα δε με νοιάζει.
Μένουν λοιπόν αδιάφορη βουβή πλειοψηφία
τα συζητούν στα μουλωχτά μα την ουρά στα σκέλια.

Στα κοιμητήρια σιωπή πάντοτε βασιλεύει.
Δεν αντιδράνε οι νεκροί ατάραχοι για πάντα.
          Πάν Καρτσωνάκης