Σιγά-σιγά μεγάλωνε η μέρα τον Γενάρη
μπουμπούκιαζαν της μυγδαλιάς κι άνθιζαν τα κλωνάρια.
Ετοιμασίες κάναμε και για το καρναβάλι
ερχόταν και η Άνοιξη που στόλιζε τη φύση.
Στη φύση γύρω θα ‘στηναν χορό και τα ζουζούνια
και θα μεθούσαν μέλισσες απάνω στα λουλούδια.
Μια μουσική θα ‘κούγεται καθώς λιώνουν τα χιόνια.
Η προσμονή ανάστασης μας έτρεφε ελπίδες.
Του Γεναριού πολύτιμο είναι και το φεγγάρι
που μοιάζει, λέει κι ο λαός, ίδιο μαργαριτάρι.
Πάν Καρτσωνάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου